All Chapters of บอดี้การ์ดฝีปากกล้าหลงมารยาคุณหนูขี้อ่อย: Chapter 31 - Chapter 40

78 Chapters

ตอนที่31 ธุรกิจมีปัญหา

ตึก ตึก ตึก“แกจะออกไปไหน” อาคมตะโกนถามลูกสาวเมื่อเห็นว่าเธอแต่งตัวเตรียมออกไปข้างนอกแทนที่จะอยู่บ้านช่วยกันหาทางแก้ปัญหา“ก็จะออกไปหาเงินมาใช้หนี้ไงคะ หรือพ่อจะปล่อยให้เขามายึดบ้านไป”“อย่างแกนะเหรอจะมีปัญญาหาเงินหลายสิบล้านขนาดนั้นมาได้”“พ่อคอยดูแล้วกันค่ะว่าหนูจะทำได้ไหม”“คุณพูดกับลูกดี ๆ สิคะ เราเองก็มีส่วนผิดที่ไม่ยอมบอกลูกตั้งแต่แรกนะคะ”“ก็เพราะว่าถึงผมบอกไปลูกสาวคุณก็ไม่สามารถช่วยอะไรผมได้ยังไงล่ะ”“คุณเชื่อมั่นในตัวลูกหน่อย อย่างน้อยลูกก็มีสายเลือดของคุณอยู่ครึ่งหนึ่ง ลูกต้องเก่งเหมือนคุณแน่ ๆ ค่ะ”“ฮึ! ถ้าเป็นแบบนั้นก็คงจะดี ไม่ใช่ว่าเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อนะ”คฤหาสน์ฮาร์เปอร์“เธอโอเคใช่ไหม เกิดอะไรขึ้นเล่าให้ฉันฟังหน่อย”“ที่บ้านฉันกำลังจะล้มละลาย และตอนนี้บ้านก็กำลังจะถูกยึด แกก็รู้ว่าตอนนี้ฉันไม่มีเงินเก็บเหลือเลย” มุกดาเล่าด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ผู้หญิงที่ดูภายนอกเหมือนเข้มแข็งแต่ข้างในก็อ่อนแอเหมือนผู้หญิงทั่วไปคนหนึ่ง“เท่าไหร่ บ้านหลังนั้นเอาไปจำนองไว้เท่าไหร่” พลอยใสทราบทันทีว่ามุกดากำลังจะพูดเรื่องอะไรจึงชิงถามขึ้นก่อนเพื่อที่มุกดาจะได้ไม่ต้องคิดมากที่จะเอ่ยขอความช่วยเ
last updateLast Updated : 2025-07-18
Read more

ตอนที่32 ธุรกิจมีปัญหา

“ลูกสาวคุณอาคมเหรอครับ ได้ข่าวว่าพึ่งเรียนจบจากต่างประเทศ วันนี้จะมาช่วยคุณอาคมกู้บริษัทคืนเหรอครับ” หนึ่งในผู้ถือหุ้นคนเก่าคนแก่ของบริษัทถามขึ้น“ใช่ค่ะ นั่นคือสิ่งสำคัญที่ฉันควรทำมากที่สุดตอนนี้ไม่ใช่เหรอคะ” มุกดาเป็นคนตอบแทนผู้เป็นบิดา“จะไหวเหรอครับ ยังไม่เคยมีประสบการณ์อะไรเลย เรียนก็แค่ในตำรามันไม่เหมือนการทำงานจริงหรอกนะครับ” ถ้อยคำดูถูกสาดใส่เธอไม่หยุด มุกดาเอาแต่นั่งฟังเงียบ ๆ ไม่ตอบโต้กลับจนเธออดทนต่อไม่ไหว“เมื่อสมัยก่อนตอนที่คุณเรียนจบใหม่ ก็มีบริษัทให้โอกาสคนไร้ประสบการณ์รับคุณเข้าทำงานเหมือนกันไม่ใช่เหรอคะ เพราะฉะนั้นการให้โอกาสเป็นเรื่องสำคัญนะคะ โดยเฉพาะคนรุ่นใหม่ที่พวกเขามีแนวคิดใหม่ ๆ”“ผมกลัวว่าจะคิดนอกกรอบเกินไปแล้วพังไม่เป็นท่าสิน่ะครับ”“แล้วการทำงานแบบเดิม ๆ ก็ใช่ว่าจะดีที่สุดนะคะ ถ้าไม่งั้นจะมีนักธุรกิจที่ยังอายุน้อยประสบความสำเร็จได้ยังไงล่ะคะ ไม่ใช่เพราะพวกเขาเหล่านั้นคิดนอกกรอบไปจากเดิมหรอกหรือคะ”เริ่มประชุม“ที่ผมเรียกทุกท่านมาวันนี้ ผมมีเรื่องจะแจ้งให้ทุกท่านทราบว่าผมจะให้ลูกสาวผมเข้ามาบริหารที่นี่แทน ซึ่งทุกคนรู้เกี่ยวกับสถานการณ์ของบริษัทตอนนี้เป็นอย่าง
last updateLast Updated : 2025-07-18
Read more

