Owning the Hottest Island Executive のすべてのチャプター: チャプター 11 - チャプター 20

CHAPTER 11THEIR CHORESKinabukasan, madaling araw pa lang ay gising na ako. Hindi ko alam kung excited ba ako kase makikita ko siya. O susungitan niya na naman ako magdamag, pinaglihi ata sa sama ng loob ‘tong asawa ko e. Asawa?! First time ko naisip yun ha. Pero ang sarap pala sa feeling na yung dati mong crush ngayon ay nakatira na kayo sa iisang bahay. At hindi lang yun kase pinakasalan pa talaga ako kahit fake lang. “Ano ba ‘yan ang aga aga para magdrama ka Yso!” pagalit ko sa aking sarili at pinagtuunan na lamang na ubusin ang ginawa kong matcha latte. Hindi ko pa pala nasasabing I’m not a coffee person. Mas gusto ko yung matcha na more on sweeter side. Sabi nga ng iba mas authentic yung lasang damo pero para sa ‘kin mas masarap yung mild lang ang damo effect. Unlike, Jeo na kahit anong kape yata ay iinumin niya. Akala ko nga ay mag-iinarte ito sa 3-in-1 na tinimpla ko sa kanya e. “Hmmm? Tulog pa kaya si Jeo? Ano kayang pwede kong gawin?” nag-iisip kong tanong sa sarili ko.

CHAPTER 13THE HIDDEN LIESPagpasok pa lang namin sa bahay ay hindi makapaniwala si Ale na wala masyadong gamit sa loob. Ngunit pinalagpas niya iyon dahil siguro mas importante ang impormasyon na kailangan niyang malaman dahil mukhang magiging kasama namin siya rito sa bahay. “Anong gusto mong malaman, Ate Kleng?” Jeo asked kaya mabilis akong napatingin sa kanya. “Bakit iba ang litratong binigay ng Mommy mo sa babaeng kasama mo rito sa bahay?” tanong ni Ale na mas lalong kinataka ko. Tumingin ako kay Jeo para malinawan pero hindi siya tumitingin sa ‘kin o ayaw niya talaga akong tinitignan. May pakiramdam akong hindi maganda lalo na ng banggitin ang litrato na sinasabi ng Ale na wala akong kaalam alam. “A-anong litrato po, Ale?” tanong ko sa kanya kaya naman inilabas niya ang kanyang cellphone. “Tawagin mo na lang din akong Ate Kleng, hija,” aniya habang tila may hinahanap sa cellphone ng pigilan siya ni Jeo. “Hindi na kailangan Ate. Basta sabihin mo lang kina Mommy na nakaratin

CHAPTER 15BESTIESI drove papunta sa bar na palagi naming pinupuntahan using my Nissan Terra. As usual, naghintay pa ako sa dalawa kong kaibigan dahil palaging Filipino time ang dalawa. “Ahhhh!!! Finally, after 400 years nagkita na rin tayo babe,” sigaw ni Bria, the always chikadora and certified chismosa. “Ang arte Bria Cassandra Vargas ha. I miss you babe, let’s start our inuman session na,” sigaw nito. Ang tataas ng energy kaya hindi ko alam kung matutuwa ba ako kase hindi ko masyadong naaalala ang asawa ko o mahihilo dahil nakikipagsabayan ang boses nilang dalawa sa lakas ng music sa bar. “And you know Brix? Yung captain ball sa school natin, my god he just courted me pero walang proper hygiene girl. Akala ko myth lang na mabaho siya pero me na ang patunay na korak ang kabahuan niya,” pagkukwento ni Bria sa amin ni Janelle na parehong napapangiwi sa sinasabi niya. “Really? Baka delulu ka ha, may girlfriend na raw yun. And nakatabi ko yun one time and mabango naman,” pang-ook

CHAPTER 17JEO EZEKIEL ONG“How?!” I asked them seriously because even I couldn’t answer how. Paano ko nga ba iiwan si Jeo kung siya lang ang taong nakikita kong ihaharap ko sa altar at gustong maging asawa? Both of them stared at me with those glaring eyes. A moment of silence was evident between the 3 of us. “Really, Ysobelle? Walk out of that goddamn marriage,” Bria said anxiously. Kaya napatingin ako sa kanilang dalawa, I sighed admitiing defeat. “Sobrang bilis sabihin, Bria. But you know that I can’t leave him because of a much deeper reason right?” tanong ko sa aking kaibigan. “There are a lot of fishes in the sea, Yso! Irereto ka namin hanggang sa matapatan ‘yang si Jeo Ezekiel Ong!” histerikal na sabi ni Janelle. “I really hope ganun lang yun kadali babes, edi sana wala ako sa arrange marriage na ‘to diba?” I bitterly said while smiling at my two medyo demonic but lovely ladies. They sighed of defeat and moved closer to me. They then enclosed me into their arms, feeling

CHAPTER 19HOME“Good evening po, Ate Kleng!” tili ko ng makita ang ginang na nililigpit ang mga pagkaing nakahanda sa lamesa. “Jusko kang bata ka, isa ka ring boret. Baka bigla na lang akong ma-heart attack dahil sa ginagawa mo,” sabi ni Ate Kleng habang nakahawak sa puso niya. “Sorry po, hindi mo ako na-miss Ate?” I asked while doing puppy eyes in front of her. “Ilang araw o linggo ka ba nawala hija? 3 oras ka lang naman hinahanap nitong si J,” natatawang ani niya sa akin kaya napasimangot ako. “Baka lang you missed me e... .what's that po? Bakit sobrang daming foods?” tanong ko ng mapansin ang madaming putahe sa lamesa. “Sabi kasi ni J birth–” naputol ang sasabihin ni Ate Kleng ng biglang lumitaw si Jeo sa likod ko at sinasama na akong umakyat kasama niya. “Te Kleng, palinis na lang po ha! At ikaw sabi mo pagod ka na diba? Go upstairs and maligo ka na, you stink,” sabi ni Jeo kaya naman inaamoy ko ang sarili ko habang pinapaakyat niya sa hagdan. “Hep hep! Baka naamoy mo yung