บททั้งหมดของ Bet love mafia เดิมพันรักมาเฟีย: บทที่ 11 - บทที่ 20

Chapter 10 แอบดู“ไม่เอานะคะ พอแล้ว”“พออะไร ฉันยังกระแทกไม่หนำใจเลย”“ฉันเหนื่อย”“เหนื่อยก็นอนเฉย ๆ”“ไม่ค่ะ ฉันเหนื่อย เลิกทำแบบนี้สักที” มือเล็กยันหน้าท้อง คลาวด์ไม่สนกระแทกแกนกายเข้าร่องสาวอย่างดิบเถื่อน เขาเป็นคนเซ็กส์จัดอยู่แล้ว กลางคืนมนัสนันท์แทบไม่ได้นอน เพราะชายหนุ่มทำเรื่องอย่างกับเธอเกือบทั้งคืน“เธอห้าม ฉันยิ่งมีอารมณ์ เป็นแค่นางบำเรอขัดดอก มีสิทธิ์อะไรมาห้ามฉัน” ถ้อยคำดูแคลนทำเอามนัสนันท์เจ็บช้ำไม่น้อยปึก! ปึก! ปึก!“หยุด นะ!”“ต้องสนคำพูดเธอไหม?”“อื้อ”“อ๊า” คลาวด์ครางยาว กดกายเข้าอย่างแนบแน่น ริมฝีปากบดจูบริมฝีปากบอบบาง มือไม้บีบเค้นเขี่ยวนยอดสีหวานจนมันแข็งเป็นตุ่มไต เขาปลุกอารมณ์หญิงสาวให้ตื่นเพริดขึ้นมา ไม่ว่าปากหล่อนจะบอกให้เขาหยุดทำ แต่ร่างกายบอบบางกลับตอบสนองเขาอย่างน่าอาย@@@@@“หิวจัง” มนัสนันท์ลูบท้องตัวเองปอย ๆ เดินลงบันไดมา วันนี้เป็นวันเธอตื่นเกือบเที่ยง เพราะเจ้าหนี้ขี้งกคลุกวงในทุกคืน กว่าจะได้นอนก็เกือบรุ่งสาง พอตื่นขึ้นมาเข็มสั้นนาฬิกาก็ชี้ไปที่เลขเก้าแล้ว“รับอะไรดีคะ” ลูกศรเอ่ยถามเมื่อเห็นคนตัวเล็กเดินเข้ามาในครัว“นันท์อยากทานกะเพราหมูกรอบ แต่มัน

Chapter 12 หนีไปด้วยกันเถอะ“วันนี้ทำอะไรทานคะพี่ลูกศร” มนัสมนัสนันท์เอ่ยถามขณะเดินเข้ามาในครัว ลูกศรกับครีม และคนใช้อีกหลายคนกำลังง่วนอยู่กับการทำอาหาร“ทำเสร็จแล้วค่ะ วันนี้ทำพวกข้าวต้มไว้ให้คุณคลาวด์กับคุณนันท์ทานค่ะ”“แล้วเราจะทำสเต็กเพิ่มไหม?” ครีมเอ่ยถาม เพราะอาหารวันนี้มันดูง่ายกว่าทุกวัน“ไม่ต้องหรอก คุณคลาวด์อยากทานอาหารง่าย ๆ ไม่ต้องทำอาหารที่ทานแล้วหนักท้อง”“แต่ปกติคุณคลาวด์ชอบกินอาหารจำพวกนเนื้อนิ่พี่ศร”“แต่วันนี้ไม่อยากทาน คงอยากทานอะไรที่มันง่าย ๆ”“ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนทานอะไรยาก ๆ อย่างคุณคลาวด์ จะง่ายแบบคนอื่นเป็น”“คงอยากปรับเปลี่ยนล่ะมั้ง”“อยากปรับเปลี่ยนสงสัยวันนี้ฝนจะตกแผ่นดินจะทลาย ผู้ชายใจร้ายป่าเถื่อนอยากปรับเปลี่ยน ไม่อยากจะเชื่อ”“หยุดพูดได้แล้ว คุณคลาวด์มาได้ยินเราซวยแน่”“อืม” ครีมพยักหน้าแล้วตักข้าวต้มกุ้งใส่ชามมนัสนันท์มองแล้วลอบกลืนน้ำลายลงคอ วันนี้อาหารง่าย ๆ แต่อร่อยแน่นอน เธอเคยทานด้วยตัวเองมาแล้ว ข้าวต้มบ้านนี้รสมือแม่ครัวอร่อยที่สุดแล้ว“เดี๋ยวนันท์ช่วยค่ะ” มนัสนันท์ยกอาหารไปเสิร์ฟที่โต๊ะ คลาวด์นั่งรอที่โต๊ะทำงานอยู่ก่อนแล้ว เธอจึงยกข้าวต้มหอม

