All Chapters of สัมพันธ์ร้าย พี่ชายสุดที่รัก DEAR BROTHER: Chapter 1 - Chapter 10

EP1 - สัมพันธ์ร้าย พี่ชายสุดที่รัก (โมลิน)บ้านคาซาว่า“ คุณแม่ขา ทำไมวันนี้พี่ชายหนูถึงยังไม่ลงมาทานข้าวเช้าคะ ปกติไม่เคยเห็นตื่นสายเลย” โมลินเอ่ยถามมินนี่ผู้เป็นแม่ที่กำลังเตรียมโต๊ะอาหารมื้อเช้าให้ในขณะที่เธอกำลังจะไปเรียน“ พี่ไทออกไปงานด่วนกับคุณพ่อตั้งแต่เมื่อคืนแล้วลูก”“ อ้าว ไปตอนไหนหนูไม่เห็นรู้เรื่องเลย”“ ตีสองเมื่อคืนนี้ลูก เห็นคุณพ่อบอกว่ามีงานด่วนเลยพาพี่ไทไปด้วย”“ ทำไมคุณผู้ชายสองคนนี้เขาชอบไปไหนโดยที่หนูไม่รู้เรื่องเรื่อยเลยค่ะคุณแม่”“ แสบอีกแล้วนะเราน่ะ เรียกคุณพ่อว่าคุณผู้ชายหรอ”“ คุณพ่อหมอสุดหล่อของหนูเลยค่ะ”“ คุณพ่อมีงานด่วนไงลูก หนูหลับไปแล้วจะให้คุณพ่อไปปลุกหรือไงคะ หนูก็รู้ว่าคุณพ่อไม่ทำ”“ แล้ววันนี้หนูไปเรียนยังไงคะคุณแม่”“ เดี๋ยวคุณแม่คุณแม่ไปส่งไหมคะ”“ คุณแม่ห้ามซิ่งนะคะหนูตกใจ”“ ซิ่งไหนก็ขับปกตินะ”“ คุณแม่เหยียบ 180 ตลอดทางนี่มันกรุงเทพนะคะคุณแม่”“ ทำอะไรกันสองสาว”“ คุณพ่อขา”เสียงหมอโคล์ ที่เพิ่งกลับมาจากงานด่วนเมื่อคืนแม้จะยังไม่ได้นอนก็ต้องได้แวะมาทักสองคนก่อน เมื่อเห็นผู้เป็นพ่อมาโมลินก็ลุกขึ้นเข้าไปกอดทันที สองคนพ่อลูกนี้เขาต้องกอดกันทุกเช้า

EP3 - สัมพันธ์ร้าย พี่ชายสุดที่รัก (โมลิน)หญิงสาวในชุดนักศึกษาเดินออกจากห้องทำงานผู้เป็นดั่งพี่ชาย ก่อนจะนึกบางอย่างขึ้นได้ จึงลงลิฟต์ไปที่ชั้นจอดรถซึ่งเป็นชั้นจอดรถผู้บริหาร เธอยืนมองอยู่หลังเสาก่อนจะเห็นเลขาสาวกำลังก้มๆเงยๆหยิบเอกสารบนรถของผไทผู้เป็นนาย เอกสารถูกวางบนหลังคารถในขณะที่เธอเหมือนกับกำลังหยิบเสื้อของผไทที่แขวนในรถออกมาแล้วจัดทรง ปัดเล้กน้อย ราวกับว่านี่คือรถของสามีตัวเอง โมลินขมวดคิ้วเมื่อเห็นแบบนั้นทำไมเลขาของผไทถึงดูสนิทกับเขาขนาดนี้นะ ทั้งๆที่เมื่อก่อนเธอไม่เคยสังเกตุ เลขาคนนี้ทำงานกับผไทมากว่าสามปี ตั้งแต่เธออยู่มัธยม ตอนนั้นเธอไม่ค่อยได้เข้ามาที่นี่นัก เลยไม่ค่อยเคยเจอ"ยัยเลขานี่ เป็นเลขาแน่มั้ยเนี้ย"เมื่อเห็นว่าเลขากำลังเดินกลับมาขึ้นลิฟต์ เธอก็หลบแล้วลงลิฟต์อีกตัวเพื่อไปคาเฟ่หน้าบริษัททางด้านผไทที่นั่งทำงานอยู่ที่ห้องโดยไม่ได้ตามโลินลงไป ก็ได้รับเอกสารที่เลขาสาวลงไปเอาที่รถเรียบร้อย สีหน้าขมวดคิ้วของเขาไม่ได้เป็นเพราะกำลังเครียดงาน แต่อาจจะเพราะเพลียและแสบตาเมื่อคืนที่ผ่านมาไม่ได้นอนเลย และเช้านี้ก็นอนไปน้อยมาแล้วออกมาทำงานเลยแบบนั้น"อ้าว ถือขนมมาเต็มมือเลยนะ

