All Chapters of ในวันที่รักมันซับซ้อน: Chapter 11 - Chapter 20

ตอนที่ 12อาการหายป่วยที่ดีขึ้น4 วันผ่านไปพี่ใหญ่เรียกประชุมลูกน้องทุกคนรวมถึงตัวเซ็นด้วย “วันนี้ฉันมีเรื่องสำคัญที่จะให้พวกแกทำ หนึ่งในนี้จะต้องไปจัดการงานให้กับฉันที่ฝรั่งเศสในระยะเวลา 1 เดือนพวกแกจะต้องส่งของและหาสายที่นั่นให้ได้มากที่สุด งานนี้ฉันจะมอบให้ใครไปไม่ได้นอกจากแกเซ็นคนที่ฉันไว้ใจมากที่สุด แผลของแกหายดีแล้วใช่ไหม”ผมหันไปหามันสายตาฝากฝังเพราะนี่คืองานสำคัญที่ผมไม่กล้ามอบหมายให้คนอื่น เซ็นคือลูกน้องคนเดียวที่ผมไว้ใจและผมเชื่อว่ามันจะทำงานให้ผมสำเร็จ “แต่ว่าไอ้เซ็นมันบาดเจ็บอยู่นะครับลูกพี่” เขมเอ่ยขึ้นเพราะรู้สึกเป็นห่วงเซ็น เพื่อนสนิท“ผมไหวครับพี่ไม่ต้องเป็นห่วง งานนี้ผมจะไม่ทำให้พี่ผิดหวังเป็นอันขาด” ผมเอ่ยน้ำเสียงหนักแน่นแล้วโค้งตัวให้พี่ใหญ่หลังจากรับภาระหนักอึ้งไว้บนบ่า อีกไม่นานผมก็คงจะต้องเดินทางไปฝรั่งเศส “แกไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะเซ็น ฉันไม่ได้ให้แกไปแค่คนเดียวแต่ฉันมีคนสำคัญที่จะให้ตามไปช่วยแกด้วย” เฉินตูตบมือสองครั้งเบาๆ ก่อนที่หญิงสาวใบหน้าสะสวยจะเดินย่างกรายเข้ามาที่พวกเขา เธอสวมชุดสูทสีขาวเซ็กซี่ผมของเธอยาวสยายสีน้ำตาลอ่อน ผิวพรรณของเธอก็ขาวผ่อง ดูเป็

ตอนที่ 14สร้างอำนาจประเทศฝรั่งเศส “ยินดีที่ได้ร่วมงามครับมิสเตอร์ โจนส์” ผมจับมือของเขาหลังจากที่เราส่งของเสร็จล็อตสุดท้าย จากนั้นผมกับหยกจึงไปเลี้ยงฉลองความสำเร็จของงานครั้งนี้กันที่โรงแรมหรูใจกลางกรุง ฝรั่งเศส “วู้วววชน”“งานนี้หากไม่ได้คุณมันคงไม่สำเร็จง่ายแบบนี้ผมต้องขอบคุณๆ มากๆ เลยนะครับ คุณหยก” ผมเอ่ยกับสตรี ชุดขาวที่ร่วมงานกับผมมาจนถึงวินาทีสุดท้ายเธอคือผู้หญิงที่สวยมากคนหนึ่ง ทว่าเธอไม่ใช่สเปกของผม “ฉันก็ต้องขอบคุณคุณเช่นเดียวกันค่ะ เซ็น หากไม่มีคุณ งานนี้ก็คงไม่สำเร็จ ชนแก้วค่ะ...เชียสส” พวกเราดื่มด่ำกันหนักมากจนเวลาล่วงเลยมาถึงดึกดื่น และดูเหมือนว่าตอนนี้หยกเธอจะเมามากซะด้วย “คุณลุกขึ้นเถอะผมจะพาไปส่งที่ห้อง” ผมพยุงเอวคอดลุกจากโต๊ะในโรงแรมก่อนที่พวกเราจะเดินออกไปขึ้นรถขับแล่นไปที่พัก “เชิญครับ” บอดี้การ์ดชุดดำเปิดประตูก่อนจะขับรถพาหยกและเซ็นไปส่ง “เซ็นคะ คืนนี้หยกขอนอนกับคุณที่ห้องนะคะ นะๆๆๆ หญิงสาวออดอ้อนด้วยน้ำเสียงที่เมามาย ทว่าเซ็นกลับนั่งรถไปแบบนิ่งๆ ไม่สนใจเสียงของเธอ ก่อนที่พวกเขาจะมาถึงโรงแรม ชายหนุ่มย่างลงจากรถแล้วเดินอ้อมมาพยุงหยกเข้าไปภายใน “ให้ผมช่วยไห

