บททั้งหมดของ Bet love mafia เดิมพันรักมาเฟีย: บทที่ 21 - บทที่ 30

21 ไอ้ลูกเวร“ไอ้ลูกเวร” โนอาห์สบถออกมาอย่างโมโห มองลูกชายที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองด้วยแววตากราดเกรี้ยว เขาบดกรามแน่นจนเส้นเลือดที่ขมับปูดโปน ไม่เคยคิดเลยว่าเจ้าลูกชายตัวดีจะปากคอเราะร้ายได้ถึงเพียงนี้“ถ้าพ่อยังไม่หยุดจะหาว่าผมใจร้ายไม่ได้นะ” คลาวด์เอ่ยดวงกระแสเสียงเอาจริง ตอนนี้ต่อให้ใครมาขวางเขาก็ไม่สน ในเมื่อเขาจะเอามนัสนันท์ไป ก็ไม่มีใครขวางเขาได้“กูเป็นพ่อมึงนะคลาวด์ กูเป็นคนทำให้มึงเกิด และกูก็เป็นคนทำให้มึงตายได้เหมือนกัน”“ผมไม่ได้อยากเกิดมานิ่ พ่อทำให้ผมเกิดมาเอง ผมไม่ได้ขอร้อง หรือเรียกร้องอยากเกิด” ท่าทางยียวนกวนประสาทยิ่งทำให้ผู้เป็นบิดาไม่พอใจ“ไอ้ลูกเหี้ยนี่ ถ้าแม่มึงรู้ มึงโดนหนักแน่”“ก็รีบไปฟ้องเมียพ่อสิ!”“เมียกูก็แม่มึงเหมือนกันไอ้ลูกเวร! ส่วนกูคือพ่อ ขอสั่งให้มึงหยุด ปล่อยเธอไปนะคลาวด์ เธอไม่ได้รักมึง มึงก็ควรหยุด”“ผมไม่สนว่าเธอจะรักหรือไม่รัก ผมสนแค่ว่า ใครก็ไม่มีสิทธิ์มากินต่อจากผม”“เขาเรียกว่าหวงก้าง!”“แล้วแต่จะคิด!”“หยุดได้แล้ว!”“ผมไม่หยุด พ่ออย่าขวาง อย่าหาว่าผมไม่เตือน”“ไอ้คลาวด์!”“ช่วยนันท์ด้วยนะคะคุณลุง เรื่องระหว่างนันท์กับเขามันจบแล้ว นั

23 อาบด้วย“ออกไปค่ะ” มนัสนันท์ผลักที่อกแกร่งแรง ๆ เธอไม่ต้องการให้เขามาทำนิสัยเอาแต่ใจกับเธอ เขาเอาแต่ตัวเองเป็นใหญ่จนไม่สนใจความรู้สึกของคนอื่น ซึ่งเธอไม่ชอบตรงจุดนี้เป็นอย่างมาก“ออกไปทำไม ก็เฮียบอกอยู่ว่าจะอาบน้ำด้วย”“งั้นฉันจะออกไปเอง”“อย่าดื้อได้ไหม?”“ไม่ได้ดื้อค่ะ แต่ไม่ชอบให้ใครมาบงการ”“ไม่ได้บงการสักหน่อย” คลาวด์พยายามดึงเสื้อของหญิงสาวออก แต่ก็ใช่ว่าจะทำได้ง่าย ๆ เมื่อคนตัวเล็กต่อต้านไม่ยอมหยุด“หยุดนะคะ หยุดทำแบบนี้สักที”“ทำไมจะทำไม่ได้ในเมื่อเฮียเคยทำมาก่อน”“แต่ตอนนี้ไม่ใช่เมื่อก่อน เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย”“เป็น” คลาวด์พูดแล้วกระชากชุดแรง ๆ เขาเริ่มที่จะหงุดหงิดในสิ่งที่เธอกำลังห้ามแล้ว เขาเป็นคนที่ไม่ชอบคนขัดใจมาตั้งแต่ไหนแต่ไร ยิ่งมนัสนันท์พยายามห้าม เขาก็ยิ่งเริ่มหงุดหงิด“ไม่เป็น ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับนาย”“เธอเป็นเมียเฮีย”“ไม่ใช่”“สงสัยเธอจะลืม ไม่เป็นไรเดี๋ยวเฮียจะตอกย้ำให้เอง”“ไม่ใช่ อื้อ” ริมฝีปากบางถูกบดจูบ มือไม้ของคลาวด์ลูบไล้จนเสื้อผ้าที่หล่อนสวมใส่หลุดออกจากร่างมนัสนันท์กระหน่ำทุบตีไปที่ไหล่ของคลาวด์มารู้ตัวอีกที ผ้าพันแผลก็ชุ่มไปด้วยเลือด