Chapter 14 ไม่พอใจ“ไปขึ้นรถ!”“ไอ้คลาวด์ เธอเพิ่งจะโดนคนดักฉุด เอ่อ…ดักทำร้ายมานะ กรุณาดูแลเธอให้ดีกว่านี้”“เสือก!”“มึงไม่ควรทำหยาบคายแบบนั้น”“เรื่องของกู มึงอย่าเสือกให้มันมาก!” คลาวด์ชี้หน้าแล้วเดินไปที่รถ “ขึ้นไป”“…” มนัสนันท์ไม่ได้ตอบโต้อะไร แต่ก่อนเข้าไปในรถเธอหันไปมองน้ำเหนือ ส่งสายตาขอบคุณเขา ที่เขาไปช่วยเหลือเธอจากคนใจทรามพวกนั้น“อิดออดอยู่นั่นแหละ ทำไม! ติดใจมันมากหรือยังไง? ถึงได้ชักช้า” คลาวด์ดันร่างระหงเข้าไปข้างใน แล้วปิดประตูดังปัง บ่งบอกว่าตอนนี้เขาอารมณ์เสียมากเพียงใด เขาเดินอ้อมไปขึ้นรถอีกฝั่งขับกระชากด้วยอารมณ์ขุ่นมัว“ทำไมต้องขับเร็วขนาดนี้ด้วย”“ทำไมจะขับไม่ได้ ในเมื่อรถคันนี้เป็นรถฉัน” พูดด้วยน้ำเสียงกระด้าง เขานั่งเครื่องบินไปที่เกาะมันตรา แต่ยังไม่ถึงที่หมายก็ต้องให้ลูกน้องขับเครื่องบินส่วนตัววนกลับมา เพราะผู้หญิงตัวแสบก่อเรื่อง“แต่ชีวิตฉันเป็นของฉัน ฉันไม่ควรต้องมาเสี่ยง…”“ชีวิตเธอเป็นของฉัน ฉันจะทำอะไรก็ได้ กล้าจริงแม่คุณ ฉันไม่อยู่ไม่ถึงวันร่านอยากไปหาผู้ชายคนอื่น สงสัยฉันคงเติมเต็มเรื่องอย่างว่าให้เธอไม่พอ”“ฉันไม่ได้ร่านขนาดนั้น ถ้าไม่รู้อะไรก็หุบป

