Semua Bab ขอแค่ได้รัก: Bab 21 - Bab 30

วาโย...."เธอไม่ใช่เมียผมครับ เราเป็นเพื่อนกัน""อ่าวเรอะ โทษทีๆ ก็เห็นเดินแบกกันมาอุ้มกันมา""เพราะเธอไม่สบายครับ" สักพักก็มีเสียงชาวบ้านคนนึงตะโกนเรียกผู้ใหญ่บ้าน"ผู้ใหญ่ ผู้ใหญ่ ""อะไรมีอะไรไอ้เข้มตะโกนเรียกข้าซะดังลั่น""สะพานตรงทางเข้าเขตหมูบ้านที่ซ่อมเมื่อตอนเช้าตอนนี้พังไปอีกแล้วจ๊ะ""อ่าวพังอีกแล้วเรอะ เฮ้อออ อะไรจะพังง่ายดายแบบนี้""พรุ่งนี้ถ้าฝนไม่ตกเกณฑ์คนในหมู่บ้านไปซ่อมนะผู้ใหญ่วันนี้คงไม่ทันละ""เออๆ ได้ๆ ""ถ้าสะพานขาดผมกับเพื่อนก็ยังกลับยังไม่ได้ใช่มั้ยครับผู้ใหญ่""ใช่ นี่ยังโชคดีนะที่พวกเพื่อนเอ็งออกไปทันก่อนที่สะพานจะพัง ไม่งั้นได้อยู่นี่กันหลายวันเลยล่ะ""หลายวัน?? หมายถึงต้องซ่อมสะพานหลายวันใช่มั้ยครับ""อืมใช่ ยิ่งช่วงนี้ฝนตกบ่อยก็คงต้องรอวันที่ฝนไม่ตกถึงจะไปซ่อมได้ แต่ไม่ต้องห่วงลุงจะหาที่พักให้""ขอบคุณนะครับ" สักพักเมียผู้ใหญ่ก็เดินเข้ามาหาแล้วบอกว่าน้ำใสฟื้นแล้ว ฟื้นก็ดีเขาจะได้ไม่ต้องแบกกลับที่พักน้ำใส......"ตื่นแล้วเรอะนังหนู"" ที่นี่ที่ไหนคะคุณป้า แล้วเอ่อ เพื่อนหนูอยู่ไหนคะ""พ่อหนุ่มนั่นน่ะเรอะ นั่งอยู่ข้างนอก""แล้วหนูมานอนที่นี่ได้ยังไงคะ""พวกชาว

น้ำใส....สักพักเขาก็เดินเข้ามาในห้องด้วยสภาพเปลือยท่อนบนส่วนท่อนล่างใช้ผ้าขาวม้าพันเอาไว้ เธอมองไปแว๊บนึงก่อนจะหันกลับมาและทำงานของเธอต่อ"นี่ชุดใคร?? " เธอเลยหันกลับไปมอง"ชุดป้าพินเอามาให้ใส่ไปงานแต่งงานคนในหมู่บ้านคืนนี้""แต่เราไม่รู้จักใครจะไปทำไม""ป้าพินบอกถ้าไม่ไปเจ้าของงานจะถือว่าไม่ให้เกรียติ""ยังไงก็ต้องไป?? ""อืม""เห้อออออ" เขาถอนหายใจแล้วล้มตัวนอนลงไปบนฟูกที่เธอพึ่งปูไปเมื่อครู่นี้"เป็นอะไร""แค่ถอนหายใจ ทำไม?? ""ปะ เปล่า นึกว่าเหนื่อย""เหนื่อยดิ หรือเธอไม่เหนื่อย เออลืมไปเธอจะไปเหนื่อยได้ไงฉันแบกเธอออกมาจากป่า""ขอโทษนะ ที่เป็นทั้งปัญหาเป็นทั้งภาระให้โยแบบนี้" เขามองมาแล้วก็หันหน้ากลับไป สักพักเขาก็หลับ สงสัยจะเหนื่อยและเพลีย เธอเห็นเขาหลับอยู่จึงเดินไปหาพัดมาพัดให้เขาเพราะตอนนี้กลางวันอากาศจะร้อนนอนแบบนี้คงไม่ไหวหนึ่งชั่วโมงผ่านไปเธอนั่งพัดให้เขาจนเขาตื่นเลยหยุดพัด"ตื่นแล้วเหรอ""อืมมม ไม่ตื่นจะลืมตาทำไม""งั้นเราขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวจะไปสาย""แล้วมัวทำอะไรอยู่ตั้งแต่เช้าถึงยังไม่ไป""ก็.....ก็เรามัวแต่พัดให้โยไง เรากลัวโยร้อนเลยนั่งพัดให้โยตอนโยหลับน่ะเลย

