All Chapters of ท่านรองฯร้อนแรง (NC 18+): Chapter 251 - Chapter 260

“รสชาติใช้ได้เลยนะ เราน่าจะเอาไปขายที่ร้านเราบ้าง” ชวีหันไปคุยกับประทีป ชวีที่ดูเพลย์บอยไม่ค่อยสนใจอะไร แต่จริง ๆ แล้วทุกอย่างที่เขาทำ ทุกอย่างที่เขาชอบ สามารถต่อยอดทำธุรกิจได้หมด “ใช่ครับเฮีย ทีปว่าคนดื่มน่าจะชอบ” ประทีปเองก็ไม่ต่างกัน ตอนนี้ถือว่าเป็นขาขึ้นของเขา ไม่ว่าจะจับธุรกิจหรือลงทุนหุ้นตัวไหน เขาก็ได้กำไรเป็นกอบเป็นกำ ลักกี้อินเกม แต่ไม่ลักกี้อินเลิฟของแท้ คิดแล้วก็ได้แต่เหนื่อยใจ ป่านนี้พลอยใสคงนอนแล้ว ไม่รู้ว่าจะคิดถึงเขาไหม ว่าแล้วก็คิดถึงเหลือเกิน อยากเห็นหน้า อยากกอด ประทีปมองไปรอบ ๆ ร้าน นี่เขาตาฝาดขนาดเห็นพลอยใสเลยหรือ แต่เดี๋ยวนะ เขาคงไม่ตาฝาดขนาดเห็นทั้งเจนิตาและลลิตาหรอกใช่ไหม “เฮีย ๆ ดูนั่น ใช่เมียพวกเราไหม” ประทีปชี้ไปทางสามสาว “ใช่ / ใช่” ทั้งภาคีและชวีกัดกรามแน่น ตอนส่งข้อความหาบอกว่าจะนอนแล้ว จะนอนแล้ว แต่ตอนนี้กำลังนั่งคุยกับผู้ชายอย่างออกรสออกชาติขนาดนั้น แล้วดูนั่น ดูนั่น ชุดที่แม่คุณทั้งสามใส่มา ข้างบนก็คว้านลึก ข้างล่างก็หดสั้น อะไรจะขนาดนั้น “เอาไงดีเฮีย” ประทีปหันไปปรึกษาทั้งสองคน “เฮ้ย!” ไม่ทัน

ความร้อนรุ่มอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ทำเอาเธอต้องเม้มริมฝีปากเข้าหากันเพราะกลัวเสียงครางจะหลุดออกไป “คิดถึง” ประทีปหันหน้ามาสบกับสายตาของเธอ มือของเขาลูบลำคอระหงของเธอ ริมฝีปากหยักประทับลงตรงริมฝีปากบางที่เผยอออกรับจูบอย่างคิดถึง“อื้อ” ร่างบอบบางถูกกระชับขึ้นนั่งบนตักแกร่ง ความรุ่มร้อนในกายเธอมากมายจนไม่อาจอดกลั้น เธอลูบไล้เขาไม่ต่างจากที่เขาลูบไล้เธอ มือหนาลูบไล้ต้นขาขาวเนียนอย่างเบามือ สองขาแยกออก เปิดเผยกลางกายให้เขาได้ลูบไล้ ความฉ่ำแฉะของเธอทำให้เขาหายใจติดขัด“อื้ม” เสียงร้องครางดังขึ้นเมื่อเขาละจากริมฝีปากเธอ ปากหยักกำลังขบเม้มตรงซอกคอขาวเนียน ลากไล้สู่เนินอกขาวเนียน ร่างบอบบางถูกวางลงบนโซฟาตัวใหญ่ชุดเดรสเกาะอกสีขาวถูกรูดออกจากร่าง ร่างเย้ายวนอวบอิ่มนอนหายใจรวยรินเพราะความรัญจวนใจ สายตาของเธอจับจ้องใบหน้าเขา สองมือหนาประคองสองข้างแก้มหญิงสาว ริมฝีปากหนาทาบทับเข้ามาอีกครั้งและอีกครั้งร่างหนาของชายหนุ่มเปลือยเปล่าไม่ต่างจากเธอ เมื่อมือบางวุ่นวายกับหัวเข็มขัดและรูดออกจากกายเขา เธอเองก็ต้องการเขาไม่ต่างจากที่เขาต้องการเธอจูบซับสองข้างแก้ม ขบเม้มลงมาไม่หยุด มือหนาลูบไล้ไปทั่วลำต

