Semua Bab ล่ามรักมาเฟีย: Bab 91 - Bab 100

แทนขวัญกับซีลีนเห็นมันที่ห้างกับพี่พิชญ์'รู้ไหมว่ามันทักทายฉันว่าไง มันบอกว่า อ้อจำได้... คนที่องศาไม่อยากแต่งงานด้วยนี่เอง ดีใจที่ได้เจอนะจ๊ะ'นั่นคือชนวนเหตุที่ทำให้น้องสาวฉันเกลียดมัน ถึงขั้นต้องถามกับสามีตัวเองตรงๆ จนได้รู้เรื่องทั้งหมดว่านังเฌอมันเป็นยังไง ค่ะ! นางพยายามยั่วพี่องศาพี่พิชญ์ที่อเมริกา เดินแก้ผ้า แถมล่าสุดทำตัวเป็นปลิงเกาะพี่โซ่ และโกหกหน้าด้านๆว่าตั้งแต่กลับไทยยังไม่เจอพี่พิชญ์เลย ฉันยังไม่ได้เล่าเรื่องรูปให้ฟัง เพราะกลัวน้องตัวเองจะระเบิดลงและเครียดไปด้วย แต่เราปรึกษากันถึงทางแก้ไขที่จะไล่ผู้หญิงคนนี้ออกไป และที่มันเชิดหน้าได้ จนทำให้พี่องศาไม่กล้าพาไปปล่อยที่ชายแดน ก็เพราะพี่โซ่คนเดียว พี่องศาไม่อยากมีปัญหากับเพื่อนสนิทเหมือนที่พี่พิชญ์เคยพูดไว้เป๊ะๆฉันจึงเบนเป้าหมายไปที่พี่โซ่ทันที ถ้าพี่โซ่ไม่เอา...ไม่ยุ่ง เราทุกคนก็ไม่ต้องเกรงใจใครอีกต่อไป ฉะนั้นฉันต้องหาทางให้พี่โซ่หยุดชอบนังเฌอให้ได้ นั่นคือจับคู่ให้ซีลีน ที่ยังโสดและสวยสะพรั่งฉันจึงเสนอแทนขวัญไป เมื่อน้องเห็นด้วยจึงรีบโทรหาซีลีนอีกครั้ง เพราะเวลาว่างของฉันมีน้อย ฉันต้องดีลเรื่องนี้ให้จบภายในวันนี้ซึ

"ซีลีนใจร้อนจังเลยนะคะ""เรื่องบางอย่าง...ไม่จำเป็นต้องรอนี่คะ" ฉันว่าแบบนั้นแล้วกลับมานั่งปกติ แอบอมยิ้มกับผลงานชิ้นเอกของตัวเองที่ทำให้พี่โซ่ดูไม่มีสมาธิเลย เขากำลังเนื้อเต้นอยากกินฉัน ขับรถมือเดียว ส่วนแขนอีกข้างก็วางค้ำที่ประตูถ้าถามว่าฉันคิดเยอะเรื่องเซ็กส์รึเปล่า คิดนิดหน่อยค่ะ ที่ผ่านมาฉันเคยนัวเนียกับผู้ชาย เช่นกอด จุ๊บ สัมผัสพอเป็นพิธี แต่ถ้าถึงตรงนั้นยังไม่มีใครแตะต้องมันสักคนเพราะผู้ชายที่ฉันเคยเต๊าะ ส่วนมากเป็นพวกสุภาพบุรุษ เรียบร้อย จริงจัง พี่โซ่เป็นคนแรกที่ค่อนข้างแหวกไปทางเสือผู้หญิงแต่ถ้าพี่โซ่ขอล่ะ... ค่ะ... ฉันไม่ให้จะบอกว่าผีเห็นผีก็ได้ เพราะฉันรู้ว่าต้องทำยังไงให้เสือคลั่ง ก็แค่...ลงทุนกรีดเลือดตัวเองนิดๆหน่อยๆพอให้มันได้กลิ่นและหิว จากนั้นก็เล่นตัวให้โหยมากขึ้น ด้วยการให้กินทีละนิดทีละหน่อยพอหอมปากหอมคอไปเรื่อยๆเพราะถ้าป้อนให้อิ่มรอบเดียว รับรองว่าโดนเบื่อและเขี่ยทิ้งไม่เกินสามวัน "ลืมถามเลย บ้านซีลีนอยู่ไหนคะ?" "ลืมบอกเหมือนกัน เลี้ยวซ้ายแยกหน้าเลยค่ะ จากนั้นเจอไฟแดงใหญ่ให้เลี้ยวขวา เดี๋ยวจะบอกอีกที"เขาพยักหน้าเข้าใจ แต่ฉันแอบเห็นรอยยิ้มกรุ้มกริ่มที่เผย

