All Chapters of Unstoppable Desire (Road to Happiness)Book 2: Chapter 181 - Chapter 190

Scarlett’s POV Kung noon ko siguro nakita ang ganitong eksena, baka tumakbo agad ako, hindi na maghintay ng kahit anong paliwanag mula kay George. Pero iba na ngayon. Kahit sumisigaw ng sakit at selos ang dibdib ko, nanatili akong nakatayo roon. Pinili kong panoorin, hintayin ang mangyayari.Kaya halos mapahinga ako nang maluwag nang makita kong itinulak ni George ang babae palayo sa kanya. At nang magsalita ito, biglang naglaho ang lahat ng galit ko sa kanya. Lalo na nung makita kong si Denise pala ang babae.Nanlilisik ang mata ko. "Malandi talaga ang babaeng ito," mariin kong bulong.Nakita

Audrey’s POVHindi ko mapigilang kiligin sa outfitan nina George, Carly, at Aiah. Si Aiah, grabe, she’s absolutely adorable. Ang cute ng palda niya, parang model sa ramp!“Audrey!” sigaw ni Carly habang patakbong lumapit sa akin at mahigpit akong niyakap.“Ow, I love your shirt! Ang cute ninyo tingnan!” sabi niya sabay turo sa printed shirts namin.“Hehe, thank you! Pero hindi ko kaya ang outfitan ninyo, mukhang hindi pinaghandaan,” biro ko.George made a teasing gesture, may bahagyang ngiti sa labi habang kumikibit-balikat, nakabukas ang mga palad na parang inosente. Para bang sinasabi ng kanyang tingin, “Of course, kami pa!”Natawa ako.“Hello, Audrey,” bati ni George sabay beso. Umiiling at nangingiti lang si Nick habang pinapanood kami.“Parents, visitors, guardians, and children, thank you all for coming today! In a minute, the program will begin,” sabi ng host sa entablado.Dali-dali naming inayos ang upuan at naghanda para sa simula ng Family Day.Pagkatapos ng program, sunod-s

Nick’s POV“Love!” mabilis akong tumayo mula sa mesa nang makita kong nando’n si Audrey sa pinto ng opisina ko. Hindi ko inaasahan ang pagbisita niya, pero nang makita ko ang mga mata niyang puno ng emosyon, agad akong tumayo at sinalubong siya.Paglapit niya, bigla niya akong niyakap nang mahigpit, yung tipong parang takot siyang bitawan ako. Hindi na ako nagtanong. Ni hindi ko rin siya tinanong kung bakit. Basta niyakap ko rin siya pabalik, hinaplos ang kanyang likod, pinaparamdam na andito lang ako… palagi.I tap her shoulder gently, hoping she feels the warmth in my touch, hoping it says what words couldn’t, You’re safe now, Love. I’m here.“Tok tok!” “Sir, eto na po yung mga files na hiningi ninyo…”Napatigil si Dominic at napahawak sa bibig nang makita kami. “Sorry, Sir!” mabilis siyang umurong at sinarado ang pinto.Napangiti ako, pero agad kong ibinalik ang tingin kay Audrey. “Let’s sit, Love.”Pagkaupo namin, tinitigan ko siya. She looked fragile, sad, but holding herself t

Nick’s POV“Where are we going?” excited na tanong ni Audrey habang nasa biyahe kami. Her eyes sparkled with curiosity, habang nakasandal siya sa upuan, nakangiti pero halatang pagod.“You’ll know once we’re there,” nakangiti kong sagot sabay abot sa kamay niya at hinalikan ko iyon. “You can sleep, Love. Mahaba pa ang biyahe. I’ll wake you up once we’re there.”“I don’t want to, Love... pero antok na talaga ako,” she murmured, her voice soft, sleepy, at sobrang lambing pakinggan.“I know, Love. It’s okay.” Pinara ko muna ang kotse sa gilid ng daan.“Bakit mo pinara?” tanong niya, nagtataka.Ngumiti ako at lumapit sa kanya. Nanlaki ang mga mata niya, halatang gulat. Inilapit ko ang mukha ko sa kanya, konting galaw na lang, magtatama na ang aming mga labi.“What are you planning to do?” tanong niya, half-joking, half-nervous. Tumingin siya sa paligid, madilim pa, madaling araw.“Here? In the middle of nowhere?”“Aaahh!” napasigaw siya nang biglang bumaba ang upuan niya para makahiga na

Audrey’s POVPagkatapos akong i-tour ni Nick sa loob ng cabin, sabay kaming nag-breakfast, simple lang pero punô ng tawanan at mga titig na matagal bago mabitawan. At ngayon, narito kami sa kabilang kwarto, nagpapahinga, pero ramdam ko ang kakaibang katahimikan sa pagitan namin, isang uri ng katahimikang may kasamang pagnanasa at pagmamahal.This room feels warm and inviting. Ang mataas na kisame at kahoy na beams ay nagbibigay ng rustic elegance, habang ang apoy sa fireplace ay dahan-dahang kumikislap, nagbibigay ng liwanag at init sa paligid.Nakaupo kami sa malambot na sofa, ako’y nakasandal sa dibdib ni Nick, habang marahan niyang hinahaplos ang buhok ko. Tahimik lang kami, pero bawat haplos niya ay may sinasabi.Napapikit ako, ang sarap ng ganitong sandali. Tahimik, payapa, pero puno ng damdamin. Tapos ag ganda ng tanawin na makikita mo sa labas.Pagdilat ko, naroon siya, nakatingin sa akin ng may lalim. May sinasabi ang mga mata niya, pag-ibig, pangungulila, at pagnanais na hind