Semua Bab แรกแย้ม : Bab 131 - Bab 140

“พี่พฤกษ์ผมจะทนไม่ไหวแล้วนะ” หมอเอกมองไปยังโต๊ะของสาว ๆ ก็แทบทนไม่ไหว เพราะชุดสายเดี่ยวสีดำแล้วสายของเสื้อสีทองของแฟนสาวเล่นแสงไฟวูบวาบ ชวนให้ตื่นเต้นไม่น้อย ยิ่งท่าเต้นของแฟนสาวบอกได้คำเดียวว่าเขาหายใจหายคอแทบไม่เต็มท้องเลย “ใจเย็นก่อนปล่อยให้สาว ๆ เขาสนุกกัน ยังไม่มีผู้ชายคนไหนมาเกาะแกะ ยกเว้นของไอ้มีนที่กำลังไปเกาะแกะนักร้องเสียเอง” นอกจากไม่ให้กำลังใจกันแล้ว หมอพฤกษ์ยังเยาะเย้ยเขาอีกต่างหาก ปภังกรได้แต่สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เพราะว่าสถานะยังไม่ชัดเจนเป็นแค่คนคุย ๆ เลยต้องเก็บกดไว้อย่างนี้ เมื่อไหร่ที่เขาได้เป็นมากกว่าคนนอนคุย รับรองแม่เสือสาวไม่มีทางได้ใส่ชุดแบบนี้ออกจากห้อง “เออ มึงทนไปคนเดียวเถอะ” “แล้วมึงจะทำยังไง กูจำได้ว่าเขายังไม่มีสถานะให้มึง” พฤกษ์บอกเพื่อน คนยังไม่มีสถานะถึงกับฟึดฟัดสี่สาวยังคงเต้นตามจังหวะของดนตรี ยิ่งบรรยากาศรอบข้างส่งให้ทั้งสี่สนุกสุดเหวี่ยง ในตอนนั้นเองคนที่ชาร์มมี่ไม่คิดว่าจะมาอยู่ที่นี่กลับมายืนอยู่ข้าง ๆ เธอ“น้องชาร์มมี่มาเที่ยวเหมือนกันเหรอครับ” เสียงของคนที่เธอปฏิเสธไปเมื่อตอนเย็นกลับมายืนอยู่ตรงนี้“พี่ไนต์

มือหนาช่วยบดขยี้ติ่งเนื้อสาวอย่างเอาใจ คนขย่มยิ่งตื่นเต้นเมื่อเขากดเปิดบานประตูของตู้ปลายเตียง ผ้าม่านในห้องนอนปิดด้วยระบบอัตโนมัติ ภายในบานประตูของตู้ปลายเตียงคือภาพของชายหญิงสองคน ผู้หญิงในชุดดำที่เสื้อผ้าแทบจะหลุดรุ่ยออกจากตัวใบหน้าหวานของคนในกระจก กำลังมีอารมณ์รุนแรงไม่ต่างจากผู้ชายร่างกำยำข้างหลังเธอ ภาพนั้นยิ่งสร้างความสยิวซ่านให้เธอได้มากกว่าเดิม“บดสะโพก” คำสั่งของเขาทำให้เธอกระแทกก้นงอนงามลงบนตัวเขาจนสุด จากนั้นกดบดคลึงให้ทุกส่วนแนบแน่นกว่าเดิม เขาครางต่ำและรูดชุดเดรสสีดำสนิทออกจากร่างบาง ในกายเธอเหลือเพียงแพนตี้สีดำลายลูกไม้ เป้าของมันขาดวิ่นเพราะแรงคน กางเกงในตัวจ้อยคาอยู่ตรงเอวคอด ภาพนั้นยิ่งสร้างความเซ็กซี่ให้หญิงสาว หน้าอกอิ่มนุ่มฟูสู้มือเขาไม่หยุด“ขย่มแรง ๆ พี่อยากแตกเพราะหนูขย่ม” เสียงแหบพร่าเพราะความเสียวกระซิบข้างหู เธอขย่มตามที่เขาต้องการ เสียงของเธอครางหนักกว่าเดิม เพราะการเป็นผู้กระทำเสียวมากกว่าผู้โดนกระทำ นิ้วมือร้ายยังคงปรนเปรอเธอหญิงสาวอ้าขาให้ตัวเองได้เห็นทุกส่วนที่ประสานกัน และส่วนอ่อนไหวที่เขากำลังขยี้ เธอกำลังจะขาดใจเพราะความสุขที่เขามอบให้ เขามีแค่สองม

