ย้อนเวลามายุค 80 พร้อมระบบทำฟาร์มแสนห่วย의 모든 챕터: 챕터 61 - 챕터 70

 “เฮ้อ ลุงถามคนงานที่รู้จักพวกเขาได้ยินมาว่าเจ้านายเก่าของพวกเขากลับมาทำฟาร์ม เมื่อวานตอนเย็นจึงมาเรียกให้กลับไปทำงาน ที่จริงก่อนคุณหนูใหญ่จะมาลุงไปตามหาพวกเขาที่บ้านแล้ว พบว่าพวกเขาไปทำงานกับเจ้านายเก่าจริง ๆ”         “ถ้าอย่างนั้นปลดป้ายชื่อของพวกเขาออกจากกระดานด้วยนะคะ” พอรู้ถึงสาเหตุเธอไม่ต้องการถามอะไรต่อ “แล้วก็รับคนงานมาเพิ่มให้เป็นยี่สิบคนเหมือนเดิม”         ด้วยจำนวนคนถึงยี่สิบคนนอกจากหลิวตาน บ้านหลิว คนงานคนอื่นต่างก็มาต่างที่กัน แม้หลายคนคุ้นหน้าคุ้นตากันอยู่บ้างแต่ว่าไม่ใช่ทั้งหมด หลิวตานจึงทำกระดานไม้ติดชื่อเอาไว้ว่าคนงานในฟาร์มมีใครบ้าง และตอนเช้ามาทำงานต้องมาดูกระดานเพื่อดูว่าใครทำงานอะไร         นอกจากนี้บนตัวคนงานยังมีป้ายชื่อเป็นไม้ซึ่งถูกเย็บติดกับเสื้อของฟาร์ม หลิวตานตัดสินใจทำอะไรที่แปลกใหม่และทำงานร่วมกันมาเกือบสองสัปดาห์ยังไม่มีปัญหาอะไร    &n

 “ขอบคุณค่ะ” “จริงสิ ผมมีเวลาไม่เยอะคงอยู่กินข้าวมื้อกลางวันด้วยไม่ได้ แต่ว่ามีคำสั่งซื้อผักจำนวนหนึ่ง ต้องนำไปส่งวันนี้ตอนเย็นเพราะพรุ่งนี้ต้องทำอาหารแล้ว” สือหยวนเฟิงกล่าวพร้อมนำกระดาษสั่งซื้อออกมา “เป็นของกองทัพ?” “ใช่” “อยู่กินข้าวด้วยกันก่อนสิ กว่าคนงานจะจัดการผักเสร็จก็น่าจะเย็น ตอนนั้นพวกเราค่อยพากันนำผักเข้าไปส่ง คุณไม่ต้องไปกลับให้เหนื่อยด้วย เวลาเดินทางไม่ใช่น้อย ๆ” อดไม่ได้ที่จะไม่บ่นออกมา หลิวตานเพิ่งเคยไปกองทัพทหารพบว่ามันห่างจากบ้านเช่าของพวกเธอเกือบสองชั่วโมง สือหยวนเฟิงมารับเธอที่บ้านตอนเช้าเพื่อไปส่งมหาวิทยาลัย แถมยังต้องมาส่งกลับบ้านอีก ไม่รู้เลยว่าเขาตื่นเวลาไหนและได้นอนตอนไหน “เอาแบบนั้นก็ได้ครับ” ระหว่างรออาหารกลางวันเสร็จหลิวตานกับสือหยวนเฟิงจึงเข้าไปที่ฟาร์มเพื่อสั่งผักและล้างทำความสะอาด ตอนเย็นต้องนำไปส่งกองทัพตามเวลาที่กำหนดเอาไว้ ถ้าไม่ทันตอนเลิกงานก็มีเงินพิเศษให้ อาหารม

 การขายผักในตลาดกล่าวได้ว่ากลยุทธ์ตลาดของเธอนั้นทำได้ดีมาก จนไม่ต้องนำอาหารที่ทำกับผักในฟาร์มให้พวกเขาได้ชิม หลิวตานก็ยินดีอย่างมากเพราะส่วนนั้นนำไปทำอาหารให้คนงานได้ เป็นการประหยัดไปในตัวเพราะถ้าขายก็สามารถจ่ายค่าจ้างรายวันให้ได้หลายคน [ภารกิจ : ปลูกหอมแดงเพื่อรับสิทธิ์หมุนวงล้อ 1 ครั้ง] หลิวตานกะพริบตาปริบ ๆ เมื่อแผ่นกระดานใสปรากฏขึ้นตรงหน้า และพอดูหอมแดงในฟาร์มหรือในคลังของระบบฟาร์ม เธอก็ไม่มีมันให้ปลูก และจำได้ว่าที่ผ่านมาเธอไม่เคยเห็นหอมแดงผ่านหน้ามาเลยตลอดหลายปี “ฉันต้องไปหาหอมแดงมาปลูกเหรอ” บ่นงึมงำคนเดียวก็เดินออกจากห้อง เจอกับสือหยวนเฟิงที่มาหาพอดีเลยยิ้มออกมาอย่างดีใจ “เป็นอะไรเหรอ” สือหยวนเฟิงมีสีหน้างงงวยแล้วถามต่อ “แต่งตัวแบบนี้ไม่ได้เข้าฟาร์มใช่ไหม” เธอพยักหน้าเบา ๆ “ฉันอยากได้หอมแดงมาปลูกค่ะ ในฟาร์มไม่มีเลย แล้วก็ไม่รู้ว่าต้องไปซื้อที่ไหนตอนแรกเป็นกังวลแต่ตอนนี้คุณมาพอดี พาฉันไปหาซื้อได้ไหมคะ” “ได้แน่นอนครับ” 

