All Chapters of ข้าคือทายาทของโรงปักผ้าอันดับหนึ่งแห่งเป่ยชาง: Chapter 31 - Chapter 34

ภายในวันเดียวกันคนของซ่างกวนเซียวจิ้ง ยังได้ตรวจสอบไปถึงผู้ช่วยเจ้าเมือง ว่ามีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องใดบ้างหรือไม่ เมื่อค้นดูหลักฐานทุกอย่างว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง จึงมอบหมายให้ช่วยดูแลเมืองซูหลิงชั่วคราว แต่อย่าได้คิดกระทำผิดเช่นอดีตเจ้าเมืองเป็นอันขาดด้านครอบครัวของอดีตเจ้าเมือง ก็ถูกเจ้าหน้าที่ควบคุมตัวไปส่งยังชายแดน ส่วนผู้คนที่หลงกับอบายมุขอย่างการเล่นพนัน ก็ต้องตกตะลึงตาค้างเพราะสถานที่ที่เคยมาเสี่ยงดวง ยามนี้มีเพียงเศษเถ้าถ่านให้ดูต่างหน้าเท่านั้นเมื่อภารกิจที่ได้รับเสร็จสิ้นเป็นที่เรียบร้อย ในวันต่อมาจึงเป็นการเดินทางกลับเมืองหลวง โดยขบวนเล็ก ๆ ของซ่างกวนเซียวจิ้งมีจำนวนคนมาเพิ่มอีกสิบกว่าชีวิต ซึ่งหนึ่งในนั้นคือสตรีที่เขาอยากมีนางเป็นสตรีเพียงหนึ่งเดียวในหัวใจร่วมเดินทางไปด้วยกันณ เมืองหลวงแคว้นเป่ยชางข่าวคราวของญาติผู้น้องที่อาสาไปจัดการตระกูลฉี ฟงเหยาเหวินล้วนรับรู้จากน้าสาวของตน แม้แต่เรื่องที่หยางเฟิ่งเซียนพึงใจบุรุษรูปงาม ขณะยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือให้พ้นอันตราย ถึงแม้จะเป็นห่วงน้องสาวในเรื่องนี้ แต่เขากับฟงเสวี่ยหลินย่อมเคารพการตัดสินของนางเสมอตั้งแต่ในวันงานรับตำแหน่ง

ในวันเดียวกันราษฎรแคว้นเป่ยชาง ต่างได้รับรู้การทรยศต่อบ้านเมืองของขุนนางในราชสำนัก เมื่อมีราชโองการประกาศความผิดฐานเป็นกบฏแผ่นดิน โดยมีอดีตเสนาบดีโหรวเป็นผู้นำ และยังมีพรรคพวกที่ถูกจับได้ทั้งหมดเจ็ดวันต่อมาเหล่านักโทษแต่ละตระกูล ถูกนำตัวมาประหารต่อหน้าธารกำนัล เพื่อสร้างความมั่นใจให้กับทุกคนว่า ราชสำนักยังมีขุนนางที่ซื่อสัตย์ภักดี คอยช่วยเหลือฮ่องเต้กำจัดขุนนางทรราชซึ่งเรื่องที่ขุนนางกบฏเหล่านี้ถูกจับมาลงโทษได้ ก็มีคนเล่าต่อ ๆ กันว่าส่วนหนึ่งเป็นฝีมือของจอหงวนคนใหม่ ที่เพิ่งเข้ารับตำแหน่งได้ไม่นานก็สร้างผลงานใหญ่โตเรื่องนี้ทำให้ประตูจวนตระกูลฟงแทบสึก จากการเดินเข้าออกของบรรดาแม่สื่อทั้งหลาย ที่ถูกตระกูลต่าง ๆ ในเมืองหลวงส่งมาเจรจาเรื่องการแต่งงาน แต่ไม่กี่วันประตูจวนก็ปิดสนิทไม่ต้อนรับแม่สื่ออีกฟงเหยาเหวินที่ต้องเผชิญกับคุณหนูที่ไปดักรอยังหน้าสำนักกรมตุลาการ ถึงกับประกาศกร้าวด้วยคำพูดที่หญิงสาวรับไม่ได้ ‘พวกเจ้าเป็นอันใดกันนัก แต่ละคนอยากมีสามีจนตัวสั่นถึงเพียงนี้เชียวรึ สตรีที่เอาแต่วิ่งตามบุรุษข้าไม่เอามาเป็นภรรยาเด็ดขาด!’เหล่าคุณหนูทั้งหลายต่างหน้าม้าน รู้สึกอับอายกับคำพูดของฟ