All Chapters of รักร้ายจอมทระนง: Chapter 191 - Chapter 200

ตอนที่ : 36 เพิ่งรู้ใจ 3 “ตอนที่น้องเอยส่งข้อความนั่นหาพี่ รู้ไหมมันไม่สนุกเลย” ปลายนิ้วเกลี่ยบนปากล่างนุ่ม ๆ ของหญิงสาว “มันไม่เคยสนุกมาตั้งแต่ต้นอยู่แล้วค่ะ หรือว่าพี่กันต์สนุกคะ” พรธีรามองเขาให้ลึกเข้าไปในดวงตาคู่แกร่งตรงหน้า วันนี้แววตาของเขาดูออกจะสับสนในตัวเองอยู่ไม่น้อย “ใช่พี่สนุกมากตอนแรก แต่ตอนนี้ชักไม่แล้วสิ” ในใจของชายหนุ่มเกิดกลัวขึ้นมาจริง ๆ พรธีรามีความซับซ้อนจนเขาแทบมองไม่ออกว่า ข้อความนั่นจริงหรือเล่น “ตอนนี้พี่กันต์ไม่สนุกแล้วเหรอคะ เอยยังคิดอะไรไว้ตั้งเยอะแยะเลยค่ะ คิดว่าถ้าหลังงานแต่งพี่เอื้อไปแล้ว เอยจะเอายังไงกับเรื่องนี้ดี” หญิงสาวเอ่ยไปก็ยิ้มไปด้วย แววตาไม่ได้มีความหวาดกลัวเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป นวินถอยห่างออกมาชันศอกมองคนด้านล่างอย่างแปลกใจ “จะทำยังไงกับคลิปที่พี่ถ่ายไว้ดีน้า บางครั้งก็คิดว่าถ้าเขียนจดหมายลาตายไว้สักฉบับ แล้วกินยาฆ่าตัวตายบนเตียงนอนของพี่กันต์ดีไหม ให้มันติดตาติดใจพี่กันต์ไปจนวันตายเลย” “น้องเอย !” เสียงตะคอกของเขา ทำให้พรธีราคลายรอยยิ้มเย็น ๆ ให้ แล้วลุกขึ้นมานั่งมองเขาแ

ตอนที่ : 38 วันเกิดใคร 2 “หมายความว่าไงฝ้ายที่ว่าไม่เหมือนเดิม” “ฝ้ายว่ากันต์ตัดใจเรื่องฝ้ายได้แล้วค่ะเอื้อ” ได้ยินแบบนี้พัสวีก็คิ้วขมวดเข้าหากันแน่น เขาแอบนึกถึงน้องสาวตัวเองไม่ได้ หรือว่าอะไรมันจะเปลี่ยนไปแล้วจริง ๆ “เอื้อไม่โกรธฝ้ายใช่ไหม” “ถ้าฝ้ายไม่โกรธผมผมก็ไม่โกรธฝ้ายเหมือนกัน” “โอเคค่ะ งั้นเราก็เจ๊ากันไปนะคะ แอบเครียดมาหลายวันเหมือนกัน” “ขอบคุณฝ้ายที่เข้าใจผมนะ” “ค่ะ สงสารก็แต่น้องเอย ไม่รู้จะลงเอยกับกันต์แบบไหน” “เรื่องนั้นคงต้องดูกันไปก่อน เท่าที่เห็นกันต์มันก็ทำตัวแปลกไปเหมือนกัน มารับมาส่งน้องเอยถึงบ้าน แถมบอกกับคุณพ่อคุณแม่ว่าเป็นแฟนน้องเอยอีก” “นั่นสิคะ ถ้าแค้นเราก็คงไม่มาทำความรู้จักกับคุณพ่อคุณแม่เอื้อแบบนี้นะคะ มันแปลก ๆ จริงด้วย” “เรื่องน้องเอยปล่อยให้เราจัดการกันเองเถอะ ฝ้ายไม่ต้องวุ่นวายใจนะ ทำตัวให้สบายใกล้ถึงวันแต่งงานของเราแล้วนะ” ชายหนุ่มไม่อยากให้คนรักต้องมาเครียดกับเรื่องนี้ด้วย “ค่ะเอื้อ งั้นฝ้ายกลับก่อนดีกว่าจะสองทุ่มแล้วนี่” ห

ตอนที่ : 40 ตอนพิเศษตอนพิเศษ ทั้งคู่ปั่นจักรยานรอบอ่างเก็บน้ำไปจนครบรอบ ถึงนำจักรยานไปคืนที่ร้านเช่า นวินซื้อน้ำมะพร้าวเป็นลูกจากร้านค้าแถวนั้น ให้หญิงสาวดื่มคลายกระหาย ทั้งสองต่างนั่งพักดื่มน้ำมะพร้าวให้หายเหนื่อย “ข้อความนั่นมีอะไรดีเหรอครับน้องเอย เห็นยิ้มเล็กยิ้มน้อย มาตลอดทางที่ปั่นจักรยานเลย” ชายหนุ่มอดสงสัยไม่ได้ แก้มของพรธีรานั้นพองจนแทบปริเลยตั้งแต่ตอนนั้น “ไม่มีอะไรสักหน่อย” “เฮ้ น้องเอยอย่ามีความลับกับพี่สิครับ” “แล้วพี่กันต์ล่ะคะมีความลับอะไรกับเอยหรือเปล่า” “ไม่มี ไม่มีเลยครับน้องเอย” คนตอบส่ายหน้าเร็ว ๆ “จริงนะคะ” “จริงสิครับ พี่จะโกหกน้องเอยทำไม” ทั้งคู่นั่งอมยิ้มให้กัน โดยที่ต่างคนต่างคิดว่าตัวเองเก็บความลับได้มิด ถึงนวินไม่พูดออกมาตรง ๆ พรธีรากลับรู้สึกว่าหัวใจของเธอพองโตขึ้น จนแทบจะหลุดออกมานอกอก ผู้ชายคนนี้ทำให้เธอรู้สึกแตกสลายมาแล้วหนหนึ่ง ครั้งนี้เขากลับทำให้เธอรู้สึก เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข ทั้งรักทั้งชังมันให้ความรู้สึกแบบนี้นี่เอง “เสร็จจากนี

