All Chapters of รักวุ่น ๆ ของนายวายร้ายออสติน: Chapter 31 - Chapter 40

ถึงแม้ว่าใบพลูจะนั่งหันข้างให้กับกลุ่มเพื่อนๆ ของออสติน แต่ทว่าหญิงสาวก็อดที่จะชำเลืองหางตามองไปที่ชายหนุ่ม ซึ่งเป็นคู่หมั้นของเธอไม่ได้ เมื่อเขากำลังนั่งดื่มไวน์แก้วแล้วแก้วเล่าจนใบหน้าเริ่มแดงก่ำ เพราะเลือดลมสูบฉีดจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์“ขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับ” เสียงทุ้มดังขึ้นจากทางด้านหลัง ทำให้หญิงสาวเอี้ยวตัวเงยหน้าขึ้นมอง เมื่อชายหนุ่มหน้าตาดีถือแก้วใส่ไวน์มาในมือข้างละใบ ซึ่งเธอไม่รู้จะปฏิเสธเขายังไง จึงทำให้ใบพลูส่งยิ้มบางๆ ไปแทนคำตอบ ก่อนที่ชายหนุ่มร่างกายสูงใหญ่ ผู้ที่มีใบหน้าหล่อเหลาคมคายจะเดินอ้อมมานั่งฝั่งตรงข้ามหญิงสาวซึ่งในตอนนี้บรรยากาศเริ่มมืดสลัว ทัศนียภาพด้านหน้ากำลังจะถูกปกคลุมไปด้วยความมืด ขณะที่สายตาของออสตินเริ่มมองไปที่ใบพลูคู่หมั้นของเขาด้วยความรู้สึกหึงหวง แต่ทว่าชายหนุ่มก็ยังคงใจเย็น เขาอยากรู้ว่าเธอจะแสดงท่าทีต่อผู้ชายที่เข้ามาข้องแวะยังไง ทั้งที่หญิงสาวมีเขาเป็นพันธะผูกพันมากกว่าแค่คู่หมั้นอยู่แล้วทั้งคน เมื่อหญิงสาวได้ตกเป็นผู้หญิงของชายหนุ่มไปแล้ว ซึ่งออสตินได้นั่งหัวโด่อยู่ตรงนี้ หรือเธออยากแกล้งให้เขาคลั่ง“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับผมชื่อคเชนทร์ หรือจะเร

หญิงสาวรีบล็อกประตูเอาไว้ ก่อนจะเดินไปนั่งลงที่เตียงนอน ซึ่งในตอนนี้น้ำตาของเธอเริ่มคลอหน่วย หลังจากที่ออสตินทำในสิ่งไม่น่าให้อภัย ใบพลูรู้สึกเคว้งคว้างอ้างว้างไปหมด เมื่อชายหนุ่มที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคู่หมั้นกำลังนอกกายนอกใจเธอ ทั้งที่เพิ่งพูดดีกันไม่ทันข้ามวันเลยด้วยซ้ำ“นายกำลังคิดอยากจะปั่นหัวฉันเล่นใช่ไหมออสติน” หญิงสาวพูดออกมา พลางเอามือปาดน้ำตาออกจากพวงแก้ม เมื่อความน้อยใจเริ่มถาโถมเข้ามาในแบบที่มิอาจจะฝืนน้ำตาให้หยุดไหลออกมาได้“ฉันต้องยอมนายไปถึงเมื่อไหร่กัน ทำไมทุกครั้งที่นายทำผิด ฉันต้องยอมปล่อยผ่าน ทั้งที่ควรเดินออกมาจากความรู้สึกบ้าๆ พวกนี้ได้แล้ว”หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าออกลึกๆ พลางนึกไปถึงช่วงเวลาที่ผ่านมา ก่อนที่เธอจะเช็ดน้ำตาออกจากแก้ม แล้วเดินไปหยิบชุดนอนพร้อมผ้าเช็ดตัวเข้าไปในห้องน้ำ หลังจากที่ใบพลูคิดว่าตัวเองไม่ควรเสียน้ำตาให้กับผู้ชายอย่างออสตินอีกเมื่อทุกอย่างไม่เป็นไปตามแผน ทำให้มอนเน่แสดงอาการโกรธออสตินออกมาอย่างชัดเจน หลังจากที่ชายหนุ่มไม่ตอบสนองรสจูบที่แสนหวานของหล่อน มิหนำซ้ำออสตินยังแสดงท่าทีปฏิเสธความปรารถนา ในรสสวาทที่แสนหวานจากมอนเน่อีกด้วย“ทำไมคะ เน่ไม่ดีย

“เธอยังไม่ตอบคำถามฉันเลย ตอบมาก่อนสิ” ดูเหมือนว่าออสตินกำลังแกล้งยั่วโมโหหญิงสาว เพราะเขากำลังเอามือปัดปอยผมของเธอมาทัดหูเอาไว้อีกข้าง พลางโฟกัสไปที่ริมฝีปากอิ่มน้ำ เขาอยากกดจูบให้หายมันเขี้ยว แต่ก็ต้องทนข่มใจไว้ก่อน“ก็มันสวยดี ฉันเลยเก็บเอาไว้ ถ้านายอยากได้คืน เอาไว้กลับกรุงเทพเมื่อไหร่เดี๋ยวฉันจะคืนให้ก็ได้” หญิงสาวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ พลางเบือนหน้าหนีสายตาคมของชายหนุ่ม“ฉันให้เธอแล้วไม่รับคืน เหมือนกับหัวใจดวงนี้ที่มันเป็นของเธอ ฉันรักเธอใบพลู เราดีกันนะ” ออสตินรั้งใบหน้าหญิงสาวให้หันเข้ามาสบตากัน ใบพลูมีทีท่าราวกับว่ากำลังตกอยู่ในภวังค์ เมื่อถูกชายหนุ่มบอกรักอีกครั้ง ขณะที่ใบหน้าของเขาและเธอห่างกันไม่ถึงคืบ ส่งผลให้หัวใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นจังหวะราวกับว่าเธอกำลังอยู่ในดงปืน โดยมีกระสุนสาดเข้ามาอย่างโหมกระหน่ำ เพียงแค่กระสุนนั้นเปลี่ยนเป็นถ้อยคำที่แสนหวานจากออสตินในตอนนี้ ที่ดูราวกับว่าหญิงสาวจะยอมใจอ่อนทำตามสิ่งที่หัวใจเรียกร้อง เมื่อเธอกำลังเพรียกหาความรักจากชายตัวโตอยู่เช่นกัน“นายจะไม่ทำให้ฉันเสียใจใช่ไหมออสติน” หญิงสาวเอ่ยถามเขาออกไปด้วยแววตาที่ดูใสซื่อ เสียจนทำให้ชายห

หลายวันผ่านไป ตั้งแต่กลับจากดูงานที่เชียงใหม่ใบพลูและออสตินก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย เพราะชายหนุ่มต้องเดินทางไปต่างประเทศกับบิดาของเขา จึงทำให้ทั้งคู่ดูเหินห่างกันไปโดยปริยาย แม้ว่าจะมีโทรหากันบ้าง แต่ก็ไม่เหมือนได้เจอหน้าในทุกวัน“หนูใบพลูครับ งานที่พ่อให้หนูดูแล จัดการไปถึงไหนแล้ว หืม” กวินเดินเข้ามาหาลูกสาวถึงห้องทำงาน พลางเอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล“ตอนนี้ใกล้เสร็จสมบูรณ์แล้วค่ะคุณพ่อ เหลือแค่เก็บรายละเอียดเล็กน้อย เดี๋ยวใบพลูจะเอาไปเสนอให้ท่านประธานได้พิจารณาถึงห้องทำงานเลยดีไหมคะ” ใบหน้าหวานฉีกยิ้มกว้างจนเห็นไรฟัน เมื่อผู้บิดาเข้ามาหาเธอถึงห้องทำงานแบบนี้“พ่อดีใจนะที่ลูกสนุกกับงานที่ทำ” กวินพูดพลางเดินอ้อมไปลูบศีรษะของลูกสาวเบาๆ ด้วยความรู้สึกรักและทะนุถนอมเธออย่างที่สุด เมื่อลูกสาวคือแก้วตาดวงใจของเขา“คุณพ่อก็รู้ว่าใบพลูชอบและรักในการออกแบบแค่ไหน งานที่ได้รับมอบหมายกับคอลเลกชันใหม่ รับรองว่าต้องถูกใจลูกค้าและท่านประธานแน่นอนค่ะ”“เข้าใจพูดนะเราเนี่ย”“ก็ใบพลูพูดเรื่องจริงนี่ค่ะ” หญิงสาวพูดพลางเอี้ยวตัวเข้าไปสวมกอดบิดาเอาไว้หลวมๆ อย่างออดอ้อน ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปสักกี่ปีเธอก็ยัง

หลายวันผ่านไป ใบพลูยังคงนั่งใช้ความคิดอยู่ภายในห้องทำงาน วันนี้เธอมาแต่เช้า เพราะต้องเสนอแบบชุดคอลเลกชันหน้าร้อนที่ดูเก๋ ให้กับท่านประธานได้พิจารณา หลังจากที่เธอมุ่งมั่นตั้งใจทำงานชิ้นนี้มานาน แน่นอนว่าบิดาของเธอต้องชอบมากแน่ๆก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! เสียงประตูห้องทำงานดังขึ้น แต่ทว่าหญิงสาวก็ยังคงหมกมุ่นก้มหน้าก้มตาอยู่ที่หน้าจอโน้ตบุ๊กเหมือนอย่างเคย โดยไม่ได้เงยขึ้นมาดูว่าใครเข้ามาหมับ!!“เฮ้ย! นายออสติน!” หญิงสาวถึงกับอุทานออกมาด้วยความตกใจ เมื่อเธอถูกชายโตสวมกอดจากทางด้านหลังอย่างไม่ทันตั้งตัว“จุ๊บ! คิดถึงจัง” ชายหนุ่มยิ้มออกมาจนเห็นไรฟัน เมื่อเขาจุมพิตลงไปที่แก้มของเธอด้วยความทะนุถนอมละมุนละไม พลางกอดหลวมๆ เอาไว้ด้วยความรักสุดหัวใจ“คิดถึงฉัน แต่ไปเที่ยวสนุกกับผู้หญิงอื่นเนี่ยนะ ทำไมต้องปิดบังเรื่องนี้ด้วย” หญิงสาวแสดงสีหน้างอนๆ ออกมา หลังจากที่เธอรู้ว่าออสตินไปต่างประเทศกับใครบ้าง นอกจากบิดาของเขาแล้วยังมีสาวสวยอย่างมิ้นต์ที่พร้อมพลีกายให้ชายหนุ่มได้ทุกเวลา“มิ้นต์เหรอ... ฉันก็เจอเขานะ แต่เราไม่ได้ไปด้วยกัน ที่สำคัญฉันพูดกับมิ้นต์เพียงไม่กี่คำ จากนั้นเราก็แยกย้ายกัน เพราะฉันกับพ่อต้