All Chapters of รักร้ายจอมทระนง: Chapter 111 - Chapter 120

ตอนที่ : 38 คนในที่แจ้ง16คนในที่แจ้ง ธีร์ทำให้ทุกคนในบริษัทต้องแปลกใจ ด้วยการพาชลธารนั่งรถไปทำงานตอนเช้าด้วยกัน เขาเลือกรถคันที่ไม่ติดฟิล์มดำอีกด้วย ไม่ช้าข่าวก็แพร่สะพัดไปทั่วทั้งบริษัท ว่าหญิงสาวเป็นเด็กของเขา “โมโห ๆ” “เบา ๆ สิหวาน อย่าเพิ่งเครียด” “หวานแค่บอกว่าให้เขายอมรับหวานในชีวิตของเขา แต่ดูเขาทำสิ โอย หวานจะเอาหน้าไปไว้ไหน ใคร ๆ ก็เรียกเด็กคุณธีร์ไปหมดแล้ว” ชลธารฟุบหน้าลงบนโต๊ะ ด้วยความอับอายผู้คน “น้องหวานครับ ไม่บอกกันเลยนะครับ มิน่าล่ะ ๆ” กวินเดินมาทักทายด้วยสายตากรุ้มกริ่ม ตามด้วยทัตเทพที่มองมาที่เธอแบบแปลก ๆ ก่อนจะยักไหล่แล้วเดินจากไป “อย่าไปแคร์คนอื่นให้มากนักเลยหวาน แคร์แค่คนที่ตัวเองรักก็พอ คิดดูสิ ว่าทำไมคุณธีร์ถึงทำแบบนั้น เขามีเหตุผลอะไรนอกจากอยากให้ทุกคนรับรู้ ไม่อยากให้หวานต้องอยู่แบบหลบ ๆ ซ่อน ๆ” “หวานขออยู่แบบเดิมดีกว่าไหม ตอนนี้ใคร ๆ ก็มองหวานด้วยสายตาแปลก ๆ ซุบซิบนินทาตลอด” “เอาน่าเป็นเด็กคุณธีร์ก็ดีออก น่ารักดีนะ” พราวฟ้าป้องปากขำเพื่อนเล็กน้อย เรีย

ตอนที่ : 40 คนในที่แจ้ง 3 (จบ) เพราะชุดนอนแสนบางเบาไร้ชั้นในกางกั้น ทุกอย่างจึงพร้อมพรั่งอยู่ตลอดเวลา ทว่าชลธารกลับไม่ได้กลืนกินเข้าในทันที หญิงสาววางน้องชายเขานอนลง แนบกลีบกุหลาบเข้าหาจนชิดแน่น เลื่อนตัวไปมาอย่างช้า ๆ “อืม” เขาครางอย่างสุขสม ความนุ่มลื่นแสนพลิ้วไหว กำลังแล่นฉิวไปมาบนความเป็นชายของเขา หยาดน้ำหวานแสนฉ่ำ ก่อให้เกิดความหฤหรรษ์อย่างร้ายกาจ ในทุกครั้งที่หญิงสาวเลื่อนตัวไปมา ธีร์ขยับสะโพกเป็นคลื่นตามจังหวะของหญิงสาว เขาห่อปากสูดลมเข้าออกไม่ยอมหยุด “หวาน อืม” ปากพร่ำเรียก ฝ่ามือก็ลูบไล้ต้นขาของหญิงสาวไปด้วย มองดูความงามตรงหน้า ที่เด้งกระเพื่อมขึ้นลงไม่ยอมหยุด ชลธารห่อปากสูดลมเข้าออกไม่ต่างไปจากเขา หญิงสาวกำลังตกอยู่ในห้วงอารมณ์พิศวาสแสนเร่าร้อน “หวานพะพอแล้ว ผมไม่ไหว” ในที่สุดชายหนุ่มก็เป็นฝ่ายเอ่ยปากขอ ชลธารก้มหน้าลงมามองเขา ก่อนจะค่อย ๆ ยกสะโพกขึ้นสูง จับเขาตั้งตรงแล้วทิ้งตัวลงมาอย่างเนิบช้า “อืม” ธีร์หลับตารับความสุขครั้งใหญ่จากหญิงสาว แรงกระหน่ำที่เจ้าตัวกระแทกลงมานั้น ทำเขาสุขสมจนต้องกระดกสะโพกเข้าใส่ไม่ยอมหยุด

ตอนที่ : 42 ตอนพิเศษ ต้นเหตุของเรื่อง 2ปราณชลผลักเบาะพับไปด้านหน้า เขาดันตัวของหญิงสาวเข้าไปที่เบาะหลัง แล้วตามเข้าไปติด ๆ“คุณปราณชล นี่คุณจะทำอะไรฉัน” สะโพกแตะเบาะเท่านั้นแหละ พราวฟ้าก็เกิดกลัวขึ้นมา“อย่ามาทำเป็นไม่รู้น่า โตป่านนี้แล้ว” เขาพูดแล้วดึงตัวอีกคนเข้ามาจูบ เพื่อสานต่ออารมณ์ร้อนก่อนหน้า‘โตป่านนี้แล้ว’ทำไมสมองของเธอไม่รับรู้เรื่องการต่อต้าน ร่างกายก็ไม่ขยับตอนเขาจับจูบ ลูบไล้อยู่แบบนี้ ลืมเลือนความผิดชอบชั่วดีไปหมดแล้ว เหมือนตกอยู่ในห้วงไฟพิศวาส ที่พร้อมจะตกนรกหมกไหม้ปราณชลเองก็ไม่รู้ว่าเพราะฤทธิ์เหล้ากรึ่ม ๆ ที่ดื่มเข้าไป หรือว่ากลิ่นกายสาวหอมหวานตรงหน้า ถึงทำให้เขานึกอยากฟาดแคชเชียร์ปากเสีย ตรงเบาะหลังรถตัวเองในตอนนี้ได้ แล้วแม่คุณก็ปัดป้องแต่พองาม งั้นเขาจะถือว่าสมยอมก็แล้วกันพราวฟ้าไม่เคยเจอผู้ชายมากเสน่ห์ทางเพศ มาคลุกวงในแนบชิดแบบนี้มาก่อน หญิงสาวตั้งรับไม่ทันจริง ๆ จะอ้าปากท้วงเขาก็จูบปิดปาก จะออกแรงผลักไสเขาก็จูบแบบสูบวิญญาณ เธอแทบไม่มีเวลาได้คิดถึงความผิดชอบชั่วดีเลยจริง ๆ รู้ตัวอีกทีหน้าของเขาก็คลุกเคล้ากับอกอวบอิ่มทั้งสองข้างของเธอ เขาพลิกตัวเธอให้ขึ้นนั่งค