ตอนที่ : 42 ตอนพิเศษ 3พอหญิงสาววางสายเท่านั้นแหละ นวินก็หลุดเสียงหัวเราะออกมาดัง ๆ เขาทั้งขำทั้งตลกในสกิลการโกหกของพรธีรา ช่างกล้าพูดออกไปได้“นิสัยไม่ดี”“อ้าวไหงมาว่าพี่แบบนั้นล่ะครับน้องเอย พี่ไม่ได้บอกให้น้องเอยโกหกคุณแม่นะครับ น้องเอยคิดเองทำเองทั้งนั้น”“ก็เพราะพี่กันต์นั่นแหละ ทำให้เอยต้องโกหก” อีกคนหน้าหงิกหน้างอ ยกความผิดให้เขาคนเดียว“โอ๋ ๆ ไม่เอา ไม่งอแงนะครับ”“เอยไม่ใช่เด็กนะคะ เอะอะก็งอแง ๆ อยู่นั่นแหละ”“ก็มันเหมาะกับน้องเอยนี่ครับ ทั้งงอแงทั้งขี้แย แต่น่ารักน่าเอ็นดูไปหมด” คนพูดยิ้มไปถึงดวงตา พรธีราเลยนั่งตัวบิดด้วยความอายอยู่บนเตียง“คุณแม่เชื่อเหรอที่น้องเอยบอกไปเมื่อกี้นี้”“ไม่รู้สิคะ ได้ยินเสียงถอนหายใจเบา ๆ ก่อนวางสายด้วย”“เชื่อก็แปลกแล้ว พี่คงต้องหลบหน้าไปบ้านน้องเอยสักพักแล้วล่ะ” คำพูดกึ่งเล่นกึ่งจริงของเขา ทำให้หญิงสาวนึกระแวงขึ้นมา“อย่ามองพี่แบบนั้นสิครับ พี่ไม่ได้คิดชิ่ง แค่กลับไปตั้งหลักที่บ้านก่อน” เขารีบบอกเพราะหญิงสาวเริ่มมองเขาแบบไม่มั่นใจ เพิ่งเรียกศรัทธากลับมาได้ นวินไม่อยากให้พรธีราระแวงเขาอีกแล้ว“ไม่เชื่อพี่เหรอครับน้องเอย” นวินลุกขึ้นจากเก้าอี้

ตอนที่ : 44 ตอนพิเศษ 5เสียงนกร้องจิ๊บ ๆ มาจากไหน คนหลับอุตุซุกหน้าหาความอบอุ่น กอดรัดเอาไว้ราวหมอนข้างที่ห้องของตัวเอง แต่หมอนข้างของเธอทำไมขยับได้ รีบลืมตาขึ้นในทันที“พี่กันต์” หญิงสาวมองคน ที่ชันศอกมองเธอมองเธอ ด้วยรอยยิ้มแสนอบอุ่นอยู่ก่อนหน้าแล้ว พลันหัวใจก็อุ่นวาบตามไปด้วย“กี่โมงแล้วคะเนี่ย เอยหลับไม่รู้ตัวเลย”“หลับสนิทดีแล้วครับ เหนื่อยมาทั้งคืน” คนพูดตาเป็นประกายวับ จิ้มแก้มนุ่มของอีกคนเล่นเบา ๆ“พี่กันต์เอยปวดเนื้อปวดตัวไปหมดเลย” คนงอแงทำหน้าเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า นวินหัวเราะกลั้นขำอย่างเอ็นดู จะไม่ให้ปวดได้ยังไง เมื่อคืนเขาใส่เต็มแรงแบบไม่ยั้งก๊อก ก๊อก ก๊อก“อาหารเช้ามาแล้ว” เขาลุกขึ้นจากเตียง แล้วสะบัดผ้าห่มคลุมตัวหญิงสาวจนมิด แทบไม่อยากให้ใครได้เห็นแม้แต่นิ้วเท้าของคนบนเตียงเขาเปิดประตูแค่แง้ม รับถาดอาหารเข้ามา นำมาวางไว้บนโต๊ะตรงริมสระว่ายน้ำ“น้องเอยหิวหรือยังครับ ถ้าหิวออกมากินได้เลย ตรงนี้ทางสะดวก”“ทางสะดวกอะไรคะพี่กันต์” พอก้าวเท้าลงจากเตียงเท่านั้นแหละ พรธีราถึงกับห่อตัวด้วยความรู้สึกเบาหวิว เพราะเธออยู่ในชุดเสื้อยืดตัวเดียว ลมพัดทีคงเย็นวาบไปถึงทรวง หญิงสาวเดินก