All Chapters of MY BOSS, MY SECRET HUSBAND : Chapter 11 - Chapter 17

AMAYA'S POV "BAKIT AKO?" Lakas-loob na isinatinig ko ang tanong sa isip ko. "Bakit hindi ikaw?" Nailang ako nang hagurin niya ng tingin ang kabuuan ko. "Disente ka naman na pasok sa criteria ko." "Disente talaga akong tao, Atty, pero baka lang po nakalimutan n'yo na may nobyo ako. At siya po ang dahilan kung bakit ako lumapit sa 'yo para humingi ng tulong." Paalala ko dahilan para salubungin niya ng tingin ang mga mata ko. Napalunok ako bago nagpatuloy. "Bakit hindi n'yo na lang ako tulungan tapos hahanapan ko kayo ng tamang babae para sa inyo. Iyong single. Iyong malaki ang posibilidad na magustuhan n'yo ang isa't isa along the way ng marriage n'yo." "Marami akong kaibigan, disente, single, ready to mingle at higit sa lahat ay virgin pa. H-Hindi kagaya ko na may mahal ng iba at h-hindi na v-virgin," nangungumbinsing dagdag ko. Hindi ko alam kung guni-guni ko lang, pero parang nabadtrip ito. "Atty." Bumalik ito sa pagkakaupo at pinaglaruan ang ballpen na hawak niya

AMAYA'S POV AMAYA'S POV "UHM...ARAY!" Hindi ko napigilang mapadaing habang ginagamot ng nars ang sugat ko sa kanang siko. Dito ako sa hospital idiniretso ni Atty. Nick pagkaalis namin sa pinangyarihan ng aksidente. Kahit anong giit kong 'wag na dahil okay lang ako ay hindi siya pumayag. Sa huli, siya pa rin ang nasunod kaya nandito kami ngayon sa emergency room para gamutin ang sugat ko. "Ouch, uhm!" Mariin akong napapikit dahil masakit. At nang nandito na kami sa hospital, saka ko na-realize na hindi pala simpleng sugat lang ang natamo ko mula sa pagkakahila ni Atty. Nick sa akin. Medyo malalim at malaki ang sugat ko sa kanang siko. Tumama yata sa matulis na bato kaya gano'n. Habang nakapikit, saka lang nag-sink in sa akin na muntik na pala talaga akong mamatay kung hindi ako nahila ni Atty. Nick palayo sa humahagibis na mixer truck dahil nawalan ng preno. Kung wala siya, malamang patay na ako. Pinanlamigan ako ng katawan nang bumalik sa isip ang video na pinanuod sa akin

NICHOLAS POV I CAN'T HELP IT but to smile. Dahil kitang-kita ko ang inis sa magandang mukha ni Aya pagkatapos kong sabihin sa kaniya na ngayong araw na rin kami ikakasal. Namumula ang mukha niya. Halatang nagtitimpi lang na 'wag magsalita nang hindi maganda sa akin. Dahil alam niyang posibleng magbago ang isip ko sa usapan namin. Posible pa nga ba? Tumingin ako sa labas ng bintana ng sasakyan ko upang itago ang pinipigilan kong ngiti dahil alam kong kuhang-kuha ko ang inis at gigil niya ngayon. Bukod sa pamumula ng mukha niya, mariin ding nakakuyom ang mga kamao niya. Parang kating-kati siyang bigwasan ang mukha ko. Palihim kong inihanda ang sarili ko, tinalasan ang pakiramdam para kung sakaling umigkas ang mga kamao niya ay ready ako. Sinubukan kong 'wag na siyang lingunin ngunit tila may kung anong klaseng mahika ang humihila sa akin para ibalik ang tingin kay Aya. God! She's so damn gorgeous. And I can't help it but to stare at her. Matinding pagpipigil ang gi