All Chapters of บอดี้การ์ดฝีปากกล้าหลงมารยาคุณหนูขี้อ่อย: Chapter 41 - Chapter 50

78 Chapters

ตอนที่41 ปรบมือข้างเดียวไม่ดัง

"ฮึ! วันไนต์สแตนด์อย่างนั้นเหรอ คืนนี้พ่อจะกระแทกให้จมเตียง"“…” เสียงแหลมแสบแก้วหูเงียบลงทันทีเมื่อได้ยินคำขู่ของอีกฝ่าย ถึงไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำกับเธอจริง ๆ แต่ก็อดกลัวไม่ได้เพราะว่าคนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอนั้นชอบทำอะไรที่เธอคาดไม่ถึงเอี๊ยด!!รถวิ่งเข้ามาจอดโรงแรมชื่อดัง ที่ชั้นดาดฟ้าจัดเป็นโซนดินเนอร์สุดหรูบนดาดฟ้าของตึกที่ตกแต่งด้วยไฟหลากสี ขนาดขับรถผ่านตอนกลางคืนในระยะไกลยังรู้ว่าสวยงามมากแค่ไหน เป็นความฝันของสาว ๆ หลายคนที่อยากมาดินเนอร์กับคู่รักท่ามกลางบรรยากาศแสนโรแมนติกแบบนี้ แต่ใช่ว่าคนทั่วไปจะสามารถมาได้เพราะราคาอาหารที่นี่ค่อนข้างสูงจึงมีแต่ลูกค้าระดับไฮโซเท่านั้นที่จองโต๊ะมาใช้บริการ“ร้านข้างทางกินไม่เป็นหรือไง” เสียงบ่นอุบอิบออกไป แต่ก็เผลอยิ้มมุมปากก่อนจะดึงสีหน้ากลับมาบึ้งตึงเหมือนเดิม แต่ก็ไม่สามารถรอดสายตาของบอดี้การ์ดหนุ่มไปได้“นอกจากมีปัญหาในการฟังแล้ว ยังมีปัญหาในการแสดงออกด้วยหรือไง”“นี่คุณ!” นิ้วเรียวยาวชี้ไปตรงหน้าชายหนุ่ม ทำปากขมุบขมิบ“รีบลง..ผมจองโต๊ะไว้ตอนสามทุ่ม” เท้ายาวก้าวลงจากรถไม่สนใจหญิงสาวที่กำลังโมโหจนตัวสั่นอยู่ในรถ“เชิญคุณผู้ชายกับคุณผู้หญิงทาง
last updateLast Updated : 2025-07-20
Read more

ตอนที่42 เก็บดอกเบี้ย

“ฉันบอกคุณแล้วไงคะว่าฉันจะกลับบ้าน” มุกดาแหวเสียงใส่ชายหนุ่มอีกครั้งเมื่อเขาหักพวงมาลัยเลี้ยวรถไปอีกทางที่ไม่ใช่ทางกลับบ้านเธอ“ผมมีประชุมกับบอร์ดบริหารฝั่งยุโรปตอน5ทุ่มคืนนี้” ธาราตอบกลับมาอย่างใจเย็น และกำลังเร่งความเร็วรถเพิ่มขึ้นเมื่อดูนาฬิกาพบว่าการประชุมจะเริ่มขึ้นในอีกไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันคะ” หญิงสาวกระแทกเสียงถามกลับทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าไม่ได้คำตอบที่น่าพอใจอยู่ดี“คุณทานข้าวช้า”“นี่คุณ! อย่ามาโทษฉันนะคุณเองไม่ใช่หรือไงที่เป็นคนลากฉันไปเอง”“คอนโดผมใกล้กว่าบ้านคุณ”“งั้นก็จอดให้ฉันลงข้างหน้าค่ะ ฉันจะนั่งแท็กซี่กลับเอง”“อย่าดื้อมากได้ไหม”“ฉันดื้อตรงไหนคะ ไม่ใช่คุณเหรอคะที่ดื้อดึงอยู่ตอนนี้”“ผมมีประชุมสำคัญ”ครืด ครืด ครืด{ธารามึงอยู่ไหน ป่านนี้ไม่เห็นหัวกลับมาบ้าน} เสียงชาร์วีโวยวายเสียงดังมาตามสาย{คืนนี้กูไม่กลับบ้าน}{มึงลืมไปแล้วหรือไงว่าคืนนี้มีประชุมบอร์ดบริหารกับฝั่งยุโรป}{สัญญาณอินเทอร์เน็ตครอบคลุมทั้งประเทศนะเผื่อมึงลืม}{เออ..ไอ้ห่า บ้านช่องไม่กลับไม่ใช่ไปติดผู้หญิงที่ไหนนะ}{ไม่ใช่พ่อไม่ต้องเสือกเรื่องส่วนตัวของกูให้มากนัก แล้วลอนดอนเป็นยั
last updateLast Updated : 2025-07-20
Read more

