ไอ้จ้อนมหาภัยที่ใหญ่ยาวราวสิบห้านิ้ว ผิวหนังขรุขระหยาบกร้านห่อหุ้มสักยันต์ลงลายอักขระโบราณตั้งแต่โคนจดปลาย ลักษณะคดงอคล้ายสัตว์ประหลาด แถมยังฝังมุกเจ็ดเม็ดเป็นเครื่องประดับความอหังการ์ ลงคาถาอาคมจนทำให้พลังของมันดุดันยิ่งกว่าเสือสมิง และโหดเหี้ยมยิ่งกว่าอสรพิษ“อืมมม...คนบ้างั้นรึ” เขาจ้องมองศพของหญิงบ้าซึ่งมีอายุราวสี่สิบปีด้วยสายตาวามวาว เนื้อหนังมังสาที่สกปรกโสโครกและกลิ่นกายหยาดเหงื่อเหม็นสาปอย่างคนเร่ร่อนทำให้ใครต่างก็เมินชีวิตที่ดับสูญไป แต่สำหรับเขาแล้ว ศพของหญิงบ้านั้นน่าสนใจก็ตรงที่เจ้าหล่อนมีรูปร่างที่ค่อนข้างอวบอิ่ม ทรวงอกโตเติบอล่างฉ่างอย่างเห็นได้ชัดแม้อยู่ในเสื้อเชิ้ต ช่วงกลางลำตัวใหญ่อ้อนแอ้นผึ่งผายจนทำให้เนินสวาทพูนเด่นแม้สวมผ้าซิ่น“ล้างเนื้อล้างตัวเสียหน่อยเถอะ จะได้ขึ้นสวรรค์แบบสะอาด ๆ” แววตาดุดันกวาดมองเรือนกายไร้ลมหายใจของหญิงบ้าตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าอย่างสำรวจตรวจตรา จดจ่อตรงเนินสวาทอยู่นานสองนานก่อนจะตัดสินใจเลิกผ้าถุงออกดู !“โอวว...” ความอยากรู้อยากเห็นหรือความหื่นเงี่ยนกันแน่นะที่ทำให้เขากระสันอยากพิศเนินสวาทของศพหญิงบ้าโดยไม่สนความผิดถูกอันใด คนตายไปแล้วจึงพู
Dernière mise à jour : 2025-07-22 Read More