ตอนที่ : 44 ตอนพิเศษ ความลำบากใจ 2สายน้ำอุ่น ๆ ไม่ได้ช่วยพรางตาจากเขาเลย สายตาเขาเหมือนจะมองทะลุทะลวงไปถึงไหนต่อไหน ชายหนุ่มกดสบู่เหลวใส่ฝ่ามือแล้วถูจนเกิดฟอง เขาฟอกตัวเองจนหมดทุกจุด ก่อนจะเผื่อแผ่ไปถึงพราวฟ้าด้วย“พราวถูเองได้ค่ะ คุณปราณชล !” ฝ่ามือที่เต็มไปด้วยฟองสบู่ของเขาลูบไล้ไปทั่วเนื้อตัวของพราวฟ้า ตอนนี้เขาซ้อนอยู่ด้านหลังของเธอ จัดการลูบไล้ไปทั่วทุกสัดส่วน เริ่มตั้งแต่ต้นคอ ลงมาอกอวบนุ่มหยุ่นทั้งสองข้าง ผ่านลำตัวลงมาด้านล่าง“อื้อ !” พราวฟ้าหนีบขาเข้าหากันแน่น แต่ฝ่ามือของเขาก็ยังสามารถแทรกผ่านเข้าไปได้ เธอรู้สึกกระสันซ่านจนต้องพลิกตัวเข้าไปกอดเขาเอาไว้แน่น ๆ“พอแล้วค่ะคุณปราณชล” เสียงสั่น ๆ เอ่ยบอกเขาอย่างหมดแรง ปราณชลยิ้มเยาะตรงมุมปากเล็กน้อย ก่อนเปิดฝักบัวใหม่อีกรอบ คราวนี้เขาจัดการล้างคราบสบู่ออกให้ทั้งตัวเองและของหญิงสาวด้วย เมื่อสะอาดหมดจดทั้งคู่แล้วเขาก็ใช้ผ้าขนหนูซับหยาดน้ำออกให้ เช็ดน้ำออกจากผมแบบลวก ๆ ก่อนจะอุ้มหญิงสาวไปวางไว้บนเตียงนอน“คุณปราณชลคุณคิดดีแล้วเหรอคะที่ทำแบบนี้” พราวฟ้ายกฝ่ามือขึ้นปิดปากของเขา ที่กำลังทาบทับลงมาบนปากของเธอ เห็นเขายิ้มนิด ๆ ตรงมุมปากพ

ตอนที่ : 46 ตอนพิเศษ ครอบครัวของผม 4ครอบครัวของผมหลังงานแต่งงานของธีร์กับชลธารได้ผ่านพ้นไป ปราณชลกับพราวฟ้าได้แวะมาเยี่ยมทั้งคู่ที่บ้านของธีร์“เป็นไงบ้างคุณแม่ สองเดือนแล้วใช่ไหม” พราวฟ้าลูบหน้าท้องเพื่อนเบา ๆ ไม่ชินตากับเพื่อน ในสภาพคุณแม่ท้องอ่อน ๆ แบบนี้เลย“สองเดือนกว่า ๆ น่ะพราว” ชลธารบอกเพื่อนแล้วยิ้มอย่างคนมีความสุข“ท้องสาวน่ะหนูพราวยังไม่โตมากหรอก แต่น้าก็ให้ชุดสบาย ๆ ไว้ก่อน” นางชมจันทร์บอกระหว่างยกเครื่องดื่มมาให้แขก“ทำไมไม่ให้ป้าพรยกมาล่ะครับคุณแม่” ธีร์หันไปพูดกับแม่ยายด้วยความเกรงใจ ตั้งแต่ย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกัน มารดาของชลธารไม่ยอมอยู่เฉย ช่วยทำโน่นนี่อยู่ตลอดเวลา“ไม่เป็นไรค่ะคุณธีร์ แค่นี้เองแม่ทำได้สบายมาก ปล่อยป้าพรแกทำงานของแกไปเถอะค่ะ” นางชมจันทร์หันไปยิ้มให้ลูกเขย หลังวางแก้วเครื่องดื่มลงบนโต๊ะครบทุกคน“แล้วคุณน้าอยู่ที่นี่เป็นไงบ้างครับ” ปราณชลถามหญิงสูงวัยบ้าง“สบายดีค่ะคุณปราณ คุณแม่ของคุณธีร์เขาก็ดีกับเราสองแม่ลูกมาก ตอนแรกน้าก็เกรงใจค่ะไม่อยากมารบกวน แต่คุณธีร์กับคุณแม่ก็คะยั้นคะยอให้มาอยู่ด้วยกัน หวานจะได้ไม่ต้องไป ๆ มา ๆ น้าเห็นว่าเป็นเรื่องดีเหมือนกัน