All Chapters of Unstoppable Desire (Road to Happiness)Book 2: Chapter 201 - Chapter 207

Elena’s POVMaaga akong nagising. Excited akong pumasok sa trabaho. “Ethan, darating mamaya si Manang Rosa para samahan ka. Baka umaga na ako makauwi,” sabi ko habang kumakain kami ng breakfast. “Ok po, Mommy,” sagot niya, sabay ngiti. Sanay na siya sa akin.Pagkaihatid ko kay Ethan, dumiretso na ako sa opisina. Napaaga ako ng dating, wala pa si Chief. “O, Elena, ang aga mo ah,” bati sa akin ni Patrick pagpasok niya sa opisina. Alam na niya na darating ako ngayon. Ngumiti lang ako habang inaayos ang mga gamit ko sa mesa.“Good morning!"Ilang sandali lang, dumating na si Chief. Napatingin ito sa akin bago pumasok sa opisina. Pagkalipas ng ilang minuto, lumabas siya na may dalang mga papel. “Everyone, conference room.”Mabilis kaming lahat na kumilos at pumunta sa conference room. “We all know that mamaya na natin gagawin ang mission, and I hope handa na ang lahat,” sabi ni Chief sabay tingin sa amin isa-isa. Lahat kami ay tumango.“We have slight changes. Elena will lead the miss

Sage’s POV Pagkababa ko sa motor ni Elena, dumiretso ako sa headquarters namin ni Ron. “Andito ka na pala, Sage. May nakuha akong bagong lead mula sa mga ebidensyang nakuha mo sa warehouse,” sabi ni Ron. “How was it? Eto, tignan mo.”Nanlaki ang mata ko. Pamilyar ang mukha ng lalaki. “Si Agila?” tanong ko. “Mismo. Mukhang bumubuo siya ng bagong grupo, at pinapalaki na niya ito. No wonder, right hand siya ng papa mo noon. Marami siyang natutunan.”Napakuyom ako ng kamao. “Iisa lang ang ibig sabihin nito, delikado ang buhay ni Papa.” Tumango siya. “Kailangan nating higpitan ang seguridad ni Papa, pati na rin kay Audrey. Baka madamay siya sa gulo natin ni Papa.”Napailing ako at naalala kong malapit na ang kaarawan ni Papa. May malaking salo-salo siyang inihanda. Ang kinakatakot ko, baka sa araw na iyon sila kumilos. “Kailangan kong makausap si Papa at sabihan siya agad,” sabi ko. Tumango si Ron.“Siya nga pala, Sage, hindi ko nasabi sa’yo, ang Unit 4 ang naka-assign sa grupong

Elena’s POV“Close ba kayo ni Agent Cipher, Elena?” bulong ng kasama ko habang nagmemeryenda kami. Nakatingin siya sa di-kalayuang si Sage, na kausap pa rin ang Chief.“Bakit mo naman nasabi ’yan?” tanong ko, pilit, kalmado.“Parang favorite ka niya, ha?” nakangising tugon niya.Dumilim ang mukha ko. Alam kong tinutukso niya ako.Matalim kong tinignan si Sage, at sa kasamaang-palad, nakatitig din pala siya sa akin. Nagtagpo ang aming mga mata at biglang kumabog ang dibdib ko. Agad akong kinabahan.“Lagot ako. Ano na naman kaya ang ipapagawa niya?” bulong ko sa sarili sabay iwas ng tingin. Pinilit kong magconcentrate sa pagkain.Pagbalik namin, Surveillance at Counter-Surveillance ang sunod na training. Nagsimula kami sa shadowing, paano sundan ang target nang hindi napapansin. Nagpakita si Sage ng mga video at halimbawa kung paano maging mas epektibo sa pagsunod, pati na ang paraan ng pag-aalam kung sinusundan ka at ang paggamit ng disguise para mag-blend sa crowd.Alam naman namin an

Elena’s POVAt last, the two-day training has ended. Hindi ko akalaing magiging ganito ka-intense kahit dalawang araw lang. Pakiramdam ko, isang linggo kaming nag-training.I have to admit, magaling talaga si Sage. Alam niya kung paano pabilisin ang training pero effective pa rin. Kaya siguro lahat ng trainees, ganado kahit pagod.May closing ceremony kami ngayon, at nasa stage si Sage kasama ang mga high-ranking officers. He looks so different up there, confident, calm, glowing. His aura is… magnetic. Lalo na sa uniform na suot niya. Napapakurap ako habang nakatitig sa kanya. Bumabalik sa aking alaala ang kanyang pagsalo, ang mainit niyang palad sa aking beywang at hita, at ang malalim niyang titig na tila tagos hanggang sa kaibuturan ng aking puso.Hindi ko alam kung kailan ako nagsimulang humanga ng ganito sa kanya. I look at him and suddenly feel so proud, and happy. Pero iba ang tibok ng puso ko habang nakatingin. Hindi ito ‘yung normal admiration lang. It’s something deeper