Semua Bab 6 เรื่องสั้น ที่เต็มไปด้วยเส้นทางของรักและจูบ: Bab 31 - Bab 40

ร่างกายขยับไม่ได้ เธอจะกระถดถอยหนีเพื่อตั้งหลักให้กับตัวเองบ้างก็ทำไม่ได้ เมื่อจะร้องขอบอกให้พวกพอ มาวินก็เหมือนรู้ เขาดูดกลืนคำพูดของเธอไว้จนหมดสิ้น เฮ่อ เฮ่อ เลน่าถูกปรนเปรอจนแทบสำลักความเสียวจวนเจียนจะขาดใจ มาวินเลื่อนริมฝีปากไปสัมผัสที่หน้าผากเนียนอย่างอ่อนโยน คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเมื่อลีโอพุ่งยัดเหยียดเอ็นที่ผงาดเติมเต็มจนเต็มร่องแคบ โดยไม่รั้งรอเขาขยับซอยสะโพกเข้าใส่ ทุกจังหวะหนักแน่นประชิดแนบแน่น เลน่ากรีดร้องครางลั่นห้องอะไรก็ไม่รู้ที่ดวงไฟเป็นสีฟ้าอ่อนลีโอทำหน้าที่ของตนได้ไม่ขาดตกบกพร่อง เลน่าไม่รู้ตัวเลยว่าร่างกายเธอที่แดงปลั่งกำลังถูกดูดเลือดออกจากกาย อ๊ะอ๊ะ ลีโอขยับไม่หยุดอารมณ์ของเขากำลังเข้าสู่การปลดปล่อย อาร์สสส เลน่าปลดปล่อยยามร่างกายถูกส่งยังจุดสูงสุด ลีโอแข็งเกร็งปลดปล่อยสายธารแห่งชีวิตเข้าสู่กายสาว ผลข้างเคียงอีกอย่างสำหรับผู้ที่เป็นโรคนี้คือเธอไม่อาจตั้งครรภ์ได้ แต่เมื่อใดที่เธอตั้งครรภ์นั่นก็หมายความว่าเธอปราศจากโรค ลีโอจึงปลดปล่อยใส่ตัวเธออย่างเต็มที่ อย่างไม่ต้องกังวลถึงปัญหาที่จะเกิดขึ้นลีโอรับหน้าที่ดูแลเลน่า ในขณะท

ใบหน้าก็จัดว่าหล่อเหลาพอควร ที่ให้แค่พอควรเพราะถ้าเทียบกับพี่มาวินกับลีโอ คะแนนนี้ถือว่าเหมาะสม“คุณเข้าใจแล้ว ก็บอกมาเลยได้มั้ย อย่างไรก่อนลงนรก จะได้มีคำตอบให้ยมทูตที่ถามมา” แพทริกยิ้มเผยฟันขาวเรียงตัวสวยงาม เขาใช้หลังมือไล้โครงหน้าเล็กอย่างเอ็นดูในทันที“นรกมีอะไรดี สวรรค์ไม่ใช่น่าไปจะดีกว่า”“ใช่สวรรค์น่าไป แต่คนที่น่าไปด้วยต้องไม่ใช่คุณ” แพทริกหุบรอยยิ้มในทันที เธอที่กลัวเขาอยู่เมื่อกี้หายไปไหนแล้ว ปากดีนักนะ เขามีวิธีสั่งสอนเธอ แพทริกไม่ได้ตอบอะไร เธอไม่ได้รู้จักเขาดี แต่เขาจะทำให้เธอค่อยๆรู้จักเขาเวลาพอสมควรรถตู้ก็จอดนิ่ง ประตูเลื่อนเปิด แพทริกประคองเลน่าลงจากรถตู้อย่างอ่อนโยน เลน่ามองตึกที่คุ้นตา เอ๋! ที่นี่มัน แพทริกดันเธอเข้าไปด้านใน ประตูที่เธอเข้าไปในตอนนี้คนละประตูกับที่เธอเคยเข้าไป เขาเป็นเจ้าของผับที่นี่เหรอเนี่ย เส้นทางกว้างขนาดสองคนเดินได้ ทอดยาว เลน่าถูกดึงกึ่งจูงให้เดินไปด้วยกันกับเขา ด้านหลังมีชายร่างสูงหน้าทะมึนเดินตามมาอีกสามคน เขาเป็นอัธพาล ไม่สิน่าจะเรียกว่าพวกมาเฟียจอมอิทธิพลก็ได้มั้งสิ

