All Chapters of My Uncle's Dark Secret: Chapter 91 - Chapter 100

Vladimir's POV"Hindi mo ba man lang ako ipapakilala muna sa mommy mo?"Mabilis akong napalingon nang marinig ang magandang tinig ni Lewis 'di kalayuan sa aking kinaroroonan.Napailing ako at ngumiti sa sarili. Nilagay ko ang kamay sa aking bulsa at ngumiti sa kanya."Hind ba sabi ko doon ka na muna sa kotse, Lewis?" sambit ko sa babaeng ngayon ay nakatayo na sa aking harapan."Oo. Kaso lang hindi naman ako pwedeng mag-stay lang doon. Gusto ko ring bisitahin si Tita," pagpupumilit niya. Yumoko si Lewis at sumilip sa puntod ni mommy, saka nagbigay ng malaking ngiti. "Hello po, tita. Ako si Lewis, ang fiancee ni Vlad," makulit na sambit ng pinakamamahal kong babae.Sumilay ang ngiti sa aking labi habang tinititigan ko ang kanyang mukha. Ang totoo, hindi ko akalain na makakasama ko pa rin ang babaeng ito. Nang araw na iyon, pakiramdam ko ay gumuho na ang aking mundo. Ang lahat ay naging walang saysay para sa akin, na bakit pa ako mabubuhay kung wala ang babaeng pinakamamahal ko.Ngunit n

Liam POVISANG buntonghininga ang aking ginawa, saka napakamot na lang ng aking ulo.Nakita ko ang nakangiting labi ni Angel at tila mayroon na naman itong pinaplano."Okay, sige. You will start today," sambit ko sa kanya bilang pagtanggap na isa ko na siyang sekretarya.Kung iisipin, tama naman si Angel dahil ako ang may kasalanan kung bakit nangyari sa amin ang nangyari kagabi, at labis ko iyong pinagsisisihan.Matapos ang pag-uusap na iyon, lumabas ng opisina ang HR na naghatid kay Angel sa aking opisina.Maya-maya lang, muling lumingon sa akin si Angel at nakita ko na naman ang mukha niyang tila may matagal nang binabalak."Hindi ko inaasahan na ikaw pala ang nag-apply na secretary ko. I was informed that the name was Angel, pero hindi sumagi sa aking isip na ikaw pala iyon," sunod-sunod kong sambit sa kanya.Tumaas ang kanyang kilay, saka humalukipkip ang kamay at diretsong tumingin sa akin. Ibang-iba talaga ang babaeng ito sa babaeng nakausap ko sa party. I think she have a spli

Angel's POV Kunot ang aking noo at nakahalukipkip sa lugar kung saan ako iniwan ni Liam. Hanggang ngayon kasi, kausap pa rin niya ang lalaking pinuntahan niya kanina. Lumingon ako sa paligid at para akong isang bulaklak sa paso na nakatayo lamang dito. Ang mga bisita ay dinadaan-daanan lang ako habang nagkukuwentuhan. Muli akong tumingin sa kinaroroonan ni Liam at nagsimulang tumaas ang aking kilay. "Tingnan mo nga naman ito, parang nagsama lang ng alalay, ah," inis kong sambit sa sarili. Sinimulan kong ihakbang ang aking mga paa at lumakad sa paligid. Napangiti ang aking labi nang mapagtantong tama ang naging desisyong kong maglakad. Napakaraming pagkain dito at ang karamihan, ngayon ko lang nakita. Mariin akong lumunok at sinusubukang magpigil ng gutom, hanggang sa isang caterer ang nakapansin sa pagiging patay gutom ko. "Gusto nyo po bang tikman, miss?" aniya na tila alam na alam ang tabas ng aking mukha. "P-Pwede mo ba?" tanong ko sa kanya. Isang ngiti ang kanyang ginawa,

Lewis POVMasaya akong nag-aayos ng mga gamit sa aking bag. Patungo kasi kami sa opisina ni Liam na dating opisina ni Vlad. Simula nang pinamana ni Vlad ang lahat kay Liam, bihira na siyang mangialam sa mga desisyon ng bata. Kung kinakailangan ni Liam ng opinyon, doon lang nagbibigay ng salita si Vlad.Nakatutuwang isipin na lumaki sila nang ganito. Kahit paano ay malapit pa rin sila sa amin.Ang totoo, noong una, inakala kong sa oras na magbinata at magdalaga ang mga anak ko, akala ko ay kalilimutan na nila kami, mabuti na lang at hindi ganoon."Lewis, naka-ayos ka na ba?"Mabilis akong napalingon sa pinto nang marinig ko ang tinig ni Vlad. Nakatayo siya roon at nababakas sng ngiti sa kanyang mga labi.Marahan naman akong tumayo nang maayos at tiningnan ang bag ko. Nang makompirmang nandoon na ang lahat, muli akong tumingin kay Vlad at ngumiti."Yup! I'm ready!" tugon ko sa kanya, ngunit nanatiling nakatingin sa akin si Vlad.Isang pilyong ngiti ang sumilay sa kanya. Maya-maya lang,

Lewis POVSA PAGSAPIT ng umaga, agad akong nagpaa-ayos ng breakfast sa mga kasambahay upang makakain ang mga anak ko bago sila pumasok sa kanikanilang eskwela at trabaho. Nakangiti naman ang aking labi habang inaayos ang hapag.Maya-maya lang, narinig ko ang tinig ni Vlad."Wow! Parang good mood ang wifey ko, ha?" sambit ni Vlad sa akin, saka yumakap sa aking baywang."Ngayon na lang ulit kasi tayo magkakasabay-sabay kumain. Last time kasi laging nagmamadali itong mga anak mo," tugon ko sa kanya.Sabay kaming napalingon ni Vlad nang marinig namin ang mga hakbang ng paa mula sa hagdan. Napangiti ang aking labi nang makita si Liam na nag-aayos ng kanyang kurbata."Liam! Mag-breakfast ka na muna, sabay-sabay na tayo," pagtawag ko sa kanya.Tumingin siya sa aking direksyon. Hindi ko alam kung bakit, ngunit unti-unting nawala ang ngiti sa aking labi nang makita ang malalamig niyang mga mata. Tila may tinatagong inis o galit sa akin ang anak ko."Hindi na po, mom. May food naman sa office,"