น้ำใส.....เธอเจ็บริเวณที่เขากัด นั่นแปลว่าเธอไม่ได้ฝันแน่นอน แม้จะหลับตาอยู่ก็รับรู้ได้ว่าตอนนี้เขากำลังดูดและกัดตรงหน้าอกทั้งสองข้างของเธออยู่เขาทั้งดูดและกัดอย่างรุนแรง ครั้งนี้เขารู้ตัวดีทุกอย่างเขาย่อมรู้ดีว่าผู้หญิงตรงหน้าเขาตอนนี้คือเธอไม่ใช่คนอื่น เธอไม่คาดคิดไม่เคยคิดว่าเธอกับเขาจะมีอะไรกันอีก เธอจะต้องทำยังไงถ้าเขาจะเลยเถิดไปจนถึงการสอดใส่ เธอจะยอมเขาดีมั้ยหรืออย่าให้มันเกิดขึ้นอีก เพราะไม่ว่ายังไงข้อตกลงระหว่างเธอกับเขาก็คงไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ มันคงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะมารู้สึกดีด้วยไม่ต้องถึงกับรักหรอก แค่ไม่เกลียดกันก็ยากแล้ว เธอตัดสินใจผลักเขาออกจนเขาเซไปด้านหลัง ตอนนี้เธอสับสนไปหมดว่าควรจะทำยังไงดี เธอจะเป็นผู้หญิงโง่ๆ ใช่ไหมที่ยอมมีอะไรกับเขาอีกครั้ง"เป็นบ้าอะไร!! อยากมากไม่ใช่รึไงจะสนองให้อยู่นี่ไงวะ""เรา เรา คือเรากลัว""อ่ออ คิดจะเล่นตัวว่างั้น""ไม่ใช่นะ!! ""ฉันจะบอกให้นะ ที่ฉันทำไปเมื่อกี้มันก็แค่อารมณ์ชั่ววูบแค่ความอยากความต้องการของผู้ชายเท่านั้น เธออย่าคิดเข้าข้างตัวเองว่าฉันจะรู้สึกอะไรกับเธอ" พูดจบเขาก็เดินกลับขึ้นไป เธอยืนนิ่งอยู่สักพักก่อนจะค่อยๆ ดึงเท