25 หาพ่อให้เอง“ยาอะไรนะครับคุณเหนือ”“ปกรณ์ มึงเข้าไปเยี่ยมสิบทิศก่อน อ้ะ นี่เงิน ซื้ออะไรไปให้มันกินด้วย” น้ำเหนือหยิบธนบัตรออกมาจากกระเป๋ายื่นให้ปกรณ์ที่กำลังทำหน้างงก่อนจะรีบสาวเท้าเดินตามคนตัวเล็กออกไปทว่า กลับไม่เจอแม้แต่เงา“หายไปไหนของเขานะ” น้ำเหนือกวาดสายตาไปรอบ ๆ ก่อนจะรีบสาวเท้าไปที่รถ เขาโทรออกให้ลูกน้องจัดการหาข้อมูลของเวนา เขาต้องพูดคุยเรื่องนี้กับเธอให้ได้เวนาลงจากรถเดินตรงเข้าไปในคลับ พนักงานที่เริ่มมาทำงานต่างก็ทำความเคารพ เธอเป็นเจ้าของไนท์คลับ ผู้คนมากมายต่างมาใช้บริการเวนาเข้าไปที่ห้องส่วนตัวแล้วล้มตัวนอน คิดอะไรไปเรื่อย มือเล็กลูบที่หน้าท้องตัวเองเบา ๆ มันเริ่มนูนขึ้นมาเล็กน้อย และอีกไม่กี่เดือนเธอก็จะท้องโย้จนไม่อาจจะปกปิดสิ่งนี้เอาไว้ได้ เธอจะทำอย่างไรดีหากวันนั้นมาถึงและทุกคนรู้ความจริงหรือจะไปต่างประเทศดีนี่คือสิ่งที่วิ่งวนเข้ามาในหัว หรือเธอจะไปต่างประเทศกับญาติ เเอบไปคลอดแล้วเลี้ยงลูกอยู่ที่โน้น พอลูกโตขึ้น พ่อกับแม่ก็คงจะไม่โกรธเพราะเห็นหน้าหลานแต่ถ้าโกรธล่ะ…ความคิดอีกอย่างผุดขึ้นมา ท่านอาจจะโกรธ แต่จะให้ทำอย่างไรมันผิดพลาดไปแล้ว หล่อนกลับไปแก้ไขไม

