Semua Bab บรรณาการสิเน่หา: Bab 71 - Bab 80

101 Bab

บทที่ 71...ภาพงดงามแสนยั่วยวน

“คุณต้องเก็บรักษาที่นี่เอาไว้นะคะ อย่าไปทำอะไรมันเด็ดขาด ขอให้มันเป็นแบบนี้ตลอดไปเถอะ”“ทำอย่างที่คุณว่าก็ขาดทุนสิ โครงการของผมจะแปรสภาพที่ดินผืนนี้ทั้งหมด”เธอทำหน้าหงิก รู้สึกขุ่นมัวในอารมณ์ เธอไม่น่าพูดเรื่องแบบนี้กับพวกนายทุนเลย“แปรสภาพที่ดินทั้งหมดให้กลายเป็นสวนเอเดนของมาลินี”คำตอบของเขาทำให้เธอยิ้มได้อีกครั้ง“สัญญานะ”“แน่นอน”เธอเชื่อเขา...อย่างไม่มีข้อกังขาเจ้าปารีสนำพาหนุ่มสาวคู่รักเดินทางด้วยความปลอดภัย พวกเขาลุผ่านสวนป่าขนาดใหญ่ประมาณห้าร้อยไร่เศษๆ จนมาจบบริเวณสวนสไตล์ฝรั่งเศสอันเป็นเขตแดนของอาณาจักรหรูหรางอกใหญ่บนหน้าผาสูงริมทะเลสวย ที่นี่คือโรงแรมสไตล์รีสอร์ทขนาดมหึมาของตระกูลออปเปนไฮน์สาขาล่าสุด ซึ่งถูกสร้างขึ้นด้วยงบประมาณนับพันล้านยูโร ความโก้หรูระดับสิบดาวของเกาะครีตที่กินพื้นที่ประมาณสามร้อยไร่เศษ ผนวกรวมที่ดินทั้งหมดรวมทั้งบ้านพักตากอากาศของออปเปนไฮน์ได้เท่ากับเก้าร้อยไร่“ยกให้คุณ” เขาพูดเล่นแน่ เธอไม่ใส่ใจคำพูดเขา เอาแต่จ้องมองความมหัศจรรย์ที่ผ่านการผสมผสานอย่างดีเลิศ จากศิลปะสไตล์โบราณและความทันสมัยสุดอลังการของปัจจุบัน“พระราชวัง”“สวรรค์ไง ที่สำหรับเทวดานาง
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-23
Baca selengkapnya

บทที่ 72...เมื่อเธอหลงเข้าไปในคฤหาสน์ลึกลับ

“ทำไมตอนมองจากชายหาด ดูใกล้นิดเดียวเอง”แต่เพราะสองข้างทาง คือน้ำทะเลสีฟ้าสดใสแจ๋ว ความเพลิดเพลินจึงทำให้ฝีเท้าของเธอลืมที่จะหยุด“ไม่ได้ อุตส่าห์เดินมาตั้งไกลแล้วนี่” ดินแดนที่อยู่เบื้องหน้า ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หน้าไหน ก็คงไม่ตัดสินใจหันหลังกลับเป็นแน่ เพรายิ่งเข้าใกล้เท่าไหร่ ก็ยิ่งมองเห็นความงดงามที่ตระกรานตา “เหมือนว่าจะมีบ้านอยู่บนเกาะด้วย”ดวงตาของเธอมองเห็นปลายยอดของคฤหาสน์ซึ่งตั้งอยู่ใจกลางของเกาะ เกาะอันล้อมกรอบไว้ด้วยหุบเหวและหน้าผาตลอดแนว มีป่าหนาทึบเป็นกำแพงชั้นใหญ่ โอบกอดความคร่ำคร่าของนิวาสถานอันเลืองชื่อเอาไว้“ในที่สุดก็มาถึงเสียที” สองเท้าของเจ้าหล่อนเดินผ่านหาดทรายขนาดเล็ก ก้าวเข้าสู่พื้นดินของเกาะ กระทั่งเหยียบอยู่บนผืนดินอันปกคลุมไปด้วยดอกไม้สีม่วง“forget me not” หญิงสาวตื่นตาตื่นใจกับทุ่งดอกไม้ท่ามกลางป่าโปร่ง แม้จะดูรกเรื้อและวังเวงน่ากลัว แต่ความสวยของดอกไม้ที่เธอก้มลงเด็ด มันทำให้เธอสนใจมากกว่า “วิกเตอร์ ฉันเจออะไรบางอย่างล่ะ” เธออดหัวเราะไม่ได้ เมื่อนึกถึงใบหน้าของคนรัก ยามที่โดนกระถางที่เธอโยนจากชั้นสามทำร้ายหลังคารถคันงามของเขามาลินีเดินทางต่อ จากป่าโปร่งสู่
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-23
Baca selengkapnya

