Semua Bab State Red Sun ร้ายซ่อนรักฉบับโหด: Bab 291 - Bab 300

“กว่าจะโผล่หัวมาได้นะมึง”เสียงทักฉุนๆ ของเรซดังขึ้นเมื่อเราทั้งคู่เดินเข้ามาในอู่ตอนทุ่มเศษๆ สายตาที่จ้องมองมาอย่างสงสัยของเรซทำฉันแอบละอายนิดหน่อยเมื่อนึกถึงความเร่าร้อนก่อนหน้านี้พวกเด็กอู่เองก็หันมามองด้วยท่าทางแปลกใจที่เห็นฉันกับริกกี้มาด้วยกัน บางคนถึงขั้นกระซิบถามเพื่อนข้างๆ ว่าดีกันแล้วเหรอ

เช้าวันต่อมาคุณยายทำหน้าตกใจที่เห็นเราทั้งคู่ แกล้งบ่นสองสามคำแต่ก็สั่งให้แม่บ้านทำข้าวเช้าเผื่อ ระหว่างนั้นก็จิกกัดฉันกับริกกี้ไม่หยุด ริกกี้ก็ช่างต่อปากต่อคำไม่เลิกราเหมือนเพนนีเลย ท่าทางคุณยายเองก็ดูจะชอบนะ เพียงแต่ปากแข็งไปหน่อยหลังจากนั้นเราทั้งคู่ก็ขอตัวลา ยังมีอะไรอีกหลายอย่างที่ต้องสะสาง อ

เซฟเฮาส์ RED SUNฉันกำลังชงกาแฟให้เฮียหมูอยู่ในครัว“หมายความว่ายังไง เกิดอะไรขึ้น ทำไมทีมเราโดนถอดจากรายการแข่ง” จู่ๆ เสียงริกกี้ก็ดังขึ้นมา“กาแฟค่ะเฮีย” ฉันวางถ้วยกาแฟลงตรงหน้าเฮียหมูก่อนเดินมาทิ้งตัวลงนั่งข้างริกกี้“อ้อ ขอบใจจ้ะหนูนิ้ง”สายตาของเรซและทุกคนยกเว้นริกกี้มองมาที่ฉันราวกับนัดกันเอาไ

ครื้ด!~ ครื้ด!~“....”โทรศัพท์ที่ซุกอยู่ในกระเป๋ากางเกงเขาสั่น ริกกี้กดจูบริมฝีปากฉันต่อแบบไม่ใส่ใจฉันก็อยากทำแบบนั้นเหมือนกันแต่พอสายหลุดไปแล้วก็โทรเข้ามาอีก ฉันทนไม่ไหวล้วงโทรศัพท์ในกระเป๋าริกกี้ออกมาแล้วส่งให้เขา“อื้อ ริก... โทรศัพท์”ฉันเบือนหน้าออกจากริมฝีปากร้อนชื้นแล้วเอ่ยบอก ลมหายใจหอบระรั

ฮาน!ฉันมองร่างสูงตรงหน้าอย่างตกตะลึง ไม่เห็นรู้มาก่อนว่าเขากลับมา หมอนั่นไม่รอให้ฉันไตร่ตรองอะไรเสร็จก็กระชากฉันออกไปซึ่งๆ หน้า“ไปกันเถอะ”“เอ๊ะ อื้ม”“ฮะฮาน... นี่! เดี๋ยวก่อน” ฉันรั้งข้อมือเอาไว้ตรงทางเดิน เขาปล่อยมือหันกลับมามองฉันนิ่งๆ“พวกนั้นอยู่ไหน”“ห๊ะ?”“เธอคงไม่ได้มาเที่ยวคนเดียว ฉันพูด