บทที่ 232 เธอไปสู่ดินแดนสวรรค์

หนูนาตอนนี้เรี่ยวแรงของเธอกำลังจะหมด เพราะปีเตอร์ยังคงรุกเธออย่างหนัก ลิ้นหนาที่ล่วงล้ำเข้าไปในโพรงปากอิ่มที่ดูดกลืนกินความหอมหวานอย่างพอใจก็ถอยออกมาเลื่อนต่ำมาที่ลำคอเล็ก ปากและฟันทำงานไล่ต่ำลงมาสร้างรอยแดงบริเวณคอเล็กอย่างต้องการเตือนให้เธอไม่ลืมว่าเธอเป็นของเขา ของเขาคนเดียว ของเขาตลอดไป

            “อ่าห์....” หนูนาเผลอครางออกมาอย่างลืมตัว ถึงแม้ปีเตอร์จะกระทำกับเธอ ดุเดือด แต่ในขณะเดียวกันก็สร้างความเร้าร้อนให้กับหนูนาอย่างที่เธอไม่อาจปฎิเสธความรู้สึกนี้ได้ เพราะอย่างไรแล้วชายที่อยู่เหนือร่างกายเกือบเปลือยทั้งหมดของเธอ ก็ยังคงเป็นผู้ชายคนเดียวกันที่เป็นเจ้าของหัวใจของเธอ

            ปีเตอร์ผละออกจากตัวหนูนาอย่างรวดเร็ว เมื่ออาการต่อต้านหายไป และเพียงเวลาอันสั้นปีเตอร์ก็ทาบทับร่างเล็กอีกครั้งด้วยร่างที่เปลือยเปล่าของเขา ปากหนาเข้าครอบครองยอดเกสรดอกไม้ตูมที่เขาปลดปล่อยให้เป็นอิสระจากอาภรณ์ขว้างกั้นทุกชิ้น

     &nbs