All Chapters of ท่านประธานร้อนเร่า (NC 18+): Chapter 41 - Chapter 50

เสียงครางของเขาดังตามการขยับของเธอ เมื่อความเสียวซ่านเข้าเล่นงานไม่หยุด ลลิตาซึ่งอยากจะหาทางออกร่วมกัน ก่อนที่เธอจะขยับแรงจนกลายเป็นการขย่ม และตามด้วยส่ายร่อนเอวอย่างเอาใจคนใต้ร่าง“เสียวมาก จะแตกแล้ว” คนเสียวมากได้แค่กระซิบข้างใบหูขาวของหญิงสาวบนตัก เธอขยับแรงขึ้นกว่าเดิม สองร่างเกือบหลุดออกจากกัน ก่อนที่เธอจะกระแทกอัดลงมาจนจมมิดสุดความยาว“อ๊า!” ภาคีร้องครางจนสุดเสียง ทุกหยาดหยดของเขาเข้าสู่กายสาวจนหมด ครั้งนี้เขาเสร็จสมรุนแรงจนหัวใจเต้นกระหน่ำอย่างไม่เคยเป็น“ทูนหัวเก่งมาก” เขาจูบบนแผ่นหลังขาวเนียน พลางถอดตัวตนออก ก่อนจะโอบร่างอวบอิ่มให้หันหน้ามารับจูบดูดดื่ม“อื้อ เราสายแล้วนะคะ” ลลิตาบ่นเมื่อมือไม้เขายังอยู่ไม่สุข และยังคงลูบไล้เธอทั้งร่าง บอกได้เลยว่าแบบนี้เดี๋ยวต้องได้กันอีกรอบ แล้วที่ต้องไปห้องภาคมีหวังงดแน่ ๆ ถ้าเธอไม่ห้ามปราม“คืนนี้อีกรอบนะลิตา” นั่นไง คนหื่นยังไงก็เป็นคนหื่น ลลิตาจูบเขาอย่างเอาใจ“ไว้คืนนี้นะคะ”ทั้งสองเดินมายังห้องเพนต์เฮาส์ของภาค สาว ๆ อยู่ที่ห้องของภาคตั้งแต่บ่ายแล้ว ส่วนสามหนุ่มเพิ่งจะมาถึงในเวลาไล่เลี่ยกับที่ภาคีและลลิตาเดินเข้ามา“เล่นน้ำเลยมั้ย ร้อน

ตอนนี้เจนิตาเพิ่งจะเข้าโปรแกรมนวดเต้าให้กลับมาอวบอิ่มเด้งดึ๋งกว่าใคร ๆ โดยหมอนวดมือดีไม่ใช่ใครที่ไหน ก็เฮียชวีของเธอนั่นแหละ บอกว่านวดแล้วจะใหญ่ขึ้น เขาชอบแบบใหญ่ ๆไม่เข้าใจเหมือนกันว่าถ้าชอบแบบใหญ่ ๆ ทำไมไม่ไปหาเอาใหม่ จะมาเอาคนมีน้อยอย่างเธอแล้วมาบีบมาเคล้นบอกว่าเดี๋ยวก็ใหญ่ขึ้นเอง แล้วยังชมทุกคืนว่าใหญ่ขึ้นมาบ้างแล้วเจนิตาส่ายหน้าไล่ความคิดบ้า ๆ ออกจากหัว แล้วมาสนใจเรื่องที่สาว ๆ กำลังพูดกัน“พี่ล้อเล่น แล้วน้องด้าแพ้ท้องบ้างไหมคะ” ลลิตาหันไปถามน้องสะใภ้ จะว่าน้องสะใภ้ได้ไหมนะ เธอจะมีโอกาสได้เป็นพี่สะใภ้ของรริดาจริงไหม คิดถึงตรงนี้ ความเจ็บแปลบในอกก็เกิดขึ้นทุกครั้ง“ไม่แพ้เลยค่ะพี่ลิตา กินอิ่ม นอนหลับ เซ็กซ์จัด” รริดาไม่ทันจะได้ตอบ พลอยใสแย่งตอบแทนเสียหมด คำตอบของพลอยใสเรียกเสียงแหวจากรริดาได้เป็นอย่างดี ส่วนคนพูดกับสองสาวหัวเราะอย่างชอบใจ“ไอ้พลอย! อย่าไปฟังมันนะคะ” รริดาอายจนหน้าแดง ไม่น่าไปเล่าให้ยายพลอยใสฟังเลย เรื่องลับ ๆ ก็กลายเป็นไม่ลับหมดแล้ว “เรื่องอื่นอาจจะไม่จริง แต่จริงแท้และแน่นอนคือเซ็กซ์จัด จัดแบบทุกท่าทุกคืนเลยนะคะ” พลอยใสยังแกล้งเพื่อนไม่ยอมหยุด ลลิตาและเจนิตา

