Semua Bab สัมพันธ์ร้าย พี่ชายสุดที่รัก DEAR BROTHER: Bab 21 - Bab 30

EP22 - สัมพันธ์ร้าย พี่ชายสุดที่รัก (โมลิน)"คุณไทน่ารักจังเลย""พรุ่งนี้ผมมีงานที่บริษัท คุณช่วยไปหาคุณพิพิมหน่อยแล้วกันนะ เผื่อมีอะไรที่คุณต้องรู้"ผไทเอ่ย"ค่ะ ไอทำให้คุรไทได้ทุกอย่าง"สิ่งที่ผไทพลาด คือเขาไม่รู้ว่าไอบันทึกเหตุการณ์ที่เขาคุยกับไอเมื่อสักครู่เอาไว้ และภาพกับเสียงเหล่านั้น ถูกส่งต่อไปหาโมลินแล้วทำท่าทางว่าเธอส่งผิด จะส่งไปอวดเพื่อที่มาเที่ยวกับแฟน แต่ส่งผิดคลิป ผิดคน(คลิป)(ขอโทษค่ะคุณโมลิน ไอส่งผิดคน)(ส่งผิดหรือจงใจส่งมา?)(ส่งผิดค่ะ พอดีชื่อเพื่อนไออยู่ติดกับคุณโมลินค่ะ ไอแค่จะส่งไปอวดเพื่อนว่ามาเที่ยวกับแฟนเฉยๆค่ะ)(ค่ะ)นั่นทำให้โมลินโมโหมากไม่น้อย เธอรู้ดีว่าไอจงใจส่งคลิปนั้นมาหาเธอ แต่ก็ไม่รู้เหตุผลว่าส่งมาทำไมกัน ทั้งๆที่ไอเองก็คงมองออกว่าเธอไม่ค่อยชอบ แทนที่จะทำให้เธอชอบเพราะเธอเป็นน้องสาวผไท แต่กลับมาทำให้เธอยิ่งไม่ชอบแบบนี้ มันแปลกๆไม่น้อย"ได้ค่ะ ไอจะทำให้ค่ะ""คุณก็น่ารักดีนะไอ""น่ารัก ก็รักนานๆนะคะ คืนนี้ไปนอนกับไอนะคะ""ได้ซิ ไม่มีปัญหา"คลิปที่ไอจงใจส่งมา แถมไม่ยกเลิกข้อความ แต่จงใจให้โมลินเปิดดู เธอเปิดดูเป็นภาพที่ไม่ได้ตั้งใจถ่าย แต่เป็นผไทกับไอที่

EP24 - สัมพันธ์ร้าย พี่ชายสุดที่รัก (โมลิน)"โคลล์ก็เป็นคนดีตลอดเลยนะ อุตส่าห์เอาลูกเมียเก่า มาให้เมียใหม่ลำบากเลี้ยงเล่นๆ แล้วสุดท้ายลูกไม่แท้ มันก็ไม่แท้อยู่วันยังค่ำ ขอบใจเธอนะมินนี่ ที่อุตส่าห์เลี้ยงลูกฉันมาอย่างดี"พิพิมเอ่ย"ฉันเชื่อ ว่าผไทลึกๆไม่ใช่คนนิสัยเสียแบบพ่อแม่เขาแน่นอน""อีมินนี่""ทำไมละ พูดแค่นี้รับไม่ได้เหรอ"มินนี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงหาเรื่องเช่นกัน"ผู้หญิงนิสัยเสียแบบฉัน โคลล์ก็รักหัวปักหัวปำมาแล้วนะ อ่อ ใช่ซิ โคลล์เคยใช้เธอเป็นเครื่องกำบังอันตรายให้ฉันด้วยนิ น่าสงสารนะ""คุณกลับไปได้แล้ว ป่วนพอหรือยัง!" เสียงผไทเอ่ยขึ้นตัดบททุกอย่าง"รีบบินตามไปนะ งานรออีกเยอะ"พิพิมกดขำอย่างผู้ชนะ ก่อนเดินออกจากบริษัทของหมอโคลล์ไป"ตามพ่อมานี่ไท"ผไทเดินตามหมอโคลล์ไปที่ห้องประชุมใหญ่ โมลินมองเขาด้วยสีหน้าที่เป็นกังวล เธอรู้ดีว่าผไทไม่ได้อยากเจอกับแม่ของเขาเลย แต่ตอนนี้เรื่องที่เกิดขึ้น ทุกคนไม่มีใครเข้าใจและตกใจพร้อมๆกัน"คุณแม่คะ มันเรื่องอะไรกัน""แม่ก็ยังไม่รู้ค่ะ ให้คุณพ่อคุยกับพี่ไทก่อน"ผ่านไปกว่า2ชั่วโมงที่ทุกคนรอคอย ผไทเดินตามหลังหมอโคลล์ออกจากห้องประชุมมา ก่อนจะมาหยุดต่อหน้าท