บทที่ 73...คุณยังบริสุทธิ์อยู่ใช่ไหม

เวลานี้เธอได้รับความอนุเคราะห์เสื้อโค้ตจากเจ้าของเคหะสถาน และได้จิบชาอุ่นๆที่มีควันหอมฟุ้งโปรยปรายไปทั่วทั้งห้องโถง เธอพิจารณาสภาพภายในของคฤหาสน์ พบว่าด้านนอกดูเก่าและโบราณก็จริง แต่ภายในยังคงเนี๊ยบ ข้าวของเครื่องใช้ที่ประดับอยู่ทั่วไป แม้เป็นของเก่า แต่ก็ดูคลาสิก มีราคา และหายาก“วิเศษมาก” ดวงตาที่สอดส่ายเก็บรายละเอียดพลันมาหยุดอยู่ที่ดวงตาของเขา หมอนี่มองเธอจัง มองจนเธอรู้สึกอึดอัดขัดใจ พูดก็น้อย แถมยังขี้เก๊ก เธอไม่ชอบเขาเลยสักนิดเดียว“มองอยู่ได้...จะมองทำไมนักหนา”เขามองตรงๆ ไม่อ้อมค้อม ไม่แอบมองเสียด้วย มาลินีเลือกที่จะไม่มองเขาตอบ เธอไม่อยากมีศัตรูเพิ่ม อีกอย่าง เธอยังไม่รู้จักที่นี่ และหมอนี่ดีพอ เขาอาจเป็นตัวอันตรายก็ได้“ป่านนี้เขาต้องหาฉันให้วุ่นแน่” เธอรู้สึกร้อนใจยิ่งกว่าความร้อนในถ้วยชาเสียอีกเมื่อนึกถึงคนรัก “ฉันจะทำยังไงดี ไม่น่าหาเรื่องเลย” เธอจิบชาซ้ำๆเพื่อให้ร่างกายมันอุ่นขึ้น ความจริงเธอไม่หนาวสักเท่าไหร่หรอก แม้ตัวยังชื้นอยู่ แต่เพราะเสื้อหนาหนักของตานี่ช่วยทำให้เธอคลายหนาวได้ไม่น้อย“บางที คุณอาจจะต้องพักที่นี่”“อะไรนะคะ ฉันต้องพักที่นี่หรือ”“เพราะผมไม่คิดว่าฝน
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-23
Baca selengkapnya

