Semua Bab ท่านประธานร้อนเร่า (NC 18+): Bab 21 - Bab 30

“แล้วคุณจะให้ผมเฝ้าทั้งคืนหรือครับ” คนไม่อยากเฝ้าทั้งคืนเพราะวันนี้นอกจากนัดเพื่อนแล้ว เขายังมีแผนจะหิ้วสาวสักคนไปทำอะไรต่อมิอะไรตามประสาคนโสด“แล้วพี่วินจะปล่อยให้ลีอยู่คนเดียวเหรอคะ ถ้าเกิดลีเป็นลมล้มหัวกระแทกพื้นตายขึ้นมา คนที่ลำบากคือพี่วินกับพี่คีย์นะคะ” มาวินได้ยินคำพูดจากแม่ตัวดีคู่หมั้นของเจ้านายแล้วอยากจะลงไปนอนหลับแบบไม่รับรู้อะไรอีก เขาจะลงแดงอยู่แล้ว เป็นสัปดาห์เลยนะที่เขาไม่ได้ปลดปล่อย วันนี้วันศุกร์ทั้งที แทนที่จะได้ไปทำอะไรตามที่ร่างกายและใจต้องการ กลับต้องมาเฝ้ายายคุณหนูเรื่องมากคนนี้ เขาคิดอย่างหัวเสีย “คุณลีไม่มีเพื่อน ไม่มีญาติ หรือแม่บ้านมาอยู่เป็นเพื่อนเหรอครับ” มาวินพยายามหาทางออกให้เขาและเธอ “นี่มันจะสี่ทุ่มแล้วนะคะ ใครจะว่างมาล่ะ อีกอย่างกว่าเขาจะมาถึงก็คงปาไปห้าทุ่มเที่ยงคืน มันดึกมาก ๆ เลยอ่า พี่วินอยู่เป็นเพื่อนหน่อยไม่ได้เหรอคะ” ปากก็ชักแม่น้ำทั้งห้าเจื้อยแจ้ว ดวงตาใสซื่อนั้นยังมองมาทางบอดีการ์ดหนุ่มอย่างอ้อนวอน มาวินถอนหายใจเพราะเตรียมพร้อมเต็มที่สำหรับคืนนี้ ทั้งถุงยาง ทั้งเหล้า ทั้งนารี เป็นอันต้องโทรไปบอกยกเลิกกับเพื่อน ให้

“ลิตา ฉันอยากแตกแล้ว” ภาคีเอ่ยขอร้องอย่างไม่อายเพราะตอนนี้เขาทรมานมาก อยากจะไปถึงทางออกแห่งฝัน จะด้วยปากหรืออะไรในตัวเธอ เขาก็ต้องการทั้งนั้น เธออ้าอมเข้าสุดลำคอ รูดสาวด้วยความเร็ว นวดคลึงพวงสวรรค์ที่หดเกร็งเพราะความเสียว “ลิตา เอาออกมา โอว...” เขาบอกให้เธอปล่อยตัวตนของเขา แต่เธอกลับไม่ฟังสิ่งที่เขาร้องบอก เธอกดปากและอ้าอมพร้อมทั้งดูดแรงกว่าเดิม แรงดูดและสาวรูดไม่หยุดทำให้ภาคีปล่อยน้ำกามขาวขุ่นเข้าไปในปากเธอจนหมด เขาครางต่ำรุนแรงอย่างคนที่หมดสภาพน้ำนี้ของเขาใช้เวลาไปแค่สิบนาที เพราะความตื่นเต้นทำให้เขาแตกไวอีกแล้ว“ให้ฉันเลียก่อน เธอยังขย่มไม่ได้ รอมันแข็งก่อน” ภาคีบอกกับลลิตาที่ทำท่าเหมือนอยากขึ้นมา“ลิตาอยากกระแทกแล้ว” ลลิตาถูไถนิ้วตัวเองกับร่องรักเปียกชื้นของเธอ“ใจเย็น เธอก็ควรจะให้ฉันได้กินเธอบ้างนะลิตา” เขาพูดพร้อมทั้งส่งสายตาไปที่ดอกไม้ของเธอ เธอลุกขึ้นแกะเชือกออกจากแขนของเขา“ไปตรงโน้นดีกว่า ฉันชอบเก้าอี้นั่น” เขาชี้ไปทางเก้าอี้ที่เขาสั่งมาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ เก้าอี้ขาหยั่งหรือเตียงที่เหมือนในห้องตรวจภายใน แต่ใครจะคิดว่าเขาใช้สีชมพูหวานแหววที่ดูอย่างไรก็ไม่ใช่สำหรับคุณ