ตอนที่33 ธุรกิจมีปัญหา

“ฉันไม่ตลกด้วยนะ ใครเป็นหนี้คุณ”“นาวสาวมุกดา วัฒนสินพิบูลย์” ธารายื่นหลักฐานการโอนเงินให้มุกดาดู ชื่อเจ้าของบัญชีที่โอนคือธารา ฮาร์เปอร์ และชื่อคนรับโอนคือมุกดา วัฒนสินพิบูลย์” เปลือกตาปิดลงราวกับว่าไม่อยากเห็นภาพตรงหน้าก่อนจะลืมตาขึ้นและมองหน้าชายหนุ่ม“ฉันจะรีบหาเงินมาคืนคุณเร็วที่สุดค่ะ”“ผมต้องการคืนโดยเร็วที่สุดและสิ่งเดียวที่จะสามารถหาเงินมาคืนผมได้ต้องทำให้บริษัทนี้มีกำไร”“ถ้างั้นก็เชิญเลขาคนเก่งว่ามาเลยค่ะ ฉันต้องทำยังไง”“สิ่งเดียวที่สามารถทำเงินได้ตอนนี้คือโครงการที่กำลังทำอยู่และต้องรีบขายออกไปเพื่อให้มีเงินเข้ามาหมุนภายในบริษัท” ธาราบอกแนวทางแก้ปัญหาเพราะเขาศึกษาข้อมูลของบริษัทมาก่อนหน้านั้นแล้ว“แต่โครงการส่วนใหญ่พึ่งดำเนินการไปได้แค่ห้าสิบเปอร์เซ็นต์ใครเขาจะมาซื้อ” มุกดาที่อ่อนประสบการณ์กว่าถามกลับเพราะยังมองไม่เห็นความเป็นไปได้ที่ชายหนุ่มพูดถึง“ความเชื่อมั่นและสิ่งที่จะได้รับคุ้มค่า จ่ายตอนนี้ได้มากกว่ารอซื้อตอนสร้างเสร็จ”“หมายถึงลดราคาอย่างนั้นเหรอคะ”“ไม่ลดแต่ได้มากกว่า” คำตอบของธาราทำให้มุกดาทำหน้างงเข้าไปอีก“ใบปริญญาที่ได้มาไม่ได้เอาความรู้แลกมาเลยหรือไง” ใบหน้
last updateLast Updated : 2025-07-18
Read more

