All Chapters of 6 เรื่องสั้น ที่เต็มไปด้วยเส้นทางของรักและจูบ: Chapter 41 - Chapter 50

“อีกไม่กี่วันก็สิบเจ็ดค่ะ” สิบเจ็ดแล้วแท้ๆ แต่ยังใช้คำว่าซุกซนเนี่ยนะ ลีโอได้แต่คิดในใจ “ยายน้องไม่ได้กลับมาที่นี่เกือบสิบปีแล้วค่ะ”พวกเขาเดินมาถึงจุดนัดพบ กันยาชะเง้อมองผู้คนที่กำลังหลั่งไหลออกมาคนแล้วคนเล่า...ผ่านไปนาน ผู้คนบางตาลงเรื่อยๆ “ทำไมนานจัง” กันยาพึมพำออกมาเมื่อคิดว่ามันไม่ปกติแล้ว “ยายน้องหายไปแล้ว” กันยาที่ไม่เคยร้อนรนกับอะไรมาก่อน ตอนนี้เริ่มร้อนรนอย่างเห็นได้ชัด“อย่าพึ่งร้อนรน รอต่ออีกหน่อย” ลีโอเอ่ยออกมาในที่สุดเมื่อมองอยู่ไม่นานนัก กันยาหันควับตาขวางมองเขา ลีโอขมวดคิ้วกับสายตากล่าวโทษนั้นอย่างจนใจ และคิดว่าตัวเองปิดปากแล้วกันกันยาเอาแต่สนใจเส้นทางที่ผู้คนที่เดินออกมาบางตาลงเรื่อยๆ ไม่ได้สนใจว่าใครยืนอยู่ข้างกาย พึ่บ! เธอสลัดปัดมือคนที่สะกิดเธอออกไปอย่างไม่สบอารมณ์ พึ่บ! และเธอก็ต้องสลัดมันออกอีกครั้ง เมื่อลีโอยังไม่เลิกตอแยเธอควับ!! ในที่สุดกันยาก็หันมาพร้อมที่จะตวาดใส่เขาระบายอารมณ์ “ยายน้อง!!” กันยาแผดเสียงและโผเข้ากอดคนตรงหน้าในทันที ลีโอที่อยู่ห่างไปไม่ทันได้

ลีโอมองเส้นผมดำยาวถูกมัดไว้หลวมๆ เผยใบหน้ารูปหัวใจดวงน้อย จมูกเล็กรับกับใบหน้า ให้ตายเถอะ!! เขาอยากขบกัดจมูกโด่งเล็กๆนั้นเสียเหลือเกิน ริมฝีปากจิ้มลิ้มขยับเปิดและปิดแบบนั้นอยู่หลายครั้ง เธอกำลังปรับลมหายใจนำอากาศเข้าปอดทางปากเป็นส่วนใหญ่ จนทรวงอกเล็กๆเหมือนสามเหลี่ยมก้อนเล็กๆสองก้อนกำลังกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะ สายตาคมไล่ลงมาต่ำมองหน้าท้องที่แบนราบ จนมาจบที่สามเหลี่ยมหัวทิ่มจุดกึ่งกลางระหว่างขาเรียวเล็ก…ฟืดดดด ลีโอสูดลมหายใจเข้าอย่างยากลำบาก น้ำลายในปากเหนียวหนึบเขาแทบจะกลืนไม่ลงคอแล้ว …ฟืดดดด ลีโอสูดลมหายใจเข้าอย่างยากลำบาก น้ำลายในปากเหนียวหนึบเขาแทบจะกลืนไม่ลงคอแล้ว “พอเถอะ เดี๋ยวค่ำๆ พี่จะพาไปนั่งกินข้าวฟังเพลงในบาร์ของโรงแรม เลน่าอยู่ดึกมากไม่ได้ ถ้ามัวแต่เสียเวลาอยู่ตรงนี้...จะมาบอกว่าพี่ไม่เตือนไม่ได้นะ” เลน่าดวงตาเป็นประกาย เธออายุยังไม่ถึงสิบแปด ไม่สามารถไปยังสถานที่กำหนดอายุได้ แต่บาร์บางแห่งที่มีการควบคุมเวลา เธอจะสามารถเข้าไปกินข้าวได้ถึงสี่ทุ่ม เมื่อนึกได้อย่างนั้น เลน่าก็วิ่งกลับไปหาพี่สาว และทั้งสองก็จูงมือขึ้นมาจากทะเล และนัดกันอีกครั้งอีกสองชั่วโมง “เชิญทางนี้ครั

