Owning the Hottest Island Executive のすべてのチャプター: チャプター 21 - チャプター 30

CHAPTER 21: YACHTAng sarap pa ng tulog ko ng bigla akong yugyugin ng kung sinong alagad ni pontio pilato. Sinabi ko ng restday ko ngayon at gisingin ako mamaya ng hindi talaga tumigil. “Mamaya na nga! What is wrong with you?” sigaw ko at biglaang bumangon para kumuha ng unan at ipalo ng makitang si Jeo iyon. “What? Are you going to throw a pillow at me? When you ask for a yacht trip?” dismayadong saad ni Jeo. Dahan-dahan ko namang binitawan ang unan na hawak ko at napatingin sa kabuuan ng kasuotan niya. Naka-itim na fitted shorts, beach shorts at bucket hat. Sobrang simple pero bakit pati ito kayang kaya niyang gawing runway outfit e. “Hehe! H-hindi no! A-aayusin ko na sana kase nga aalis tayo right?” hindi ko alam kung anong itsura ang pinakita ko dahil sa labis na kahihiyan. “Really? It looks like you don’t even have clothes prepared,” pang-uuyam ni Jeo kaya naman natawa ako. “Huh! Anong akala mo sa ‘kin, Jeo? May nakahanda na akong gamit in case mag yacht tayo no,” matapan

CHAPTER 23: Her Genuine HugHabang iniikot ang kabuuan ng yacht ay napunta ako sa harapan kaya naman salong salo ko lahat ng hangin habang pinagda-drive ako ni Jeo. I glanced at him but I immediately took off my eyes. Hindi ko kayang makipag titigan sa kanya habang kitang kita ko kung gaano siya ka-hot habang minamaniubra ang yate. With those toned muscles I can clearly see from his black sleeveless top, the black sunglasses that perfectly hid his eyes but never the face card. You would instantly know someone really handsome beyond that simple wardrobe. I sat in the front while looking at the peaceful waves we were encountering. “Thank you, Jeo!” I said sincerely while hugging him from behind. I just enter the yacht again and I saw myself throwing at him again. Alam kong hindi niya gusto, but he can’t remove my hands from his chest. I felt how it began racing so fast, maybe nagulat? Nainis? Or nagalit? I don’t care but I want him to know that I am thankful for this one. “Bitaw,

CHAPTER 25: LeaveI was laughing hard in front of him like how I used to do kapag kasama ko siya. Technically, naging mahiyain lang siguro ako sa kanya nung na distinguish ko na iba yung nararamdaman ko para sa kanya. He was just looking at me with those smiling eyes. I definitely saw his eyes smiled, kahit hindi nakangiti ang mga labi niya. “You think nagustuhan ko ang yacht because of you?!” histerikal na tanong ko sa kanya kaya napailing na lang si Jeo. I was enjoying in making fun of him pero tumalikod siya kaya napatigil ako sa pang-aasar sa kanya. Mabilis akong humabol sa kanya pero hindi ko napansin ang gilid ng malaking bato malapit sa amin kaya tumama ako roon. I saw myself almost flying papunta kay Jeo at napapikit na lang ako ng masalo ako ng likod niya. “A-ang sakit, Jeo!” aray ko habang nakaharap sa likod niya. Nakahawak ang isang kamay ko sa bewang niya habang ang isa naman ay nakahawak sa tagiliran ko. “Anong ginagawa mo?” malamig na tanong niya kaya dahan dahan

CHAPTER 27: Ignore“Kaya mong maglakad?” tanong ni Jeo kaya naman tumango ako habang hindi siya tinitignan. Sinubukan kong tumayo at hindi humawak sa braso niyang nilapit sa ‘kin. Pero napangiwi na lang ako dahil sobrang sakit ng sugat ko. Ngayong nakatahan na ako ay parang naiiyak na naman ako dahil sa mga buhangin na pumapasok sa tsinelas ko at sa sugat ko. Alam kong natigilan siya dahil hindi ko na siya kinukulit. Kung hindi lang nangyari ang mga

CHAPTER 29: KISS Napahinga na lang ako ng malalim ng maramdaman ang unti unting paglalayag ng yate. Naupo ako kung saan nakatalikod ako kay Jeo. Baka kapag lumingon ako, titigan ko lang siya at magmakaawa na wag na lang umalis. Na dito na lang kami sa gitna ng dagat. Akala ko mahina ang cignal sa dagat pero hanggang dito ay naabot pa rin siya ni Kaela. Natawagan pa rin siya ng babae kahit nasa gitna na kami ng karagatan. “Masaya siguro kung may drone akong dala,” mahinang ani ko at humiga na sa kinapupwestuhan ko. Hindi ko na ininda kung masakit sa balat ang init ng araw pero ang tanging naiisip ko na lang ay baka huling sandali ko na ito para makakita ng ganito kagandang paraiso. Matagal tagal pa akong nakahiga roon ng maramdaman ko ang yabag ni Jeo. I just closed my eyes because I might know kung anong sasabihin niya. I hope he just go inside na lang and doesn’t bother in checking on me. Baka mas lalo lang akong masaktan kapag tuluyan na siyang magpaalam para puntahan si