All Chapters of เด็กโปรดท่านรอง: Chapter 41 - Chapter 50

ร่างสูงโปร่งของรองประธานบริษัทผลักประตูห้องทำงานเก่าของตัวเองเข้ามากะทันหัน แล้วก็ต้องหงุดหงิดเบื่อหน่ายเมื่อพบชายหนุ่มอีกคนกำลังนั่งออดอ้อนน้องสาวต่างมารดาเขาอยู่ ฝ่ามือหนาล้วงกระเป๋ากางเกงตวัดสายตาเย็นชามองว่าที่น้องเขย ท่าทางขึงขังเอาจริงเอาจังของเขาทำให้ม่านฟ้าหวาดกลัวทุกที"นี่มันที่ทำงาน ไม่ใช่โรงแรม...แล้วงานที่สั่งเสร็จแล้วเหรอไงถึงได้มานั่งจู๋จี๋ไม่รู้เวล่ำเวลาแบบนี้" เสียงแข็งกร้าวเอ่ยขึ้นทำร่างบางของน้องสาวสะดุ้งโหยง หยุดมือที่กำลังรับประทานอาหารลงทันที"คะ...คือ..." ม่านฟ้าเสียงสั่นหัวโล่งไปหมด พยายามคิดหาคำแก้ตัว แต่แฟนหนุ่มข้างกายกลับกระตุกยิ้มร้ายตอบกลับแทน"อ้าว~ ผมเข้าใจผิดเหรอเนี่ย นึกว่าไอ้เสียงครางที่มันดังออกมาจากห้องประชุมเมื่อกี้ เพราะนี่เป็นโรงแรมซะอีก ถ้าแบบนั้นผมขอตัวม่านฟ้ากลับไปสวีตที่อื่นก่อนนะครับ ส่วนงานเดี๋ยววันจันทร์เอามาส่งไม่ต้องห่วง""เค!"ม่านฟ้าตาเบิกกว้างตกใจเมื่อจู่ๆ คาเตอร์ก็จัดการเก็บกล่องข้าวที่เธอกำลังกินอยู่ พร้อมฉุดแขนเธอไปเก็บข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัวรองประธานหนุ่มได้แต่ยืนหน้าตึง เส้นขมับเต้นตุบๆ กัดกรามแน่นเมื่อไอ้น้องเขยตัวแสบตอบโต้กลั

อีกด้านใยไหมฟึดฟัดขัดใจอย่างถึงที่สุดหลังถูกแผ่นดินไล่ออกมาจากห้อง แล้วอยู่พูดคุยกับนักศึกษาฝึกงานสาวสวยคนเดิมตามลำพังแม้จะบอกกับตัวเองว่าเธอแค่รู้สึกเสียหน้าเท่านั้นที่ถูกรองประธานหนุ่มทำเป็นเหมือนส่วนเกิน ทั้งที่เขาเคยพาเธอเข้าประชุม พบลูกค้า แม้กระทั่งตอนทักษกรเข้ามาคุยด้วยเป็นการส่วนตัวยังอนุญาตให้ใยไหมอยู่ฟังได้ แต่ทำไมพอเป็นเรื่องผู้หญิงคนนั้นทีไร เธอจึงเป็นฝ่ายต้องออกมาเสมอดวงตาโฉบเฉี่ยวค้อนมองประตูด้านหลัง อยากรู้ใจจะขาดว่าทั้งคู่คุยอะไรกัน ถึงขนาดถือวิสาสะแอบเอาหูแนบประตู ไม่รู้ว่าทั้งสองพูดคุยกันเบาหรือประตูหนากันแน่ ทำให้สาวขี้สงสัยไม่ได้ยินอะไรเลยในหัวมีแต่ภาพจินตนาการลามกวาบหวิว หงุดหงิดสุดขีดอย่างไร้สาเหตุเพียงแค่คิดว่าสาวคนนั้นอาจเป็นเด็กอีกคนของแผ่นดิน และทั้งคู่ก็กำลังทำอะไรๆ เหมือนอย่างที่เขาทำกับเธอ คลื่นโทสะในกายก็แล่นพล่าน แต่สถานะเช่นนี้ก็รู้ดีกว่าไม่อาจจะไปก้าวก่ายหึงหวงอะไรได้ ทำได้เพียงมุ่ยหน้ากระทืบเท้าลงไปหาคาเฟ่นั่งสงบสติอารมณ์มีร้านกาแฟขนาดเล็กตั้งอยู่ไม่ไกลจากบริษัทนัก เดินเท้าไปก็แค่ห้านาที หญิงสาวจึงใช้โอกาสที่ถูกไล่ออกมาอู้งานซะเลย เป็นการประชดเล็