ตอนที่43 เก็บดอกเบี้ย

“แน่ใจนะคะว่าต้องการให้ฉันหยุด อีกตั้งเกือบชั่วโมงไม่ใช่เหรอคะกว่าคุณจะประชุมเสร็จ ปวดแย่เลยนะคะ” ไม่พูดเปล่าฝ่ามือเล็กลูบไร้แท่งเนื้อนั้นออกแรงสัมผัสจนธาราเผลอเกร็งจนกระตุก ตอบรับการสัมผัสของหญิงสาวการประชุมเริ่มขึ้นพร้อมกับความเสียวซ่านที่มุกดากำลังมอบให้อยู่ด้านล่าง แท่งเนื้อแข็งขืนถูกดึงออกมาจากบ็อกเซอร์ชี้หน้าหญิงสาว ไม่รอช้าฝ่ามืออุ่นนุ่มกำรอบลำแท่งออกแรงชักขึ้น-ลงเป็นจังหวะช้า ๆ ริมฝีปากบางกลืนกินส่วนหัวที่บานเป็นดอกเห็ดเข้าไปจนสุด“อือ..” ธาราเผลอครางออกมาอย่างลืมตัว ผู้เข้าร่วมประชุมต่างมองไปที่ธาราจนชายหนุ่มต้องรีบดึงสีหน้ากลับมาเป็นปกติมุกดาเริ่มสนุกเมื่อแกล้งชายหนุ่มได้สำเร็จ จึงกลืนกินความเป็นชายเข้าไปจนสุดโคนความยาว“อึก..อ็อก” น้ำตาไหลพรากเมื่อฝ่ามือหนาออกแรงกดศีรษะทุยเข้าหาแท่งเนื้อจนปลายดอกเห็ดทิ่มเข้าที่คอจนเธอแทบอ้วกออกมา“อือ..” น้ำลายผสมน้ำหล่อลื่นไหลซึมออกมุมปากเมื่อโดนบังคับให้อมแท่งเนื้อและขยับเข้าออกตามจังหวะที่ฝ่ามือแกร่งทำหน้าที่ควบคุมเกมอยู่ตอนนี้แป๊ะ! แป๊ะ! แป๊ะ!ฝ่ามือบาง ตีเข้าที่หน้าขาของชายหนุ่มส่งสัญญาณว่าเธอกำลังขาดใจเพราะหายใจไม่ทัน“เฮือก..” ฝ่า
last updateLast Updated : 2025-07-20
Read more

