Semua Bab แรกแย้ม : Bab 141 - Bab 150

“ครับ ผมกับแม่ของเด็กเลิกกันมาสี่ปีแล้ว ลูกเกิดจากการผสมเทียม ผมไม่ได้รับรู้แต่แรกครับ” เขาตอบด้วยความสัตย์จริง พยายามพูดให้ทุกฝ่ายไม่เกิดความเสียหาย“อย่างไรเสีย เด็กคนนั้นก็เป็นลูกคุณ และจะเป็นลูกคุณไปตลอด เป็นคนในครอบครัวของคุณ ส่วนหลานป้าคงเป็นได้เพียงคนนอกสำหรับครอบครัวคุณ” เสียงของยลดาเบาหวิว นึกถึงละครเมื่อคืน ถ้าไม่มีลูกด้วยกันความสัมพันธ์ยิ่งเปราะบาง“สุดท้ายแล้วแม่หรือครอบครัวของคุณจะพยายามดึงคุณแยกจากชาร์มมี่อยู่ดี อย่างไรคนเป็นปู่ย่า ย่อมอยากให้หลานได้อยู่กับพ่อแม่” คำพูดของยลดากำลังบาดเข้าในใจของชายหนุ่มและหญิงสาวอีกคนเธอยืนฟังอยู่ข้างตู้“ยิ่งนานวันเมื่อความรักของคุณจืดจางคนที่ลำบากที่สุดก็คงไม่พ้นลูกสาวของแม่” ชลธิชาพูดด้วยเสียงปนสะอื้น“ผมจะไม่ทำให้ชาร์มมี่เสียใจ ผมรักน้องจริง ๆ นะครับ” ปภังกรทำได้เพียงบอกความรู้สึกของตัวเองออกไป หวังว่าความจริงใจของเขาจะทำให้ทั้งสองใจอ่อน“พี่หมอ!” ชาร์มมี่เดินเข้ามานั่งข้างเขา มือของเธอประสานมือเขาแน่น“แม่คะ ป้าคะ หนูรักพี่หมอ ขอให้เราสองคนได้สู้กับความรักครั้งนี้ได้ไหมคะ หนูอยากให้แม่กับป้าอยู่เคียงข้างหนูกับพี่หมอ” เสียงของชาร์มมี

เธอสามารถเลี้ยงดูน้องคลีนให้เติบโตอย่างสบาย ๆ ด้วยเงินทองที่มี แต่ก็นั่นแหละ เด็กเมื่อโตขึ้น คำถามมากมายเริ่มมีมามากขึ้น น้องคลีนถามหาพ่อบ่อยขึ้น อยากเห็นพ่อเคทไม่กล้าโกหกว่าพ่อไปสวรรค์แล้ว เพราะพ่อของลูกยังอยู่ เมื่อติดต่อกับแม่ของปภังกรได้จึงรู้ว่าเขายังไม่มีแฟน ความหวังเล็ก ๆ ในหัวใจคือหวังว่าจะได้สร้างครอบครัวกับเขาแต่ตอนนี้เธอรู้แล้ว ชีวิตคนเราไม่ได้เหมือนนิยาย ที่พระเอกจะต้องรับผิดชอบลูกที่เขาไม่ตั้งใจด้วยการแต่งงานกับแม่ของลูก แต่แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว แค่เขายอมรับลูกของเธอก็พอแล้ว“น้องคลีน สวัสดีคุณพ่อค่ะลูก” เสียงของเคทสั่นเครือ ตอนบอกให้ลูกรู้จักกับพ่อของแก“พ่อเหรอคะ น้องคลีนมีพ่อแล้วใช่ไหมคะ” เด็กหญิงตัวน้อยยิ้มตาหยี ปภังกรยื่นมือขออุ้มเด็กน้อยตรงหน้า หนูน้อยเดินมาให้เขาอุ้ม พร้อมทั้งยิ้มอย่างดีใจอ้อมกอดของพ่ออบอุ่นแบบไหนเด็กหญิงตัวน้อยไม่เคยรู้ แต่รับรู้ว่าอ้อมกอดนี้เธอชอบ“ไว้วันหลังไปเที่ยวด้วยกันนะครับ” คุณหมอหนุ่มบอกกับเด็กหญิงตัวน้อย“ค่ะ”เคทและประวรรณามองภาพนั้น ทั้งสองน้ำตารื้นขึ้นมาอย่างมีความสุข ปภังกรอยู่คุยกับเคทและแม่ของเขาสักพัก ก่อนจะขอตัวกลับเพราะคิดถึงคน

