All Chapters of Triplets and a Second Chance: Chapter 111 - Chapter 120

Chapter 112Isang malamig na tinig ng babae ang sumagot. “Siguraduhin niyo lang na walang makakaalam kung nasaan siya. Ayokong may makasunod sa atin.”Tahimik na humakbang si Ysabel, at sa katahimikan ng silid, narinig ni Elara ang mga yapak ng sapatos na papalapit. Ramdam niya ang presensya ng babae, at nang tuluyang bumungad sa kanyang paningin ang maputlang mukha nito, lalong bumigat ang kanyang dibdib.“Bata ka pa, pero napakaimportante mo,” malamig na bulong ni Ysabel habang tumitig kay Elara. “At sisiguraduhin kong hindi masasayang ang pagkakakuha namin sa’yo.”Hindi na nakasagot si Elara dahil sa hilo. “Ma’am Ysabel, anong gagawin natin sa batang ito?” tanong nong isa.“Kung papatayin lang natin ang anak ni Amara? Pero masyadong madali para sa kanya iyon. I want her to suffer,” malamig na sambit ni Ysabel habang nakaupo sa silyang kahoy, nakapatong ang siko sa lamesa, at marahang tinatapik-tapik ang daliri. Tumitig siya kay Elara na nakahandusay sa sahig, unti-unting nagkakama

Chapter 114Ang pagkawala ng isang limang taong gulang na bata mula sa paaralan ay hindi kailanman isang maliit na bagay. Bago pa man ipaalam kay Amara, nakatawag na ng pulis ang paaralan.Sinuri ng paaralan ang mga kuha sa CCTV ngunit wala silang nakitang kakaiba. Ang tanging nakita nila ay si Elara na nagsabi sa guro na pupunta siya sa banyo, ngunit hindi na siya nakabalik matapos umalis. Wala rin silang nakitang senyales na lumabas siya ng paaralan, pero kahit saan sila maghanap, hindi na siya matagpuan.Palaging mahigpit ang pagbabantay kay Elara. Kailanman ay hindi siya napunta sa panganib sa CDO, at walang sinumang naglakas-loob na galawin siya. Kaya’t hindi kailanman inakala ni Amara na bigla na lamang siyang mawawala.Hindi mahanap ng paaralan si Elara, at wala ring nakakita na umalis siya. Dahil dito, lubhang nabahala si Amara at nakaramdam ng masamang kutob.“Miss Amara, huwag kayong mag-alala. Tinawagan na namin ang pulis, at siguradong matatagpuan ang bata.”Namumula na an

Chapter 116Nagmadaling humabol si Ysabel, halos kumakabog ang dibdib sa kaba at pagkalito.“Argus, saan ka pupunta?” tanong nito na pilit hinahabol ang mabilis nitong lakad.Bumukas ang elevator at agad na pumasok si Argus, hindi man lang lumilingon. “Si Elara… kinidnap siya,” malamig ngunit mariing sagot nito.Nanlaki ang mga mata ni Ysabel, at bahagyang nanginig ang kanyang labi. “E-Elara? Yung batang dinala mo noon? Paano siya… paano siya makikidnap?” anito na puno kunwari ng pag-aalala.“Hindi ko alam.” Dire-diretso pa rin ang mga hakbang ni Argus, walang sinayang na segundo.Hindi nagpatalo si Ysabel at muling nagtanong, halos pasimpleng kinukuwestyon, “Kung gano’n, paano mo nalaman na kinidnap ang bata?”Bumukas muli ang pinto ng elevator. Dalawa-dalawa ang hakbang ni Argus habang palabas, mahigpit ang pagkakakunot ng kanyang noo.“Tumawag sa akin ang kaniyang ina.”Napakagat-labi si Ysabel. Ina? Ang ibig sabihin ba nito ay si Amara? Pero hindi tama. Kung si Amara iyon, tiyak

Chapter 118Kagigimbal ng takot, tumayo si Amara nang bigla at nagsimulang tumakbo. Pinilit pigilan siya ng pulis. “Ma’am, delikado! Huwag—” ngunit wala nang makapipigil sa isang inang umiiyak at nagngangalit. Walang makakaalis sa kanya.Sumakay siya sa kotse at pinasimulan ang makina. Sa labis na bilis ng pag-ikot ng mga gulong, nagawa niyang magpagaan ang kanyang isip nang kaunti pag-asa.Napuno ng takot at galit ang mga pulis; agad silang sumakay sa mga sasakyan at naghabol. Sa madilim na kalsada, tila isang convoy ng pag-asang nagmamadali.Ilang sandali pa’y dumating si Argus sa pinangyarihan. Nakita niya kaagad ang karamihan ng mga pulis at ang kulay-abo ng mukha ni Hepe Victorino. Nang mapadaan ang tingin niya sa loob ng kubo, tumalim ang dibdib niya dahil sa bakas ng dugo.“Anong nangyari rito?” tanong niya, malamig ngunit may nag-aapoy na pag-aalala.Lumapit si Carmela, nanginginig ang boses habang pinipilit magpaliwanag.“Sir, sabi ni Hepe Victorino… may marka ng dugo sa l

Chapter 120Natigilan ang driver ng sasakyan ng biglang may humarang sa kanila. "Putang ina! San nanggaling 'tong baliw na 'to?!" sigaw niya saka bumusina.Nanliit ang mga mata ng babaeng mahigpit na nakayakap kay Elara mula sa likuran. "Magmaneho ka na bilisan mo! Kukunin niya ang bata!" galit na utos ng babae. Bumaling ang dalawang nasa harap na upuan, mukha nilang puno ng pagkabigla. "Hindi pwede… ilang oras pa lang ang nakakalipas, paano nila tayo nasundan ng ganyan kabilis?" bulong ng isa, hawak pa ang manibela. Hindi pa nga lumilipas ang tatlong oras mula nang dukutin ang bata.Kahit sobrang ingat nila at planado ang lahat. Napaka-imposibleng matunton sila agad."Just fucking drive. Damnit!" sumisigaw ang babae.Mabilis namang kumilos ang driver, iniiwas ang manibela, sinubukan magpatakbo ngunit nauunawaan ni Amara ang balak nila. Walang alinlangan siyang bumalik ng kotse, saka pinaandar ang sasakyan at pinahinto ang pag-ikot ng mga gulong.The car drifted. Nang malapit na t