ตอนที่34 เก็บดอก

เช้าวันต่อมา“ฉันมีนัดคุยเรื่องเงินทุนที่จะนำมาหมุนเวียนดำเนินโครงการที่กำลังก่อสร้างอยู่ คุณภามีเอกสารอะไรด่วนให้ฉันเซนต์ไหมคะ” มุกดาหันไปบอกกับเลขาเมื่อสักครู่เธอได้รับข้อความให้เข้าพบเพื่อนำเสนอโครงการของบริษัท และเธอไม่รอช้าที่จะตอบตกลง“ไม่มีค่ะ คุณมุกจะไปคนเดียวเหรอคะ”“ค่ะ เขาค่อนข้างต้องการความเป็นส่วนตัวค่ะ”“อ้อ..เข้าใจแล้วค่ะ”“ถ้างั้นฉันไปก่อนะคะ” มุกดาคว้ากระเป๋าสะพายลุกจากโต๊ะเดินตรงไปยังลิฟต์นี่เป็นครั้งแรกที่เธอต้องออกหน้าเจรจาธุรกิจด้วยตัวเอง ฝ่ามือบางเต็มไปด้วยเหงื่อที่ซึมออกมาตามซอกนิ้ว เม็ดเหงื่อเริ่มผุดขึ้นมาตามหน้าผากทั้งที่อุณหภูมิภายในรถเปิดที่23องศา“เธอต้องทำได้มุกดา เธอเก่งอยู่แล้ว” หญิงสาวให้กำลังใจตัวเองก่อนลงจากรถ ใจจริงก็อยากโทรปรึกษาธาราแต่เธอก็อยากจัดการอะไรด้วยตัวเองบ้างชายหนุ่มจะได้รู้ว่าเธอเองไม่ได้โง่เหมือนอย่างที่เขาชอบว่าเธอร้านอาหาร“บริษัทคุณกำลังอยู่ในช่วงวิกฤตเงินทุนมากมายขนาดนั้นผมคงไม่สามารถให้คุณได้ แต่ถ้าคุณอยากได้จริง ๆ ผมมีข้อเสนอให้คุณถ้าคุณรับข้อเสนอของผมได้ผมอาจจะสนับสนุนเงินทุนให้คุณก็ได้” นักธุรกิจวัยสี่สิบปลาย ๆ พูดขึ้นหลังจากที
last updateLast Updated : 2025-07-20
Read more

ตอนที่35 เก็บดอก

“ร้อนเหรอคะ แอร์รถฉันไม่เย็นเหรอ ฉันเร่งแอร์ให้นะคะ” นิ้วเรียวยาวยื่นไปปาดเม็ดเหงื่อที่ไหลลงมาตามขมับลงมาซอกคอหนาพร้อมกับช่วยปลดกระดุมเพิ่มอีกสองเม็ดโชว์หน้าท้องแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม“รู้สึกเย็นขึ้นไหมคะ” รถยนต์คันเล็กมุ่งหน้าทะยานไปตามถนนเส้นหลักใจกลางกรุงเทพฯ ด้วยความเร็วเกือบเกินที่กฎหมายกำหนด ขณะที่คนขับเริ่มไม่มีสมาธิมากขึ้นเรื่อย ๆ ก็ไม่สามารถหยุดรถได้เพราะตอนนี้กำลังวิ่งอยู่บนทางด่วน“ดูเหมือนคุณยังร้อนไม่หายนะ ฉันว่าปลดกระดุมเสื้อออกหมดเลยดีกว่า” ไม่ว่าเปล่านิ้วเรียวยาวยื่นไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของชายหนุ่มออกไปจนครบทุกเม็ดพร้อมกับกระชากชายเสื้อเปิดออกเผยให้เห็นอกแกร่งและซิกแพคและหน้าท้องแน่น ๆ“งานคุณยุ่งขนาดนี้ เอาเวลาที่ไหนออกกำลังกายคะ” เสียงหวานกระซิบถามข้างใบหู มือเรียวเล็กก็ลูบไล้หน้าอกแกร่งลามลงมาถึงหน้าท้องแน่นและหยุดอยู่ที่เข็มขัดหนังราคาแพง“มุกดา อย่าทำอะไรสิ้นคิดถ้าคุณไม่อยากเสียใจทีหลัง” เสียงเรียบเอ่ยเตือนเสียงลอดไรฟัน“อ่าส์..มุกดา ผมบอกให้ลงไปจากตัวผม” เสียงครางดังออกมาเมื่อลิ้นนุ่มสัมผัสกับยอดอกที่แข็งเป็นไต ขณะเอ่ยปากไล่ร่างกายกับแสดงอาการตรงกันข้ามตอบสนอ
last updateLast Updated : 2025-07-20
Read more