“เออ ลืมไปเลย ตกลงยังไงอีชาร์ม” นีน่ารีบพากันกลับมาก่อนที่จะออกทะเลไปไกลกว่านี้“ถ้าชื่อกูยาวมากมึงเรียกกู มี่เฉย ๆ กรุณาอย่าเรียกชาร์ม ฟังทีไรกูว่ามึงเรียกชามที่ใกล้ ๆ จานตลอด” ชาร์มมี่บ่นเพื่อนที่ชอบเรียกสั้น ๆ แต่ไม่น่ารักเลย“เออ ๆ ตกลงยังไง” นีน่ารีบตัดบท“พี่หมอมีนเขามีลูกแล้วกูเลยต้องรักเด็กรักลูกเขาไง” ชาร์มมี่พูดแล้วยิ้ม ๆ ดูจากสีหน้าของเพื่อนแล้วคงตกใจไม่น้อย“เดี๋ยวนะอีมี่ คือยังไงเขามีครอบครัวมาแล้วหรือมึงเป็นน้อย” นีน่าไม่โอเคถ้าเพื่อนจะต้องเป็นน้อย“ไม่มี ๆ เขาไม่ได้มีครอบครัวมาก่อน เป็นลูกที่เกิดจากการผสมเทียม”“คือยังไงยิ่งฟังกูยิ่งงง” พิชชี่ถามขึ้นอย่างสงสัย มีลูกแต่ไม่มีครอบครัวคือยังไง“คืองี้แก พี่หมอมีนเขาเลิกกับแฟนเก่าเมื่อสี่ปีที่แล้ว ซึ่งเขากับแฟนเก่าเคยไปฝากไข่กับเชื้อไว้กับสถาบันที่แฟนเก่าพี่มีนทำงาน ตอนนั้นเขาคบกันได้สามปีแล้ว แต่สุดท้ายเลิกกันต่างคนต่างไม่ได้ติดต่อกัน พี่แฟนเก่าของพี่หมอเลยแอบผสมเทียม แล้วมีลูกออกมา”ชาร์มมี่เล่ารวดเดียวเพราะทั้งสองสาวได้แต่อ้าปากค้าง นี่มันเรื่องจริงไม่ใช่นิยายใช่ไหม ทั้งพิชชี่และนีน่าต่างอึ้งกับเรื่องของพี่หมอมีน“มันผิดก

“ต้องการอะไรจากกูไหมถึงได้ชมขนาดนี้” ช้างของเพื่อนถึงกับเขิน พูดตลกกลบเกลื่อนเพราะความเขิน “น่ารักจริง ๆ มึง” พิชชี่ช่วยยืนยันอีกเสียง “วันนี้มึงจะบอกอาร์จริง ๆ เหรอ” นีน่าถามอย่างตื่นเต้นเพราะรู้ว่าเพื่อนชอบอาร์มานานแล้วตั้งแต่ได้รู้จักกัน พวกเธอกับอาร์เรียนสาขาเดียวกัน มีหลายต่อหลายครั้งที่อาร์เองก็เหมือนให้ความหวังกับช้าง เพราะเวลาไปเที่ยวที่ไหนมาอาร์จะชอบซื้อขนมมาฝากช้างบ่อย ๆ “บอกจริง ๆ การแอบชอบใครไม่ใช่ทางของกู บอกแล้วเขาไม่ชอบเราก็แค่อกหักนิดหน่อย” ช้างพูดออกมาอย่างไม่อาย อกหักไม่ใช่เรื่องใหม่สำหรับเธอ หลายต่อหลายครั้งที่อกหักจากคนที่เธอเคยแอบชอบ แต่ครั้งนี้อาจจะเจ็บหน่อยตรงที่มีความหวังมากกว่าทุกครั้ง งานเลี้ยงวันเกิดดำเนินไปตามที่มันควรจะเป็น อาร์แวะมานั่งคุยกับพวกเธอ และแน่นอนเขานั่งข้างช้าง “เดี๋ยววันนี้กลับพร้อมกันนะ” อาร์พูดขึ้นมือของเขาจับมือของเธอที่วางอยู่บนตักของตัวเอง ช้างขนลุกไปทั้งร่าง ผู้ชายชวนกลับพร้อมกันแถมยังจับมือ นี่ไม่ได้คิดไปเองใช่ไหม เธอคิดถึงขั้นที่เขาพาเธอขึ้นเตียงไปแล้ว คืนนี้ตอนกลับด้วยกันเธอ

“ก็คนมันอาย” ชาร์มมี่กอดเขาพร้อมซุกหน้าตรงไหล่กว้าง ใครจะไม่อายบ้างเรื่องแบบนี้ “ทำไมกลับเร็วคะ” “ธุระเสร็จเร็ว ป้าดาชอบเลยตัดสินใจเซ็นสัญญาซื้อไปแล้ว” วันนี้คุณหมอหนุ่มทำหน้าที่ลูกเขยขับรถจากเชียงใหม่พาแม่ยายและป้าเมียไปทำธุระที่ต่างอำเภอ ธุระของแม่ยายกับป้าดาส่วนมากมีแค่เรื่องดูที่ ซื้อที่เพิ่ม นั่นคืองานอดิเรกของทั้งสองคน ทุกวันนี้ลูกเขยที่ชอบขับรถและพูดคุยกับคนทั่วไปจึงต้องทำหน้าที่ขับรถ เป็นที่ปรึกษาวิเคราะห์ความเสี่ยง ความน่าจะเป็น ประเมินราคา ดูศักยภาพของพื้นที่ว่าจะสามารถต่อยอดได้หรือเปล่า เพื่อประกอบการตัดสินใจในการซื้อของผู้ใหญ่ทั้งสอง ตอนนี้ชายหนุ่มกลายเป็นลูกชายสุดที่รักของบ้านไปแล้ว บางครั้งชาร์มมี่ถึงกลับเบะปากในความหลงลูกเขยของทั้งคู่ “เดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำก่อน พี่คลีนครับเดี๋ยวคุณพ่อไปอาบน้ำก่อนนะครับ เราจะได้ไปเยี่ยมน้องคินกันนะครับ” “ค่ะคุณพ่อ” ชาร์มมี่มองตามหลังสามี มือของเธอจับจูงเด็กหญิงตัวน้อย ครอบครัวของเธอสมบูรณ์แบบ ไม่คิดไม่ฝันว่าจะมีวันนี้ มีครอบครัวพ่อแม่ลูก ผู้หญิงข้ามเพศอย่างเธอไม่เคยคิดว่