หลายสัปดาห์ต่อมาเหมือนทุกอย่างจะราบรื่นและสงบสุขไม่น้อย ช่วงกลางวันใยไหมใช้ชีวิตในฐานะนักศึกษาฝึกงานตามปกติ เต็มที่กับการทำงานและโพรเจกต์จบการศึกษา ส่วนกลางคืนก็กลายมาเป็นหมอนข้างใบโปรดให้รองประธานหนุ่มนอนกอด ดื่มด่ำกับบทรักแสนเร่าร้อนทุกค่ำคืน เรียกได้ว่าเธอแทบจะตัวติดกับเขาตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงก็ว่าได้หลายสิ่งเริ่มเข้ารูปเข้ารอย แผนงานพัฒนาบริษัทของแผ่นดินก็เป็นรูปเป็นร่างขึ้น หลังจากสามารถกำจัดบรรดาบอร์ดบริหารที่คอยขัดแข้งขัดขาออกไปได้ ระบบหลายอย่างในบริษัทเป็นระเบียบชัดเจนขึ้น ถึงจะมีการโยกย้ายตำแหน่งหัวหน้าหลายแผนก แต่แผ่นดินก็ใช้วิธีให้พนักงานในแผนกร่วมกันโหวต และมีสิทธิ์ให้คะแนนการทำงานของหัวหน้าใหม่ เพื่อความโปร่งใสว่าจะไม่มีใครใช้อำนาจในมือแอบทุจริตอุษากลับมาทำงานอีกครั้งด้วยใบหน้าอิ่มเอมแจ่มใสขึ้นหลังจากหมดความกังวล เรื่องของทักษกรถูกส่งขึ้นศาลแล้ว ด้วยหลักฐานแน่นหนาทำให้อดีตเพื่อนสนิทของเดชาแทบไม่กล้าขยับตัว หรือมีเวลาไปจัดการแก้แค้นใครต้องพยายามเคลียร์ตัวเองให้รอดจากการนอนคุก พร้อมหาเงินมาจ่ายค่าชดใช้ในสิ่งที่ตนเองและลูกชายร่วมกันโกงบริษัทไปมหาศาล จนแทบจะสิ้นเนื้อประดาต

ม่านฟ้าพาร่างอ่อนระโหยโรยแรงของใยไหมมานั่งพักบนโซฟายาวกลางห้องทำงานชั่วคราวของเธอ รีบส่งกระดาษทิชชูให้อีกฝ่ายซับคราบน้ำตา พร้อมทิ้งกายนั่งลงข้างๆ คว้ามือบางเข้ามากอบกุมแม้จะไม่เคยได้พูดคุยกับใยไหมเป็นการส่วนตัว แต่คนเป็นน้องก็พอจะรับรู้ความสัมพันธ์ลับๆ ระหว่างอีกฝ่ายกับแผ่นดินมาบ้าง ถึงจะไม่แน่ใจว่าใยไหมเป็นฝ่ายเข้าหาพี่ชายเธอเพื่อหวังความสบายจริงหรือไม่ แต่พอเห็นท่าทางแตกสลายของอีกฝ่ายก็อดสงสารไม่ได้มือบางข้างที่ว่างใช้กระดาษซับหยดน้ำตาร้อน แต่ไม่ว่ามันจะถูกเช็ดออกไปอีกกี่ครั้ง ร่างกายกลับผลิตมันออกมาไม่ขาดสาย ดวงตาเธอไหววูบสั่นระริก ยิ่งคิดถึงคำพูดรุนแรงเมื่อครู่ กลางใจก็ปวดร้าวเหลือทน นั่งหลับตาปล่อยสายน้ำออกมาอาบแก้ม เมื่อถูกคนที่เธอเผลอไผลมอบหัวใจใช้มีดกรีดแทงเธออย่างเลือดเย็น"อยากเล่าไหม เผื่อว่าจะรู้สึกดีขึ้น...เราอาจจะช่วยอะไรมากไม่ได้ แต่ยินดีรับฟังนะ"น้ำเสียงอ่อนโยนบวกกับท่าทางจริงใจ ทำให้หญิงสาวที่กำลังรู้สึกเหมือนตกอยู่ในหลุมดำมืดพอจะฝืนส่งยิ้มให้น้องสาวของแผ่นดินได้บ้าง"ขอบคุณนะ ตอนนี้เรางงไปหมดเลยว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมเขาถึงได้ทำกับเราแบบนี้ ทั้งที่วันก่อน...

ปัจจุบัน"นั่นแหละ พอวันอาทิตย์พี่แผ่นดินก็ออกไปคุยกับทางบ้านนั้น แล้วกลับมาบอกทุกคนว่าเขาตกลงจะหมั้น เพื่อทำสัญญาธุรกิจใหม่ร่วมกันระหว่างสองบริษัท ตอนนั้นเราก็ช็อกเหมือนกัน ไม่คิดว่าทุกอย่างมันจะเร็วถึงขนาดนี้ ป๊าเราเองยังพูดไม่ออกเลย ทั้งที่เขาคะยั้นคะยออยากให้พี่แผ่นดินแต่งงานมีลูกจะแย่ พอพี่แผ่นดินตัดสินใจแต่งงานเพราะเรื่องธุรกิจก็ทำทุกคนอึ้งไปตามๆ กัน""อึก...ทำไมเขาถึงเป็นผู้ชายใจดำได้ถึงขนาดนี้ ทำไมต้องเอาความรู้สึกของเรามาล้อเล่นด้วย"น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าหลั่งรินออกจากดวงตาคู่สวยที่เคยเปล่งประกาย แต่ตอนนี้มันกลับหม่นแสงเต็มไปด้วยความผิดหวังเสียใจ ต่อให้ม่านฟ้าจะบอกว่าแผ่นดินตกลงหมั้นเพียงเพราะเรื่องธุรกิจ แต่เธอก็รับไม่ได้กับเหตุผลของผู้ชายเห็นแก่ตัวอยู่ดี"แล้วเธอจะเอายังไงต่อ""จะให้เอายังไงล่ะ! เขาทำถึงขนาดนี้ เราไม่ยอมหน้าโง่ทนอยู่ต่อหรอกนะ!""โอเคแน่ใช่ไหม""ไม่เลยสักนิด..." เธอส่ายหน้าพร้อมหยดน้ำตาไหลออกมาช้าๆ ใบหน้าสวยแดงระเรื่อหลังจากผ่านการร้องไห้อย่างหนัก ปลายจมูกโด่งและริมฝีปากอิ่มดูบวมเจ่อขึ้นกว่าเดิม ยิ่งทำให้เธอดูน่าสงสารเหลือเกิน "ข้างในมันโคตรเจ็บ อึดอัดจนไม่รู้