EP5 - สัมพันธ์ร้าย พี่ชายสุดที่รัก (โมลิน)หลังจากที่ชายหนุ่มเดินนำหน้าขึ้นรถที่จอดหน้าบ้าน หญิงสาวที่ใบหน้ากำลังเห่อร้อนแปลกๆ ก็ค่อยๆเดินตามผู้เป็นดั่งพี่ชายไปขึ้นรถ“ สรุปหนูทำรายงานไม่เสร็จจริงๆใช่ไหมครับ?”“ ทำไม่ทันค่ะ น้องลืม”“ หนูเนี่ยนะครับลืม? ช่วงนี้โฟกัสอะไรอยู่ครับถึงขั้นลืมรายงานที่ต้องส่งอาจารย์”“ ก็.... เปล่าค่ะ ก็แค่ลืม”ช่วงนี้จะว่าไปเธอก็คิดเรื่องของผไทอยู่บ่อยๆ เมื่อก่อนไม่ค่อยสังเกตว่าเขาสนิทกับเลขามากขนาดนี้ เมื่อนึกย้อนไป เขามักจะไปพบลูกค้าที่ต่างจังหวัดพร้อมกับเลขาสาวคนนี้อยู่บ่อยครั้ง แม้บางครั้งจะไม่ได้ไปค้างคืนก็ตาม จนเธอเริ่มรู้สึกว่ามันดูแปลกๆ ไหนจะเมื่อคืนที่เขาบอกว่า เขาอาจจะมีแฟนก็ได้แต่เธออาจไม่รู้เอง หรือจริงๆแล้วเขามีความสัมพันธ์ลับๆกับเลขาหรือเปล่านะ“ ทำไมขมวดคิ้วขนาดนั้นครับ??”ชายหนุ่มเอ่ยถามเมื่อเห็นผู้เป็นดั่งน้องสาวนั่งขมวดคิ้วเป็นปมราวกับว่ากำลังคิดอะไรอย่างหนักอยู่แบบนั้น“ น้องขมวดคิ้วเหรอคะไม่เห็นรู้เลย”“ ขมวดครับ หนูคิดอะไรอยู่”“ เปล่าค่ะ อ๋อพี่ไทคะ น้องว่าจะถาม เมื่อคืนที่พี่ไทพูด พี่ไทมีแฟนซ่อนไว้หรือเปล่าคะ”“ ครับ?? ทำไมถึงถามครับ”