บทที่ 74...ฉันจะไม่ยอมอยู่ห่างกับคุณอีกแล้ว

“คุณยังบริสุทธิ์อยู่ใช่ไหม”เธออ้าปากค้าง หน้าเหวอกว่าเดิมหลายร้อยเท่า เธอลงความเห็นว่าหมอนี่น่ากลัวมากขึ้นทุกวินาที เธอชักจะหวาดหวั่นและเกรงกลัวต่อเรื่องร้าย จึงยอมตัดบท ไม่เอาเรื่อง“ฉันขอตัวนะคะ”“คนรักของคุณ” เขารีบพูดแทรก “ผมหล่อกว่าเขาตั้งเยอะ แถมยังแข็งแรงกว่าด้วย”หมอนี่คงจะบ้าจริงๆ เธอเม้มริมฝีปากแน่น นี่ถ้าเป็นสถานการณ์ปกติ เธอคงจะต้อยหมอนี่คว่ำ แต่วินาทีนี้ เธอควรจะทำอย่างไรดี“คุณคงจะอยู่ที่เกาะนี่มานานมาก วันๆก็คงได้เจอแต่กับชายชราคนนั้น คุณถึงได้กล้าคิดอะไรขนาดนี้ คนรักของฉัน เขาทั้งหล่อทั้งแข็งแรง แถมยังเป็นสุภาพบุรุษกว่าคุณสักร้อยเท่า”เขาหัวเราะหึๆ“คุณคงรักเขามากละสิ”เธอเชิดหน้าท้าทาย“ฉันนอนกับเขาแล้วด้วย”เธอโพล่งออกไปอย่างตั้งใจ เธอต้องโกหก เพราะมันจำเป็น ชายหนุ่มผู้นั้นนิ่งไปหลายวินาที ก่อนจะกระพริบตาช้าๆ แล้วเป่าลมอุ่นๆออกจากปากเบาๆ จังหวะนั้นเอง อยู่ๆเขาก็ทำเธอตกใจจนผงะ เขากล้าขยับตัวเข้าประชิดเธอใกล้กว่าเดิม หญิงสาวขยับถอยหลังทันที ตอนนี้หัวใจเธอเต้นระรัวไปหมด เหงือกแตกซิก ท้องไส้ปั่นป่วน และเริ่มจะหายใจไม่ออก เธอไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เธอแค่ได้กลิ่นอ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-23
Baca selengkapnya

บทที่ 75...เราเป็นของกันและกันที่รัก

“ทำไมคุณถึงคิดว่าฉันน่าจะอยู่ที่นี่ล่ะ” เธอค่อนข้างแปลกใจกับเรื่องนี้มากทีเดียว “ไหนจะเรื่องที่คุณกับไอ้บ้าโรคจิตนั่นรู้จักกันอีก วิกเตอร์ คุณมีอะไรจะบอกฉันไหมคะ”เขากัดกรามจนแน่น ดวงตายังคงขัดเคือง“ที่จะบอกกับคุณก็คือ หมอนั่นเป็นตัวอันตราย ไม่ว่าจะเหตุผลใด คุณอย่าเข้าใกล้มันเป็นอันขาด”“ท่าทางพวกคุณจะรู้จักกันดีทีเดียว” เธอหรี่ตามองจับผิด “และฉันคิดว่าฉันเคยเห็นเขาที่เรือของคุณด้วย”เขานิ่งไปนิด ก่อนจะเสไปเรื่องอื่น“ผมหนาวมากเลย”เขาผละจากเธอ ถอดเสื้อผ้าออกจากกายจนล่อนจ้อน เดินไปยืนอยู่หน้าเตาผิงไฟ เธอหันหลังให้เขา จ้องมองทะเลสีดำผ่านหน้าต่างบานใหญ่“คุณไม่คิดจะถอดเสื้อผ้าบ้างเหรอ เสื้อผ้าของคุณก็เปียกนี่”เมื่อถูกทัก เธอใจหายวาบ ขยับเสื้อโค้ตปิดบังชุดเดรสสายเดี่ยวที่เปียกปอนอยู่ภายในให้มิดชิดเข้าไปอีก เธอสูดลมหายใจเย็นๆเข้าปอดอย่างมีสติ บอกกับตัวเองว่าต้องอดทนไว้“ที่นี่แสงสว่างน้อยมาก ผมไม่ชอบเลย” เขาบ่นไปเรื่อย ข้อนี้เธอรู้ดี เขาไม่ชอบความมืด แต่กระนั้น เธอเองก็ไม่อยากจะคุยกับใครโดยไม่ได้มองหน้าเช่นกัน“ไหนบอกว่าหนาวไง แล้วทำไมไม่หาเสื้อผ้าใส่”ดวงตาเขาขบขันเต็มที่“เสื้อผ้าคลาย
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-23
Baca selengkapnya