ตอนที่36 ขย้ำ

“อื้อ!” ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความเจ็บจากแรงบีบเคล้นหน้าอกอวบผ่านบราเซียร์ตัวบาง ขณะแท่งเนื้อที่ขยายตัวเต็มที่ดันบอกเซอร์เสียดสีหน้าท้องแบนราบของเธอ“อืม..” สัมผัสวาบหวามทำให้มุกดาคล้อยตามและเริ่มตอบสนองชายหนุ่มแบบเงอะงะอย่างคนอ่อนประสบการณ์ ลิ้นนุ่มตวัดไปมากลืนน้ำหวานแลกน้ำลายเป็นระยะ ร่างกายอ่อนปวกเปียกแขนขาเริ่มอ่อนแรงเหมือนที่เธอไม่เคยเป็นมาก่อน ไล่สายตามองริมฝีปากหยักได้รูปผละออกจากการหยอกล้อด้วยความกระหายอย่างไม่เคยเป็น“อย่าทำหน้าหื่นแบบนั้นถ้าคืนนี้ยังอยากจะนอนอยู่” ทั้งที่อีกฝ่ายพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่มันกลับเซ็กซี่จนคนฟังเกร็งหน้าท้องแน่น ขณะที่ฝ่ามือหนาบีบขย้ำหน้าอกคับ C ผ่านบราเซียร์ที่แทบจะปิดไม่มิด“ถ้าฉันทำถูกใจคุณ ลดเงินต้นให้ฉันด้วยสิบล้านตกลงไหมคะ” มุกดาแกล้งพูดกระตุ้นเพื่อดูปฏิกิริยาของชายหนุ่ม ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าเงินแค่ห้าสิบล้านเป็นแค่เศษเงินที่เขามี เขาไม่ได้สนใจเงินที่ให้เธอหยิบยืมมาด้วยซ้ำ จะว่าคิดเข้าข้างตัวเองว่าชายหนุ่มนั้นหลงเสน่ห์เธอก็คงไม่เกินจริง“เลิกสั่นเป็นเจ้าเข้าก่อนเถอะ ยังไม่กระแทกยังกลัวขนาดนี้”ได้ยินดังนั้นสองมือตวัดขึ้นโอบรอบลำคอหนาเมื่อฝ
last updateLast Updated : 2025-07-20
Read more

ตอนที่37 ขย้ำ

“ยิ้มแบบนี้จะให้เบาหรือกระแทกแรง ๆ เอาให้แน่”“อื้อ..นี่มันครั้งแรกของฉันนะ เบา ๆ หน่อยมันจะตายหรือไง”“ถ้าเจ็บก็เลิกทำ” ธาราถอนตัวตนออกมา ดวงตากลมโตช้อนสายตาร้อนผ่าวมองแท่งเนื้อเคลือบไปด้วยคราบน้ำสีใสผสมเลือดสีแดงสด ไม่ทันจะเอ่ยปากว่าก็ต้องเม้มริมฝีปากแน่นเมื่อธาราอัดตัวตนเข้าร่องคับแคบอีกระลอกไร้ความปรานี“คิดจะใช้งานแค่ครั้งเดียวหรือไง กระแทกเข้ามาได้..มันจุก” ใบหน้าเหยเกส่ายไปมาด้วยความทรมานจุกปนเสียว ปากบางก็ก่นด่า ขณะที่อีกฝ่ายยังกระแทกกระทั้นเข้าใส่ไม่ยั้ง ปลายนิ้วเกร็งจิกลงบนผ้าปูที่นอนระบายแรงถาโถมอย่างบ้าคลั่งของคนด้านบน เสียงร้องครางดังระงมแข่งกับเสียงจังหวะเนื้อกระทบเนื้อ“อ่อยผู้ชายไปทั่วรอดมาได้ยังไงตั้งยี่สิบห้าปี หรือไปทำรีแพร์มา” ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงกระซิบข้างใบหู และหันมาโฟกัสนัยน์ตากลมสวยราวต้องการอ่านความคิดผ่านสายตา ลมหายใจอุ่นกระทบปลายจมูกเชิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า“ถึงฉันจะแรดแต่ฉันไม่ได้มั่ว”“แล้วที่ขึ้นคร่อมผมวันนี้ แค่เล่น ๆ อย่างนั้นเหรอ” แววตาเย็นชายากจะคาดเดาเปลี่ยนจุดโฟกัสเป็นท่อนล่างที่ยังเชื่อมต่อกันอยู่ ก่อนที่ร่างอรชรจะโยกคลอนอย่างดุเดือด น้ำสีใสผสมเลือดจาง ๆ
last updateLast Updated : 2025-07-20
Read more

