All Chapters of One Wild Night With Mr. Virgin(SPG): Chapter 51 - Chapter 60

Jhonalyn's Point of View THREE weeks passed, and it didn't feel that long. Kasi palagi akong sinusuportahan ni Damon. He always cheers me up and I'm forever grateful for all the things he's doing for me. Kahit busy siya sa work, hindi niya pa rin ako nakakalimutang bigyan ng oras niya."When do you plan on submitting the designs, Jana?" tanong ni Davina sa linya."Patapos na ako. I just need two more days and I'm completely finished with it.""Oo nga pala, palagi kang hinahanap ni Thea dito. Gosh, that bruha! Alam mo bang lumabas ang balita tungkol sa totoong pamilya niya? Gosh, that was a shocking rumors, and when we asked her, she didn't even care to deny it. So it's like she's in the hot seat now since everyone is talking about her."Natigilan ako sa pag-shade ng gawa ko sa narinig. Davina doesn't know about me at all. Hindi rin niya ako lubusang kilala. Hindi niya alam na kapatid ko si Ate Althea, dahil wala naman akong impormasyon na nilagay sa mga papeles ko noon.I sighed. Tat

Althea Marie POV "LINTIK ang babaeng iyon! Wala na siyang delikadesa sa sarili! She doesn't even care to contact us for weeks!" Natahimik ako sa sigaw ni Mommy. "Can you sit down, Mom? Nahihilo ako sa'yo!" Inis kong sabi. Pabalik-balik kasi siya sa paglalakad! Naiinis na nga ako, pinapalala niya pa! "And what do you expect? She's with Damon! Hindi malabo na si Damon ang may pakana kung bakit hindi natin makontak ang malandi na mang-aagaw na iyon!" Inis kong ibinagsak ang baso na hawak ko. "Kung bakit naman kasi hindi niyo sinabi sa akin na nandito siya sa bahay noong papunta ako! Edi eto tuloy, sira na ang plano!" "Cut your tongue, Althea Marie. Hindi ko nagugustuhan ang tabas ng dila mo." Umungot ako. "How's Jack? Anong sinabi niya sa'yo? May maitutulong ba siya since gustong-gusto naman niya iyang Jhonalyn na ‘yon? Patay na patay na nga iyon sa babaeng ‘yun!" "He's still planning, and he told me that he's not giving up on Jana. Gagawin raw niya lahat para lang makuha si Jana.

Jhonalyn's Point of View "I LOVE you, Damon," bulong ko at nakita ang pigil na ngiti niya at ang pag-iwas niya ng tingin. "Uy, kinikilig ka nu?" pang-aasar ko, sabay sundot sa tagiliran niya. "Fuck, stop it, Jana." Napangiti ako nang mamula ang pisngi niya. Shit! Namumula rin pala ang pisngi ng damuhong ito. Natawa ako nang mahina. "Uy, hindi ka ba sasagot?" Narinig ko ang mahinang pagmumura niya bago niya ako binalingan. "I love you, more, Baby," sagot nito, sabay iwas uli ng tingin. Hindi ko na siya inasar pa dahil namumula talaga ang pisngi at tainga niya. Hindi nagtagal ay napansin kong tumigil ang kotse sa harap ng isang gate na sobrang laki. "Give me a sec. Kakausapin ko lang," biglang paalam ni Damon sa akin at humalik sa sentido ko tsaka siya lumabas ng sasakyan. May mga guwardiya kasing nakabantay. This gate alone screams wealth. Is it here? Dito na ba? Bigla akong kinabahan. I watched as Damon talked to them. Sinubukan ko pa na makinig at nagulat ako nang marinig

Jhonalyn's Point of View MY EYES focused on the large portrait in front of me. Nakatingala ako sa sobrang laki nito na nakabitin sa pader. It's a picture of me and my mother. Karga-karga ako nito sa bisig. Tumatawa kami ni Mommy, at puno ng pagmamahal ang mga mata niyang nakatingin sa akin. "You look so much like your mother. You have her eyes, her lips, and the shape of her face. But you have your father's nose and strong charisma," rinig kong sabi ni Lola na tumabi sa akin. Hindi ko kailan man itatanggi iyon. Kamukha ko nga si Mommy; kahit noong buhay pa siya, kapag lumalabas kami ay lagi kaming sinasabihan ng mga tao na magkamukha kami. "Talaga po, La?" "Of course!" Singhap ni Lola. "Sobrang saya ko po na nakilala ko kayo. I feel so happy to be with you," makatotohanang sabi ko kay Lola Jonnah. "Ano ba 'yan! Pati pag-iyak mo, manang-mana sa Mommy mo!" sikmat niya at natatawang pinunasan ang mga luha ko. She hugged me tightly afterward. God, I needed this. "It was our faul

Jhonalyn's Point of View MAKALIPAS ang isang araw matapos umalis ni Damon, napagkasunduan namin nila Lolo na lumabas."Lola, sobrang dami na po," ilang na sabi ko dahil ilang damit na, sapatos, dress, at kung ano-ano pa ang binili ni Lola para sa akin. Hawak-hawak ng mga bodyguard sa likod ang mga pinamili namin; ang dami ng boxes! Ang dami! Sobra na sa sapat.It's nearly 11 in the morning here. Sa Pilipinas, siguro mga alas otso na ng gabi. Mas nauna sila ng ilang oras. "Kulang pa ‘yan sa hindi namin pagtustos sa mga pangangailangan mo noong bata ka pa, apo ko!" singhap ni Lola at hinawakan ang kamay ko. "Gutom ka na ano?" She guessed.Mas mabilis pa kaysa sa tilaok ng manok na napatango ako. Naman! Super hungry! "Gutom na nga po!" sagot ko at pareho silang natawa. Wala akong pakialam sa mga binili nila para sa akin, pakainin lang nila ako, ay sapat na yun!Pud is layp nga diba?"Sige. Saan mo ba gustong kumain, Apo?" Tanong ni Lolo kaya ngumiti ako ng sobrang lapad. "Basta edible