EP7 - สัมพันธ์ร้าย พี่ชายสุดที่รัก (โมลิน)"หนูดื้อไปแล้วนะโมลิน พี่ว่านอนดีกว่าครับ เดี๋ยวพี่จะนั่งเฝ้าไม่ไปไหน""พี่ไทเหนื่อยมั้ยคะ....""เหนื่อยกับอะไรครับ?" ผไทเอ่ยในขณะที่พาโมลินนอนลงบนเตียงพักฟื้นแล้วกระชับผ้าห่มให้"น้องไงคะ...""พี่รับมือได้ครับ กับหนูพี่ไม่เหนื่อยหรอกครับ อย่าคิดมาก นอนเถอะ""ก็ได้ค่ะ พี่ไทห้ามไปไหนนะ""โอเคครับ"ผไทนั่งอยู่ข้างเตียงพักฟื้นของโมลินเฝ้าเธอจนหลัสนิทโดยที่ไม่ได้ไปไหน กระทั่งเสียงเปิดประตูห้องเป็นหมอโคลล์พ่อบุญธรรมของเขาเดินเข้ามา"ออกไปคุยกับพ่อข้างนอกหน่อยไท""ครับพ่อ"ผไทมองโมลินให้แน่ใจว่าเธอหลับสนิทไม่ได้กำลังตื่น ก่อนเดินออกไปเงียบๆตามหมอโคลล์พ่อบุญธรรมไปด้านนอก ทั้งคู่นั่งคุยกันที่ร้นกาแฟชื่อดังที่อยู่ภายในโรงพยาบาลนั่น"ไหนเล่าให้พ่อฟัง ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมน้องถึงดื้อกินของที่ตัวเองแพ้เข้าไป" หมอโคลล์เอ่ยแบบนั้นเพราะรู้ว่าผไทไม่มีทางปล่อยให้โมลินกินของที่อันตรายแน่นอนหากไม่ใช่เพราะเธอดึงดัน"วันนี้น้องเลิกเรียนไวครับผมไม่ทราบ น้องเลยไปหาที่บริษัท พอดีผมมีนัดไปลองร้านอาหารที่จะจองให้แขกเราที่กำลังจะมาครับ เลยให้เลขาจองไว้ให้ แต่ร้านที่โต๊ะ

EP9 - สัมพันธ์ร้าย พี่ชายสุดที่รัก (โมลิน)ชายหนุ่มเลือกตะโค้งคำนับผู้เป็นดั่งปู่แท้ๆเพราะให้ความเมตตามาตลอด แม้บางครั้งอาจจะพูดอะไรที่หลุดออกมาปกป้องหล่นแท้ๆแบบลืมตัวไปบ้างก็ตาม แต่ครอบครัวคาซาว่าคือครอบครัวที่มีบุญคุณมากที่สุดในชีวิตของเขาหลังจากขับรถออกจากบ้านของปู่ ทั้งคู่ตรงกลับมาที่โรงแรมที่จองไว แน่นอนทั้งคู่นอนคนละห้อง แต่เพราะโรงแรมนี้เป็นโรงแรมที่เจ้าของเป็นเพื่อนสนิทกับหมอโคลล์ จึงได้ความเป็นส่วนตัวและความวีไอพีอยู่ไม่น้อย"พรุ่งนี้ไปส่งน้องที่บ้านคุณปู่หน่อยนะคะ""ครับ เดี๋ยวพี่รีบไปรับไปเที่ยวนะ""ห้องพี่ไทอยู่ไหนคะ""ตรงข้ามห้องหนูไงครับ""อ่อ โอเคค่ะ งั้นน้องไปอาบน้ำก่อนนะคะ""ครับ"โมลินสัมผัสได้ว่าผไทแปลกๆไป เขานิ่งกว่าที่เคยเป็น แม้ปกติผไทจะค่อนข้างสุขุม นิ่งและสุภาพมากก็ตาม แต่วันนี้ผิดปกติไปกว่าเดิม"พี่ไทเป็นอะไรทำไมเงียบแปลกๆ"หลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า โมลินที่เดินออกจากห้องตัวเองไปยังห้องของผไทเพื่อจะชวนเขาออกไปเดินเล่น วันนี้อากาศเย็นจนเกือบหนาวจัด ทำให้อากาศเหมาะแก่การออกไปเดินหาของอร่อยๆให้ความอบอุ่นร่างกายไม่น้อย แต่เธอต้องแปลกใจเมื่อไม่เจอผู้เป็นดั่งพี่