ตอนที่38 แสดงอาการ

ก๊อก ~ ก๊อก ~ ก๊อก“เสื้อผ้าที่พี่สั่ง นายฝากบอกว่าวันหลังถ้าพี่จะไม่กลับไปนอนบ้านก็ให้โทรบอกนายด้วย ส่วนนี่กุญแจรถผมขับกลับมาจอดไว้ด้านล่างแล้ว” ลุคค์ยื่นถุงกระดาษสามสี่ใบให้บอดี้การ์ดรุ่นพี่ พร้อมกับกุญแจรถยนต์คันหรูที่เขาจอดทิ้งไว้ที่ร้านอาหารชื่อดังเมื่อวาน"คุณทำไมทำรอยเยอะขนาดนี้คะ แล้วอย่างนี้ฉันจะแต่งตัวไปทำงานยังไง" มุกดาที่สวมเพียงชุดคลุมอาบน้ำโวยวายเสียงดังเมื่อประตูห้องถูกปิดลงและแน่ใจว่าอยู่ในห้องแค่สองคน"ก็ไม่ต้องโชว์ นมแบน ๆ ยังอยากจะโชว์อีก ไม่ใช่เพราะแต่งตัวไปล่อเสือล่อจระเข้หรือไงถึงโดนเสนอให้ไปเป็นเมียน้อยเขา” เสียงเรียบดุออกไปเล็กน้อยที่เห็นหญิงสาวเดินลงมาจากห้องขณะที่สวมแค่ชุดคลุมชุดเดียว ถึงไม่มั่นใจว่าเธอเดินลงมาทันตอนที่ลุคค์ยังอยู่ในห้องหรือเปล่า"หวงเหรอคะ""มันอุบาทว์ตา"เช้าวันใหม่กับอากาศเมืองไทยที่ร้อนอบอ้าว หญิงสาวในชุดเสื้อคอเต่าแขนยาวแฟชั่นที่ดูจะสวนทางกับอุณหภูมิช่วงนี้ ทันทีที่มุกดาก้าวเท้าลงจากรถทุกสายตาก็จับจ้องไปที่เธอ ตามมาด้วยผู้ช่วยหนุ่มหล่อที่ไม่เห็นเดินเคียงข้างหญิงสาวมาหลายวัน ธาราในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวดูแปลกตาเพราะปกติชายหนุ่มจะชอบใส่โทนสีดำ
last updateLast Updated : 2025-07-20
Read more