16 หัวใจที่มันเต้นแรง “จ่ายมา” คล้ายเดือนแบมือ ในขณะที่ชายหนุ่มหน้าตาดีล้วงเงินให้เธอปึกใหญ่ แล้วเดินตามเวนาเข้าไปในห้องน้ำ“ฉะ…ฉันเป็นอะไร?” เวนาเสียงสั่น เมื่อเกิดความร้อนรุ่มในกาย มือไม้ลูบไล้เป็นตามเนื้อตัว ความต้องการด้านมืดปะทุขึ้น สมองกำลังประมวลเหตุการณ์ เธอไม่ใช่คนไร้เดียงสา ที่จะไม่รู้ว่าอาการที่เกิดขึ้นมันคืออะไรแต่เธอไม่เข้าใจว่าเธอไปโดนวางยาตั้งแต่ตอนไหน หรือว่าจะตอนที่เธอกับคล้ายเดือนเผลอ เธอโดนยาแรงขนาดนี้แล้วเพื่อนของเธอล่ะจะเป็นยังไง แม้ร่างกายจะร้อนรุ่ม แต่เธอก็อดที่จะเป็นห่วงเพื่อนสาวไม่ได้เหงื่อเม็ดใสผุดพรายตามไรผม เวนารีบเข้าห้องน้ำเพื่อล้างหน้าล้างตา ดูเหมือนว่าความต้องการที่หล่อนมีมันจะไม่หยุดยั้ง มันปะทุไม่หยุดและกำลังเรียกร้องให้เธอหาใครสักคนช่วยเหลือ“เวนาครับ” น้ำเสียงของใครบางคนเรียกเธออยู่ด้านนอก เวนาเม้มปากคุ้นเคยเสียงนั้นเป็นอย่างมาก หล่อนเปิดประตูออกมา ก็เจอกับเดนิสลูกรัฐมนตรีชื่อดังที่กำลังมีข่าวคั่วผู้หญิงบ่อย ๆ ที่สำคัญตระกูลของเธอเป็นอริกับตระกูลของเขามานาน“มะ…มีอะไร?”“ผมรู้ว่าคุณกำลังต้องการ ให้ผมช่วยไหม?” เขายื่นมือมาเขี่ยที่แก้มของเธอเบา ๆ

18 ยินดีจ่าย“อ้าวคุณนันท์” น้ำเหนือเองก็ดีใจที่ได้เจอมนัสนันท์อีกครั้ง แอบกังวลว่าหล่อนจะไม่ปลอดภัย เพราะตอนคลาวด์ฉุดกระชากเธอไปที่รถ เขาก็ไม่ได้เจอเธออีกเลย “ผมดีใจจังที่ได้เจอคุณอีก”“นันท์ก็ดีใจค่ะ ที่ได้เจอคุณเหนือ” มนัสนันท์ยิ้มจนเห็นฟันเรียงสวย แสดงออกว่าดีใจที่ได้เจอคนที่เคยช่วยเหลือมากเพียงใด“อย่าบอกนะว่าพ่อจะร่วมธุรกิจกับคนพวกนี้” คลาวด์พูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด รั้งร่างบอบบางมานั่งตัก แสดงความเป็นเจ้าของเต็มที่ น้ำเหนือเห็นการกระทำก็ยกยิ้มมุมปากเบา ๆคลาวด์แสดงอาการว่าหวงมนัสนันท์ แสดงว่าเธอมีอิทธิพลต่อเขาไม่น้อย และดูเหมือนว่าอิทธิพลนั้นจะมีมากขึ้นเรื่อย ๆ จนจะกลายเป็นจุดอ่อนของเขา“เขาแค่มาเจรจาอยากร่วมงานกับเรา พ่อยังไม่ได้บอกเลยว่าจะให้เขามาร่วมทำธุรกิจด้วย” โนอาห์พูดเสียงเรียบ เอนกายพิงพนักพิง “นั่งสิครับคุณกรรชัย”“ครับ” กรรชัยพยักหน้านั่งลงเก้าอี้ พร้อมกับลูกชายทั้งสอง “ผมว่าเราเริ่มคุยกันเลยดีกว่า”“ได้สิ ว่ามาเลย”“เอ่อ… ผมอยากมาร่วมงานกับคุณ ผมอยากได้หัวเชื้อยาไปผลิตยาพี”“ที่จริงเราไม่ส่งหัวเชื้อยาพีให้คนนอก คุณก็น่าจะรู้” โนอาห์ยิ้มมุมปากเบา ๆ ที่ผ่านมาเขาไม่เค