จนเขาวางมันตรงนั้น...หน้าฉันก็ร้อนผ่าวราวกับมีคนสุมไฟ มันแข็งมากและก็ใหญ่ด้วย นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่ได้จับของผู้ชาย"เห็นไหมคะ...ว่ามันต้องการซีลีนแค่ไหน"ฉันคอแห้งผากมองมือตัวเองที่วางทาบบนเป้ากางเกงพี่โซ่ "ซีลีนรู้ค่ะ...แต่ถ้ารวบรัด มันก็ไม่ตื่นเต้นสิคะ""ถ้ากับพี่ซีลีนจะได้ตื่นเต้นตลอดเวลาค่ะ ไม่ต้องห่วง..." เขาโน้มมาหาอีกครั้งและมือก็สัมผัสไล่ขึ้นมาเรื่อยๆ จนสุดท้ายเขาโอบฐานอกอวบเต็มมือพร้อมกับริมฝีปากที่กดจูบลงมา ฉันหลับตาลงน้อมรับยกแขนขึ้นคล้องคอ...เฝ้าส่งริมฝีปากร้อนๆของตัวเองจูบตอบครั้งแล้วครั้งเล่าจนพี่โซ่ถอนออกมามองตาฉัน ใช่ค่ะ...ตอนนี้ฉันคือเหยื่อจริงๆ เพราะเอาแต่มองเขาตาแป๋วเหมือนแมวน้อยโดนเสือขู่"ซีลีนหวานจัง...""พี่โซ่ก็หวานค่ะ" "งั้น..." เขาดันให้ฉันนอนราบแล้วโน้มลงจ้องตา หัวใจฉันเต้นแรง และปั่นป่วนไปทั่วร่างกาย หนำซ้ำตรงนั้นยังเปียกแฉะจนรู้สึกได้ มันต้องการเขาเหมือนกัน แต่ฉันจะไม่ยอมให้เป็นแบบนั้น... ไม่ยอมเด็ดขาด วันนี้ต้องไม่มากไปกว่านี้จนพี่โซ่จับปอยผมฉันไปทัดหู และถามขึ้นมาเบาๆ"พี่ขอได้ไหมคะ...""ได้แค่ด้านบนค่ะ" คิ้วเข้มขมวดชนกัน แต่เขาไม่ได้แสดงทีท่าว

