LOGIN⛔️🔞 MATURE CONTENT 🔞⛔️ Jhonalyn Lopez, a 28-year-old woman, naging worthless sa paningin ng kanyang pamilya dahil sa isang accident na hindi kailanman lubos na inalam ng kanyang mga magulang. Her family arranged for her to marry a guy she'd never met. But on a night of heavy drinking, she met Mr. Virgin, a man adored by women—isang lalaking may matipunong pangangatawan, makinis na balat, at mga matang nakakaakit. They spent a wild night together, and she gave herself to him without hesitation. And the night she spent with the stranger, she called it 'One Wild Night with Mr. Virgin.' JHONALYN LOPEZ 💖 DAMON KONSTANTINOV
View MoreJhonalyn's Point of View
I LET OUT a hollow laugh, taking another swig of my drink. Nasa bar kami ng mga kaibigan ko. After the conversation between me and my dad, ay dito ako dinala ng aking mga paa. Tinawagan ko lang itong mga kaibigan ko para samahan ako. “Jana,” “I'm okay, ano ka ba,” I said and let out a bitter laugh. I know I haven't been the perfect daughter. I've made mistakes. But is that enough reason for them to marry me off to a stranger just to boost their business? "Jana, tumigil ka na sabi sa kakainom eh.” Saad ni Rhea. "Why not?" “Hindi ka pwedeng maglasing kasi kailangan mo pang kausapin ang mga magulang mo bukas.” Tumawa ako nang mahina. Hindi ko pinansin si Rhea at muling sumimsim sa alak ko. "I don't want to face them. Why would I? To beg them not to go through with this arranged marriage to someone I don't even know?” Puno ng pait na ngumiti ako. "Their decision won't change. It's all about their company; they'll do anything to make that damn business grow. Para sa kanila, mas mahalaga ang negosyo kaysa sa anak nila." Dugtong ko. Mariin akong napapikit dahil umiikot na ang paningin ko. "Carlyn, please, kunin mo na ang alak kay Jana." Napadilat ako sa utos ni Rhea kay Carlyn. Tiningnan ko siya nang may pagtutol. "Give me this night, guys, please. Tonight's the only time I can drink like this because I can't accept that my parents would sell me off for their stupid business. So please, I'm begging you…" Saad ko at inubos ang laman ng bote ng alak na hawak ko. Gusto kong umiyak pero pagod na ako. I cried myself out earlier when I was alone in my room. Do I really deserve to be treated like I'm worthless to them? Wala ba akong karapatang piliin kung sino ang gusto kong pakasalan? Kung sino ang gusto kong mahalin? Wala ba akong karapatang tumutol sa mga gusto nila? Mahal na mahal ko naman sila, ah! Pero bakit hindi nila makita 'yon? Siguro, dahil hindi nila ako mahal. Dahil hanggang ngayon, ang kapatid ko lang ang mahalaga sa kanila. Ang kapatid ko na nakukuha ang lahat! Atensyon, ang lalaking mahal ko na inagaw niya, at ang pagmamahal ng mga magulang namin. But to be honest, hindi ko naman talaga totoong ina si Tita Carmen, step-mother ko siya. Pero kahit na ganoon, tinuring ko pa rin siyang parang tunay kong ina. Dahil lagi s'yang nandyan para sa akin nung mga panahon na kailangan ko ng isang ina. I was 10 when my mother died in a car accident. One year later, my father brought Tita Carmen home and introduced her to me. I didn't object because I wanted my father to be happy again. I wanted to see him happy like he was when Mom was still alive. A month later, they got married, and then Althea came along. Hindi ko siya tunay na kapatid, anak siya ni Tita Carmen sa dati nitong asawa. Years passed, and our relationship was mostly fine. Althea and I became close. Until one day, we both got into a car accident. Ako ang sinisi nila sa lahat. Sabi nila, kasalanan ko kung bakit hindi na makapaglakad si Ate Althea. Ni minsan ay hindi man lang nila ako tinanong kung ano ba talaga ang totoong nangyari sa aksidente. I was 19 when the accident happened. I was dead on arrival at the hospital, but they only worried about Ate Althea. They said Ate Althea needed their care more than I did. I didn't demand anything; I told myself it was okay because Ate Althea was the one who was more seriously injured. I even apologized to Tita Carmen, even though it wasn't my fault. Then, after we were both discharged, they moved me to a different room. Ate Althea used my room, the one Mommy had organized when she was still alive. I never demanded anything. I'm the real daughter, the real Lopez, but Daddy valued Ate Althea more. Then, when Ate Althea asked for my boyfriend, I gave him to her, even though it broke my heart. But I think that decision was right because one day, I caught them talking. It turned out they'd been having a relationship before the accident. It's been too long. I feel empty and bruised. I wiped away the tears I didn't realize were falling. I don't want to cry. I'm tired. Tired of pretending