26 ฉันไม่ยอม / 2ปัง ปัง ปัง“กรี๊ดดดด”“หมอบต่ำเอาไว้ เร็ว” คลาวด์กดหัวหญิงสาวเอาไว้แล้วชักปืนออกมา แล้วชะโงกหน้าออกไปยิงสวน แต่รถที่ขับตามหลังมาพุ่งเข้าชนรถเสียหลักหมุนคว้างหลายตลบ“กรี๊ด” มนัสนันท์หวีดร้องดังลั่นร่างหมุนกระแทกหลายครั้ง ก่อนที่รถจะหยุดนิ่ง เธอรู้สึกเจ็บไปทั้งร่าง พยายามตะเกียกตะกายออกมาจากรถ“นันท์” คลาวด์พูดน้ำเสียงผะแผ่ว คลานตามออกมา แต่พอพ้นตัวรถร่างสูงใหญ่ของคนที่ตามฆ่าก็ยืนจังก้าพร้อมกับเล็งปืนไปที่ทั้งสอง คลาวด์เอาตัวบังร่างบอบบางเอาไว้พร้อมกับเสียงปืนที่ดังขึ้น ร่างหนากระตุกเป็นจังหวะ มนัสนันท์มองคลาวด์ที่ร่างกายชุ่มไปด้วยเลือดอย่างตกใจ ร่างหนากระตุกตามเสียงปืนสองนัด พร้อมกับฟุบลงบนร่างกายของเธอ“ไม่นะ นาย ๆ” มนัสนันท์เอียงร่างของคลาวด์ให้นอนหงาย ตอนนี้เขาอยู่ในอ้อมแขนของหล่อน ความรู้สึกกลัวว่าเขาจะตายเกิดขึ้นในบัดดลปัง ปัง ปัง เสียงปืนเกิดขึ้นอีกหลายนัด พร้อมกับร่างสูงใหญ่ของบุรุษทัั้งสอง ฉลามและบัตเตอร์ลงมาจากรถแล้วยิงสวนสู้ ส่วนลูกน้องคนอื่น ๆ ต่างกรูเข้าไปยิงฝ่ายตรงข้าม ผู้ร้ายที่ตามมาฆ่าถึงกับแตกกระเจิง ขับรถหนีไป“กูจัดการไอ้พวกนั้นเอง มึงพาไอ้คลาวด์ก

28 ติดตาม“คุณเป็นใคร?” ริมฝีปากบางขบเม้มเข้าหากัน นัยน์ตาของเธอสั่นระริก มองคลาวด์น้ำตาเอ่อคลอ มันหมายความว่าอย่างไรกันที่เขาถามแบบนี้ ว่าแต่ ตอนนี้เธอกำลังหวังเหรอที่ต้องได้ฟังคำที่ดีกว่านี้“นายจำฉันไม่ได้เหรอ?”“ไม่” เขาส่ายหน้าเบา ๆ พร้อมกับผ่านเลยไป มนัสนันท์ใจหล่นวูบแต่ก็พยายามฝืนยิ้มออกมา มันดูตลกจังที่หล่อนกำลังหวัง ทำไมหล่อนต้องหวัง ทั้งที่ไม่ควรหวังด้วยซ้ำ “แต่คุณสวยมาก สวยเหมือนนางในเทพนิยาย”“นายคงจำฉันไม่ได้ ไม่เป็นไร นายรอดมาแบบนี้ก็ดีแล้ว ความรู้สึกผิดในใจของฉัน มันจะได้ลงบ้าง”“...”“ฉันขอโทษนะที่เป็นต้นเหตุทำให้นายต้องมาอยู่ในสภาพ ฉันดีใจที่นายกลับมา” น้ำเสียงสั่นเครือ นัยน์ตากลมโตยังคงมองที่ใบหน้าคมเข้ม“อืม” คลาวด์พยักหน้า ก่อนจะมองผ่านเลยไป เขาทำราวกับว่าไม่ได้รู้สึกยินดีปรีดาที่ได้ตื่นขึ้นมาเจอเธอ กลับกันเขากับมองผ่านเลยไปราวกับเป็นอากาศธาตุที่ไร้ตัวตน“เอ้า ไอ้คลาวด์ตื่นแล้วเหรอ?” ฉลามรีบเข้ามาน้องชาย ทำให้บทสนทนาระหว่างของทั้งสองสิ้นสุดลง มนัสนันท์นั่งเงียบไม่พูดอะไรต่อ“ไอ้พี่เวร!” คลาวด์หัวเราะในลำคอก่อนจะชี้ไปที่เหยือกน้ำ “กูหิวน้ำ เอาน้ำให้กูกินที”“เออ ๆ