ตอนที่44 ป่าวประกาศ

“นั่งนิ่ง ๆ” เสียงเรียบดุออกไปเมื่อคนตัวเล็กบนตักดิ้นไปมา ขณะที่ชายหนุ่มกำลังต่อสายโทรกลับหาเจ้านายที่โทรมาขณะที่เขาไม่สะดวกรับสาย“มัวทำห่าอะไรอยู่ไม่รับสายกู”“ไม่ว่าง แล้วเสือกโทรมาอะไรดึกดื่นป่านนี้” ไร้ความสำนึกจากบอดี้การ์ดหนุ่ม ยังพ่นวาจาไร้ความเกรงใจตอบกลับเจ้านาย“กูก็แค่อยากรู้ว่าธุระสำคัญของมึงคืออะไร ทำไมถึงต้องทิ้งการประชุมไปกลางคันแบบนั้น”“เรื่องส่วนตัว” ธาราตอบกลับสั้น ๆ ยิ่งเพิ่มความโมโหให้ชาร์วีเข้าไปอีก“อย่าติดผู้หญิงจนเสียการเสียงาน กูเตือนมึงไว้ก่อน”“ไอ้ลุคค์รายงานอะไรมึง”“ไม่จำเป็นต้องให้ไอ้ลุคค์มันรายงาน มึงไม่เคยเสียงานแบบนี้ธารา” ชาร์วีตำหนิและเตือนคนสนิทในคราเดียวกัน“กูรู้ว่ากูกำลังทำอะไรอยู่ แค่นี้ใช่ไหมกูจะได้วาง”“พรุ่งนี้กลับบ้านด้วย วันนี้พลอยใสเตรียมมื้อเย็นรอมึง”“อือ..เข้าใจแล้ว” ธาราตอบกลับน้ำเสียงอ่อนลงก่อนจะกดวางสายและอุ้มหญิงสาวที่เผลอหลับบนตักเขาขึ้นห้องนอนที่อยู่ชั้นสองของคอนโดหลังจากอาบน้ำเสร็จธาราก็ไปยืนรับลมที่ระเบียง ลมพัดอ่อนยามค่ำคืนกระทบผิวหน้าและผิวกายให้รู้สึกสดชื่น ในหัวคิดทบทวนสิ่งที่ชาร์วีพูดก่อนหน้านั้น และคำตอบที่ได้คือตอนนี้เ
last updateLast Updated : 2025-07-20
Read more

ตอนที่45 ป่าวประกาศ

“ผมลดหนี้ให้หนึ่งล้าน” ธาราใช้เงินแก้ปัญหาเพราะเขาสามารถจัดการเรื่องนี้ได้ดีที่สุดตอนนี้ด้วยวิธีนี้“คุณอย่าเอาเงินมาบังคับฉันนะคะ” มุกดาแหวเสียงใส่ ใบหน้าแสดงออกว่าไม่พอใจอย่างมากที่ชายหนุ่มนั้นเอาเรื่องเงินมาบังคับจิตใจเธอ“ผมบังคับคุณตรงไหน คุณได้ทานข้าวฟรี ได้เจอเพื่อน แถมได้เงินอีกต่างหาก ตรงไหนที่เรียกว่าบังคับ”“ได้! ถ้าคุณจะเอาแบบนั้น”คฤหาสน์ฮาร์เปอร์“มุกดารู้ได้ไงว่าฉันกำลังคิดถึงเธออยู่พอดี” ทันทีที่มุกดาเดินเข้ามาภายในบ้าน เสียงหวานของเจ้าของบ้านตะโกนทักมาแต่ไกลด้วยน้ำเสียงดีใจ“คุณโกหกฉัน” มุกดาชักสีหน้าบรรยายความรู้สึกผ่านแววตาไม่พอใจ แต่ทว่าธารากลับทำเป็นมองไม่เห็นหันไปพูดกับพลอยใส“ตั้งโต๊ะเสร็จแล้วใช่ไหม เดี๋ยวพี่ขึ้นไปตามไอ้ชาร์ให้” ธาราหนีเอาตัวรอดทันที“มานั่งนี่มา อาหารพวกนี้เธอน่าจะทานได้ ถ้าวันหลังจะมาโทรบอกฉันล่วงหน้าหน่อยฉันจะได้ทำเมนูโปรดของเธอไว้ให้” ยิ่งได้ยินพลอยใสพูดมุกดายิ่งรู้สึกโมโหที่โดนชายหนุ่มนั้นหลอกมาเต็ม ๆ“พอดีฉันเคลียร์งานเสร็จเร็วเลยแวะมาน่ะ”ทั้งสี่คนนั่งรับประทานอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย ส่วนมากจะมีเสียงสนทนาระหว่างพลอยใสกับมุกดาแค่สองคน ส่วน
last updateLast Updated : 2025-07-20
Read more

