All Chapters of My Possessive Ex-Husband: Chapter 91 - Chapter 100

NATIGILAN siya sa narinig ay agad na kumunot ang kanyang noo. She was about to ask when she heard voices near the lobby. Mas lalong kumunot ang kanyang noo at out of curiosity, lumabas siya mula sa kanyang pinanggalingan at sinilip kung ano ang meron.And there she saw her grandfather. Kalmado itong nakatingin sa lalaking kaharap nito. Sa tindig at postura nito ay kilala na niya. Ito ang sinasabi nilang si Roman? Roman Diaz?“What the hell was that?!” galit nitong tanong. “All this time, tinatago mo sa amin si Tally! You kept her because you’re planning to use my daughter against me!”“Daughter?” Mahinang natawa ang kanyang Lolo sa sinabi nito at napailing. “What kind of a father are you?”“I should be the one to ask that.” Pagak itong natawa at napailing. “What kind of a father are you? Ako na lang ang nag-iisang anak mo! Ako lang ang magmamana ng kung ano mang meron ka!”She’s not liking what she’s witnessing right now. Hindi niya gustong sinisigawan ang kanyang Lolo.Kahit alam niya

CRYSTAL SPENT the whole day trying to focus herself on her tasks. Medyo nahirapan pa siya dahil masakit ang kanyang ulo. Thankfully, the pain was a little tolerable. She can still breath just fine. But it remained a question inside her head.Mariin niyang kinagat ang ibabang labi at hinilot ang kanyang sintido. She should stop thinking about it. Ulo lang niya ang sasakit. Nalaman na rin ng kanyang Lolo ang biglang pagdating ng kanyang kapatid dito sa kanyang opisina kaya’t agad itong nagmando na ipa-ban na lang si Regine. Wala naman siyang problema rito. It’s not like she wanted to have a connection with her father’s affair.Ang tanging pahinga na lang niya sa buong araw ay ang pag-iinat ng katawan at pagpunta sa banyo sa tuwing tinatawag ng kalikasan. She was very focused on her tasks that she almost forgot to eat. Mabuti na lang talaga at nandito si Sadie. If not, saan na kaya siya pupulutin?“Are you off to your last meeting, Miss Crystal?” nakangiti nitong tanong.“Yes,” she nodde

“I NEED TO SEE HER.”Yan ang paulit-ulit niyang sinasabi. Gusto niyang makalakad ngunit hindi niya magawa. He couldn’t move his legs and that is the most frustrating thing he has. Kahit anong pilit niyang paggalaw ay hindi.“Charles, you have to accept the fact that she’s gone. She didn’t make it,” mahinang wika ni Liam.“Shut the fvck up!” galit niyang usal dito. “She can’t be dead! May anak pa kami. We still have a child! Paano na si Caius? We’re still going to build a family. She can’t be…”“You saw how the car exploded, right?” tanong nito sa kanya. “You saw what happened, Charles. Accept it.”According to them, Crystal was dead upon arrival. Hindi niya alam kung ano ang kanyang isiipin. Sobrang galit at lungkot ang kanyang nararamdaman ngayon. To point he’s denying everything. He refused to believe it. Every single thing of it.Umiling siya. Tears started running down his cheeks ngunit walang hikbi na lumabas sa kanyang bibig. Nanghihina ang kanyang buong katawan. Sumasakit ang k

THAT NIGHT, hindi makatulog si Crystal. She kept rummaging through her old things, boxes, and everything. Trying to find clues about her past. She’s desperate to remember everything. Pakiramdam niya kasi ay isang malaking role ang ginagampanan ni Charles sa buhay niya noon.Mariin niyang kinagat ang ibabang labi nang makita ang isang scrapbook. Napairap siya sa hangin at tinapon ito sa lapag at muling naghalungkat sa mga gamit niya. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi at humugot ng malalim na hininga.Hindi niya alam kung anong oras siya nagsimula, but one thing is for sure: she’s exhausted.Pagod siyang humiga sa sahig at tumitig sa kisame. She’s trying. Trying to remember what you forgot is asking searching for a plane in the ocean—very impossible. Kaya naman ay wala siyang ibang choice kundi ang humilata na lang sa sahig at magmuni-muni habang nakatingin sa kisame.“Damn,” she said and clutched her chest. “Why am I feeling this?”Sa tuwing iniisip niya ang binata ay bumibilis an

HINDI NAGTAGAL ay dumating na si Sadie. Kahit ito ay nagulat nang makita ang kanyang ama sa opisina. It turns out, si Sadie mismo ang bumili ng kanyang pagkain sa labas kaya hindi nito alam na dumatin ang kanyang ama na si Roman Diaz.“Hindi ka pa kumakain, Tally?” tanong ng kanyang ama.“Hindi pa,” she replied. “Uhm, had your lunch? You can join us. Sadie, please order another bowl. Thank you.”Agad na umiling ang kanyang ama. “No need. Kakatapos ko lang din mananghalian.”She nodded her head. Hindi niya ito pipilitin. Once he already said no, it’s a no. Hindi siya mahilig mamilit lalo na’t hindi naman siya interesado sa isang tao, katulad na lang ng kanyang ama.Humugot siya ng malalim na hininga at hinilot ang sindo saka bahagyang humikab. Tumayo na siya mula sa pagkakaupo sa swivel chair at pilit na ngumiti sa kanya ama.“Please excuse me for a moment. I’ll just eat my lunch,” she said with a tight smile.Alam niyang may nais pa sanang sabihin ang kanyang amaa ngunit wala itong ma