หลิวตานรีบถาม “นอกจากไข้สูงแล้วหล่อนยังมีสติรับรู้อีกไหมคะ” “ตอนนี้ยังไม่ตอบสนอง ที่โรงพยาบาลอนุญาตให้ญาติคนไข้นอนดูแลแค่คนเดียวเท่านั้นค่ะ ถ้าอยากได้ห้องพิเศษก็สามารถบอกได้” “ฉันจองห้องพิเศษค่ะ ขอบคุณคุณหมอมากค่ะ” สีหน้ากังวลของสองพี่น้องทำให้สือหยวนเฟิงต้องเอ่ยปลอบ “เสี่ยวอีเก่งจะตาย หล่อนไม่เป็นอะไรหรอก คืนนี้เสี่ยวตานจะเฝ้าน้องสาวใช่ไหม” “ค่ะ ของอื่น ๆ เตรียมมาแล้วต้องรบกวนคุณกลับไปส่งอาสวี่หน่อยนะคะ” หลิวตานพยักหน้า “ไม่รบกวน ๆ จากบ้านผมมาโรงพยาบาลของที่นี่ใกล้กว่าบ้านหลิว ถ้าอย่างนั้นคุณไปอาบน้ำที่บ้านก่อนแล้วค่อยกลับมาเปลี่ยนกับอาสวี่” “ได้” จากตอนแรกทุกคนชอบสือหยวนเฟิงอยู่แล้วพอได้เขาช่วยทุกอย่างในบ้านตอนอยู่ปักกิ่งความชอบยิ่งพุ่งสูง ตอนนี้ยังมาช่วยดูแลหลิวอิ๋งอีที่ป่วยบ้านหลิวก็โล่งอก หากสือหยวนเฟิงมาสู่ขอหลิวตานพวกเขาพร้อมยกให้ หลิวอิ๋งอีตื่นขึ้นมาตอนเย็นของอีกวันที่ไข้ลดลงแล้ว พูดคุยกับห

แต่แล้วหนึ่งเดือนให้หลังพวกเขาต้องคิดผิดบ้านหลิวแจกโบนัสให้คนงานแต่ละคนตามเดือนที่ทำงานอยู่ในฟาร์ม แม้เป็นคนงานใหม่ทั้งห้าคนได้รับโบนัสน้อยพวกเขายังดีใจ และสัญญาว่าจะทำงานที่นี่จนฟาร์มไม่ให้ทำ นอกจากคนงานในฟาร์มแล้วหลิวตานยังรับสมัครคนทำบัญชีและคนที่สามารถเขียนอ่านได้จำนวนสองคน ให้พวกเขาคอยทำบัญชีฟาร์มและทำการซื้อขายกับร้านพันธมิตร ฟาร์มหลิวไม่มีหนี้สิ้นปีนอกจากโบนัสของคนงานแล้วหลิวตานยังมีเงินปันผลให้ทุกคนในบ้านด้วย จำนวนเท่า ๆ กัน แต่นับแล้วมันยังคงมากอยู่ เธอเชื่อว่าในตระกูลอื่นบางทีสามพี่น้องพวกเธอคงไม่ได้รับโบนัสสิ้นปีพวกนี้ ได้อั่งเปาก็มากแล้ว ผ่านปีใหม่หลิวตานได้พูดคุยกับเจ้าของบ้านเช่าเพื่อเช่าบ้านต่อพบว่าพวกเขาให้เช่าได้ตามสัญญาที่ทำไว้เท่านั้น เหลือเวลาเพียงสามเดือนเมื่อครบสัญญาต้องย้ายออก ไกล่เกลี่ยขอเช่าต่อพวกเขาไม่ยอมแม้ขอซื้อในราคามากกว่าราคาตลาดยังไม่ยอมขาย ทำให้หลิวตานต้องมองหาที่ดินเพื่อซื้อสร้างบ้าน อย่างวันนี้เธอกับสือหยวนเฟิงมายังกรมที่ดินเพื่อหาที่ดินแปลงยังว่างอยู่ และต้องบอกว่าเป็นวันโชคดีของพวกเธอเป็นอย่างมาก เจ้าหน้าที่กรมที่ดินนำผืนที่ถูกประกาศขายออกมา