ตอนที่46 เมียในอนาคต

หลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จหญิงสาวก็เดินออกมาในชุดนอนตัวที่ธาราเป็นคนเลือกและสั่งมาให้เธอเอง ขนาดและดีไซน์ดูเหมาะกับหญิงสาวมากเมื่อไปอยู่บนตัวหญิงสาวดูเซ็กซี่มากทีเดียว ธาราที่ตอนนี้ก็สวมเสื้อผ้าชุดใหม่เช่นกันเพราะชายหนุ่มน่าจะไปอาบน้ำห้องอื่นมาระหว่างที่มุกดาอาบน้ำเหมือนกัน“คุณฉันขอลงไปเดินเล่นที่สวนได้ไหมคะ ฉันยังไม่ง่วงเลย” หญิงสาวเอียงแก้มนิ่มซบกับแผงอกกว้าง ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่มุกดากลายเป็นคนขี้อ้อนแบบนี้“ไปหยิบเสื้อคลุมมาใส่ หยิบมาเผื่อผมด้วย”สายลมพัดโกรกใบหน้าและลำคอ ดวงตาสีน้ำตาลเข้มกวาดมองต้นไม้ใบหญ้าและดอกไม้สายพันธุ์ต่าง ๆ ที่พลอยใสนำมาปลูกไว้ ในหัวจินตนาการว่าถ้าวันหนึ่งเธอต้องมาอยู่ในคฤหาสน์หลังนี้ในฐานะที่เธอใฝ่ฝันมาตลอดเธอจะรู้สึกอย่างไร แต่ความคิดนั้นต้องหยุดลงทั้งที่ยังไม่ได้คำตอบเมื่อเสียงทักทายของบอดี้การ์ดที่ทำหน้าที่ตรวจตราบริเวณรอบ ๆ บ้านกล่าวทักทายชายหนุ่ม“พี่ธาราพาคุณมุกดาลงมาเดินเล่นเหรอครับ”“กูจำเป็นต้องตอบคำถามมึงไหม”“ไม่จำเป็นครับ แต่ผมจะบอกว่าคุณมุกดาสวยมากครับ” พูดจบบอดี้การ์ดคนนั้นก็วิ่งไปจากตรงนั้นทันทีไม่รออยู่ให้โดนด่าหรือโดนลงโทษ
last updateLast Updated : 2025-07-20
Read more

ตอนที่47 เมียในอนาคต

บริษัท“วันนี้คุณธารากับคุณมุกดานั่งรถมาคันเดียวกันอีกแล้วนะพวกเธอ” เสียงซุบซิบของพนักงานที่กำลังจิ้นทั้งสองคนให้คบกัน“จริงเหรอ หรือว่าทั้งสองคนกำลังคบกัน แต่คุณธาราเป็นแค่เลขาของคุณชาร์วีนะ ท่านประธานคนก่อนจะยอมให้ลูกสาวคบกันผู้ชายที่มีฐานะธรรมดาเป็นแค่พนักงานบริษัทเหรอ”“คุณธาราเองก็คงเงินเดือนไม่ใช่น้อย ๆ หรอกมั้ง ดูอย่างรถที่ขับอยู่สิ ผู้บริหารระดับสูงบริษัทเรายังไม่เห็นมีใครขับรถหรูขนาดนี้เลย”“อาจจะเป็นรถของคุณชาร์วีให้ยืมขับก็ได้ คันนี้หลายสิบล้านเลยนะ”“ก็เป็นไปได้ทั้งสองอย่างนะ แต่ดูยังไงคุณธารากับคุณมุกดาก็เหมาะสมกันมาก”“แต่คุณธาราเก่งมากนะ มาช่วยคุณมุกดาบริหารงานแค่เดือนเดียวสภาพทางการเงินของบริษัทเริ่มดีขึ้นมาก โครงการต่าง ๆ เริ่มกลับมาดำเนินได้ตามปกติแล้ว นักลงทุนก็เริ่มสนใจลงทุนกับโครงการของบริษัทเรา ฉันว่าไม่น่าเกินสามเดือนบริษัทของเราก็จะกลับมามีกำไรแน่นอน”“ฉันก็คิดแบบนั้น คุณมุกดาเก่งเหมือนท่านประธานคนก่อนเลย บอร์ดบริหารจะได้เลิกดูถูกเธอสักที”จากวันนั้นมุกดาและธาราก็ใช้ชีวิตวนลูปอยู่แบบนั้น มุกดาจะไปค้างที่คอนโดของธาราสลับกับบ้านของตัวเองเวลาที่ธารากลับไปค้างที่คฤ
last updateLast Updated : 2025-07-20
Read more