ในบ้านขนาดใหญ่หน้าที่ไหว้บูชาของแก๊งมังกรเฉินตู มือหนาของเฉินตูถือธูปไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์พร้อมกับน้ำที่ยืนอยู่ข้างๆ เขา ดวงตาคู่คมแอบเหลียวสายตาหันมองใบหน้าของน้ำด้วยความนิ่งขรึมก่อนจะค่อยๆ ปักธูปลงกระถางแล้วประจวบเหมาะกับช่วงที่เซ็นเดินเข้ามาพอดี “มาแล้วเหรอ” ผมเอ่ยเมื่อเห็นใบหน้าของมัน แววตาของเซ็นในวันนี้ยังคงเหมือนกับวันแรกที่ผมเจอมันไม่มีผิด“พวกมันบอกว่าพี่เรียกผมผมเลยรีบมา” ผมเอ่ยมองพี่ใหญ่ซึ่งวันนี้แววตาที่เขามองผมมันดูลึกล้ำกว่าปกติ ดูท่าคงจะไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก“ใช่ ฉันเรียกแกมาเพราะวันนี้ฉันมีงานสำคัญให้แกทำ” ผมเดินไปจับไหล่ของเซ็นพร้อมออกแรงบีบหนักๆ “ไปจัดการคนๆ หนึ่งให้ฉันหน่อย มันเป็นคนที่หักหลังฉัน นี่คืองานสุดท้ายของแก ทำให้สำเร็จล่ะ” เมื่อเอ่ยจบผมก็เดินออกมาทิ้งให้มันได้อำลากับผู้หญิงของผมเป็นครั้งสุดท้าย ภายในห้องโถงกว้างที่มีกลิ่นธูปและกำยานหอมอบอวล “อย่าไปได้ไหมฉันรู้สึกว่ามันมีอะไรแปลกๆ ซ่อนอยู่ เฉินตูเขาคิดจะทำอะไรคุณสักอย่างแน่” ฉันเอ่ยต่อเขาเบาๆ แต่เซ็นก็ไม่ฟังเขายกยิ้มบางๆ ให้แล้วเดินออกไปขึ้นรถที่จอดอยู่หน้าประตู ขับแล่นออกไปด้วยแววตาที่นิ่งขรึม ทำไมวันนี้ฉ