“ลิตา ผมเสียว”“ลิตาก็เสียวค่ะ” เธอมองหน้าและจูบเขาอีกครั้ง เธออยากบอกเขามากกว่าคำว่าเสียว เธออยากบอกว่าเธอรักเขา คำว่ารักที่ไม่เคยมีค่ากับเขา ไม่ว่าวันนี้หรือตอนนั้น เธอไม่เคยสำคัญสำหรับเขาอยู่แล้ว นอกจากเรื่องบนเตียง“อา...คุณคีย์ขา ลิตาแตกแล้ว” เสียงหวานของลลิตาครางดังขึ้นเมื่อเขาพาเธอไปถึงสวรรค์ ส่งให้การตอดรัดภายในรุนแรงกว่าเดิม ภาคีเองก็ครางไม่ต่างจากเธอ เพียงไม่นานเขาก็ระเบิดความอัดอั้นเข้าสู่กายสาว เสียงครางต่ำบ่งบอกว่าเขาก็มีความสุขไม่ต่างจากเธอทั้งสองใช้เวลาเพียงไม่นานก็อาบน้ำเสร็จ จากนั้นมานั่งกินข้าวที่ลลิตาเตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อวาน เธอเป็นคนทำอาหารอร่อย และอาหารของเธอมีประโยชน์มาก ไม่เจอกันหลายปี เธอทำอาหารเก่งขึ้นด้วยภาคีรู้สึกได้ว่าร่างกายเขาดีขึ้นกว่าเดิมเพราะอาหารการกินที่เธอค่อนข้างใส่ใจ ก่อนหน้านี้เขามีแต่งานเท่านั้น ยังดีที่ชอบออกกำลังกาย ทำให้ร่างกายยังแข็งแรงไม่แก่ก่อนวัยส่วนอาหารก็จะเน้นเป็นอาหารเสริมซึ่งเลขาจัดเตรียมไว้ให้ มันก็ไม่ได้แย่ แต่ถ้าเทียบกับลลิตาที่เป็นเจ้าของบริษัทออกแบบอาหารดูแลให้ ซึ่งแน่นอนว่ามันต้องต่างมากอยู่แล้ว เธอจัดตารางชีวิตพร้อมทั้งตา

‘คนเรานอกจากหน้าตา มันก็มีหลายอย่างนะที่จะทำให้คนชอบกัน’ ศศิตาอธิบายให้เพื่อนเข้าใจ ‘แหม แกทำเหมือนรู้ดีเลยศิตา แกเคยมีแฟนเหรอ’ ลลิตามองหน้าเพื่อน ถ้าจำไม่ผิด เพื่อนเธอก็ไม่ได้มีแฟนนี่นา ‘ไม่มีหรอก แค่จำมาจากบทละครน่ะ’ ศศิตาหัวเราะแห้ง จะมีแฟนได้อย่างไร แม่หวงเธอขนาดนั้น ‘โธ่ นึกว่าประสบการณ์ตรง ที่แท้ก็ทฤษฎีจ๋านี่เอง’ ลลิตาแซวเพื่อนพร้อมทั้งบีบจมูกเบา ๆ ‘ไปก่อนนะ แม่เรียกแล้ว ไว้เจอกันลิตา เล่นตัวบ้าง หายไปบ้าง เผื่อเขาจะคิดถึง โชคดีนะแก รักแก’ ศศิตาบอกพร้อมทั้งโบกมือลาเพื่อน ลลิตานั่งมองผู้ชายร่างสูงโปร่งกำลังวิ่งออกกำลังกาย เขาวิ่งแค่สองรอบ ตอนนี้เขาวิ่งผ่านเธอไปแล้วรอบหนึ่ง เธออยากจะวิ่งตามเขา แต่ดูจากสภาพร่างกายของตัวเองแล้ว คงตายก่อนได้ผัว กลับมาที่ปัจจุบัน ลลิตามองเขาในตอนนี้ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปกี่ปี เขาก็ยังดูดีไม่เปลี่ยน และไม่ว่าตอนไหน ทำไมใจเธอก็ยังคงรักเขาเสมอเธอแต่งตัวด้วยชุดสายเดี่ยวผ้ามัดย้อมสีแดงดำ ความยาวประมาณข้อเท้า ชุดนี้เขาซื้อให้เธอตอนมาทะเลครั้งแรกเมื่อนานมาแล้ว ผ้าและราคาไม่ได้ดีเด่อะไร แต่เพราะคนซื้อ

“อ่อนอย่างมัน ไม่รู้ชาตินี้จะได้แต่งไหม”“พี่คีย์อย่าว่าน้อง น้องภาคว่าไงลูก” คุณหญิงจริยาหันไปดุลูกชายคนโต ก่อนจะหันไปถามลูกชายคนเล็กต่อ“น้องยังไม่อยากแต่งครับแม่ คงเพราะเราเพิ่งคบกันด้วยแหละครับ” ภาคตอบตามความจริง เพราะตอนนี้เขากับรริดาเพิ่งคบกัน“ถ้าอย่างนั้นหมั้นกันไว้ก่อนไหม ภาคพาน้องไปนอนค้างอ้างแรมด้วยบ่อย ๆ แม่ไม่สบายใจเวลามองหน้าพ่อแม่หนูด้าเขา” คุณหญิงจริยาบอกความหนักใจออกไป ถึงทางผู้ใหญ่ฝั่งนั้นจะไม่ได้พูดอะไร แต่เธอก็ค่อนข้างเกรงใจพวกเขาเหมือนกัน“ภาคขอน้องแล้ว แต่น้องบอกว่าไว้แต่งทีเดียวเลยดีกว่าครับ” ภาคบอกพ่อกับแม่อย่างที่เขาได้คุยกับรริดามาแล้วเรียบร้อย“อ่อน! เขาจะเอามึงแน่หรือเปล่า เขาทั้งเด็ก ทั้งสวยขนาดนั้น ไม่ใช่อีกหน่อยเขาจะทิ้งมึงไปหาคนใหม่เหรอ”“พี่คีย์อย่าแกล้งน้อง” คุณหญิงจริยาตีแขนลูกชายคนโตอย่างหมั่นไส้ เป็นแบบนี้ทุกครั้ง ชอบแกล้งน้องตลอด“แม่ ไอ้คีย์มันแกล้งภาคอีกแล้ว” ภาคได้ทีดันหัวภาคีให้ออกห่างจากแม่ ก่อนที่จะแทรกตัวเข้าไปแทนที่“น่าเบื่อ กลับดีกว่า” ภาคีพูด ก่อนจะลุกขึ้นเตรียมกลับเพนต์เฮาส์ของตัวเอง หลังจากที่ภาคีบอกลาพ่อแม่และเขกกะโหลกน้องชายของตัวเอ