Semua Bab Triplets and a Second Chance: Bab 101 - Bab 106

Chapter 103“Kung ayaw mong mag-divorce, that’s your choice.” Itinaas ni Amara ang kanyang ulo at tinitigan si Argus nang diretso. “Pero ako… gusto ko. Argus, please respect my choice and just sign it already.”Pagkasabi niya nito ay tumayo siya at tumalikod saka umalis nang walang alinlangan.At doon, parang may nabasag sa loob ni Argus. May butas na biglang bumuka sa dibdib niya—isang kalungkutan na kumakain sa kanya, walang awa, para bang may bagay na hindi na talaga maibabalik. Ibinaba niya ang tingin, nakatutok sa divorce agreement na nakapatong lang sa mesa. Hindi niya kayang buksan. Hindi niya kailangan. Alam na niya kung ano ang nakasulat doon.Tatlong taon silang mag-asawa. Hindi mahaba, hindi rin maikli. Pero… ano bang ginawa niya sa loob ng mga taong iyon?Kung magiging tapat siya, wala naman siyang ginawang lantaran para ipahiya si Amara. Pero hindi rin siya naging mabuti sa kanya. Hindi sapat. Hindi niya minahal nang sapat ang babaeng pinakasalan niya. Hindi niya tinupad

Chapter 105“Amara, kailan ka naging ganito?” Unti-unting dumilim ang malamig nang ekspresyon ni Argus. Si Carmela na nasa likuran ay tinakpan ang kanyang mukha at sumilip sa pagitan ng kanyang mga daliri. Talagang napakataray ng dating ng asawa ng boss niya. Wala pang naglakas-loob na magsalita kay Argus nang ganoon. Siya lamang ang naglakas-loob at hindi pa umatras.Si Amara ngayon ay parang paputok na sumasabog sa kaunting galaw at hindi na maayos kausap. Pinakinggan ni Amara ang mga salita ni Argus at pinagdikit ang labi.“Argus, ganito na talaga ako noon pa. Nagtiis lang ako sayo dati, kaya akala niyo lahat na wala akong ugali na kayang lumaban at puwede akong apihin.”Suminghot si Ysabel, at bumuhos ang kanyang mga luha na parang mga perlas na naputol ang sinulid.“Amara, tama na. Kasalanan ko lahat ito. Saktan mo na lang ako o pagalitan, pero pakiusap, huwag mong ibunton ang galit mo kay Argus dahil sa akin. Kasalanan ko rin noon. Kung hindi sana ako sinasamahan ni Argus pala

Chapter 106Pagdating nila sa pintuan ng bahay ni Amara ay naroon na rin ang locksmith. Bahagyang ngumisi si Ysabel, puno ng kasiyahan at tusong tagumpay ang kanyang mga mata.Ngayon… mahuhuli ka na namin, Amara. Ikaw at ang bata mo, wala na kayong ligtas.Mabilis at sanay ang kilos ng locksmith. Ilang sandali lang, bumigay ang kandado ng bahay at bumukas ang pinto.Sa loob ay may palabas na cartoon na umaalingawngaw mula sa telebisyon. Walang nakakaalam tao sa loob na may nangyayari sa labas ng pintuan.Hindi na nakapaghintay si Doña Luciana. Sa sobrang pananabik na makita ang kanyang apo ay diretsong pumasok ito sa loob, nakalimutan ang pagiging elegante at disente bilang isang ginang.Ang biglaang pagsalakay nila ay ikinagulat ng lahat ng naroon sa bahay.Napatigil si Doña Luciana nang makita ang isang batang nakatingin sa kanya mula sa sofa. Napuno ng luha ang kanyang mga mata sa isang iglap. Lumuhod siya at walang alinlangang niyakap ang bata.“Apo ko!” bulalas niya, nanginginig