ตอนที่39 แสดงอาการ

ปั่ก!"วันนี้ผมจะไปด้วย" แฟ้มถูกวางกลับลงที่เดิมพร้อมกลับประโยคที่มุกดาไม่คิดว่าจะได้ยิน"คุณว่าอะไรนะคะ" มุกดาถามย้ำอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ"โดนกระแทกข้างล่างคงไม่กระทบถึงหู เตรียมเอกสารสัญญาให้พร้อม ผมขอดูรายละเอียดโครงการทั้งหมดก่อน""อีตาบ้า ทำไมชอบเอาเรื่องนั้นมาพูดจังเลย" เสียงบ่นอุบอิบ รู้สึกร้อนผ่าวที่ใบหน้าเมื่อคิดถึงเหตุการณ์อันเร่าร้อนเมื่อคืนที่ผ่านมา"อย่ามัวแต่ทำหน้าหื่น รีบทำงาน" เสียงเรียบปนดุดังแทรกขึ้นอีกครั้ง ช่วยเรียกสติเธอกลับมา"จิ๊!""มุกดา""สัญญาค่ะ ฉันตรวจสอบเรียบร้อยแล้ว เผื่อคุณผู้ช่วยต้องการตรวจดูอีกรอบหนึ่ง" แฟ้มสีเทาที่ใส่เอกสารสำคัญถูกวางลงตรงหน้าชายหนุ่ม ใบหน้าเรียวเล็กง้ำงอต่างจากก่อนหน้า"คุณอาคมอาการเป็นอย่างไรบ้าง" เสียงเรียบถามขึ้นทำลายความเงียบ"ดีขึ้นแล้วค่ะ น่าจะได้กลับมาพักที่บ้านเร็ว ๆ นี้”"ก็ดี ท่านจะได้ช่วยคุณทำงาน""หมายความว่าไงคะ ถ้าพ่อฉันออกจากโรงพยาบาลคุณก็จะไม่ต้องเสียเวลามาช่วยฉันอย่างนั้นใช่ไหมคะ" มุกดาเผลอเสียงดังใส่ชายหนุ่มอย่างลืมตัว อยู่ ๆ อาการน้อยใจก็เกิดขึ้นมาดื้อ ๆ เมื่อรู้ว่าจะไม่มีชายหนุ่มเคียงข้างกายอีกต่อไป"สักวันคุณก็ต
last updateLast Updated : 2025-07-20
Read more

ตอนที่40 ปรบมือข้างเดียวไม่ดัง

“เงินมากมายขนาดนี้ฉันรับไว้ไม่ได้หรอกค่ะ ถ้าคุณจะช่วยฉันจริง ๆ ก็ทำเป็นสัญญาเงินกู้ดีกว่าค่ะ” มุกดาหันไปบอกธาราเสียงอ่อยแต่ในใจลึก ๆ เธอก็แอบดีใจที่ชายหนุ่มยื่นมือเข้ามาช่วยเธอขนาดนี้ แต่เธอจะไม่ฉวยโอกาสนี้เอาเปรียบเขาอย่างแน่นอน“คุณทำมาให้ผมเซนต์แล้วกัน ผมไม่ว่างทำ”“ได้ค่ะ พรุ่งนี้ฉันจะรีบร่างสัญญาส่งให้คุณดูนะคะ ขอบคุณค่ะที่ช่วยเหลือ” รอยยิ้มจริงใจส่งไปให้ชายหนุ่ม“ดอกเบี้ยผมเก็บรายวันนะ ผมบอกไว้ก่อน”“อะไรนะคะ เก็บดอกเบี้ยรายวันแล้วฉันจะเอาเงินที่ไหนมาจ่ายให้คุณทุกวัน” มุกดาร้องเสียงหลงหันขวับมองหน้าชายหนุ่ม“แต่ผมไม่ได้เก็บเป็นเงิน”“แล้วคุณต้องการให้ฉันจ่ายเป็นอะไร หุ้นบริษัทเหรอคะ” มุกดานึกถึงสิ่งที่น่าจะเป็นไปได้มากที่สุดแล้วถามกลับไป“เย็นนี้จะบอกคุณเอง”ตอนเย็น"ฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ ส่วนเสื้อผ้าฉันที่อยู่ห้องคุณ คุณทิ้งได้เลยค่ะ" มุกดาหันไปบอกธาราพร้อมกับคว้ากระเป๋าสะพายลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานหลังจากเซนต์เอกสารแฟ้มสุดท้ายเสร็จ"รอผมสิบนาที ผมขอเคลียร์งานตรงนี้ให้เสร็จก่อน" ธาราตอบกลับขณะที่สายตายังจับจ้องอยู่ที่เอกสารในมือ"ฉันกลับเองได้ค่ะ ส่วนรถฝากคุณไว้ก่อนพรุ่งนี้จะให้คนไปเ
last updateLast Updated : 2025-07-20
Read more
PREV
1234568
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status