All Chapters of Triplets and a Second Chance: Chapter 81 - Chapter 90

Chapter 83Tahimik na nakaupo si Don Lorenzo sa antigong sala. Ang malaking bahay na minsan ay puno ng buhay, ngayon ay tila isang lumang alaala na lamang at nilalamon ng kalungkutan. Mula nang mangyari ang insidenteng iyon, wala na masyadong nag-iinagy sa lumang mansyon. Si Argus ay kailanman hindi tumira rito. Ang katahimikan ay parang apoy na dahan-dahang lumalamon sa puso ng matanda.Si Amara naman ay tahimik na nakatayo sa tabi, ang mukha niya’y may bakas ng konsesnsya na hindi niya kayang burahin. Kung hindi lang sana nangyari ang insidente noon… malamang ay naririto sina Caleb, Levi, at Elara, tumatawa, nag-aaway, gumagawa ng ingay sa loob ng bahay. Napabuntong-hininga siya nang mahina. Hindi ko pa rin kayang sabihin ang totoo… kahit pa kinakain na ako ng konsensya ko.Hindi niya kayang tanggapin na mawala sa kanya ang tatlong anak niya.“Lolo…”Ngumiti ng marahan si Don Lorenzo, bagaman halata ang bigat sa mga mata.“Amara, nandito ka na pala. Halika, umupo ka.” Mahinahon ang

Chapter 85Bago pa makapagsalita si Levi ay tumatakbo na si Caleb papunta sa pinto. Wala silang choice, kaya sumunod na rin si Levi at Elara.Sa labas ng hallway ay nag-uumapaw ang tao dahil sa nangyari. May mga bisitang nagbubulungan, may mga nagkukumpulan at pinag-uusapan ang nasirang event, ang kahihiyan ni Ysabel, at ang pag-alis ni Argus na galit na galit. Sinubukan ng triplets na makihalo, ang maliliit nilang katawan sumisingit sa pagitan ng mga gown at suit, ang mga mata’y paikot-ikot na nagahanap ng kahit anong bakas ng kanilang ina.“Mommy?” mahina pero nanginginig na tawag ni Elara.“Don’t shout,” Levi warned, kahit siya mismo nanginginig ang boses. “What if someone hears us and stops us?”“We need to find her fast,” bulong ni Caleb, nakakunot ang panga habang mabilis na ini-scan ang crowd. “She hates big crowds… she wouldn’t just leave.”Patuloy silang sumiksik sa gitna ng mga tao, habang bawat tibok ng puso nila’y bumibilis. Pero wala pa rin.Nanlumo si Elara, at kinagat

Chapter 87Hinawakan ni Amara ang noo niya at napabuntong-hininga. Alam niya. Malaki ang task ngayong gabi, at imposibleng matapos nila iyon nang sila-sila lang.“Caleb, Levi, Elara, hindi ba sinabi ko na sa inyo? Huwag n’yo siyang laging inuuto para tumulong. Hindi naman siya tunay n’yong ama, wala siyang obligasyong alagaan tayo. Nakakahiya sa kanya.”Nagkatinginan ang tatlo, para bang may silent telepathy silang triplets.Si Levi ang unang bumuka ang bibig. “Pwede rin naman siyang maging daddy namin. Uncle T is so nice.” Punong-puno ng sincerity ang boses niya na muntik nang mabilaukan si Amara.“Tumigil kayo. Huwag n’yo akong ginu-goodtime sa bagay na ‘yan, lalo na kay T.” Napakunot nang husto ang noo niya.Umirap si Elara. She pouted, her big eyes blinking with mock innocence. "Mommy, it was Uncle T who wanted to help. How could we refuse? We agreed with him. What do you think, Mommy? Aren’t the fireworks tonight exciting? If Bad Daddy can’t set off fireworks for you, then Uncle

Chapter 89Matapos ihatid ni Amara ang triplets sa school ay dumiretso siya sa auction house. Marami pa siyang kailangang ayusin para sa auction bukas.Kasama niya si Pamela na pumunta sa warehouse kung saan nakalagay ang mga item na ilalabas para sa subasta. Habang naglalakad, hindi maiwasan ni Pamela na mapansin ang presensiya ni Amara. Mahinahon ang bawat galaw, pero may dating na tila makapangyarihan at hindi basta-basta malalapitan.Sa mga nakaraang araw, pinag-uusapan ng lahat kung paano nga ba nakarating si Amara sa posisyon niya ngayon. May mga nagsasabing puro koneksiyon lang daw, may ilan na naniniwalang sinuwerte lang siya. Meron ding mas malulupit ang dila, na kesyo pangit daw talaga siya at nagtatago lang sa belo pero may sugar daddy na sumusuporta.Tahimik lang si Pamela na nagmamasid. Kahit natatakpan ang mukha ni Amara ng belo, hindi matatanggi na kakaiba ang karisma nito. Sa dami na niyang nakasama at nakita sa industriya, wala pa siyang nakitang babaeng may ganoong k

Chapter 91Samantala, sa entablado ay nakatayo si Mayumi na nakangisi at halatang tagumpay ang pakiramdam. Ngunit bago pa siya makapagsimula ay may isang tauhan ang nagmamadaling lumapit sa kaniya at may ibinulong.Agad na nagbago ang kulay ng mukha ni Mayumi.“Imposible ’yon!” bulalas niya.“Nagsasabi ako ng totoo. Si Mr. Pareja mismo, kasama pa ang ilang kagalang-galang na mga appraiser ang nagkumpirma. Ang Ruyi gourd ay tunay… ngunit mayroong malaking isyu.”Nanlaki ang mga mata ni Mayumi. Hindi siya makapaniwala.Sa mismong sandaling iyon ay umakyat si Amara. Tahimik ngunit may dalang presensiya. Nang magtama ang kanilang mga mata, malamig ang tingin niya.Kinuha niya ang mikropono at diretsong tinitigan si Mayumi.“Auctioneer Mayumi, ako ang opisyal na auctioneer ngayong gabi. Ano ang ginagawa mo rito sa entablado?”Lahat ng tao ay napalingon sa kanila. At sa malaking screen, nakasulat ang pangalan ng tunay na auctioneer ngayong gabi—Amara.Halos mapipi si Mayumi. Hindi makapaniw