บททั้งหมดของ ย้อนเวลากลับมาทวงแค้น: บทที่ 41 - บทที่ 50

รุ่งสางวันถัดมา บรรยากาศภายในราชสำนักหนักอึ้งกว่าปกติข่าวลือเรื่องสมุนไพรปนเปื้อนที่แพร่สะพัดมาหลายวัน บัดนี้ได้กลายเป็นเรื่องที่เหล่าขุนนางทั้งหลายรอคอยการพิสูจน์กลางท้องพระโรง ฮ่องเต้นั่งบนบัลลังก์สูง แววตาเคร่งขรึมเหล่าขุนนางต่างหมอบเรียงราย ไม่มีผู้ใดกล้าเอ่ยเสียงดังเกินจำเป็นเสียงขันทีสูงวัยประกาศลั่น“มีผู้ถวายฎีกา กล่าวหาว่าจวนสกุลเซียวมีส่วนเกี่ยวข้องกับสมุนไพรปนเปื้อนที่ส่งเข้าวัง บัดนี้พยานถูกนำตัวมาแล้ว!”ประตูท้องพระโรงเปิดออก ชายชราพ่อค้าสมุนไพรที่ร่างกายยังอ่อนแรงแต่สายตาแน่วแน่ก้าวเข้ามาในความคุ้มครองขององครักษ์ เสียงซุบซิบดังสะท้อนขึ้นรอบท้องพระโรงทันที“พยานยังมีชีวิตอยู่จริงหรือ”“เช่นนี้ตระกูลเซียวมิใช่ตกที่นั่งลำบากแล้วหรือ”ในเงาของแถวขุนนาง เซียวลี่อินก้มศีรษะเล็กน้อย สายตาเยือกเย็นจับจ้องไปยังเจินซูเม่ยที่ยืนเคียงบิดาของนางริมฝีปากนางคลี่ยิ้มบาง ถึงเวลาแล้วที่เสียงของพยานผู้นี้ จะเป็นคมดาบที่ฟาดลงบนพวกเจ้าเสียเอง!ชายชราพ่อค้าสมุนไพรคุกเข่าลงกลางท้องพระโรง แม้น้ำเสียงจะสั่นเครือแต่กลับเปี่ยมด้วยความกล้าหาญ“ฝ่าบาท โปรดทรงพระเมตตา! กระหม่อมคือผู้ค้าสมุนไพรที

ผลการสอบสวนยังไม่ทันประกาศอย่างเป็นทางการ แต่ข่าวของบ่าวที่เรือนเจินซูเม่ยยอมรับสารภาพต่อหน้าท่านอ๋องเจ็ดก็แพร่สะพัดไปทั่วราชสำนักแล้วราวกับคลื่นยักษ์ที่ซัดสาดเข้าใส่ จวนสกุลเซียวเริ่มสั่นคลอน ในห้องประชุมขุนนางยามเช้า เสียงถกเถียงดังไม่หยุด ขุนนางฝ่ายหนึ่งลุกขึ้นคารวะ“ฝ่าบาท เรื่องนี้เกี่ยวพันต่อความปลอดภัยของราชสำนัก หากไม่ลงโทษผู้เกี่ยวข้องให้ชัดเจน ย่อมกระทบพระเกียรตินะพ่ะย่ะค่ะ”อีกฝ่ายหนึ่งรีบโต้“แต่ยังไม่มีพระราชโองการตัดสิน ขืนเร่งรีบไป จะไม่กลายเป็นว่าราชสำนักไม่ยุติธรรมหรอกหรือ!”เสียงถกเถียงดังระงมจนท้องพระโรงแทบสั่นสะเทือนฮ่องเต้นั่งนิ่ง ดวงพระเนตรลึกล้ำราวกับกำลังชั่งน้ำหนักผลได้ผลเสียในอีกฟากหนึ่ง เซียวลี่อินยืนอยู่หลังม่านกั้นสำหรับสตรีสูงศักดิ์นางฟังเสียงถกเถียงทั้งหมดด้วยสายตาเยือกเย็น ริมฝีปากคลี่ยิ้มบาง ยิ่งคลื่นแรงเพียงใด ย่อมยิ่งกัดเซาะเกียรติของสกุลเซียวให้พังทลายไวขึ้นเท่านั้นขณะเดียวกัน จิ้งอ๋องนั่งอย่างมั่นคงบนเก้าอี้ขุนนาง แม้จะไม่ได้เอ่ยถ้อยคำใด แต่เพียงการมีตัวตนของเขาอยู่ในห้องนี้ ก็ทำให้ผู้คนไม่กล้าเอ่ยวาจาเกินเลยยามบ่ายในจวนสกุลเซียว เจินซูเม่ยสี