to be strong. Tired of bracing myself. I'm too tired to hope that we can ever be a family again. I'm so tired… exhausted, utterly exhausted. I am capable of dealing with life. I'm actually good at it. I managed to continue living even though I feel like I'm a worthless person. Narinig ko ang munting pagbuntong hininga ni Carlyn. "Fine..." I smiled. The loud music pulsing through the bar energized me. The smell of cigarettes and mixed drinks was overwhelming. The bar was crowded; loud with people dancing and shouting on the dance floor. Inisang lagok ko ang laman ng baso ni Rhea bago tumayo. "Hindi niyo ako kailangang bantayan. I can handle myself. Kung pinapauwi na kayo ng mga sugar daddy niyo, goraaa na. I'm having some fun tonight. I need to let loose – things have been pretty crappy lately." I grinned, then walked toward the dance floor as they hesitantly nodded. Paniguradong nag-aalala sila sa kalagayan ko ngayon. Noong araw na nakilala ko sila, ang araw na naramdaman kong may nagmamahal sa akin katulad ng kung paano ako mahalin ni mommy noong nabubuhay pa siya. Sa kanila ko nakita ang wala sa pamilya ko. At sila lang ang bukod tanging itinuturing kong kapamilya na alam kong mapagkakatiwalaan ko. Sila ang mga kaibigan kong pinapahalagahan ako. Nag-eenjoy ako habang sumasayaw sa ritmo ng musika. Ito ang gusto ko, ang makaramdam ng kalayaan mula sa anumang kalungkutan at problema. Every beat of the music, every sway of my hips feels like satisfaction to me. A gasp escaped my lips as I felt a firm hand circle my waist. This is a bar, we're on the dance floor—it's normal. But I couldn't shake the feeling that something was different this time. I closed my eyes and continued dancing, feeling the heat between our bodies. I was so ready to face the stranger so I turned around to see who it was. My lips parted as I absorbed his face. His perfect jaw clenched as he watched me check him out. His eyes were hooded and so dark as if he is the darkest fantasy I have. Bumaba ang tingin ko sa mapupula niyang mga labi. Ang mga labi niyang di hamak na mas mapula pa ata kesa sa akin. I gasped softly. I felt my stomach turn with the way he looked at me. Both his masculine hands are all over my body. Suddenly, I felt turned on. ‘Seriously? This fast? What is this? What is this man making me feel?’ ‘Shit!’ Bigla akong nakaramdam ng hiya nang walang dahilan. Humiwalay ako sa kanya at akmang aalis na nang bigla na naman niya akong hinapit sa bewang, kaya tumama ang mukha ko sa dibdib niya. ########## A/N: Hello 👋 I'm not a perfect or a famous author kaya kung may makikita kayong mga typos or words na 'di niyo maintindihan, pagpasinsyahan niyo nalang po 😊😁 Thank you & God bless Everyone 🙌 Xoxo 💖😘Third Person POV EVERY time she cries, he wants to kill somebody. When she's in pain, he wants to take it away. Kung puwede nga lang, siya na lang ang masaktan at hindi si Jana. No one can compare to how precious she is to him. Mas lalo niyang hinigpitan ang pagkakayap kay Jana na nakasandal sa dibdib niya. "You okay, Baby?" kunot-noong tanong niya at pasimpleng humawak sa leeg nito. "Fuck, you're burning hot, goddammit!" He hissed and pulled her closer to him. Mahina siyang napamura nang makitang giniginaw ito. She's fucking shivering! "Water... I need water, Damon," paos na bulong ni Jana kaya mabilis gumalaw si Damon. Kumalas siya saglit para abutin ang tubig na nasa gilid ng compartment saka binuksan at niyakap muli si Jana. "Here," nag-aalalang sabi niya at inalalayan ito sa pag-inom. Shit, palagi na lang nilalagnat ang dalaga. Noong pumunta ito sa bahay ng mga Lopez noon dahil nagkasakit ang tatay niya, nilagnat ito nang datnan niya na umiiyak. At sa mga sumunod na gabin
Althea Marie POV "LINTIK ang babaeng iyon! Wala na siyang delikadesa sa sarili! She doesn't even care to contact us for weeks!" Natahimik ako sa sigaw ni Mommy. "Can you sit down, Mom? Nahihilo ako sa'yo!" Inis kong sabi. Pabalik-balik kasi siya sa paglalakad! Naiinis na nga ako, pinapalala niya pa! "And what do you expect? She's with Damon! Hindi malabo na si Damon ang may pakana kung bakit hindi natin makontak ang malandi na mang-aagaw na iyon!" Inis kong ibinagsak ang baso na hawak ko. "Kung bakit naman kasi hindi niyo sinabi sa akin na nandito siya sa bahay noong papunta ako! Edi eto tuloy, sira na ang plano!" "Cut your tongue, Althea Marie. Hindi ko nagugustuhan ang tabas ng dila mo." Umungot ako. "How's Jack? Anong sinabi niya sa'yo? May maitutulong ba siya since gustong-gusto naman niya iyang Jhonalyn na ‘yon? Patay na patay na nga iyon sa babaeng ‘yun!" "He's still planning, and he told me that he's not giving up on Jana. Gagawin raw niya lahat para lang makuha si Jana.