น้ำใส....."55555ผมกลัวคุณน้ำจะหาว่าผมอวดว่ามีพ่อเป็นผู้ใหญ่""ใครจะไปคิดแบบนั้นคะ"เรานั่งคุยกันสักพักเขาก็จัดยากินยาทายาพ่นให้ฉันก่อนจะกลับ เขาบอกพรุ่งนี้จะมาดูอาการให้ฉันค่อยๆ ลุกและเดินเข้าห้องโดยพยายามลงน้ำหนักตรงขาข้างที่เจ็บน้อยที่สุด ฉันกำลังถอดชุดที่ใส่ออกจนตอนนี้เหลือแค่ชุดชั้นใน แต่จู่ๆ ประตูห้องก็เปิดพร้อมกับร่างของวาโยที่เดินตรงมาหาฉันด้วยท่าทางที่ดูเหมือนจะเมาด้วย ฉันตกใจรีบหาผ้ามาปิดร่างของตัวเองไว้"ปิดทำไม ทีเมื่อเช้ายังถอดให้ฉันดูอยู่เลย ห๊า จะปิดทำไม" เขาพูดพร้อมกับดึงผ้าออกจากมือฉันและเขวี้ยงมันไปตกอยู่ริมหน้าต่าง ฉันจึงเอามือปิดหน้าอกของตัวเองไว้ถึงแม้จะมีชั้นในปิดบังไว้แล้วก็ตาม แต่มันก็แทบไม่ช่วยอะไรเลยเขาดึงฉันเข้าไปหาและก้มลงจูบฉันอย่างอ่อนโยนส่วนมือก็บีบคลึงบีบเคล้นหน้าอกทั้งสองข้างโดยที่ยังมีชุดชั้นในขวางกั้นอยู่ จากนั้นเขาก็เอื้อมมือของเขาไปปลดตะขอชั้นในด้านหลังออก แล้วโยนมันไปเขาถอนริมฝีปากออกก่อนจะอุ้มฉันและพาไปนอนทีฟูก"โย จะทำอะไร""แล้วเธอคิดว่าฉันจะทำอะไร""โยแน่ใจเหรอว่าจะทำแบบนี้ ตอนนี้เราว่าโยเมามากแล้วนะ หยุดเถอะนะ พรุ่งนี้โยอาจจะเกลียดตัวเองก็ไ

น้ำใส....ฉันรีบแต่งตัวแล้วรีบออกมาจากห้องเพราะหมอพีทรอนานแล้วเกรงใจเค้ามากจริงๆ"ขอโทษนะครับที่มาเช้าไปหน่อย""น้ำสิต้องขอโทษคุณหมอที่ให้รอนานขอโทษนะคะ พอดี เอ่อ น้ำปวดเท้าเลยลุกนั่งลำบากเดินช้าทำอะไรก็ช้า""ไม่เป็นไรผมรอได้ เดี๋ยวผมขอขึ้นไปตรวจอาการคุณน้ำข้างบนนะ""อ่ะ เออะ เอ่อ ค่ะๆ "ฉันกลัวคนในห้องจะลำคาญน่ะ ไม่ใช่อะไร ถ้าเกิดเสียงคุยกันดังเข้าไปในห้องตอนเขาหลับเขาจะออกมาตะหวาดมั้ยฉันเลยเขยิบออกมานั่งตรงระเบียงให้มันห่างห้องที่เขานอนอยู่"ขอผมดูเท้าหน่อยว่ามันบวมขึ้นมั้ย"ฉันยื่นเท้าข้างที่บวมออกไปให้เขาจับดู"โอ๊ย!!! " ฉันร้องเพราะเขาพลิกเท้าฉันเพื่อดูอาการ""ปวดตรงนี้ใช่มั้ยครับ" เขากดลงไปตรงบริเวณข้อเท้าเบาๆ แต่มันก็ยังเจ็บอยู่"ค่ะ ปวดมาก""เช้านี้ทานยารึยังครับ""ยังไม่ได้ทานค่ะ เพิ่งตื่น""งั้นเดี๋ยวจะทายาให้ก่อนนะครับ" หมอพีทเปิดกระเป๋ายาออกมาฉันก็มองในนั้นมันมียาแทบทุกชนิดเขาคงเตรียมความพร้อมในการไปรักษาคนป่วยสินะ"เอ่อ หมอคะ คือ เอ่ออ คือ""ครับ??? ""หมอพอมี ยา เอ่อ ยา""ยาอะไรครับ""ยาคุมฉุกเฉิน"มันไม่ใช่ฉันที่ถามแต่เป็นเสียงของคนที่เปิดประตูออกมาจากห้อง"โย" ฉันอายมา