ค่ำคืนคลี่คลุมจวนสกุลเซียว บรรยากาศภายในเรือนใหญ่เต็มไปด้วยความกดดัน เจินซูเม่ยนั่งอยู่เบื้องหน้าโต๊ะเครื่องหอม มือกำถ้วยชาแน่นจนสั่น น้ำชาเอ่อล้นออกมาโดยไม่รู้ตัว นางกัดฟันสะกดความโกรธ“ไม่ได้! ข้าไม่มีวันยอมให้ทุกสิ่งที่ข้าสร้างมาพังลงเพียงเพราะนังเซียวลี่อินแน่!”เซียวถิงฮวานั่งอยู่ด้านข้าง ใบหน้าของนางยังคงซีดเซียวจากเหตุการณ์ในท้องพระโรง“ท่านแม่ เราจะทำเช่นไรต่อดีเจ้าคะ หากถูกสอบสวนต่อไป สกุลเซียวคงถูกลากลงเหวแน่”เจินซูเม่ยหรี่ตาลงอย่างอำมหิต“แม้จะถูกบีบแทบจนมุม แต่ยังมีหนทาง หากหลักฐานที่มันถืออยู่ถูกทำลายเสีย ต่อให้เป็นท่านอ๋องเจ็ดก็ไม่อาจทำอะไรได้!”....ขณะเดียวกัน ภายในตำหนักอ๋อง จิ้งอ๋องนั่งพินิจรายงานที่กองอยู่ตรงหน้า ข้างกายมีเซียวลี่อินนั่งสงบนิ่ง ดวงตาไล่ตามทุกบรรทัดอย่างตั้งใจ เสียงทุ้มของเขาเอ่ยขึ้นช้า ๆ“ศัตรูกำลังดิ้นรน พรุ่งนี้อาจมีการเคลื่อนไหว เจ้าต้องอยู่ใกล้ข้าไว้ ห้ามเสี่ยงคนเดียว”เซียวลี่อินแย้มยิ้มบาง พลางตอบเสียงเบา“เพคะท่านอ๋อง แต่บางครั้งหมากตัวสำคัญ ก็ต้องใช้เหยื่อล่อให้อีกฝ่ายเผยพิรุธออกมาเองนะเพคะ”สายตาทั้งคู่สบกัน ความแน่วแน่และความไว้วางใจเริ่