“โชคดียังไง” ลลิตาปาดน้ำตาพร้อมทั้งเลิกคิ้วถาม“แกยังมีคู่แข่งแค่คนเดียว แต่ฉันมีคู่แข่งเยอะมาก ทั้งเก้งทั้งชะนี แกก็รู้ว่ารองเขามีแรงดึงดูดทางเพศ ทั้งชาย ทั้งหญิง ทั้งไบ ทั้งอะไรต่อมิอะไร แล้วปัจจุบันที่เขาไม่จำกัดเพศ คู่แข่งของฉันจึงมีเต็มไปหมดเลย” ศศิตาบ่นออกมาอย่างไม่จริงจัง“ตกลงแกชอบมันเหรอ” ลลิตากลับมาถามต่อด้วยสีหน้าเคร่งเครียด“ฉันไม่รู้หรอกลิตาว่าฉันชอบรองไหม แต่รองคือจักรวาลของฉัน แกก็รู้” ศศิตานั่งกอดเข่ามองออกไปนอกหน้าต่าง เธอมีเขาเป็นจักรวาลตั้งแต่ตอนไหนกันนะลลิตาเหม่อมองไปในทางเดียวกับศศิตา เธอเองก็มีภาคีเป็นเหมือนจักรวาลเหมือนกัน ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าชีวิตคนเราไม่ควรยึดติดกับสิ่งใด โดยเฉพาะการยึดติดกับคนคนเราสามารถเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา ถ้ายึดติดกับใครหรือเอาชีวิตไปผูกติดกับใคร หายนะจะตามมา บทเรียนที่เจ็บปวดในอดีตได้เคยสอนเธออยู่หลายครั้ง เธอรักเขา แต่สิ่งที่ได้ตอบกลับมาเป็นแค่ความเจ็บปวด ถึงอย่างนั้นสุดท้ายแล้วเธอก็กลับมาวนเวียนอยู่กับเขาครั้งแล้วครั้งเล่า ไปไหนไม่รอดเขาว่ากันว่า อ่านหนังสือเล่มเดิมอย่างไรเสียก็จบเหมือนเดิม แต่เธอไม่ได้อ่านหนังสือเล่มเดิม ตอนนี้เธอกำลัง

คนไม่สบายอุ้มคนสบายดีเข้าไปในห้องน้ำ รอยยิ้มมุมปากของคนโดนอุ้มเผยออกมาแจ่มชัดจนคนอุ้มสงสัย “ยิ้มทำไม” เสียงห้วนถามขึ้นเมื่อวางตัวเธอลงในอ่างน้ำ “ก็นึกว่าวันนี้จะไม่ได้ใช้หนี้เสียแล้ว” ลลิตาเอ่ยแซว “ปากดี เดี๋ยวจะโดนดี” ภาคีขู่อย่างไม่จริงจัง “กลัวที่ไหน ว่าแต่คนไม่สบายจะมีแรงไหม” หญิงสาวหัวเราะชอบใจเมื่อโดนคนไม่สบายชวนไปแช่น้ำอุ่นด้วยกัน “ลิตาครับ ถูหลังให้หน่อย” “ไม่สบายทีไรอ้อนทุกที” ลลิตาแซว แต่ก็ยอมถูหลังให้เขา เวลาสิบเอ็ดปีที่ห่างกัน มีบ้างไหมที่เขาไม่สบาย มีบ้างไหมที่เขาจะคิดถึงเธอเวลาไม่สบาย เธอคิดถึงเขาเสมอในวันที่ไม่สบาย อยากให้เขากอด อยากให้เขาเอาใจ ยิ่งเวลาเป็นวันนั้นของเดือน นั่นคือวันที่เธอไม่อยากให้มีเลย เพราะนอกจากจะไม่สบายตัวแล้ว ยังเป็นวันที่ไม่สบายใจด้วย “พี่คีย์” “ครับ” “ถามได้ไหม ทำไมตอนนั้นทิ้งลิตา” คำถามของเธอนำพามาซึ่งความเงียบจากทั้งสองร่าง มีเพียงเสียงลมหายใจเบา ๆ ของทั้งคู่เท่านั้น “พี่ไม่ดีเอง” เขาก้มหน้าลงถึงแม้จะไม่ได้หันหน้ามามองเธอ แต่เธอรู้ว่าตอนนี้หน้าต

“แล้วตอนนี้ไม่กลัวเหรอคะ” ลลิตาเอ่ยถาม พ่อเธออาจจะโกง แต่ถ้าครอบครัวเขาไม่โกงด้วย อย่างไรเสียก็ไม่ติดหลังแหหรอก แต่นี่เขาทิ้งเธอและพ่อทันทีที่พ่อเธอโดนจับ ศาลยังไม่ตัดสินเลยด้วยซ้ำ “ก็ตอนนี้คดีสิ้นสุดแล้ว คนผิดก็ตายไปแล้ว ไม่น่าจะมีอะไร” “นี่คุณ คนผิดที่คุณว่าคือพ่อฉัน ถึงเขาจะผิด ถึงเขาจะตายไปแล้ว แต่คุณช่วยให้เกียรติคนตายหน่อยได้ไหมคะ คุณมาทางไหนก็กลับไปทางนั้นเลย” ลลิตายืนขึ้นอย่างไม่พอใจ ก่อนจะไล่คนที่ยืนอยู่กลางห้องให้ออกจากบริษัทของเธอ “ผมมาเพราะหวังดีนะ ถ้าเดือดร้อนอยากได้เงิน ผมก็ยินดีซื้อ เห็นว่าไม่เคยกินนะ จะให้ราคาดี ๆ” “...” ลลิตากำมือแน่นด้วยความโกรธ นอกจากจะดูถูกพ่อของเธอแล้ว เขายังดูถูกเธออีกด้วย “ทำไมกับฉันไม่ยอมขาย แต่กลับไปคั่วไอ้คีย์ทั้งที่มันมีคู่หมั้นอยู่แล้ว ทำไม เพราะฉันไม่รวยไม่หล่อเท่ามันหรือไง” ราเชนคบกับเธอมาเกือบปี เธอไม่เคยขึ้นคอนโดของเขา ไม่เคยไปไหนกันสองคน แต่วันก่อนเขากลับเห็นเธอกับภาคีนัวเนียกันอยู่ที่พัทยา “ในเมื่อรู้ตัวอยู่แล้วก็ดี ฉันจะได้ไม่ต้องอธิบาย” ลลิตามองหน้าเขา ก่อนจะมองตั้งแต่หัวจดเท้า ไ