ตอนที่48 งอน

“ฉันไปเที่ยวกับคุณด้วยได้ไหม”“ไม่ได้ผมไปทำงาน คงไม่มีเวลาพาคุณเที่ยวด้วย” ธาราปฏิเสธหญิงสาวเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้“ฉันไปเที่ยวเองก็ได้ ไม่ได้รบกวนให้คุณพาเที่ยว”“ผมไม่มีเวลาที่จะดูแลคุณ คราวนี้ผมไปทำงานเพราะงานที่โน่นมีปัญหา เอาไว้ผมว่างเมื่อไหร่จะพาคุณไปเที่ยวก็แล้วกัน”“รอคุณว่างแล้วเมื่อไหร่ฉันจะได้ไป ต้องรอจนถึงอายุ60ปีเลยหรือไง วัน ๆ คุณเอาแต่ทำงานไม่มีวันหยุด” มุกดาเกิดอาการน้อยใจอย่างหนักเมื่อธารายังยืนกรานหนักแน่น“แล้วที่พาไปกินข้าว ไปช็อปปิ้ง วิญญาณผมพาคุณไปหรือไง”“นาน ๆ ทีคุณจะว่างสักวัน แล้วถ้าต้องไปเที่ยวต่างประเทศต้องหยุดงานหลายวันคุณจะลางานได้หรือเปล่า แค่พัทยาก็หาเวลาไปให้ได้ก่อนเถอะ”“ถ้าอยากไปเที่ยวต่างประเทศบ่อย ๆ หรืออยากไปเที่ยวตามใจตัวเองผมแนะนำให้คุณหาผัวที่เป็นขอทานเขาจะได้มีเวลาไปกับคุณทุกที่ไม่ใช่คนที่งานยุ่งเหมือนผม ก่อนเสนอตัวมาเป็นเมียผม ผมเตือนคุณแล้วไม่ใช่หรือไงว่าผมงานยุ่งไม่มีเวลาเหมือนคนปกติทั่วไป”“ก็ฉันไม่คิดว่าคุณจะงานยุ่งขนาดนี้นี่คะ”“ตอนอยากได้เตือนอะไรก็ไม่ฟัง พอได้มาแล้วจะมาเรียกร้องสิ่งที่ผมให้คุณไม่ได้ ถึงตอนนี้ผมก็ยังยืนยันว่าผ
last updateLast Updated : 2025-07-31
Read more

