Semua Bab Bet love mafia เดิมพันรักมาเฟีย: Bab 1 - Bab 5

บรืนนนนน!“ กรี๊ด! ”ในส่วนของปริมาณยานทะเข้าเส้นชัยอย่างต่อเนื่องเสียงของคนที่เข้ามาแข่งขันกับรถสำรวจสำเนียงร่างสูงของคลินใหญ่ของคลาวออลงจากรถสายตาของคนนับร้อยจับที่ร่างกายยำยำน้อยห่มน้อยน้อยต่างเต้นยั่วยวนโห่โห่ร้องกับความสำเร็จของนักแข่งหนุ่มดังกึกก้อง" กูชนะ!" เขายกยิ้มมุมปากมองเด็กหนุ่มที่อายุห่างเขาเป็นผู้นำที่นั่งนิ่งอยู่บนรถในส่วนของเขาเรดเผือดมือที่กำลังถือพวงมาลัยสั่นระริกร้องเต้นรำโครมครามไม่เป็นจังหวะราวกับจะทะลุออกมานอกอก "จัดการเรื่องเงินเดิมพันทีไอ้มังกร"" ครับนาย" ลูกน้องหนุ่มหนุ่มโค้งรับอย่างสำรวมที่สามารถนำมาใช้ในการรับเงินที่จะวางได้" ผมขอแข่งอีกครั้ง" ปกรณ์พูดขึ้นตามความต้องการข่มความประหม่าของตัวเองมองเงินเดิมพันที่ลูกน้องของคลาวด์หยิบไปอย่างน่าเสียดายที่เขาต้องการเงินจำนวนนี้มาก แต่หากว่า... เขากลับพลาดมันไปอย่างน่าเสียดาย" มึงจะแข่งอีกในเรื่องนั้น?" คลาวดล้วงกระเป๋าสำหรับร่างกายในรถหรูคู่ใจ นึกขันคนตรงหน้าอยู่เหมือนกันที่จะแข่งอีกครั้งทั้งที่ไม่มีอะไรสู้เขาได้เลยรถของเขาเป็นรถที่ทำมาเป็นพิเศษเริ่มที่จะมาเขาไม่เคยแพ้ใครเลยก็ตาม แต่รถของผู้ชายมักจะเป็นรถเก่าๆ

"เธอไม่รู้ จริงเหรอ?""ใช่""หึ!" ชายหนุ่มแค่นหัวเราะ"ฉันไม่รู้จริงๆ แล้วน้องชายฉันไปทำอะไรให้คุณ คุณถึงได้ตามล่าเขาแบบนี้" มนัสนันท์เสียงสั่น พยายามรวบรวมสติที่กำลังกระจิดกระเจิงของตัวเองให้กลับมาคนอันธพาลพวกนี้มาตามหาน้องชายของเธอทำไม หรือว่าน้องชายจะก่อเรื่องเอาไว้ ปกติปกรณ์ไม่ใช่คนที่ชอบหาเรื่อง หรือมีนิสัยเลวร้าย หล่อนไม่เข้าใจว่าคนพวกนี้มาตามหาน้องชายของหล่อนเพื่ออะไร"เธอรู้ไหมว่าไอ้ปกรณ์มันไปแข่งรถกับฉัน?""ไม่รู้" ทำได้เพียงส่ายหน้าไปมา แต่ก็ต้องหยุดนิ่งเมื่อเขาล็อคคอเธอแน่น ล็อคแน่นมาก จนมนัสนันท์เริ่มหายใจไม่ออก"มันแข่งรถแพ้ แล้วเดิมพันด้วยชีวิต""...." นัยน์ตากลมโตเบิกโพลงทันที น้องชายของเธอกล้าทำแบบนั้นจริงเหรอ"ฉันจะบอกให้เธอรู้เอาไว้" เขากระซิบข้างหูของเธอด้วยท่าทางโรคจิต กระจกบานใหญ่ของตู้ส่องสะท้อนร่างของเธอและเขา ทำให้เห็นสายตาที่ซุกซ่อนความโหดร้ายเอาไว้ภายใน "ถ้าฉันเจอมัน ฉันฆ่ามันตายแน่""ละ...แล้วทำไมน้องชายฉันถึงเดิมพันด้วยชีวิต""เพราะมันไม่มีเงินเดิมพันไงล่ะ มันต้องการเงินเพิ่มสิบเท่า ถ้าฉันชนะฉันได้ชีวิตมัน แต่ถ้าเกิดว่ามันชนะมันได้เงินไป"“ฉันจะเชื่อคำพูดข

มนัสนันท์เดินเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ บริเวณรอบ ๆ ปลูกต้นไม้เอาไว้อย่างร่มรื่น มีสวนดอกไม้อยู่ข้าง ๆ ตึก ไม่เคยคิดเลยว่าผู้ชายเลวทรามอย่างเขา จะมีบ้านที่ปลูกดอกไม้เอาไว้ที่บ้านด้วย“มึงพาใครมา” น้ำเสียงที่ดูจะไม่เป็นมิตรเอาเสียเลยดังขึ้นขณะที่เธอก้าวเท้ายังไม่พ้นประตูบ้าน “ไอ้คลาวด์ มึงพาใครมา” น้ำเสียงเอ่ยถามเน้นย้ำอีกครั้ง ทำให้มนัสนันท์มองไปที่เจ้าของกระแสเสียง ผู้หญิงคนนั้นหน้ามุ่ยทำหน้าบอกบุญไม่รับ ออกจะไม่พอใจมากด้วยซ้ำที่หล่อนย่างกรายเข้ามาในบ้าน“กิริยามารยาทโคตรทราม”“ตัวเองดีตายล่ะ”“อย่ามาสร้างเรื่องปวดหัวนะเวนา กูขอร้อง” คลาวด์ทำหน้าเบื่อหน่าย เวนา ดำรงค์พงษ์เมธา เธอเป็นญาติของเขา เป็นคนที่ชอบทำให้ปวดหัวปวดกบาล ชอบเข้ามาวุ่นวายในชีวิต ถ้าไม่ติดว่าเป็นญาติ เธอไม่ได้มาต่อปากต่อคำกับเขาอยู่แบบนี้หรอก“กูถามว่าผู้หญิงที่มากับมึงด้วยเป็นใคร”“เด็กกู!” เขาตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ นั่งลงโซฟาแล้วเทไวน์ใส่แก้ว ไม่ได้สนใจความไม่พอใจของลูกพี่ลูกน้องของเขาเลยแม้แต่น้อย“อะไรนะ?” เกือบจะเป็นตะคอกด้วยซ้ำ เวนามองมนัสนันท์อย่างไม่พอใจ แล้วหันไปมองหน้าคลาวด์“กูก็บอกอยู่ว่าเธอเป็นเด็กกู มึงจะอะ