บทที่ 76...รักเราสุดเร่าร้อน

“ผมไม่เคยคุกเข่าต่อหน้าผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลย”หญิงสาวนิ่วหน้าด้วยความอายจัด เธอวางฝ่ามือทั้งสองข้างลงบนบ่าแข็งแรงตรงหน้า เธอหลุบตาลงมองพุ่มผมนุ่มสวยของเขา ครู่หนึ่งเท่านั้น มือร้ายกาจของเขาก็เริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง เขาจัดการดึงกางเกงในลูกไม้ของเธอลงจนถึงข้อเท้าอย่างไม่ลังเล วินาทีนี้ เธอขนลุกกรูไปทั้งร่าง“คุณเป็นผู้หญิงที่วิเศษมากเลยรู้ไหม” เขาพูดจนเธอรู้สึกหนาวๆร้อนๆอย่างไรชอบกล “เพราะคุณสะกดผมจนอยู่หมัดเลยที่รัก”ชายหนุ่มไล่สายตามองเรือนกายขาวสะอาดผุดผ่องของเธอตั้งแต่ปลายเท้าจนกระทั่งใบหน้าสวยแดงเรื่อ สายตาที่บรรยายถึงความต้องการอย่างแรงกล้าของอารมณ์ราคะอันดิบเดือดของบุรุษเพศ แต่พิเศษก็ตรงที่มันยังเจือแววออดอ้อนวอนขอความเห็นใจก็มิปาน เขาทำให้เธอรู้สึกเหมือนมีอำนาจเหนือเขาในทุกทาง“ผมเคยทำระยำกับผู้หญิงมาก่อน ผมเหมือนอสูรร้าย ผมเหมือนไม่ใช่คนเวลาอยู่บนเตียง”เธอฟังเขาพร่ำพรรณนา“คุณตั้งใจจะขู่ฉันหรือคิดจะเตือนฉันคะ”“ไม่ใช่ทั้งสองอย่าง” เขาตอบเสียงนุ่ม แววตาซ่อนกังวลนิดๆ “ผมแค่กลัวว่ามันอาจจะเกิดขึ้นกับคุณ ผมกลัวว่าคุณอาจจะรับไม่ได้แล้วหนีเตลิด”ฝ่ามือเล็กๆลูบแก้มสากของชายหนุ่มอย่าง
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-23
Baca selengkapnya

บทที่ 77...สุขสมแสนหวาน

“ฮึก...อือ” ทำเอาหญิงสาวอ้าปากหวอร้องลั่นไปทั้งห้อง เขากลัวเธอจะต่อต้าน จึงใช้ไม้ตาย บอกรักเธอซ้ำๆในวินาทีอันตรายนี้“อา...” ร่างกายของเธอสั่นสะท้านไปทุกส่วนซอก แม้แต่วิญญาณของเธอก็หนาวเหน็บ การที่มีสิ่งแปลกปลอมเข้ามาอยู่ในกาย มันทำให้ช่องท้องของเธออัดแน่นเหมือนมีหินก้อนยักษ์ซุกอยู่อย่างไรอย่างนั้น ครานี้ เธอรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่มิอาจบรรยายเป็นคำพูด เจ็บแต่สุข ระทมแต่ก็สมใจ น้ำตาไหลตก แต่ก็มิได้เกิดจากทุกข์หรือเสียใจ แต่มันคือผลพวงจากความสุขสมที่หลั่งรินออกมาโดยไม่รู้ตัวเวลานี้ เนื้อกายของเธอเหมือนปริแตกแยกเป็นส่วนๆ เขาให้เวลาเธอร่ำร้องปลดปล่อยความทรมานอันแสนหวานเพียงระยะเวลาอันสั้น เขาอดทนกับกายขาวสะอาดนุ่มนวลผุดผ่องและบริสุทธิ์แรกรุ่นของหญิงสาวไม่ไหวอีกต่อไป เขาจัดการดันร่างบางลงนอนราบบนผืนพรหม เพื่อให้ทุกท่วงท่าสะดวกสมใจ“อ่า....โอววว...อือ...” จากนั้นก็เริ่มซุกซนสนองความปรารถนาอันร้อนแรง ด้วยการขยับท่อนร่างสุดแข็งแรงอย่างช้าๆ เข้าๆออกๆในเส้นทางใหม่ที่ถูกเปิดประตูเป็นครั้งแรก“โอววว” เขารู้สึกสนุกกับการผจญภัยในครั้งนี้มาก เพราะการเดินทางแสนติดขัดที่ต้องเผชิญตลอดเวลา ท้าทายเขาอย่
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-23
Baca selengkapnya