EP26 - สัมพันธ์ร้าย พี่ชายสุดที่รัก (โมลิน)ชายหนุ่มที่ยืนใบหน้าเรียบนิ่งต่อหน้าหลุมศพของผู้เป็นพ่อแท้ๆ ที่เสียชีวิตไป 20 กว่าปี เขาไม่ได้มีความรักและผูกพันใดใดกับสิงหาผู้เป็นพ่อที่เหลือเพียงชื่อและโครงกระดูกอันไร้วิญญาณในหลุมศพนั่น เพราะตั้งแต่เกิด เขาแทบจะไม่ได้เจอสิงหาเลย การเจอกันในแต่ละครั้งก็ไม่ได้ยาวนาน จนแทบจำไม่ได้แล้วว่าเขามีพ่อชื่อสิงหา เพราะการเกิดของเขามันมาจากตราบาปที่ผู้เป็นพ่อและแม่แท้ๆสร้างขึ้น เพราะจริงๆแล้วพ่อของเขาเป็นสามีใหม่ของยายแท้ๆเขานั่นเอง แต่สิงหากลับมามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับแม่ของเขา จนการตายของยายของเขาทุกคนรู้ดีว่าสิงหามีส่วนเกี่ยวข้องนั่นยิ่งทำให้เขาเชื่อไม่ได้ว่าสิงหาต้องการให้เขาเกิดมาหรือรักเขามากพอที่จะยกสมบัติมากมายมหาศาลขนาดนี้ให้ครอบครองแต่เพียงผู้เดียว แทนที่จะให้แม่แท้ๆของตนเองมากกว่าลูกที่ไม่ได้มีความผูกพันหรือเลี้ยงดูมาแบบเขาด้วยซ้ำ“ คุณอยู่กับคุณสิงหามาตั้งนาน ผมคิดว่ายังมีเรื่องที่ผมไม่รู้ คุณเล่าให้ฟังหน่อยได้ไหม” ผไทเอ่ย“ คุณไทอยากรู้เรื่องไหนล่ะครับ”“ ผมไม่เข้าใจทำไมเขายกสมบัติมหาศาลขนาดนี้ให้ผม ผมเข้าใจนะว่าเขาอาจจะเสียชีวิตก่อนที่

