Semua Bab Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย...อย่าท้าทายกัปตัน: Bab 291 - Bab 300

เหมือนวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ฉันเป็นเด็ก และพรุ่งนี้เป็นวันที่ฉันจะโตเป็นผู้ใหญ่จริงๆ ตื่นมาจากที่เคยเบื่ออิไม้เบื่ออิกล้า..เบื่อทุกๆอย่างในบ้านหลังนี้ ตอนนี้ไม่..ทำไมอยู่ๆ..ฉันรู้สึกอยากใช้เวลาอยู่กับพวกมันก็ไม่รู้ ยิ่งใกล้งานแต่งฉันยิ่งหน่วง เมื่อเช้าก็จิตตกคิดถึงแม่ ตอนนี้ก็คิดถึงทุกๆคนในครอบครั

"ใครบอก?-_-""เห็นยาโฟลิกบนโต๊ะแก นี่กินเตรียมท้องหรือท้องแล้ว?^^" ฉันถอนหายใจเบือนหน้าหนี จริงๆเลยกูพลาดเองล่ะ"เออท้อง แต่อย่าเพิ่งบอกย่านะ..เซอร์ไพรส์-_-" เจ๊แกเอามือปิดปากขำ ก่อนจะลุกขึ้นไปเปิดประตูให้พนักงานสปาที่เคาะขออนุญาต... จากนั้นก็จะหายออกไปสักพัก ก่อนจะกลับมาพร้อมกับเจแปนที่ใส่เสื้อคลุม

พิธีกร : คุณใบไม้เป็นคนยังไงคะ?ไคล์ : ใบไม้เป็นคนไม่ค่อยพูดไม่ค่อยแสดงออก แต่มีความหนักแน่นและชัดเจนในตัวเอง เธอไม่เหมือนผู้หญิงที่ผมเห็นทั่วไป จนผมมาทำงานเป็นนักบิน..บอกตรงๆว่าเครียดทุกไฟลท์ และช่วงนั้นเป็นช่วงที่ผมลังเลคิดมาก ผมไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไรไม่ชอบอะไร ผมชอบใบไม้ที่เป็นแบบเดิม..แต่ใจผมก็อ

พรึบ!!ฉันโยนช่อดอกไม้ไปข้างหลังสุดแรง ก่อนจะรีบหันกลับไปดูผลลัพธ์ของตัวเองว่าไปตกที่ไหน ปรากฎว่าดอกไม้ของฉันไปหล่นอยู่ที่ตักคุณหมอน้ำแข็ง และของพี่ใบไม้ไปไกลมาก! ตกที่ทางเดินตรงกลางข้างๆต้นกล้าเป๊ะๆ!พิธีกร :ว้าย! ขึ้นมาเลยค่ะ ใครได้ดอกไม้เชิญขึ้นมาเลยค่า^^คุณหมอน้ำแข็งทำหน้างง แต่สุดท้ายก็ยอมลุกข

"อ๊าส์!" ฉันแผดเสียงกระเส่าเชิดหน้าขึ้น ลงแรงทั้งหมดไปกับมือที่บีบไหล่กว้างของคนร่างใหญ่ เพราะใบหน้าที่ซุกตามหว่างขานั้น..ไม่ทันไรเขาก็ส่งลิ้นอุ่นๆเข้ามากลืนกินฉันแล้วฉันเสียว..แม่เจ้า!! ฉันหายใจไม่ทัน ฉันต้องทำยังไง! ยิ่งเสียงจ๊วบ~ที่เขาดูดยอดเกษรดังขึ้นเท่าไหร่ ฉันยิ่งหายใจติดขัดทรมานไปทั่วท้อง"