บทที่ 78...คุณเจ็บเหรอ

“ถึงผมจะเป็นคนเลว แต่ผมจะเป็นคนรักที่ดีที่สุดของคุณ”เธอมองตอบสายตาคู่หวานของชายหนุ่มราวกับจะหยั่งให้ลึกกว่านี้ ซึ่งเธอไม่จำเป็นต้องเชื่อเขาก็ได้ เพราะเขาตระหนักดี แม้นี่มิใช่การสาบาน แต่นี่คือการให้คำสัญญาที่สำคัญและมีค่าที่สุดในชีวิต“ฉันชักจะอิจฉาตัวเองแล้วสิคะที่มีคุณเป็นคนรัก”“มันก็สมควร” เขายิ้มพราย จัดการช้องร่างบางขึ้นอุ้มอย่างทะมัดทะแมง พาเจ้าหล่อนที่ยังคงล่อนจ้อนไปวางลงบนฟูกนุ่มของเตียงสี่เสาขนาดใหญ่กลางห้อง เวลานี้ เธองดงามมากยามเหยียดนอนบนผ้าปูที่นอนสีขาวสะอาดเอี่ยม ผิวพรรณอรชรเหลืองนวลยามเนื้อกายต้องกระทบแสงเทียนที่สาดส่องเป็นริ้วๆ ความผุดผ่องเกลี้ยงเกลาและสัดส่วนโค้งเว้าอิ่มสวยอวดความสมบูรณ์ของวัยสาวได้ทุกอณู ทุกสิ่งทุกอย่างที่ประกอบกันรวมเป็นเธอ นั่นคือสิ่งที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นรัวเร็วนับไม่ถ้วนได้ทุกครั้งคราวที่ทอดมองอีกข้อที่เขาตระหนักก็คือ เขาปรารถนาในตัวเธออย่างที่มิอาจหาที่สิ้นสุดได้“ผมก็รู้สึกอิจฉาตัวเองเหมือนกันนะ ที่มีคุณอยู่ด้วยแบบนี้”ชายหนุ่มคลานขึ้นเตียงไปทอดตัวนอนลงเคียงข้างหญิงสาว วางฝ่ามือบนหน้าท้องนวลเนียนของเธอแล้วเคลื่อนไหวแผ่วเบา ส่วนหญิงสาวเธอยื่
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-23
Baca selengkapnya

