"สือซาน! มาช่วยพ่อหน่อย"เสียงตะโกนของไต้ก๋งโจวเจือแววกลัดกลุ้มอย่างเห็นได้ชัด เมื่อคืนสือซานไม่ได้ออกเรือไปกับบิดาเพราะลูกน้อยไข้ขึ้นสูง จึงไม่รู้ว่าสถานการณ์เป็นอย่างไร"ได้ของไม่เยอะเหรอครับพ่อ?"สือซานก้าวไปยังหัวเรือแล้วรับตะกร้าไม้ไผ่ใบใหญ่จากพ่อพร้อมกับเอ่ยถามไปพลาง ๆ"แมงกะพรุนเต็มเรือ ปูก็พอมี แต่ปลาหมึก...น้อยกว่าที่พ่อคาดไว้มากนัก"คำตอบนั้นทำเอาชายหนุ่มขมวดคิ้ว ตอนนี้พวกเขามีคำสั่งซื้อใหญ่ ถ้ายังเป็นแบบนี้ต้องส่งของไม่ทันเวลาแน่นอน"ฮึ...เหมือนทะเลจะไม่ค่อยเมตตาเราเท่าไหร่" ปากหยักพึมพำเบา ๆ แต่เหตุการณ์เหล่านี้ก็ไม่ได้เหนือความคาดหมาย ในเมื่อช่วงนี้มีฝนหลงฤดูเข้ามา ท้องทะเลจะปั่นป่วนก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้"สือซาน ลูกไปตามเสี่ยวหนานมาหน่อย พ่อมีเรื่องอยากปรึกษา" สีหน้าของพ่อโจวฉายชัดว่ากลัดกลุ้มเพียงใด ลูกชายเห็นแบบนั้นจึงรีบรับคำแล้วปั่นจักรยานกลับบ้านไปหาภรรยาทันทีประมาณ 15 นาทีทั้งคู่ก็มาถึงท่าเรือประมง"พ่อมีอะไรรึเปล่าคะ?""ปลาหมึกรอบนี้ได้มาไม่เยอะ พ่อกลัวว่าจะแปรรูปส่งไม่ทันเวลา เราจะทำยังไงกันดีละลูก?"ทุกคนตกอยู่ในความเงียบครุ่นคิดกันอย่างกลัดกลุ้ม ต่างจากเสี
Terakhir Diperbarui : 2025-07-17
Masuk
