"Huwag ka nga sabi maging maingay ka diyan. Tumigil ka na lang at kumain Seth. Bago pa man kita maupakan," sabay taray ko sa kaniya. Ngunit, nakangisi lamang siya at natutuwa pa."Mom and Dad, ako na po ang humihingi ng sorry sa ugali ni Seth," dagdag ko pa. Dahilan na lumalim ang titig sa akin ni Seth."It's okay iha, siguro ay masanay ka na dapat sa anak ko, okay?" Sige na, kumain na tayo," wika naman ni Mom. Kaya naman, sa kaniya na lang ako nakinig, kaysa sa, makipagtalo pa ako kay Seth. Habang kumakain ako, ramdam ko pa rina ng inis ni Seth. Dahil, katabi ko siya, tila nagliliyab siya sa apoy. Pero, wala akong paki-alam, dahil mukha siyang ewan. Lumipas ang ilang minuto. Natapos na rin kami. Nagbulentaryo ako na ako ang maghuhugas at magliligpit ng mga kalat. Ngunit, pinigilan ako ni Mom. Pagkat mayroon naman na daw gagawa nito. Kaya naman, ay nakinig na lamang ako sa kaniya. Ang totoo lang, hindi ko alam kung ano ang gagawin ko sa araw na 'to. Pero, sana lang ay pwede akong maka
Last Updated : 2025-07-28 Read more