บทที่ 79...ดื่มรักไม่รู้อิ่ม

หากสายตาของเขา ยังไม่เท่าฝ่ามือร้ายกาจของเขาที่ยื่นมาประกบพวงอกอิ่มเต็มไม้เต็มมือของเธอแล้วนวดคลึงอย่างเอาใจ ฝ่ามือร้อนอีกด้านจับเอวขอดของเธอเอาไว้ แล้วไล้ลูบขึ้นลงอย่างโหยหา หญิงสาวเม้มริมฝีปากแน่น ใบหน้าแดงก่ำ หน้าท้องกดเกร็งไปหมด โดยที่เขาไม่ต้องบอกเธอเลยแม้แต่น้อย เธอเลื่อนกายผ่านพ้นหน้าท้องแบนราบของเขา กระทั่งพบกับสิ่งที่ตั้งนูนล่ำสัน เธอหยุดไว้ตรงนั้น เพื่อให้เนื้อนุ่มของเธอได้สัมผัสกับมันอย่างเต็มที่เธอเห็นเขามีสีหน้าพึงพอใจ ยามที่เธอเคลื่อนไหวบนท่อนแข็งแรงนั้นอย่างรู้งาน เขากดกัดกรามจนแน่น ซีดปากอย่างมีความสุข ซ่านเสียวตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า ยามที่หญิงสาวเปิดช่องทางให้มันทะลุทะลวงเข้าสู่ลำตัวเธอได้แม้มันจะยากเพราะขนาดที่ไม่ธรรมดาของเขา แต่เพราะเริ่มจะรู้จักกันและกันมากขึ้นแล้ว ครานี้มันถึงได้ง่ายกว่าสองครั้งที่ผ่านมา แม้หญิงสาวจะหน้าตาบิดเบี้ยวราวกับเจ็บปวดแสนสาหัสและอ้าปากร้องครวญครางเพื่อปลดปล่อยอารมณ์ที่ถูกกระตุ้นสัมผัสเขาไม่ได้บอกเธอด้วยคำว่าพูดว่าให้เธอเริ่มได้แล้ว เขายันข้อศอกขึ้น ยกร่างช่วงบนขึ้นเพื่อจะมองส่วนกลางลำตัวที่ผูกติดสองวิญญาณกันและกันไว้ เขาขยับลำตัวช่วงกลา
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-23
Baca selengkapnya

บทที่ 80...ฉันจะไม่มีวันตามหาเขา

มาลินีล้างหน้าล้างตาด้วยน้ำที่เย็นจัด เธอไม่ได้อาบน้ำแต่อย่างใด นั่นเพราะร้อนใจอยากจะออกไปตามหาชายหนุ่มเร็วๆ เมื่อคืนนี้ เขามีเรื่องกับชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าของคฤหาสน์ แม้เขาจะไม่ได้แสดงออกถึงความเกลียดชังคลั่งแค้นที่มีต่อกันจนน่าหวั่นใจ แต่เธอก็รู้สึกเป็นห่วงคนรักไม่น้อย“ขนาดตอนกลางวันยังน่ากลัวเลย” หลังจากที่เปิดประตูออกมาแล้ว เธอยังกล้าๆเกรงๆขณะใช้สายตามองไปจนทั่วทั้งชั้น เธอเห็นทางเดินคดเคี้ยวบนระเบียงของชั้นและห้องหับมากมายที่ถูกปิดสนิทจนเห็นเพียงคราบแมงมุมและฝุ่นไรร่องรอยของความเก่าครึจากอดีต “น่าขนลุกชะมัด” เธอมองเห็นบันไดทางลงซึ่งเป็นเหล็กสีดำเมี่ยมที่มีลวดลายแปลกตา แต่วิจิตรบรรจง เธอก้าวลงไปอย่างช้าๆ ด้วยเพราะสายตาก็สอดส่ายไปเรื่อยอย่างไม่รู้เบื่อ“บ้านนี้ เหมือนไม่มีคนอยู่เลย”หญิงสาวเดินจนสุดบันได ก็หาทางไปต่อ ตรงนี้ไม่มีบันไดสำหรับลงไปยังชั้นล่าง เธอกำลังพยายามระลึกว่าเมื่อคืนนี้ เธอถูกนำขึ้นทางไหนกันแน่ มาลินีเริ่มร้อนใจเมื่อรู้สึกว่าเธออาจจะหลงทางก็ได้ เธอเดินเชื่องช้าอย่างระแวดระวัง ไปตามเส้นทางซึ่งทอดยาวระหว่างห้องสองฟาก หากเมื่อผ่านห้องหนึ่ง ฝีเท้าของเธอชะงัก“หยุดสักที
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-23
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1
...
67891011
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status