จ๊วบ จ๊วบ ลีโอพรมจูบเลน่าไปทั่วใบหน้า สลับไปตรงโน้นไปตรงนี้ ไปทั่ว มือหนึ่งลูบไล้ร่างบอบบางเหนือเสื้อผ้าไปตามส่วนเว้าส่วนโค้งอันน้อยนิด เสื้อผ้าที่เลน่าสวมใส่ยับยู่ยี่ตามแรงขย้ำของลีโอไปทั่ว อื้มมม เสียงร้องหรือเสียงครางเล็กๆ เผลอหลุดออกมาอย่างช่วยไม่ได้และไม่เข้าใจว่า ความรู้สึกซาบซ่าแบบนี้ ดีแบบนี้...ดีเหลือเกิน...ลีโอไม่ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเลน่าออกทั้งสิ้น แต่อารมณ์และการกระทำของเขาไม่ต่างกับการร่วมรักอยู่กับหญิงสาว สะโพกสอบขยับเลื่อนเสียดสีระหว่างขาเรียวที่ถูกแยกออก ริมฝีปากหยักไล้เลียกัดดูดรั้งผิวเนื้อที่ไม่ได้อยู่ใต้ร่มผ้าเกิดเป็นรอยแดงมากมาย เลน่าแม้ไม่เข้าใจเสียทั้งหมด แต่เธอก็มีความสุขกับอารมณ์ที่พุ่งผล่านในร่างกายตนตอนนี้ยิ่งนัก สองแขนถูกยกไว้เหนือศีรษะเปิดพื้นที่ให้ใบหน้าของลีโอได้ซุกเข้าหาใต้วงแขนขาวเนียนหอมกรุ่น ปลายลิ้นหนาเลียตวัดจนเปียกไปหมด เดี๋ยวใบหูเธอ เดี๋ยวใต้วงแขน เฮ่ออออ เสียงลมหายใจครวญครางหอบกระชั้นดังสะท้อนก้องไปทั้งห้องนอนช่วงขาถูกเขากระแทกด้วยเอ็นเนื้อเร็วขึ้นแรงขึ้นเรื่อยๆ มันไม่ได้หายไปไหน มันไถลเสียดสีอยู่เหนือเป้ากางเกงขาสั้นของเธอ ส่วนสงวนความเป็นหญ

ในวันนี้หลังจากที่กลับมาจากการพักผ่อนที่ทะเล ลีโอตัดสินใจขอนัดเจอพ่อของเลน่าและพาพ่อของตนมา เมื่อทั้งสามนั่งกันพร้อมหน้าแล้ว เขาก็บอกผู้ใหญ่ทั้งสองไปว่า “ผมต้องการหมั้นกับเลน่าครับ” แน่นอนว่าไม่มีคำเกริ่นนำหรืออาการหวาดกลัวใดๆจากลีโอ ผู้ใหญ่ทั้งสองถึงกลับสำลักกาแฟที่กำลังยกขึ้นมาแค่แตะริมฝีปากไม่ทันได้กลืน“ละ...แล้ว...กันยา” พ่อของหญิงสาวทั้งสองเอ่ยถามอย่างงงงัน เขาต้องการเกี่ยวดองกับตระกูลนี้แต่ความตั้งใจแรกคือบุตรสาวคนโตที่พร้อมทุกอย่างในการใช้ชีวิตกับชายหนุ่มตรงหน้า“กันยากับผมเราสองคนไม่ได้คิดอะไรต่อกัน ตลอดเวลาพวกเราแค่เล่นละครต่อหน้าพวกคุณพ่อครับ” ความจริงที่ชัดเจนไม่อ้อมค้อม เหตุที่ลีโอจริงจังตรงไปตรงมานี้ เพราะเขาไม่เหลือความอดทนที่จะได้เจอบ้างไม่เจอบ้างเลน่าได้อีกแล้ว หนึ่งเดือนที่ผ่านมาตั้งแต่ที่กลับมา เขาต้องหลบๆซ่อนๆ ในการเจอเลน่า ทำได้ดีแค่การพูดคุยผ่านโทรศัพท์นับวันเขายิ่งไม่พอที่จะได้อยู่กับเลน่าแค่นี้แล้ว แม้ในตอนแรกเขาคิดว่าจะอดทนได้และมีเป้าหมายรอให้เธอเรียนจบก่อน...ตอนนี้มันนานเปรียบได้นับแสนล้านปีแล้วชายว

อู้ยยยย อาร์สสสสส และสิ่งที่เลน่าไม่ทันคาดคิดก็เกิดขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาซุกเข้าหากลางกลีบสาว ปลายลิ้นร้ายกวัดแกว่งตวัดแหวกว่ายไม่ต่างปลากระดี่ได้น้ำ พลิ้วไหว เรียกเสียงกรีดร้องครวญครางลั่นห้องเหลืองสว่างจากเธอเลน่าซ่าบเสียวจนร่างกายแทบระเบิดไม่ว่าปลายลิ้นของพี่ลีโอจะแหวกว่ายไปตรงไหน เธอก็ทุรนทุรายดิ้นพล่าน อู้ยยยย “พี่...เสียว...” ลีโอสอดแทรกเรียวลิ้นดันเข้าไปในช่องหลืบเล็กแคบที่ปิดสนิท ความคับแน่นทำให้ลิ้นของเขาแทรกเข้าไปได้ยากนัก อู้ยยยย แค่คิดว่าถ้าเขาได้ยัดเอ็นยาวใหญ่ของตัวเองเข้าไป จะเปรียบเป็นสวรรค์ชั้นไหนกัน เรียวนิ้วจึงเป็นฝ่ายนำทางเปิดทางให้ลิ้นหนาสอดแทรกเสียดสีช่องฉ่ำน้ำ เลน่ากรีดร้องจนอยากจะถดถอยหนีเพื่อพักหายใจหายคอแต่ทำไปได้ยากนัก เมื่อสองมืออันแข็งแกร่งกดเธอไว้ได้อย่างกับเธอเป็นลูกไก่ในกำมือของเขา“พะ...พี่...” เลน่าร้องครวญครางอ้อนวอนเขา เธอไม่ได้อยากให้เขาหยุด แต่ก็อยากให้เขาหยุด เพราะเธอกำลังจะขาดใจสำลักความเสียวที่หาที่สิ้นสุดไม่ได้ฉึก! แต่จู่ๆ ลีโอก็หยุด เลน่าที่กำลังไต่ไปสวรรค์ ก็เบิกตาโพลง เธอนิ่งงันรออย่างใจจดใจจ่อ เ