เสียงฉาบดังสนั่น เบื้องล่างคือลูกน้องแก๊งมังกรเฉินตู พวกเขายืนเรียงแน่นขนัดเบื้องล่าง เบื้องหน้าคือเฉินตูที่กำลังไหว้ต่อเทพเจ้าเพื่อกล่าวขอพรให้กับนายน้อยของแก๊งที่ถือกำเนิด น้ำฟ้าใช้มือเรียวสวยอุ้มทารกน้อยเพศชายไว้ในอ้อมแขน ยืนเบื้องหน้าทุกคนเคียงข้างเฉินตู “แก๊งมังกรเฉินตูจงเจริญ” เสียงตะโกนซ้องแซ่ดังสนั่น ในระหว่างที่ทุกคนกำลังส่งเสียงยินดีแต่ จู่ๆ เสียงรถมอเตอร์ไซค์ที่ทุกคนคุ้นหูก็ขับมาจอดหน้าทางเข้าเรียกให้ทุกสายตาหันไปมอง“ทุกคนไม่ต้องตกใจ วันนี้ฉันมีลูกน้องคนใหม่ที่จะมาแนะนำให้อาซ้อรู้จัก” หลังจากที่ผมเอ่ยจบร่างสูงสวมใส่ชุดสูทสีดำและใบหน้าที่ยังคงคุ้นชินของเซ็นก็เดินเข้ามา “เฮ้ยนั้นมัน พี่เซ็นนี่” ลูกน้องทุกคนยิ้มดีใจทว่า ก็มีบางกลุ่มเล็กๆ ที่มิได้พึงพอใจสำหรับการกลับมาของเซ็นมากนัก “เป็นไปได้ไงวะ มันตายไปแล้วนี่” พวกเขามองดูเซ็นพลันกำมือแน่น“เขาคือใครเหรอคะเฉิน” ฉันเอ่ยถามเมื่อได้เห็นใบหน้าที่คุ้นตาของผู้ชายคนนั้น “เขาก็คือคนที่จะมาคอยดูแลคุณและลูก” ผมยกยิ้มบอกกับเหมยก่อนจะเดินเข้าไปหาเซ็นพลันใช้มือหนาจับไหล่เขาเบาๆ “รอบนี้ฉันให้โอกาสแกในฐานะพี่ชาย ดูแลปกป้องพวกเขาให้ดี”“คร

“แล้วซ้อล่ะครับ มีความรักรึเปล่า” ผมเอ่ยถามเธอบ้างแต่เมื่อน้ำฟ้าได้ยินรอยยิ้มที่ปรากฏก็ค่อยๆ เลือนรางลง “ความรักของฉันมันมีแค่กับลูกเท่านั้นแหละ นอกจากนั้นมันคงจะไม่เหลือให้ใครอีกแล้ว” คำพูดเยือกเย็นสบถออกมาจากริมฝีปากของน้ำฟ้า ซึ่งมันผิดคาดจากที่เซ็นคิดไว้อย่างมาก เพราะเธอควรจะมีความรักให้พี่ใหญ่บ้างทว่า น้ำฟ้าไม่ได้รักพี่ใหญ่เลยจริงๆ หรือ ดวงตาคู่สวยมองออกไปนอกกระจกรถหลังจากเอ่ยตอบเซ็น “ฉันก็ไม่รู้ตัวเองเลยว่าทำไมถึงไม่รู้สึกรักเฉินเลย แม้เขาจะดีกับฉันขนาดนั้น หรือจริงๆ แล้วในใจของฉันมีใครซ่อนอยู่”“...” ภายในห้องทำงาน มือหนากำแน่นวางลงบนโต๊ะไม้ลวดลายมังกร หลังจากที่เขาได้ยินน้ำฟ้าพูดออกมาผ่านอุปกรณ์ดักฟังเสียงที่แอบซ่อนเอาไว้บนรถ ผมรู้ดีว่าเหมยไม่มีวันจะรักผม แต่ผมก็ยังฝืนดื้อรั้น หวังว่าเธอจะแลเหลียวผมสักนิดก็ยังดี เมื่อรู้แบบนี้ผมก็รู้สึกสมเพชตัวเองอย่างมากที่ไม่อาจทำให้ผู้หญิงคนเดียวรักผมได้ แม้จะสามารถนำเธอมาไว้ข้างกายได้แล้วก็ตาม“...” รถเก๋งสีดำคันหรูขับแล่นมาจอดหน้าประตูทางขึ้น เหล่าสาวใช้รีบพากันลงไปช่วยน้ำฟ้าขนของเข้ามาในบ้านก่อนที่พี่ใหญ่จะเดินผ่านมาพร้อมทั้งเอ่ยเรียกเ