Semua Bab เมื่อรักสุดทางแล้ว: Bab 11 - Bab 15

พีรวิชกลับถึงบ้านตอนตี1 เขาพึ่งกลับมาจากต่างประเทศเพื่อเคลียร์ปัญหาสินค้ากับมิสเตอร์ลี พอหัวถึงหมอนก็หลับเลย ตื่นเช้ามาพบว่ามือถือแบตหมดจึงรีบชาร์จ เมื่อเปิดเครื่องก็เห็นเบอร์ของมุทิตาโทรมา เขารอสักพักให้ชาร์จไฟเข้าสักหน่อย แล้วรีบกดโทรกลับไปแต่รออยู่นานก็ไม่มีคนรับ จึงโทรหานลินดาก็ปรากฎว่าเธอปิดเครื่อง เขาจึงทำได้แต่ฝากข้อความไปหลังเสร็จงานศพ นลินดากับมุทิตากลับมาที่บ้านช่วยกันเก็บข้าวของ พวกเธอตัดสินใจจะไปจากที่นี่ หลังจากช่วยกันขนของขึ้นรถแล้ว มุทิตาก็ไปทำเรื่องย้ายออกและคืนกุญแจบ้าน ก่อนจะขึ้นรถแล้วขับออกไป นลินดายังคงเหม่อลอยไม่พูดไม่จา หลายวันมานี้เธอแทบไม่ได้กินอะไร จนร่างกายซูบลงไปเยอะ พวกเธอย้ายไปอยู่ห้องเช่าเล็กๆราคาถูก พอดีมี2ห้องว่างติดกัน เลยแยกกันอยู่คนละห้อง เพื่อความเป็นส่วนตัว เพราะห้องแคบมาก อยู่2คนก็จะเบียดเสียดเกินไป พีรวิชขับรถมาหานลินดา เขาคิดว่าลูกคงออกจากร.พมาพักที่บ้านแล้ว แต่พอเขาเดินไปที่หน้าบ้าน ก็เจอกับป้ายประกาศให้เช่า " อ้าวพ่อหนุ่ม จะมากินข้าวแกงเรอะ เขาเลิกขายแล้วหล่ะ ย้ายออกไปแล้ว น่าเสียดายอร่อยด้วยถูกด้วย ป้าหน่ะลูกค้าประจำเลยนะ "" ป้าพอจะรู้ไหม

ระหว่างที่นลินดากำลังเก็บอุปกรณ์มำความสะอาดเตรียมจะเลิกงาน ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งคนหนึ่งเอาอุปกรณ์มาเก็บใกล้ๆเธอ ส่งยิ้มมาให้อย่างเป็นมิตร " ฉันชื่อโม เธอชื่ออะไรหล่ะพึ่งมาใหม่เหรอ"" ฉันชื่อขิงพึ่งมาทำที่นี่ได้อาทิตย์เดียว"" อ๋อ อย่างงี้นี่เอง อาทิตย์ก่อนฉันลากลับไปบ้านต่างจังหวัดหน่ะ เลยไม่เห็นเธอ ดูจากหน้าแล้วน่าจะอายุน้อยกว่าฉัน ฉัน32แล้ว "" ฉัน 22 "" นั่นไงว่าล่ะ งั้นเธอก็เรียกฉันว่าพี่โมละกัน "" ได้ พี่โม "เลิกงานแล้ว เธอโทรหามุทิตา มุทิตาบ่นว่าที่ทำงานของเธอขึ้นรถหลายต่อ ทั้งยังอยู่ไกลอีกต่างหาก แถมตอนนี้รถก็ยังติดอีกกว่าจะกลับถึงบ้านก็คงดึก นลินดาเลยบอกว่าจะซื้อข้าวไว้รอ โชคดีที่ห้องพักที่เธออยู่ตรงปากซอยทางเข้ามีตลาด ของกินของใช้หลากหลาย ราคาถูกด้วย เธอซื้อข้าวมา3ห่อเผื่อกินไม่อิ่ม แกง2ถุงกับหมูย่างอีก5ไม้ แล้วก็เดินเข้าซอยไป ที่จริงมีวินมอไซค์อยู่ แต่เธอไม่ใช้บริการหรอก เดินไปเรื่อยๆแป๊ปเดียวก็ถึงแล้ว จะได้ประหยัดเงินด้วย เดินไปสักพักเธอรู้สึกเหมือนมีคนเดินตาม เวลาเธอหยุดก็เหมือนคนนั้นจะหยุดตามด้วย เธอไม่กล้าหันกลับไปดูจึงรีบเดินให้ไว เมื่อถึงห้องก็รีบปิดประตูแล้วล็อคทันที