"แม่ไม่ได้พูดขำๆใช่ไหม?""ไม่ แม่พูดจริงๆ แม่พึ่งถามพ่อเมื่อคืนนี่เอง สงสัยเหมือนกันทำไมอนุญาตให้โซ่พาลูกสาวออกไปกลางค่ำกลางคืนได้"คงไม่รู้สินะว่าเมื่อคืนฉันเกือบโดนจิ้ม เวลาที่อยู่ข้างๆเขาฉันลุ้นแทบทุกนาที หนึ่งลุ้นว่าเขาจะจับตรงไหน สองลุ้นว่าตัวเองตบะแตกเมื่อไหร่ ของแบบนี้ว่ากันไม่ได้นะคะ เพราะตอนที่โดนกระทำอารมณ์มันพาไปจริงๆ พึ่งรู้กับตัวเองก็เมื่อวานนี้แหละแม่ช่วยฉันแต่งตัวเหมือนเดิม จริงๆแล้วท่านไม่ได้เพียงสนับสนุนลูกออกไปแรดกับผู้ชาย แต่อีกสาเหตุคือชินมือ เพราะเมื่อก่อนแม่เป็นบัตเลอร์ผู้ช่วยส่วนตัวของพ่อ ก็เลยเก่งและถนัดเรื่องดูแลสามีและลูกมาจนถึงทุกวันนี้ วันนี้ฉันแต่งตัวเปรี้ยวกว่าวันก่อน ไอเดียมาจากแม่เหมือนเคย แม่บอกว่าอยากให้ดูแปลกตาขึ้น ผู้ชายจะได้ไม่เบื่อและได้เห็นเราอีกมุมมอง ยอมเขาเลยจ้า•••บนรถ"วันนี้ชุดสั้นจัง...พี่หวงนะคะ" พี่โซ่ว่าพลางส่งมือมาบีบต้นขาฉัน แต่ตามองถนนอยู่ นี่แค่สองวันเองนะคะท่านผู้ชม รอดูวันที่สามได้เลย เผลอๆเจ้ามือปลาหมึกอาจจะเข้าไปซุกซนตรงจุดจุ๊บจิ๊บแล้ว จนฉันจับมือเขาออกแล้วกุมไว้แทน พี่โซ่มองมาแวบก่อนจะอมยิ้ม"เปลี่ยนๆบ้างค่ะ ว่าแต่วันนี้ใ

"พี่โซ่หลอกกันใช่ไหมคะ จริงๆไม่ได้ป่วย""พิสูจน์ไหม?"ฉันขมวดคิ้วไม่เข้าใจ ถึงจะแอบใจเต้นแรงกับสัมผัสที่ปลายนิ้วก็ตาม เขาไม่หยุดให้ฉันรู้จักกับส่วนนั้น เมื่อเล่นน้ำลื่นใสเสร็จก็จับมือฉันไปกอบกุมแท่งกำยำอีกรอบ เส้นเลือดที่ขดพันทำให้ฉันหายใจไม่ทั่วท้อง จนพี่โซ่เขาขยับมือนำทางให้ฉันรูดขึ้น...และรูดลง ทำซ้ำๆอยู่ที่เดิมจนแก่นกายอุ่นผงาดขึ้น"พะ พิสูจน์อะไรเหรอคะ?""พิสูจน์ว่าพี่มีแรงรึเปล่าไงคะ..." "ว้าย!"ว่าจบก็ไม่รออะไรอีก พี่โซ่กระตุกข้อมือจนฉันถลาลงไปซบอกและพลิกตัวกลับมาขึ้นคร่อมฉันอย่างรวดเร็ว ฉันเบิกตากว้างมองคนตัวโตที่คร่อมอยู่ ส่วนอื่นๆเราแนบนาบอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ก่อนหน้า...สถานที่ไม่อำนวย แต่วันนี้เตียงพร้อม เสื้อผ้าอำนวย ตะ...แต่ฉันทำไม่ได้!"พี่โซ่ เดี๋ยวซีลีนติดไข้""เหรอคะ?""ค่ะ ถ้าป่วยจะบินไม่ได้นะคะ" เขาอมยิ้มแล้วโน้มมาใกล้ๆ ก่อนจะใช้ลมหายใจร้อนของตัวเองรดตามกรอบหน้าฉัน"แต่พี่หายป่วยแล้วนะ...จะติดได้ไง""หายเร็วจัง""ค่ะหายเร็ว แต่พิษไข้ยังค้างอยู่..." ฉันมองหน้าเขางงๆ พูดแบบนี้ต้องหลอกให้ฉันทำอะไรอีกแน่ๆ บอกตรงๆว่าฉันไม่ไหวแล้ว พี่โซ่ออกอุบายเก่งจริงๆ ถึงที่ผ่านมา