Chapter 30 เหมราชและแล้ววันสำคัญก็มาถึง ช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดคือช่วงเวลาที่ผมกับน้ำหวานมาอยู่ที่กระท่อมที่นา มันมีความรู้สึกดีๆแย่ๆความรู้สึกที่แสนวิเศษอยู่ที่นี่ตอนที่เจ็บสุดๆผมก็แทบจะร้องไห้ แต่ตอนที่มีความสุขมันก็สุขจนแทบสำลักความสุขวันนั้นหลังจากที่เคลียร์เรื่องบ้านของยายแดงเสร็จ ผมกลับมาบ้านป้าบๆกันแล้วพูดเรื่องต่างๆ เราสองคนก็เลยตกลงกันว่าเราจะแต่งงานกันที่นี่งานแต่งของเราดำเนินไปอย่างเรียบง่าย แต่งกันแบบประเพณีอีสาน ผู้หลักผู้ใหญ่ต่างก็ให้พร ชีวิตคู่ของผมนับจากนี้จะมีแต่นางสาวปวีร์สุดา ดำรงค์พงษ์เมธา ไม่สิ นางสาวปวีร์สุดา บุตรประเสริฐ เป็นภรรยาของผมนายเหมราช บุตรประเสริฐแต่เพียงผู้เดียว"อร้ายยย อีหวาน ไหนมึงบอกกูว่ามึงจะไม่เอาผัว! อีดอกทอง!" น้ำเสียงแปร๋นๆเอ่ยขึ้น น้ำหวานถึงกับหน้าเจื่อน "อีควัย บอกจะไม่เอาผัวชื่อเหมหรือไอ้ตืออะไรนี่แหละ แต่ป้ายชื่อเจ้าบ่าวชื่อเหมราชชื่อเพราะเชียวแถมหล่ออีกต่างหาก" ผู้หญิงอีกคนยิ้มหวาน"เบาๆหน่อย กูอายเขา" น้ำหวานพูดเบาๆ เมียผมเนี่ยถึงกับทำท่าทางเลิ่กลั่กดูกระอักกระอ่วนใจแปลกๆ เธอคงจะพูดเอาไว้เยอะสิว่าไม่อยากมีผัว พอมีก็โดนเพื่อนแซวบ
Last Updated : 2025-10-22 Read more