“มีไรต้องคุย”“ขอพูดแบบตรง ๆ เลยนะ กูขอโอกาสจากมึงได้ไหม ให้กูได้ดูแลพี่มึง ให้กูได้สานต่อความฝันพี่สาวมึงเรื่องร้านดอกไม้”“ไม่มีคุณผมก็ทำได้ ผมสามารถสานต่อความฝันพี่สาวผมได้”“แต่กูรักพี่มึง อยากดูแลพี่มึง อยากทำให้มีความสุข ให้กูได้พิสูจน์ตัวเองกับมึงกับพี่สาวมึง”“ไม่ต้องการ”“มึงชอบแข่งรถใช่ไหม?”“ใช่ ถามทำไม?”“กูจะหารถคันที่ดีที่สุดให้มึง มึงอยากได้อะไรก็พร้อมเปย์”“พูดจริง” ปกรณ์รี่ตา มองอย่างไม่อยากเชื่อ ที่จริงก็ไม่ได้จะโกรธอะไรมากมายหรอก ที่เขาไม่อยากให้คลาวด์มายุ่งอะไรกับพี่สาวของเขาอีก เพราะเขากลัวว่าพี่สาวของเขาจะต้องเจอเรื่องแย่หรือจะต้องกลายเป็นที่รองรับอารมณ์ของผู้ชายอารมณ์ร้ายอย่างเขาเขาเห็นแล้วว่าคลาวด์ร้ายขนาดไหน เขาไม่อยากเสี่ยงให้พี่สาวต้องเจ็บอีก“จริง”เพล๊ง! โคร๊ม!ไม่ทันที่ทั้งสองจะพูดอะไรต่อ เสียงโครมครามก็ดังออกมาจากร้าน คลาวด์ไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าไปในร้าน โดยมีปกรณ์ตามไปติดๆ“เอาเงินมา” ปารมีแบมือราวกับเด็กน้อยขอเงิน ตั้งแต่มนัสนันท์ไม่อยู่มาเอาเงินจากปกรณ์ก็แทบไม่ได้ หล่อนมาด้อม ๆ มอง ๆ หลายวัน ทำลายข้าวของก็หลายหน แต่ก็ไม่เจอมนัสนันท์เลยพอลูกสาวคนโตกลับมา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-22
เข้าสู่ระบบ