“ที่กินเพราะหิวหรอกนะ พลอยยังโกรธอยู่”“ครับ โกรธก็ต้องกินเยอะ ๆ นะครับ จะได้มีแรงโกรธ” ประทีปบอกพร้อมทั้งจิ้มกุ้งทอดซอสมะขามให้เธอกิน เขารู้ว่านี่ก็เป็นอีกเมนูที่เธอชอบให้เขาทำให้กิน เธอดูผอมลงไปหลายกิโลกรัม เมื่อคืนเขากอดเธอ รู้สึกได้เลยว่าพลอยใสน้ำหนักหายไปราวสามถึงห้ากิโลกรัมวันนี้เขาเลยลงทุนเข้าครัวเพื่อให้เธอได้กินอาหารถูกปากมากขึ้น พลอยใสไม่ปฏิเสธอาหารที่เขาป้อนเธอถึงปาก คงเพราะความเคยชิน ซึ่งตลอดเวลาที่คบกัน เขาป้อนเธอเป็นประจำความแง่งอนของทั้งสองอยู่ในสายตาของประธานหวัง แต่เขาไม่อยากเข้าไปแทรกแซง อยากให้เป็นการตัดสินใจของทั้งสองฝ่ายเอง เขามีหน้าที่สนับสนุนลูกสาวแต่ข้อเสนอของประทีปก็น่าสนใจ เพราะเขาบอกว่าถ้ามีลูกชายคนแรก เขาให้ใช้นามสกุลของท่านประธานหวัง ถ้าท่านประธานช่วยสร้างโอกาสนิด ๆ หน่อย ๆ ให้เขาคืนดีกับพลอยใสโดยเร็วเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นหลังจากเธออาบน้ำเสร็จแล้ว พลอยใสเปิดประตูเห็นคนใส่แต่กางเกงขายาวเปลือยอกยืนอยู่หน้าห้อง“มีอะไรคะ” คนไม่อยากมองกล้ามแน่น ๆ ต้องเมินหน้าไปทางอื่น นี่เขาเห็นเธอเป็นอะไร ตั้งใจมาอ่อยกันใช่ไหม เสียใจ วันนี้เธอไม่โดนยาปลุก ไม่มีทางที่จะ

“สุขสันต์วันเกิดนะคะ” พลอยใสจูบประคองสองแก้ม เขาน่ารักกับเธอเสมอ ตลอดปีกว่าที่คบกันมีทั้งความทุกข์ความสุข นี่ใช่ไหมที่เขาเรียกว่าชีวิตคู่ “ที่รัก พี่ไม่อยากได้ของขวัญ” เขามองของขวัญในมือที่พลอยใสมอบให้ เขาไม่อยากได้ของขวัญจากเธอ “ทำไมไม่อยากได้คะ” “พี่อยากให้ของขวัญน้องพลอยมากกว่า” คนเปลือยเปล่าบนที่นอนตอบ เขากับเธอเพิ่งเสร็จกิจกรรมเร่าร้อนกัน จากนั้นเธอก็เดินไปหยิบของขวัญมาให้เขา “แล้วพี่ทีปอยากให้อะไรพลอยเหรอคะ” “หลับตาก่อน” “ต้องหลับตาด้วยเหรอคะ เริ่มไม่อยากได้แล้ว” พลอยใสพูดในตอนที่นั่งอยู่บนเตียงตรงหน้าเขา ปากเขาก็ยังเม้มดูดยอดถันสีสด การเปลือยกายต่อหน้ากันไม่ใช่เรื่องผิดปกติอีกต่อไป เมื่อคุณอยู่ด้วยกันมาปีกว่า “หลับตาหน่อยนะครับที่รัก พี่อยากโรแมนติก” คนอยากโรแมนติกหรืออีโรติกกันแน่ เพราะเขาลูบไล้ตัวเธอไม่หยุด คนว่าง่ายอย่างพลอยใสก็ยอมหลับตาแต่โดยดี ความเย็นของโลหะสัมผัสนิ้วนางข้างซ้าย “เป็นแฟนกันนะครับ พี่ผ่านทดลองงานแล้วใช่ไหม” ประทีปยกมือเรียวบางขึ้นมาจูบ “ค่ะ ผ่านแล้ว” เธอเคยบอกเขาไว้ว่

‘ให้ผ่าตัดเสร็จก่อนเถอะ กูจะจัดการทั้งไอ้ทีป ทั้งไอ้หมอพฤกษ์ ห้องผ่าตัดโรงพยาบาลมึงจะเย็นไปไหน กูนอนรอสิบนาที ไข่กูหดเข้าไปข้างในแล้ว แล้วตอนที่มันวุ่นวายพาไอ้ทีปออกไป แทนที่มันจะหาผ้ามาคลุมไข่ให้กูก็ไม่คลุม ปล่อยให้กูนอนเย็นไข่ ขยับไปไหนก็ไม่ได้’ภาคฟื้นขึ้นมาอีกทีหลังจากผ่านไปแล้วครึ่งชั่วโมงที่ห้องเดียวกันกับที่ประทีปนอนอยู่ ปกติการทำหมันชายไม่จำเป็นต้องนอนโรงพยาบาล คนไข้สามารถกลับบ้านได้เลยแต่กรณีนี้คนไข้มีความกลัวเป็นพิเศษ คุณหมอเจ้าของไข้เลยให้นอนพักสักสามสี่ชั่วโมง จากนั้นก็ให้จิตแพทย์เข้าไปพูดคุยเพื่อตรวจสอบสภาพจิตใจ จะได้ประเมินอาการทางจิตใจกว่าทั้งสองคนจะได้กลับบ้านกันก็เกือบหกโมงเย็น จนเมียที่บ้านเกือบต้องมาตามเพราะกลัวว่าจะเป็นอันตรายอะไรหรือเปล่า ปกติทำหมันชายเขาใช้เวลาแค่ครึ่งชั่วโมง มากสุดก็แค่สองสามชั่วโมงน่าจะถึงบ้าน นี่ออกมากันตั้งแต่เช้ายันเย็นก็ยังไม่กลับ โทร.ไปก็ติดต่อไม่ได้ก็จะติดต่อได้อย่างไร ทั้งภาคและประทีปนอนหลับอยู่ในห้องพักผู้ป่วย เพราะคุณหมอเห็นว่าคนไข้และญาติของคนไข้เครียดเกินไป เลยให้ยานอนหลับทางเส้นเลือดเพื่อให้ผ่อนคลาย“ไอ้ห่าทีป มึงกลัวเข็มแล้วทำไม