ทางเล็กลัดเลาะ แสงสว่างค่อยๆสว่างขึ้น ออกมาก็เป็นยามเย็นแล้ว เฮ่อ เฮ่อ เลน่าหอบหายใจ แต่ก็ไม่อยากเป็นตัวถ่วงเขาเธอยังกัดฟันวิ่นต่อ จนในที่สุดก็ได้หยุด เธอดีใจมากทั้งๆที่วิ่งมาไม่กี่นาทีเองแต่เหมือนวิ่งมาสักหลายชั่วโมง คงเพราะมีความตื่นเต้นด้วย แต่เมื่อได้พักหอบหายใจเหมือนจะดีขึ้นแต่เมื่อมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้า กำแพงสูงขนาดนี้ ‘ทางตัน’ “พี่รู้ทางจริงหรือเปล่าคะ” เลน่าหันไปถามทันที อย่างไม่มั่นใจ เธอวิ่งเหนื่อยจนแทบขาดใจ มาวินหันมายิ้ม “ทางนี้แน่นอน” เขาคิดมาแล้ว เลน่าเบิกตากว้างมองผนังกำแพงหินสูงตระหง่าน มือเล็กๆทาบลงผนังย้ายไปทางโน้นย้ายไปทางนี้ เธอกำลังควานหาปุ่มกลไก แต่ไม่มีตรงไหนยุบลงเลย ฮาฮาฮา มาวินยังหัวเราะออกมาจนได้ ไม่มีใครคิดแน่ๆว่า เขาจะมาทางนี้ กำแพงสูงสามเมตร มันไม่ง่ายเลย แต่ไม่ยากสำหรับเขา ควับ! เลน่าตกใจหันไปมองบันไดลิงเลื่อนลงมาจากด้านสูงของกำแพง “ปีนไป” เลน่ายิ้มอย่างเก้อเขิน ไต่บันไดลิงไปทันทีอย่างไม่รีรอพอไปถึงจุดสูงสุดของกำแพง เธอก็เจอกับบันไดเหล็กไต่ลงไปอย่างไม่ลังเล “รอบค

“เจอแล้วก็กลับไปได้แล้ว” หญิงสาวเลิกคิ้วมองเขา ลีโอเงยมองดวงหน้าที่เนียนใส ความงดงามของผู้หญิงคนนี้ เขาหมายถึงความงดงามอันเป็นเนื้อแท้ของเธอ กันยาเป็นหญิงสาวที่โฉบเฉี่ยวแต่เธอพยายามจะให้คนอื่นๆ เห็นว่าเธอใสซื่อ“คุณลุงบอกให้มาตามค่ะ” นั่นไง คิดแล้วว่าเธอต้องกล้า“รู้มั้ยว่าทำไมป๊าไม่ส่งคนในบ้านมาตามผม...” เมื่อเธอไม่ตอบ เขาก็เอ่ยต่อ “ไม่มีใครเคยทำเรื่องนี้สำเร็จ ถ้าผมไม่อยากไป”“เรื่องเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้ คนในบ้านคุณก็ระมัดระวังมากมายขนาดนี้ จนฉันไม่แน่ใจแล้วว่าใครกันแน่ที่เป็นผู้นำตระกูลในตอนนี้ ใครเป็นพี่สาว ใครเป็นน้องชาย” หมับ! สิ้นเสียงของกันยา ข้อเท้าขาวผ่องของเธอก็ถูกฝ่ามือใหญ่เปียกเย็นคว้าไว้ เพียงแค่มือเดียวก็กุมข้อเท้าของเธอได้จนรอบ กันยาตกใจเป็นอย่างมากจากการถูกล่วงล้ำอย่างไม่ทันตั้งตัว เธอถอยหนีตามสัญาชาติญาณ แต่...ตูม!!! ร่างระหงตกน้ำต่อหน้าต่อตาลีโอ เขายกยิ้ม และหันมามองร่างในชุดสีขาวค่อยๆ โผล่หัวพ้นน้ำ “คุณ!!!” กันยาแผดเสียงทันทีที่หายใจเข้าเต็มปอดแล้วสำหรับ

อืม มาวินขานรับสั้นๆ เพราะเขาเข้าใจดีว่า เลน่าคงทนไม่ได้ถ้าจะต้องถูกลีโอเกลียดชัง หลังจากหมดฤทธิ์ยาไปแล้ว ลีโอต้องคิดได้แน่ว่าถูกวางยา และเขาคงหันไปสงสัยแพทริกก่อน ซึ่งแพทริกก็จะยอมรับผลการกระทำครั้งนี้หรือไม่ก็แสร้งทำเป็นไม่รู้ เพราะเรื่องนี้ไม่ง่ายที่จะหาคนทำ ต่างก็สามารถโบ้ยให้อีกฝ่ายได้ง่ายๆ หรือไม่เขาก็รับไปตรงๆ และทำการแบล็กเมล์ปกป้องตน ปกป้องผับไว้ได้อาการของเลน่าแย่ลงเรื่อยๆ ผลเลือดล่าสุดทำให้เขาตกใจอย่างมาก ระบบต่างๆในร่างกายก็ทำงานไม่ปกติแล้ว ตัวเธอหอมมาก สีผิวขาวซึ่งขาวมากเกินไป อาการเหล่านี้เป็นสัญญาณสุดท้าย เธอกำลังจะจากเขาไป แต่เธอก็ยังคง...ยังคงต้องการ ต้องการเขาในทุกๆคืน แต่ไม่ว่าเขาจะให้เธอไปจนถึงจุดสูงสุดของความรู้สึกมากเท่าไหร่ ก็ไม่อาจลดอาการเลือดเป็นพิษให้เธอได้เลย เขารู้สึกว่าตอนนี้ตัวเองช่างไร้ความสามารถเหลือเกินเลน่าได้เล่าทุกอย่างให้กับมาวินฟังทั้งหมด ทั้งเรื่องของรูทเมทเพื่อนที่เคยเป็นเพื่อนรักของเธอ ที่ขโมยผลงานของเธอไป และหายไปจากชีวิตเธอ ซึ่งหลังจากนั้นเมื่อเธอรู้ตัวว่าตัวเองป่วย เธอจึงหมดอาลัยตาอยากที่จะไปทวงของของเธอคืน และยิ่งได้ร