“I wish… I have my real daddy to bring me to school too.”Napatigil si Selene. Para bang may kung anong malamig na kamay ang biglang pumulupot sa dibdib niya at hinigpitan iyon kaya nahirapan siya biglang huminga ngayon.Nanigas ang katawan niya at mabilis na napatingin lang siya sa anak habang pilit pinipigilan ang mga luhang gustong kumawala mula sa kanyang mga mata.“…K-Kiel…” mahina niyang tawag. Hindi niya alam kung saan magsisimula, kung paano sasahihin o kung anong sasabihin. Hindi niya talaga alam dahil nabigla siya…Kita niyang umiwas ng tingin si Kiel at nilafo ang dulo ng strap ng bag nito. Hindi ito agad tumingin sa ina na parang nagdalawang-isip pa kung tama ba ang nasabi.Huminga nang malalim si Selene at bumuntong hingina upang patatagin ang kaniyang boses. Dahan-dahan siyang umupo sa harap ng anak at hinawakan ito sa magkabilang kamay. Naglevel siya ng tingin, tinitiyak na makita niya ang inosenteng mukha ng bata.“Kiel… anak,” Panimula niya, “Remember what Mommy tol
Terakhir Diperbarui : 2025-09-05 Baca selengkapnya