All Chapters of Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย...อย่าท้าทายกัปตัน: Chapter 311 - Chapter 320

หลังจากเจแปนคลอด ฉันก็ไปโรงพยาบาลเยี่ยมทุกวันจนยัยนั่นกลับบ้าน บอกเลยความเห่อของอิไม้ไม่ลดน้อยลงสักวัน สามสี่วันที่อยู่โรงพยาบาลมันถ่ายรูปลูกเป็นหมื่น ไลน์กลุ่มครอบครัวมีแต่รูปโซล! และคนที่เห่ออาสาเลี้ยงอีกคนคืออิกล้า กลับบ้านมายิ่งกว่าความหายนะ เหมือนโซลมีพ่อสองคน อิกล้ากับอิไม้แย่งกันอุ้ม-_-"เอาล

ตุบๆ ตุบๆ ตุบๆ ~ โอ้ยยยยย"คุณแม่คะ..เบ่งยาวๆเลยค่ะ" มือสองข้างคว้าหมับที่ราวเตียง ก่อนฉันจะเม้มปากเบ่งสุดแรง..พร้อมๆกับพยาบาลที่กดท้องดันลง"อื้ออออออออออออออออออออ""อีกทีลูก" พ่อสามีเร่ง"อื้ออออออออออออ อื้ออออออออ" ไคล์บีบไหล่ที่ห่อขึ้นเป็นจังหวะ ทั้งที่ตาเขาจ้องตรงไปที่หว่างขาฉัน ระหว่างพักเบร

เจแปนไลน์บ่นยาวๆในไลน์ครอบครัว ว่าไม่ได้หลับไม่ได้นอน จนช่วงอิไม้ไปบินแม่ฉันต้องไปช่วยเลี้ยงหลาน เพราะตอนนี้ยัยนั่นย้ายไปบ้านหลังใหม่แล้วแม่ฉันห่วง ไม่อยากให้อยู่คนเดียวและเวลามันก็ผ่านไปเร็วมาก..แปปเดียวก้านแก้วก็ไปเรียนอังกฤษแล้ว ฉากบอกลายิ่งกว่าซีรี่ย์เกาหลีมันกอดฉันอุ้มหลาน กอดฉันอุ้มหลานอยู่แบ

"ไม่เอาโซล อย่าทำนิสัยเหมือนพ่อ" ฉันรวบมือเล็กเตือน จนลูกชายตัวแสบยิ้มให้..แล้วเอนพิงพ่อนั่งบนตักสบายๆต่อไป จนถึงเวลาเครื่องขึ้น..อยู่ๆกัปตันไคล์ก็เปิดประตูออกมากัปตันไคล์นั่งยองๆหอมโบอิ้ง หอมพี่ใบไม้ ส่วนโบอิ้งถูกหอมหน่อยก็หัวเราะคิกคัก ชูแขนอยากให้พ่ออุ้ม"อุ้มไม่ได้ลูก โบอิ้งขึ้นเครื่องบินครั้งแ

"พอใจรึยังแม่สาวชาววัง-_-" กระแหนะกระแหนหลานอีก โบอิ้งยังพูดไม่ได้ ได้แต่มองหน้าอิไม้ตาปริบๆ"โบอิ้งคงพอใจแล้ว เหลือแต่ลูกชายกัปตันนี้แหละค่ะ งอนตุ๊บป่อง" เจแปนชี้โซลที่หลับคาอกเธอ หลานหลับทั้งน้ำหูน้ำตาน่าสงสารชะมัด อิไม้นะอิไม้..มันเลี้ยงลูกห่ามเหมือนนิสัยมันเลย"ไว้ตื่นค่อยง้อ เอาแอร์สักคนไหมลูกเ