EP28 - สัมพันธ์ร้าย พี่ชายสุดที่รัก (โมลิน)แล็ปของสิงหา"มาทำไม?""คุณพิมพ์ละครับ มาที่นี่ทำไมเวลานี้?" ผไทเอ่ยเมื่อเจอพิพิมพ์อยู่ที่แล็ปในยามวิกาล"ไม่ใช่เรื่องที่ต้องตอบ""ผมเป็นเจ้าของที่นี่เผื่อคุณพิพม์จะลืมนะครับ""ผไท! จะเอาให้ได้เลยใช่มั้ย""ผมต้องเป็นคนถามนะครับ ว่าคุณพิมพ์จะเอาให้ได้ใช่มั้ย ตั้งแต่ผมเกิดมามีอะไรบ้างที่คุณยังไม่ได้บอกผม หรืออะไรที่คุณยังปิดผม""มีอะไรต้องปิด ไม่มีอะไรต้องปิดนิ""ผมเคยคิด ว่าต่อให้คุณไม่เต็มใจจะมีผม แต่อย่างน้อยคุณอุ้มท้อง คลอดผมออกมา คุณคงจะรักผมบ้าง แต่เปล่าเลย คุณรักแค่ตัวเองคนเดียว!""ถ้ารู้ก็ดี จะได้ไม่ต้องเปลืองน้ำลายอธิบาย"พูดจบพิพิมท์เดินออกจากแล็ปในเวลาเกือบ 5 ทุ่มนั่น ผไทที่ดวงตาแดงกล่ำ แม้จะแข็งแกร่งแค่ไหน แต่ความอ่อนไหวของความสัมพันธ์แม่ลูกก็ยังคงมีผลต่อจิตใจของเขาไม่น้อย"คุณพิมพ์เข้ามาที่นี่ดึกๆแบบนี้บ่อยมั้ย" ผไทเอ่ยถามลูกน้องที่เป็นนักวิทยาศาสต์ที่กำลังทำงานในแล็ป"เอ่อ...""คุณรู้ใช่มั้ยว่าตอนนี้ผมเป็นเจ้าของที่นี่""ทราบครับ""ตอบผมมา""บ่อยครับ""เข้ามาทำอะไร?""เขามาดูยากับตัวสารเคมีครับ""ดู? ทำไมต้องดู?""ผมไม่ทราบครับ"

EP30 - สัมพันธ์ร้าย พี่ชายสุดที่รัก (โมลิน)โมลินเอาแต่กอดผไทไม่ยอมปล่อย ตอนนี้เธอไม่กลัวอะไรทั้งนั้น แม้ต้องเผชิญหน้ากับอะไร เธอไม่อยากห่างผไทอีก"พี่ไทห้ามเป็นอะไรนะคะ ฮึก""ครับ หนูใส่ชุดป้องกันแล้วออกไปรอข้างนอกนะ พี่ไม่อยากให้หนูเป็นอะไรไปด้วยอีกคน"โมลินที่ใส่ชุดป้องกันเขื้อ ก่อนออกไปรอด้านนอกห้องกระจก ผไทที่นั่งอยู่ที่เก้าอี้กลางห้อง มีสายระโยงระยาง พร้อมนักวิทยาศาสต์และแพทย์ แน่นอนว่าเขาจำเป็นจะต้องถูกสารเคมีตัวเดียวกันกับหมอโคลล์เสียก่อย ก่อนจะทดลองใช้ยารักษา"เริ่มเลย" ผไทส่งสัญญานว่าเขาพร้อม ก่อนที่สารเคมีตัวนั้นจะแล่นเข้าสู่ร่างกายเขาตามสายโมลินที่มองภาพนั้นทั้งน้ำตาก็บีบมือตัวเองจนเจ็บเพราะห่วงผไทมาก ทันทีที่สารเคมีเข้าร่างกาย ผไทมีปฏิกิริยาทันที ร่างกายของแต่ละคนมีอาการช้าเร็วต่างกัน แม้จะเป็นปริมาณไม่มาก แต่ก็อันตรายไม่ใช่น้อย ทันทีที่สารเคมีเข้าสู่ร่างกายจนหมด ทุกสายตาจดจ้องไปหาผไทที่มีสีหน้าเจ็บปวด ก่อนที่เขาจะกระอักเลือดกองใหญ่ออกมาเต็มที่"พี่ไท!!!""คุณโมลินอย่าเพิ่งเข้าไปครับ ให้หมอตรวจก่อนครับ" ลูกน้องของสิงหาเอ่ยห้าม"พี่ไทกำลังเจ็บ ทำอะไรสักอย่างซิ ทำเร็ว!!!!"