เช้าวันรุ่งขึ้น ท้องฟ้าปกคลุมด้วยเมฆหนาทึบ ราวกับสวรรค์เองก็ยังเฝ้ารอการพิพากษาครั้งใหญ่เสียงกลองพิธีดัง ตึง! ตึง! ตึง! ก้องไปทั่ว ประกาศเรียกเหล่าขุนนางเข้าสู่ท้องพระโรงเจินซูเม่ยถูกองครักษ์คุมตัวเข้ามา นางสวมชุดงดงามแต่เส้นผมกลับยุ่งเหยิง ใบหน้าซีดเซียว แววตาสั่นไหวเสียงซุบซิบของขุนนางและสตรีฝ่ายในดังระงม“นี่หรือฮูหยินเซียวที่เคยได้ชื่อว่างดงามและเจ้าเล่ห์ที่สุดในเมืองหลวง…”“วันนี้กลับถูกลากมาเป็นจำเลยต่อหน้าฝ่าบาทเสียเอง”“ดูนางตอนนี้สิ ดูสมเพชสิ้นดี ฮึ!”ฮ่องเต้ประทับบนบัลลังก์สูง พระเนตรลึกล้ำทอดมองลงมา พระสุรเสียงเย็นเยียบดังขึ้น“เจินซูเม่ย มีผู้กล่าวโทษเจ้าว่าเกี่ยวข้องกับการลอบนำสมุนไพรปนเปื้อนเข้าสู่วังหลวง อีกทั้งยังพยายามทำลายหลักฐาน เจ้าจะว่าอย่างไร”เจินซูเม่ยรีบคุกเข่าลง น้ำตาไหลพราก“ฝ่าบาท! หม่อมฉันถูกใส่ร้ายเพคะ! ทุกสิ่งล้วนเป็นการจัดฉากของพวกที่อิจฉาริษยาหม่อมฉัน!”จิ้งอ๋องก้าวออกมาอย่างสง่างาม ร่างสูงใหญ่เปล่งบารมีจนท้องพระโรงเงียบกริบเขาวางรายงานและหลักฐานลงตรงหน้า เสียงทุ้มต่ำเอ่ยอย่างชัดถ้อยคำ“หลักฐานทั้งหมดอยู่ที่นี่แล้ว คำสารภาพของบ่าว พยานผู้เห็นเหตุกา

เสียงกลองยามเช้าดังสะท้อนก้องไปทั่วราชสำนัก ขุนนางทั้งหลายถูกเรียกเข้าประชุมด่วนในท้องพระโรง เพราะมีรายงานใหม่จากการสอบสวนเกี่ยวกับกรมคลัง ขันทีผู้ถือรายงานก้าวออกมากลางห้อง กล่าวเสียงดังฟังชัด“ถวายบังคมฝ่าบาท จากการตรวจสอบเส้นทางการเงิน พบว่ามีการลักลอบเบิกจ่ายโดยไม่ผ่านบัญชีหลวง และมีการโอนเข้าสกุลพ่อค้าหลายราย สุดท้ายวนกลับสู่สกุลเซียวพ่ะย่ะค่ะ!”เสียงซุบซิบดังฮือทันที“ถึงขั้นโยงไปถึงกรมคลังเลยหรือ”“เช่นนั้น ผู้ที่เกี่ยวข้องย่อมไม่ใช่แค่ฮูหยินรองแล้ว แต่ต้องมีขุนนางใหญ่ในกรมคลังหนุนหลังด้วย!”ฮ่องเต้นั่งนิ่งบนบัลลังก์ พระเนตรหรี่มองขุนนางเบื้องล่างหลายคนหน้าซีดเผือด บางคนพยายามก้มหน้าหลบสายตาจิ้งอ๋องก้าวออกมา เสียงทุ้มกังวานก้อง“ฝ่าบาท ขอเวลาสืบสวนต่ออีกเพียงสามวัน กระหม่อมจะลากผู้ที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมดออกมาให้เห็นต่อหน้าพระพักตร์!”หลังม่านกั้นสตรี เซียวลี่อินฟังถ้อยคำเหล่านั้นด้วยหัวใจเต้นแรง ดวงตาเต็มไปด้วยเปลวเพลิงเย็นเยียบสามวันนี้จะเป็นเวลาที่ข้าลากบิดาของข้าและผู้ที่ร่วมมือทั้งหมดออกมาประจานต่อหน้าฟ้าดิน!ภายในตำหนักอ๋อง โต๊ะไม้เรียงรายด้วยเอกสารและสมุดบันทึก จิ้งอ๋