ตอนที่49 งอน

“นอนมาเยอะแล้วไม่ใช่หรือไงรีบเคลียร์ให้เสร็จกูมีธุระที่ต้องไปจัดการต่อ”“ธุระของพี่คือคุณมุกดาเพื่อนนายหญิงคนที่เก็บกระเป๋าหนีพี่ไปเมื่อเช้าน่ะเหรอครับ”“ไอ้ลุคค์” เสียงเรียบเอ่ยเรียกเสียงลอดไรฟัน“พี่ก็ไม่น่าเย็นชาใส่เธอจนเธองอนแล้วหอบเสื้อผ้าหนีไปแบบนั้นนี่ครับ ผู้หญิงต่างก็ต้องการความอ่อนโยนและความเอาใจใส่ทั้งนั้นแหละครับ”“ไม่ต้องเสือกเรื่องของกู”“ความรักมักอยู่เหนือเหตุผลและการควบคุมเสมอ ให้ดูนายเป็นตัวอย่าง รักก็แค่แสดงออกให้เขารู้อย่ามัวแต่ดึงหน้าตึงตลอดเวลาผมเตือนพี่ได้เท่านี้ ที่เหลือก็แล้วแต่พี่ว่าจะจัดการยังไง แต่ที่รู้ ๆ ดูเธอจะงอนพี่มาก พี่เจอด่านยากแล้วล่ะ”24 ชั่วโมงผ่านไป“พี่ธาราไม่พักสักหน่อยเหรอครับ” ชายหนุ่มที่ถูกฝึกมาให้ชินต่อสภาวะไม่ปกติของร่างกายมนุษย์ยังนั่งทำงาน สายตาจดจ้องเอกสารตรงหน้า“วางไว้แล้วออกไป” สายตาคมตวัดขึ้นมองและบอกออกไปก่อนจะตวัดปลายปากกาเซนต์กำกับลงในเอกสาร“ครับ” เคนวางแก้วกาแฟลงตรงหน้าชายหนุ่มและรีบหันหลังเดินออกไปก่อนที่จะมีอะไรลอยมากระทบใบหน้าถ้าหากยังดึงดันที่จะถามต่อ“โดนไล่ตะเพิดออกมาหรือไงวะ” เสียงของลุคค์เอ่ยถามบอดี้การ์ดรุ่นน้องเมื่อเ
last updateLast Updated : 2025-07-31
Read more

ตอนที่50 ง้อฉบับมาเฟีย

แอ๊ด..ปั้ง!ฝ่ามือหนาปิดประตูเสียงดังปั้งปลุกให้คนที่พึ่งหลับตกใจตื่น“คะ..คุณมาได้ยังไง” มุกดาสะดุ้งตื่นจากที่นอน ลุกพรวดพราดขึ้นจากเตียงหันขวับมองหน้าคนที่พึ่งบุกรุกเข้ามาในห้องเธอ“ขับรถมา”“คุณรู้จักบ้านฉันได้ยังไง แล้วใครอนุญาตให้คุณขึ้นมาบนนี้” มุกดาเอ่ยถามคนที่บุกรุกพื้นที่ส่วนตัวของเธอ โดยลืมไปว่าตัวเองกำลังอยู่ในชุดนอนสายเดี่ยวตัวเล็ก“หนีผมมาทำไม” ธาราไม่ได้ตอบคำถามแต่กลับยิงคำถามของตัวเองกลับไป“ออกจากห้องฉันไปได้แล้วก่อนที่ฉันจะแจ้งตำรวจมาจับคุณข้อหาบุกรุก” มุกดาไม่ตอบคำถามธาราเช่นกัน ก่อนจะออกปากไล่ชายหนุ่มแทน“เก็บเสื้อผ้า ผมให้เวลาคุณ10นาที” เสียงเรียบพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมกับยืนใช้สายตาดุจ้องหน้าหญิงสาวตลอดเวลา“คุณมีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”“ผมไปทำงานแค่สามวันก็ลืมหน้าผัวตัวเองแล้วหรือไง ก่อนหน้านี้กระแทกกันทุกวันจะบอกว่าเป็นแค่คนรู้จักอย่างนั้นเหรอ ลุกไปเก็บของอย่าให้ผมต้องใช้กำลังบังคับ” เสียงเรียบตอบออกไปใบหน้านิ่ง สายตาคมจ้องหน้าหญิงสาวพยายามข่มอารมณ์และสีหน้าให้เป็นปกติที่สุด“ฉันไม่กลับ ฉันจะนอนที่บ้านฉัน”“อยากครางเสียงดังให้พ่อแม่เธอได้ยินก็ตามใ
last updateLast Updated : 2025-07-31
Read more
PREV
1
...
345678
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status