Jhonalyn's Point of View "BEFORE I start, is there anything your mother told you? May iniwan ba siyang sulat sa iyo bago siya nawala?" Confusion painted my face, but I shook my head. Walang iniwan na sulat o ni isang salita si Mom bago siya nawala. I can feel Damon’s stare digging into my skin. He's leaning against the wall, and I'm sitting on the chair across from him. Tumingin ako sa kaibigan nya. I know this man, Kheir Volkhonovov, Carlyn's boyfriend. Gusto ko sana s’yang bayagan ngayon, but he looks professional kaya next time nalang. "I don't know how you're going to accept this truth, but..." He looked at me intently, as if studying my reaction. "...Anthony Lopez, he's not your biological father," he said. My lips parted when he showed me a picture on his laptop. It was my mother and a man who bore a resemblance to Dad. "Yes. He's your real father. The youngest Lopez, who died of cancer.” Napaawang ang bibig ko. "I-ibig sabihin..." halos walang lumabas na tinig mula sa
Jhonalyn's Point of View THREE weeks passed, and it didn't feel that long. Kasi palagi akong sinusuportahan ni Damon. He always cheers me up and I'm forever grateful for all the things he's doing for me. Kahit busy siya sa work, hindi niya pa rin ako nakakalimutang bigyan ng oras niya."When do you plan on submitting the designs, Jana?" tanong ni Davina sa linya."Patapos na ako. I just need two more days and I'm completely finished with it.""Oo nga pala, palagi kang hinahanap ni Thea dito. Gosh, that bruha! Alam mo bang lumabas ang balita tungkol sa totoong pamilya niya? Gosh, that was a shocking rumors, and when we asked her, she didn't even care to deny it. So it's like she's in the hot seat now since everyone is talking about her."Natigilan ako sa pag-shade ng gawa ko sa narinig. Davina doesn't know about me at all. Hindi rin niya ako lubusang kilala. Hindi niya alam na kapatid ko si Ate Althea, dahil wala naman akong impormasyon na nilagay sa mga papeles ko noon.I sighed. Tat
Point of View MABILIS akong napakapit sa balikat niya para hindi ako matumba nang manghinJhonalyn'sa ang mga tuhod ko. “Damon!” I hissed, not getting over the fact that he just confessed his feelings for me and directly told me to marry him.It was as if all the feelings and emotions I had a while ago while talking to my family crashed down when Damon blurted out the words I never expected him to say. Pakiramdam ko tumaas ang lahat ng dugo ko sa mukha ko.He looked at me seriously. “Anything wrong? Marry me, Jana,” parang wala lang na saad niya kaya binatukan ko siya.“Gago ka ba?! Alam mo ba kung ano ‘yang sinasabi mo?” He just looked at my boobs. “Eyes up, Damon! I still talking!” Untag ko sa kanya at napairap nang makitang tumaas ang sulok ng labi niya.“I said I love you. I fucking love you. I goddamn love you, Jana,” mariing sabi niya kaya muli ko siyang binatukan.“Nanggagago ka ba?!”He stifled a laugh and kissed me on the lips. He even sucked on it before pulling away. Sinama
Jhonalyn's Point of View ANG lakas ng tambol ng puso ko at hindi ako makatingin sa kanya. Panay ang pag-igting ng panga niya at kitang-kita ko na galit siya habang nagmamaneho.He's not hiding it from me either.Sariwa pa ang sugat sa puso ko sa pinag-usapan namin nila Dad, ngunit kinakabahan ako ngayon. The sole reason is because I know that Damon heard what I said to them."Put on your seatbelt." saad n’ya at napangiwi ako dahil sa kalamigan non.Sinunod ko ang sinabi n'ya para hindi lalong lumala ang galit niya. Nang makarating kami sa tapat ng hotel, mabilis siyang bumaba para pagbuksan ako ng pintuan. Hindi ako mapakali at bumaba na rin dahil hindi siya makatingin ng diretso sa akin. Iniiwas ang mukha dahil bakas ang emosyon niyang alam kong nakakatakot at nakakakaba.Tahimik lamang ako, ganun din siya.Pumasok ako sa unit niya matapos kong i-enter ang code niya, sumunod siya sa akin. "Anong narinig mo?" Kinakabahan kong tanong ngunit napa-atras ako nang humakbang siya palapit












Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments