All Chapters of จังหวะรักมาเฟีย: Chapter 231 - Chapter 240

หนูนาตอนนี้เรี่ยวแรงของเธอกำลังจะหมด เพราะปีเตอร์ยังคงรุกเธออย่างหนัก ลิ้นหนาที่ล่วงล้ำเข้าไปในโพรงปากอิ่มที่ดูดกลืนกินความหอมหวานอย่างพอใจก็ถอยออกมาเลื่อนต่ำมาที่ลำคอเล็ก ปากและฟันทำงานไล่ต่ำลงมาสร้างรอยแดงบริเวณคอเล็กอย่างต้องการเตือนให้เธอไม่ลืมว่าเธอเป็นของเขา ของเขาคนเดียว ของเขาตลอดไป            “อ่าห์....” หนูนาเผลอครางออกมาอย่างลืมตัว ถึงแม้ปีเตอร์จะกระทำกับเธอ ดุเดือด แต่ในขณะเดียวกันก็สร้างความเร้าร้อนให้กับหนูนาอย่างที่เธอไม่อาจปฎิเสธความรู้สึกนี้ได้ เพราะอย่างไรแล้วชายที่อยู่เหนือร่างกายเกือบเปลือยทั้งหมดของเธอ ก็ยังคงเป็นผู้ชายคนเดียวกันที่เป็นเจ้าของหัวใจของเธอ            ปีเตอร์ผละออกจากตัวหนูนาอย่างรวดเร็ว เมื่ออาการต่อต้านหายไป และเพียงเวลาอันสั้นปีเตอร์ก็ทาบทับร่างเล็กอีกครั้งด้วยร่างที่เปลือยเปล่าของเขา ปากหนาเข้าครอบครองยอดเกสรดอกไม้ตูมที่เขาปลดปล่อยให้เป็นอิสระจากอาภรณ์ขว้างกั้นทุกชิ้น     &nbs

แต่ก็ไม่อาจหยุดและดับความเร้าร้อนจากคนทั้งสองได้ หนูนายังคงขยับให้ความเป็นหญิงเสียดสีแก่นกายอย่างต่อเนื่อง สายฝนที่เพิ่มปริมาณมากขึ้นจนร่างกายทั้งสองเปียกชุ่ม แต่หนูนายังคงขยับเพื่อต้องการปลดปล่อยความเสียวซ่านนั้นต่อไป และเพียงไม่นานหนูนาและปีเตอร์ต่างครางออกมาพร้อมกันอีกครั้งเมื่อต่างฝ่ายพบเจอกับสวรรค์อีกครั้ง            หนูนาหอบหายใจสองมือกำแน่นและยันไว้ที่แผงอกกำยำ ปล่อยให้สายฝนกระทบร่างกายไหลผ่านร่างกายเธอไปสู่ร่างกายใต้ร่างเธอ ปีเตอร์ยกแขนดึงใบหน้าคมหวานให้เข้ามาใกล้เขาและจุมพิตแผ่วเบาที่หน้าผากมนและเกลี่ยเส้นผมที่เปียกชุ่มอย่างอ่อนโยน ดวงตาประสานกันบ่งบอกถึงความรักที่คงหนาแน่นในดวงตากลมโต            “ได้โปรดข้ามผ่านเรื่องนี้ไปให้ได้” ปีเตอร์พึมพำและยังคงตรึงสายตานั้นด้วยดวงคมเข้ม หนูนาไม่อาจหลบหลีกดวงตาคมเข้มนั้นได้ เธอได้แต่พยักหน้าและน้ำใสๆก็ไหลออกมาจากดวงตากลมโตนั้น ปีเตอร์โอบกอดร่างที่สั่นเทาจากการร้องไห้อย่างให้กำลังใจ เขาเข้าใจดีว่าเรื

“นีน่า...ทำไมช่วงนี้คุณดูไม่มีความสุขเลย...ระบายกับเพื่อนคนนี้ได้นะ” หนูนายิ้มให้กับโคล และบอกว่าไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง            “แค่เหนื่อยๆ นะคะ...นีน่าคงยังไม่ชินกับการเดินทางแบบนี้นะคะ” หนูนาคิดว่าคงน่าจะฟังดูเป็นเหตุผลที่ดี เพราะนี้เป็นครั้งแรกที่เธอร่วมเดินทางออกทัวร์คอนเสิร์ตกับปีเตอร์            “อืม!...มีอะไรให้ผมช่วย...ตรงไหนที่ไม่ไหว...อย่าลืมนะว่ายังมีเพื่อนคนนี้อยู่” โคลอือออไปกับนีน่า ถึงแม้เขาจะดูออกว่าสิ่งที่ทำให้หญิงสาวดูไม่มีความสุขมันจะไม่ใช่เรื่องงานก็ตาม            “ขอบคุณค่ะ...เฮ้ย!...การแสดงใกล้จบแล้ว...ไปทำงานกันดีกว่า” หนูนาพูดพร้อมรอยยิ้ม และต่างแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตนเอง             “จงอยู่กับความเป็นจริง” ปีเตอร์หันไปมองหนูนา เมื่อเข

“ผมต้องการให้หนูนาเซ็นเอกสารในซองนี้” ปีเตอร์พูดพร้อมกับเอื้อมหยิบซองที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาและส่งให้หนูนา ซึ่งเธอก็รับมาพร้อมกับขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจและเธอก็ดึงเอกสารที่อยู่ข้างในขึ้น            “นี้มัน!...” หนูนาพูดออกมาทันทีเมื่อเห็นหัวกระดาษ นี้เป็นเอกสารการครอบครองทรัพย์สินร่วมกันและในเอกสารก็มีชื่อจริงของสามีและชื่อเธอ            “เซ็น...” ปีเตอร์พูดพร้อมกับส่งปากกาให้หนูนา ส่วนมืออีกข้างก็กอดรัดเอว  หนูนาไว้อย่างไม่ต้องการให้หนูนาลุกออกจากเขาไปได้จนกว่าเขาจะอนุญาต            “ไม่เซ็น...” หนูนากล่าวปฎิเสธทันทีเมื่อพลิกดูใบต่อไป            “ผมบอกแล้วนะ...ถ้ารู้แล้ว...ห้ามดื้อ...ห้ามขัด...ต้องทำตามที่ผมสั่งทุกอย่าง”    ปีเตอร์รั้งเอวหนูนาไว้แน่น เพราะหน

ปีเตอร์ หยุดยืนอยู่หน้าห้องโดยที่ยังไม่ผลักประตูเข้าไป เพราะว่าตอนนี้เขาเองก็รู้สึกอ่อนแอและเจ็บปวดเช่นกัน ปีเตอร์ได้รับแจ้งจากมาเซลหลังจากที่เขาทำการแสดงจบ ว่าลูกชายเขาหายตัวไปจากโรงพยาบาลในขณะที่เขากำลังวาดลวดลายทั้งร้องทั้งเต้นบนเวทีแสดงคอนเสิร์ตให้เหล่าแฟนเพลง มาเซลต้องรอให้เขาแสดงจบก็กว่าชั่วโมงแล้วที่ลูกเขาถูกลักพาตัวไป            มาเซลได้ประสานงานกับทีมค้นหากันโดยตลอด ข่าวที่ลูกชายของเขาได้หายไปล่วงรู้ไปยังสมาชิกแก๊งมาเฟียแล้ว อีธาน เบนเน็ต ได้จัดทีมเฉพาะกิจขึ้นมาเพื่อติดตามหาหลานชายของตนเองทั่วทุกรัฐในอเมริกา ปีเตอร์ต้องเดินทางกลับจากลานคอนเสิร์ตด้วยเฮลิคอปเตอร์ที่ถูกส่งไปรอรับเขาทันที            ปีเตอร์สูดหายใจยาวๆเข้าออกก่อน และเขาค่อยๆเอื้อมมือไปจับลูกบิดประตูและค่อยๆผลักเข้าไป พร้อมกับสมาชิกในวงที่ต่างก็เดินตามเขาเข้ามา หลังจากที่ไรอัลกับพอลได้พยุงตัวมาเซล ส่งให้กับการ์ดที่ยืนมองไม่ห่าง ต่างเข้ามาช่วยเพื่อพามาเซลไปทำแผล เหล่าสมาชิกต่างมองกลับมาที่