หลังจากรู้ว่าแฟนเก่าของคนคุยจะมาหา ชาร์มมี่ไม่เคยสบายใจเลย เพราะอะไรที่ทำให้เธอกลัวเธอเองก็ยังไม่แน่ใจ แค่รู้สึกถึงความไม่มั่นคง “มึงเป็นอะไร” พิชชี่นอนเล่นโทรศัพท์กำลังดูติ๊กต๊อกคลิปทำอาหารของช่องทำอาหารที่ใช้กระทะใหญ่เท่ากะละมัง เห็นเพื่อนสาวหงุดหงิด เดินไปหยิบนั่นหยิบนี่มาทำนั่นทำนี่ แต่ทำไม่เสร็จ จากนั้นก็หาอย่างอื่นทำอีก พิชชี่ที่มองอยู่นานเห็นความผิดปกติของเพื่อน ทนไม่ได้จนต้องทักอีกฝ่าย “ไม่ได้เป็นอะไร” ชาร์มมี่ตอบเพื่อนแต่ท่าทียังหงุดหงิด “ถ้ามึงมีเมนส์ กูจะคิดว่าเมนส์ไม่มา” “อีชี่ กูเป็นกะเทยจะเป็นเมนส์ได้ไง” “เออ กูรู้ไง ถึงว่ามึงหงุดหงิดอะไร หรือผัวไม่เอา” พิชชี่ถามอย่างอยากรู้ “ลามก พูดจาน่าเกลียด” “กระแดะ! มีผัวเป็นหมอหน่อยทำเป็นกระแดะ ‘พูดจาน่าเกลียด’ ” พิชชี่ทำน้ำเสียงล้อเลียน เธอรึอุตส่าห์มาอยู่เป็นเพื่อน ใครบางคนกลับปากแข็งไม่ยอมพูด “แก พี่ทิมมีแฟนเก่าไหม” “อ้าวอีนี่ ผู้ชายนะ ไม่ใช่พระ อายุปูนนี้ไม่มีแฟนเก่าได้ยังไง” พิชชี่พูดมองหน้าเพื่อน “อย่าบอกนะว่าพี่หมอมีน...” พิช

ชาร์มมี่กลับมาถึงบ้านในตอนบ่ายของวัน เสียงของแม่และป้าของเธอกำลังเถียงกันเรื่องละครทีวีเรื่องหนึ่ง ละครเรื่องนี้กำลังเป็นกระแส นางเอกมีวันไนท์สแตนด์กับพระเอกจนท้อง เธอเลี้ยงลูกเอง จนวันหนึ่งพระเอกเจอกับลูกโดยบังเอิญและเอะใจที่เด็กคนนี้หน้าเหมือนเขามาก ยิ่งได้รู้ว่านางเอกคือแม่ของลูกพระเอกยิ่งมั่นใจ และเมื่อตรวจดีเอ็นเอก็รู้ว่าเด็กคนนี้เป็นลูกเขา พระเอกยอมทิ้งแฟนที่คบกันมาหลายปีเพราะต้องการดูแลลูกและแม่ของลูก แล้วแฟนล่ะ....แฟนของพระเอกกลับกลายเป็นตัวร้ายในละครไปเลย เธอพยายามทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้เสียพระเอกไป เพราะเธอรักพระเอกเกินกว่าจะปล่อยพระเอกไป ส่วนนางเอกทั้ง ๆ ที่อยู่ได้ด้วยตัวเองมาตลอดห้าปี แต่กลับอยู่ไม่ได้และต้องการให้พระเอกเป็นพ่อของลูก แล้วพระเอกก็รักลูก รักแม่ของลูกมากกว่าผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าแฟนที่อยู่ด้วยกันมาหลายปี เขาพยายามทำทุกอย่างเพื่อทิ้งแฟนของตัวเองเพื่อไปหาลูกและแม่ของลูก “เขามีลูกแล้วยังจะไปแย่งเขาอีก”ยลดาด่านางร้ายในทีวีที่กำลังร้องไห้ฟูมฟายบอกรักพระเอก ส่วนพระเอกกำลังแกะมือแกะไม้ของเธออย่างรังเกียจ “ก็เธ

“เคท ไม่ต้องการอะไรจริง ๆ มีน แค่อยากให้ลูกได้รู้ว่าพ่อคือใคร” เธอปาดน้ำตาออกจากสองแก้ม“มีน พูดกับหนูเคทดี ๆ หน่อย เลี้ยงเด็กคนหนึ่งมาไม่ใช่เรื่องง่ายนะลูก”“แม่ครับ ผมไม่ได้บังคับให้เคทมีลูกนะครับ เราเลิกกันมาสี่ปีแล้วสี่ปีนะครับแม่” ปภังกรมองหน้าแม่อีกครั้ง อยากให้แม่เข้าใจและเห็นใจเขาบ้าง“ผมต้องถามชาร์มมี่ก่อน ว่าน้องจะโอเคไหม ถ้าผมจะรับลูกของเคทเป็นลูก” คำพูดของปภังกรทำให้ผู้เป็นแม่ขมวดคิ้ว“หมายความว่ายังไง ทำไมต้องถามคนอื่น อีกอย่างนั่นก็ลูกแก ทำไมแกต้องถามคนอื่น” แม่ไม่เคยเรียกเขาว่า แก มานานแล้ว แม่จะเรียกตอนที่โมโหจัดเท่านั้น“แม่! ชาร์มมี่เป็นแฟนผมนะครับ เธอคือคนที่ผมจะอยู่ด้วยตลอดชีวิต ผมต้องถามเธอก่อน ผมไม่อยากทำร้ายจิตใจเธอ” ปภังกรพยายามอธิบายอย่างใจเย็นที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้“นั่นลูกแกนะมีนลูกสาวแก”“ลูกที่ผมไม่ได้วางแผนว่าต้องมี ผมไม่รู้การมีตัวตนของเขา แต่ผมรู้ว่าลูกเกิดมาแล้ว ผมจะพยายามคุยกับน้องให้เรามีทางออกร่วมกันก็แล้วกันนะครับ”“ถ้าลำบากขนาดนั้นก็ไม่ต้องหรอกค่ะ เคทพาลูกกลับอเมริกาและจะไม่มาให้มีนเห็นหน้าอีก” เคทร้องไห้ออกมาอย่างอัดอั้น เขาทำราวกับว่าเรื่องนี้เ