All Chapters of The Ravishing CEO: Burning For His Touch: Chapter 271 - Chapter 280

JokoUmalis ako sa bahay ni Jackie na alam kong kailangan niya ang mga kaibigan niya at hindi niya sila tatawagan. Kaya tinawagan ko si Diane at sinabi sa kanya ang lahat; hindi ko na kailangan magtanong, tiniyak sa akin ni Diane na kokontakin niya ang mga girls at pupunta silang lahat. Pero syempre, binigyan niya ako ng malutong na sermon, na binibigyang-diin kung gaano ako katanga. Matagal ko ng hindi naririnig ang salitang iyon, pero iyon mismo ang sinabi niya at tama siya.Ang aking mga takot, kawalan ng seguridad at lahat ng kalokohan na kinakatawan ng tatay ko sa buhay ko ay nagpabagsak sa akin. Malaki ang posibilidad na hindi ako mapapatawad ni Jackie. Pero kailangan kong patuloy na sumubok.Hindi nagtagal ay biglang pumasok sa bahay ko sina Hubert, Lucas at John. Sinabi nilang magpapalipas ng gabi ang mga girls kasama si Jackie at tulad ng pangangailangan niya sa kanyang mga kaibigan, naroon din sila para suportahan ako at ibalik ako sa realidad. Nag-usap kami at naglasi

JokoBumalik ako sa opisina at pinapunta si Zac sa mall dala ang card ko para mabili niya lahat ng kailangan ko at isang maliit na regalo para sa pamangkin ko. Pagsisisihan ko ang pagbibigay ko sa kanya ng card ko mamaya, pero kailangan ko ang tulong ng bata.Alas-kwatro y medya na ng sinabi ko kay Diane na masakit ang ulo ko at nagmakaawa ako sa kanya na pauwiin na ako at labag man sa loob ay pinayagan niya ako. Nakakatawa na ako ang may-ari ng kumpanya pero ako pa ang humihingi ng permiso na umalis ng maaga, pero ayaw kong magalit siya.Tumakbo ako pababa dahil naghihintay na sa akin si Zac kasama ang driver sa pasukan ng gusali–- susunduin namin si Claire mula sa ballet class niyaa. Paglabas niya ng dance studio, may paghihinala na siyang nakatingin sa akin na nakatayo roon.“Tito, wala akong gagawin para sayo! Lagi na lang nagkakaproblema si Zac dahil sayo!” sabi niya bago ako binati. Anong problema ng mga batang ito ngayon?“Claire, nami-miss ka lang ng tito mo!” Sabi ko sa

ZacHabang hinihintay namin ni tito sa kotse si Claire na nasa loob na ng building ni Tita Jackie, napagdesisyunan kong tawagan si Luna, inimbitahan ko siya sa sinehan at agad naman siyang pumayag. Pagkatapos ay sinabihan ko siyang imbitahan din ang kapatid niya na sumama sa amin para walang problema. Siya din ang magsisilbing chaperone namin.Ang kapatid ni Luna ay 21 years old na at nag-aaral na ng dentistry at siya ang pinakamabait na tao sa mundo at hindi siya nag-aastang boss dahil lang sa mas matanda siya. At ngayon kailangan ko siya. Sabi ni Luna, titignan niya kung gusto niyang sumama sa amin.Swerte ko na lang at nakita ko ang message ni Tita Jackie sa cellphone ni Diane nang lumabas siya ng office na nagsasabing kung anong sinehan at kung anong pelikula ang papanoorin niya kasama ang lalaking ‘yon.Pagbaba ko ng phone, sumakay agad si Claire sa kotse at inabot ang sulat ni Tita Jackie kay Tito Joko.“Nakita ako roon nina Tito River, Tito Hubert at Tito John, Tiyo Patrí

JackieNagmadali akong bumalik sa opisina at pagdating ko, hindi ko na alam kung paano ipapaliwanag pero ang gulo! Mabilis na ipinaliwanag ni John sa akin ang nangyari– dinukot si Nathan.“Kailangan ka ni Isabelle ngayon!” sabi ni John. “Papunta na si Joko kasama ang iba pa, at paparating na rin si Bettina.”“Good, Ano pa bang magagawa ko?” tanong ko.“Magiging magulo ang mga bagay-bagay dito. Asikasuhin mo si Isabelle at linisin mo ang schedule ng CEO. Sa madaling salita, ikaw muna ang bahala dito hanggang sa maayos nina River at Hubert ang lahat. Kung kailangan mo ng tulong, kausapin mo ako,” utos ni John sa akin at umupo ako para magtrabaho. “Hindi ka pa nagla-lunch, 'di ba?”“Hindi pa, pero o-order ako mamaya at kakain dito.”“Yeah, mag-brunch tayo rito, para laging available, para walang magutom,” sabi ni John at naisip kong magandang ideya iyon.“Ano na?” tanong ko.“Tawagan mo ang caterer at hilingin sa kanila na ihanda ang lahat sa loob ng isang oras,” sabi ni John bago

JackieHinila ako ni Joko papasok sa bahay na iyon at hindi ako makapaniwala sa mga nakita ko. Parang isang panaginip lang iyon.Maganda at napakalaki ng bahay, pero ang ikinagulat ko ay ang nasa loob nito. Walang mga muwebles, pero nagkalat ang hindi mabilang na pulang rosas, mga ilaw na hugis kandila at mga lobo na hugis puso sa kisame.Sa gitna ng silid ay may mga malalambot na fur mat na may mapusyaw na kulay at maraming makukulay na unan na may matingkad na kulay at iba't ibang laki at may isang mesa na may mga strawberry, tsokolate at chilled champagne. Sa madaling salita, inulit ni Joko ang ginawa niya noong isa sa aming pinakamagagandang gabi. Dramatic at exagged si Joko, pero sa pagkakataong ito ay mas lumevel-up siya.“Kaninong bahay ito?” Humarap ako sa kanya, hangang-hanga pa rin sa lahat.“Bahay natin ‘to.” Lumapit siya.“I don’t understand.” Lubos akong naguluhan sa aking nakita kaya naman tila walang ginagawa ang aking utak kundi ang mamangha.“Binili ko ang bah